این رو به اون ایرانی می‌گم که احتمالا دوست داره سر به تن من نباشه. به اونی که شاید اگر ببینمش یا ببینه من رو روش رو برگردونه یا اگر مجبور بشه باهام روبرو بشه جز بد و بیراه حرفی برای گفتن نداشته باشه. به اون ایرانی که انتخابش، انتخاب من نیست و انتخاب من، انتخاب اون. عزیزم ایران با همه ما حرکت می‌کنه. هیچ وقت برای هیچ کدوم از ما حرکت ایران حداکثری و ایده‌آل نبوده. اما اگر ما نسبی نگاه کنیم، می‌تونیم برای تغییرات کوچک و دائمی و تدریجی نقش ایفا کنیم و بن بست‌ها رو از بین ببریم. فرض کن نه مستقیم که اریب به سمت هدفت می‌ری. بخشی از توانت اگر خرج راهی میشه که دوست نداری و ایرانی دیگه دوست داره، بخشی از راه اونی هست که دوست داره. نتیجه برایند حرکت ماست. از بی‌حرکتی کی سود خواهد برد؟! تو؟ ایران؟ من؟ یا دشمن؟! می‌دونم در بین نامزدها بهترین تو حضور نداره. اما به این فکر کن کدوم می‌تونه پنجاه درصد، ده درصد، یک درصد و حتی نیم درصد کار رو برای ایران پیش ببره؟! می‌تونی به این فکر کنی که شاید نامزدها اولویت‌های تو اولویت‌هاشون نیست؛ اما بخشی از اقداماتشون با اهداف خودشون متناسب با اهداف تو هست، هر چند به نامت نباشه.

اگر دشمن داشته باشی که داری، وقتی ببینه خوابی جرأت می‌کنه نزدیک بیاد و تهدیدت کنه. اما اگر ببینه کاملا هشیاری راهبردش رو به تعامل کم‌هزینه تغییر میده. مشارکت حداکثری...

پیام مشارکت ضعیف، ملت ضعیف و بلاتکلیف هست. دنیا این پیام‌ها رو خوب می‌گیره. همون طور که در شهادت رئیس جمهورمون همه دنیا واکنش نشون داد، در انتخاب رئیس جمهور هم واکنش نشون خواهد داد. هر چند ما خبردار نشیم. می‌دونی کجا اثرش پیدا میشه؟! وقتی مسئول سیاست خارجه ما با مسئولان سایر کشورها روبرو میشه. انتخابان حداکثری به مسئولان ما قدرت چانه‌زنی حداکثری میده. مشارکت ضعیف به دیگران این پیام رو میده که می‌تونید بدون اجازه صاحبش یه گاز از این بدن بردارید. کسی کارتون نداره. یادتون باشه وقتی آماده باشیم دشمن خطر نمی‌کنه. مشارکت حداکثری یعنی من حواسم به همه چیز هست با من با احترام برخورد کن. ایرانی

انتخابات یک سری منافع ایجابی داره و یک سری منافع سلبی. یعنی وقتی انتخابات برگزار میشه یک سری خبرهای بد رو نمی‌گذاره به وجود بیاد و یک سری خبرهای خوب رو به وجود میاره. معمولا ما از خبرهای بدی که اتفاق نیافتاده بی‌خبریم و انتخابات رو فقط با خبرهای خوبش می‌سنجیم. خبر خوب اینکه انتخابات یک نه بزرگ به قدرت‌های خارجی هست که به زورشون می‌نازند. وقتی حضور مردم رو می‌بینند عقب می‌نشینند. در تمام تاریخ وقتی دشمن باور کرده که مردم بی‌حس هستند نسبت به حکومت، تجاوز کرده. به اندازه تک تک لحظه‌هایی که تجاوز رو تجربه نکردی، انتخابات برات کار کرده. حالا ببین اگر حضور حداکثری رقم بخوره چه اتفاقی خواهد افتاد. البته اگر بعدش با دعوا از بین نبریش. گاو نه من شیرده نباشی. کاری که یه عده تو ۸۸ انجامش دادند.

راهبرد یا همه یا هیچ، به درد انتخابات نمی‌خوره. فهم غلطی از فرایند نرم تغییر خواهد بود. اینکه به مردم آسیب نرسه و در تحلیل موقعیت قدم بهینه برداشته بشه، نه بهترین قدم. حرکت مناسب انجام بشه نه آرمانی. انتخابات یعنی می‌خواهیم با آرامش و گفتگو و مثبت‌اندیشی و سازندگی کار ایران رو پیش ببریم، نه با جنگ و نزاع و دعوا و خونریزی و درد و شکست و تخریب. یعنی می‌خوایم همه انرژیمون رو صرف ساختن و اصلاح و پیمودن راه کنیم نه از بین بردنش.

ایران رو وقتی در مسیر تاریخیش نگاه کنی، مثل یک قطار بلند می‌مونه که همه ما داخلش هستیم. همه ما یعنی ما، پدران و مادرانمون و همسران و همراهان و فرزندانمون و فرزندان فرزندانمون. نباید دچار عجله در تغییر یا تقلیل در حرکت بشیم. بگذاریم در یک ریل منطقی بدون تنش این قطار به سمت آینده حرکت کنه. انتخابات ساز و کار حرکت جمعی ریلی هست. محدودیت‌هایی داره و مزیت‌هایی. به خاطر مزیت‌هاش، محدودیت‌هاش رو می‌پذیریم به این امید که وقتی به مقصد رسیدیم اولا همه با هم می‌رسیم و دوم اینکه همه به خواسته خودمون می‌رسیم. اونجا برای همه به اندازه کافی جا هست. امکان هست. در مسیر هم زندگی می‌کنیم؛ اما انتظارات خودمون رو تنظیم می‌کنیم. همه اون چیزهایی که در این سفر محدودیت به نظر می‌رسه، می‌تونه با یک تغییر زاویه دید، فرصت باشه. بهش فکر کنیم. همه برای انتخابات برخیزیم تا سرعت قطار بالاتر بره.

آیا می‌دونستید اسرائیل داره برای حمله به لبنان آماده میشه؟! آیا می‌دونستید اگر مشارکت ما در انتخابات حداکثری باشه، احتمال اینکه اسرائیل در محاسباتش بازنگری کنه وجود داره؟! آیا می‌دونستید ممکن هست با مشارکتتون مانع ادامه تجاوز اسرائیل به غزه و کشته شدن زن‌ها و بچه‌ها بشید؟! آیا می‌دونستید سهم شما مردم در قوت منطقه چقدر هست؟؛ آیا می‌دونستید آمار مشارکت شما همیشه روی میز رئیس جمهورای بزرگ دنیا بوده؟! آیا می‌دونستید اونهایی که رأی دادند همیشه باعث گسترش صلح بودن و اونهایی که رأی ندادن شریک جنگ‌های منطقه؟! آیا می‌دونستید خیلی مهم هستید؟! آیا می‌دونستید رأی دادن شما یک رفتار فراملی و بین‌المللی هست؟! آیا می‌دونستید حضور حداکثری شما بسباری از پروژه‌های گران‌قیمت و دست‌نایافتنی ایران رو ارزان خواهد کرد؟! آیا می‌دونستید رأی شما دسته چک معتبر مسئولان سیاست خارجی هست تا کار رو نه با جنگ که با گفتگو تمام کنند؟! آیا می‌دونستید مشارکت حداکثری سرمایه اولیه مذاکرات رفع تحریم هست؟! آیا می‌دونستید قدرت نرم انباشته حضور حداکثری پای صندوق رأی بسباری از شرکت‌ها و دولت‌های بزرگ رو قانع می‌کنه که می‌تونند به وعده‌های مسئولان شما اعتماد کنند و با اونها وارد تعامل سازنده و مبتنی بر احترام متقابل بشن؟! می‌دونستید وقتی مشارکت کم میشه مسئولان سایر کشورها ترجیح می‌دن از اختلاف بین ما بهره ببرند تا اینکه با مسئولان ما مذاکره کنند؟! می‌دونستید حضور شما چقدر مقرون به صرفه هست؟! رأی شما خیلی می‌ارزه. به اندازه سهمتون از ایران و سهم ایران از شما. می‌خواید نقدش کنید یا دورش بریزید؟! می‌خواید از این سرمایه حفاظت کنید یا هدرش بدید؟! می‌خواید این برگ برنده برای ایران رو خرج دیگران کنید یا کمک کنید ایران ازش استفاده کنه؟! بهش فکر کنید. هر وقت فکر کردی که می‌تونم رأی ندم به یادت بیار که تا امروز ده‌ها میلیون ایرانی از پدران و مادرانمون کشته شدند تا ما به مرحله‌ای از رشد اجتماعی برسیم که انتخابات داشته باشیم. من به یقین می‌تونم بگم که اگر تاریخی نگاه کنی، هر رأی بیش از قیمت خون یک انسان آزاده می‌ارزه. هدرش ندیم. تعطیلش نکنیم. باطلش نکنیم. بیکارش نکنیم. سیاهش نکنیم. انتخاب کنیم هر چند سخت باشه. نگاه نسبی مثبت داشته باشیم. نه نگاه مطلق منفی. حتی جنگ هم نسبی هست، چه رسد به انتخابات. اگر صلح می‌خوای انتخابات اگر سمبه پرزور می‌خوای انتخابات اگر دوستی و‌ مذاکره و تفاهم و توافق می‌خوای انتخابات اگر قدرت و اقتدار می‌خوای انتخابات اگر اقتصاد و اصلاح معیشت می‌خوای انتخابات انتخابات یه سرمایه‌گذاری بزرگ هست که اگر از دستش بدی دیگه تکرار نمیشه. هر انتخابات آورده خودش رو داره. بیا و سرمایه‌گذاری کن روی ایران. ایران روی تو حساب باز کرده. تاریخ با حسرت بهت نگاه می‌کنه. ده‌ها قرن انسان‌ها حسرت کشیدند به جایی برسند که بتونند با انتخابات با هم حرف بزنند و کار انجام بدن. کارهایی که همیشه با جنگ انجام شده.

همیشه بخشی از قدرت انتخابات صرف جبران خسارتی میشه که از عدم شرکت عده‌ای به وجود میاد. به همین خاطر وقتی جمع و تفریق می‌کنی می‌بینی مشارکت خالص عدد کوچکتری از چیزی هست که بشه باهاش کارهای بزرگ انجام داد. انتخاب ضعیف، یعنی مسئول ضعیف. یعنی مسئول هر چقدر از جهت فردی و تیمی قوی باشه باید از جهت مردمی پشتوانه محکم داشته باشه و از جهت ملی در یک انتخابات حداکثری انتخاب شده باشه تا بتونه کارهایی در قد و قامت ایران انجام بده. حالا میشه فهمید که چرا دشمن دائم تلاش می‌کنه عده‌ای انتخابات رو تحریم کنند. چون تحریم انتخابات حلقه تکمیل تحریم اقتصادی هست. اگر حلقه تحریم انتخابات بشکنه، زنجیره تحریم اقتصادی هم سست میشه. دشمن با ناامید کردن ما و خلوت کردن صندوق رأی به صورت رایگان و به دست ما بخش مهمی از کارش رو که باید میلیاردها دلار براش خرج می‌کرد پیش می‌بره. حالا معنی رأی ندادن بهتر معلوم میشه و اینکه رسانه‌های فارسی‌زبان چرا در تمام طول سال به خصوص روزهای انتخابات سعی می‌کنند مردم رو با ناامیدی و عصبانیت و نارضایتی از صندوق دور کنند. وقتی دشمنت به زبانت صحبت می‌کنه باید احساس خطر کنی. چون روی غفلتت حساب باز کرده و در کمین نشسته تا وقتی باورش کردی از پشت خنجر بزنه. حالا شرکت می‌کنی یا اجازه میدی دشمن کارش رو انجام بده؟! پس پاشو کارت رو انجام بده. پاشو و انتخاب کن. رأی ندادن انتخاب دشمن هست. تو انتخاب دوست رو انتخاب کن. ایران رو انتخاب کن.

هیچ وقت انتظار نداشته باش دشمن بیاد خودش رو به عنوان دشمن معرفی کنه و باهات گفتگو کنه. درنده‌ترین دشمن‌ها هم خودشون رو دوست معرفی می‌کنند. تو باید تشخیص بدی که راست میگه یا دروغ. به عقب برنمی‌گردیم. جایی که دشمن منتظرمون هست. ما از بی‌انتخابی عبور کردیم. به رأی رسیدیم. ادامه می‌دیم. تا وقتی امتحان قبولی ازش نگیریم مرحله بعد برامون باز نمی‌شه. باید پای ایران بایستیم. باید ما بمونیم.

زبان بدن دیپلمات‌ها خیلی مهم هست. زبان بدنه دیپلمات‌ها اما مهم‌تر هست. زبان بدنه همون عمل سیاسی مردمی هست که دیپلمات به نمایندگی از اونها برای مذاکره می‌ره. تو اگر یه بدنه قوی داشته باشی، قوی مذاکره می‌کنی. دیپلمات‌ها همیشه به زبان بدن و بدنه طرف مقابل توجه دارند. کاری کنیم وقتی دشمن به ما نگاه انداخت به این نتیجه برسه که نمیشه با این ملت به زبان تجاوز و جنایت حرف زد. من کاری ندارم منتخب بعدی مذاکرات رو چطور پیش می‌بره. بخش بزرگی از مذاکرات رو ملت در انتخابات پیش می‌بره. منتخب برای انشاء و امضاء میره. بقیه حرف‌ها رو مردم زدن قبلا.

«من» نشانه یاد خداست. کسی که یاد خدا را از یاد ببرد، خود را از یاد خواهد برد.

📝 از احساس افتخار تا حال یأس و انفعال 🔻 مناظره‌های انتخاباتی بروز حال و وضع سیاسی ماست. به‌وضوح آنچه جریان دارد در بیشتر موارد ادبیات تدافعی و انفعالی است نسبت به وضع موجود. قرائت و تصویر فاخری روی دست گرفته نمی‌شود. بلکه دائم یا به آسیب‌ها اشاره می‌شود که باید چاره شود و یا به ظرفیت‌هایی که استفاده نشده و باید فعال شود. نتیجه هردو یکی است، حال و وضع امروز ما خوب نیست. 🔻 اما روایت آقا از موقعیت امروز ایران #روایت_فتح است نه #روایت_ضعف و انفعال. کسی از عظمت جمهوری اسلامی و اقتدار بی‌نظیر آن به‌ویژه بعد از #طوفان_الاقصی و #وعده_صادق سخن نمی‌گوید. اینکه تاریخ منطقه به دو بخش قبل و بعد وعده صادق تقسیم شد. اینکه #سیاست_مقاومت چگونه دست ما را پر کرد و در جایگاه ابرقدرتی نشاند. 🔻 اینکه ایران در #دریا به‌عنوان نقطه راهبردی قدرت در جهان در حال حکمرانی و تعیین‌کننده است. اینکه کشورهایی که یک دهه و بیشتر با ایران قطع رابطه کرده بودند، با این تولید قدرت در سایه مقاومت، سربه زیر شدند و رابطه‌ها برقرار شد. تا #ظریف دهان باز نکند و این همه لاطائلات بگوید. حرفی از موفقيت‌های بزرگ جمهوری اسلامی در صحنه بین‌الملل از آزادی حمید نوری تا درهم کوبیدن منافقین در اربیل و آلبانی و فرانسه نگفت. کسی ازاین همه عزت و شوکت نگفت تا ببینند ما در نقطه اقتداریم. 🔻 بسیاری اتفاقات فراتر از دستاورد یک دولت و ظرفیت سیاسی آن است و از حیث ژیوپلتیکی ایران را به قبل و بعد از آن تقسیم میکنند. طوفان الاقصی، وعده صادق، دریانوردی از این دست پدیده هایی هستند که نشان از شکل گیری یک وضعیت جدید برای #ایران_جدید است و ما باید این موقعیت جدید را روایت کنیم. 🔻 پس مسئله فقط دولت رئیسی نیست که البته آنجا یک دنیا افتخار است (و در چندین یادداشت تکرار کردم که باید دوران و #دولت_سیزدهم را روایت کرد.) مسئله #جمهوری_اسلامی است که در این مناظرات روایت نشد. که تصویری دلچسب و غرورآفرین از آن ارائه نشد تا دست آخر حسرت جاده‌های ترکیه و برج‌های قطر و خیابان‌های دبی را بخوریم. مظلوم واقعی انقلاب بود. تا #ایران_قوی را رعایت نکنیم عزمی برای ساختن آینده شکل نمی‌گیرد. #انتخابات #ایران_آینده #ایران_قوی #افکار_عمومی 🔻🔻🔻🔻 🆔@taalighat