📸 این عکس را دوست خوب‌ام جناب سیّد محمّدحسن لواسانی در صفحهٔ اینستاگرام‌اش به اشتراک نهاده، و در توضیحِ آن نوشته است: 💠«دو ساعت مانده بود به اذان صبح. در سکوتِ عمیقِ حیاط حوزهٔ علمیّه[ی لواسان]، قدم می‌زدم. تنها روشنایِ مدرسه، از کتاب‌خانه توجّه‌ام را جلب کرد. گفتم شاید طلبه‌ها یادشان رفته چراغ را خاموش کنند. آرام وارد کتاب‌خانه شدم و با این صحنه مواجه شدم. با عجله رفتم و دوربین را آوردم. صحنه هم‌چنان، همینی بود که می‌بینید. تا صدای شاتر را شنید، آرام برگشت و با لبخندی شرم‌گون و چهره‌ای که عجیب خسته بود؛ گفت: حاج آقا! عکس نگیرین! من هم فوراً گفتم: چشم! این عکس، بعدها مورد توجّه هیأت داورانِ جشنوارهٔ عکس اشراق قرار گرفت و به فینال راه یافت؛ اگرچه حائز رتبهٔ اوّل تا سوم نشد.» 🔺 برای من امّا این عکس به طرز عجیبی الهام‌بخش است. روزنه‌ای از نور و عشق و امید، و آینه‌ای است برای دیدنِ طلبه‌های تنها و گمنام و بی‌ریا و سخت‌کوشی که کسی نمی‌بیندشان. گوشهٔ حوزهٔ یک شهرستان دور، دل‌گرم به مطالعه و درس‌اند و حتّی گاه به زشت‌ترین وجهی مورد ظلم و ستم مسؤولین‌شان قرار می‌گیرند. #طلبگی #حوزه_علمیه -به نقل از چراغ مطالعه ➖➖➖➖➖➖ @daghdagheha

💢 وقتی تعامل نباشد. 📌به بهانه سریال جدید رضا عطاران 🔻 عطاران را دوست دارم. قصدش خنداندن است و در تولید محتوای رسانه‌ای به احساسش تکیه می‌کند. حتی پول هم هدفش نیست هرچند که کسی از پول بدش نمی آید. 🔻 چند سال قبل چند کلمه‌ای در باب سینما نوشته بودم با این مضمون که هنرمند و از جمله آنها سینماگر یک متخصص است و تخصص او در حیطه فرم است، نه محتوا و فرم هم نمی تواند بدون محتوا عرضه شود. 🔻 از یک منظر دو نوع محتوا در تولیدات رسانه موجود است، اول سفارشی که محتوای سفارشی توسط ارگان‌های دولتی یا خصوصی سفارش داده می‌شود و هنرمند هم سعی می‌کنند آن را بر اساس آنچه سفارش داده شده، تولید کند. 🔻 دوم محتوای اعتقادی که هنرمند محتوا را بر اساس باوری که در عمق جانش نهفته است، تولید می‌کند و نکته اینکه مخاطب فعال امروز، ضمن بازشناسی این دو، دست به انتخاب یکی و بایکوت دیگری می‌زند؛ 🔻 سوال اینجاست که چگونه هنر به فرمایش رهبر انقلاب، هنر متعالی و انقلابی بشود؟ پاسخ بنده تعامل با اصحاب هنر است. همانگونه که کاهش تعداد طلاب در بافت محلات قم و ایزوله نمودن ایشان در کوی‌های اختصاصی، به رشد قارچ‌گونه کم‌حجابی و خصوصا کنار گذاشتن چادر کمک کرد، عدم حضور و تعامل طلاب با هنرمندان همان نتیجه را در بر خواهد داشت. 🔻 نتیجه اینکه اگر تبلیغ در عرصه‌های مختلف، بس مهم است که هست، ابلاغ و تبلیغ دین نزد صاحبان هنر و اصحاب رسانه نیز مهم و تاثیر آن با توجه به جریان دو مرحله‌ای ارتباطات بسیار وسیعتر و راهگشاتر است. https://eitaa.com/joinchat/940966022C6c6f65a317 ➖➖➖➖➖ @daghdagheha

💠چرا جامعه ایرانی با مداخله فرهنگی حاکمیت هم افزایی می کند؟ 🖋مهدی افراز 🔸خشکاندن جوشش های محلی، جشن های خُرد و ضیافت های خودجوش در قبال برپایی مهمانی متمرکز، خیابانی و کیلومتری غدیر، یکی از ایرادات ناصحانه ای بود که سال گذشته در نشست ها و جلسات ارزیابی مهمانی ده کیلومتری غدیر بارها از سوی ناقدین مورد طرح قرار می گرفت و این رویداد را از حیث ماهوی منافی رویکردهای مردمی و فولکلور انقلاب در ساحت فرهنگی قلمداد می نمود. 🔹این نقد با پیش فرض‌های نظری پیرامون نسبت دولت – ملت یا نسبت بخش عمومی - بخش دولتی منطقی و معقول به نظر می رسد، در واقع در شرایطی که حاکمیت با اتکا به منابع رسانه ای و هژمونیک خود در صدد خلق یک رویداد متمرکز برمی آید طبیعی است که جریان های توده ای خود را به حاشیه کشانده و ارضای تمنیات خود را در این وادی به ابزارهای رسمی واگذار می نمایند. اما رخدادهای روزهای گذشته حاکی از واکنش بسیار متفاوت جامعه ایران در مشارکت برای بزرگداشت واقعه غدیر بود. 🔸 تقریبا عمده مشاهدات و گزارشات از سراسر کشور حاکی از ضریب یافتن موضوع بزرگداشت عید غدیر در مناسبات ایرانیان شده است. مواجهه حاکمیت با این موضوع در ابعاد یک "رویداد ملی خیابانی" به صورت معناداری زمینه را برای فعال سازی استعدادهای فرهنگی ایرانی فراهم آورد. فارغ از مشارکت یدی و مالی ده ها هزار نفر در محدوده ده کیلومتری، بسیاری از روستاها، محلات، کوچه پس کوچه ها، دکان ها، بازارها، خانه ها و محافل خُرد بستری برای ابراز ارادت و عشق متمایز به ساحت امیرالمومنین شده بود. و بدین ترتیب برخلاف انتظار جامعه شناختی، واکنش انسان ایرانی به مداخله حاکمیت انفعالی و عقب نشینانه نبوده و با پیشروی او هم به میدان داری خود ضریب داده است و مناسبات خود با این سیاست را در قالبی هم افزا صورت بندی کرده است. 🔹با این فرض رواست که خود را در مقام پاسخ به این پرسش انتقادی قرار دهیم که؛ اسباب و زمینه های این عکس العمل نامتعارف چه می تواند باشد؟ به طور کلی سابقه اجتماعی ما حکایتگر گرامیداشت غیرعمومی، نحیف و طبقه ای در ازای عید ولایت بود و از ابتدای انقلاب و حتی پیش از آن، با آن که مسأله غدیر به لحاظ اعتقادی، کلامی و ایدئولوژیک جایگاه ویژه‌ و هویت بخشی در اذهان ایرانیان داشته اما هیچگاه در زمره یک جشن ملی ظهور نیافته و در واقع فاصله‌ روشنی میان فرهنگ ذهنی و فرهنگ عینی ایرانیان در ازای این سوژه برقرار بوده است. لذا تنها نیروی اجتماعی که توانایی ایجاد چنین تحولی را داشته؛ تغییر سیاست حاکمیت در تعامل با این پدیده بوده است. ▫️کارایی این سیاست از سه منظر قابل فهم است؛ 🔸منظر اول: ما در حال زیست در یک جامعه رسانه ای هستیم، در این جامعه موضوعی که واجد هویت رسانه ای نباشد قابلیت ورود به خیال اجتماعی را نخواهد داشت. این خصیصه دلالتی به برساختی شدن واقعیت ندارد بلکه نحوه تعاملات ذهنی و وجودی انسان در این جامعه به نحوی است که حضور رسانه ای را بخشی از ماهیت یک پدیده جمعی – اجتماعی می داند و در این شرایط اگر یک سوژه فاقد وجود رسانه ای باشد فاقد وجود اجتماعی خواهد بود. پرداختن به تعظیم غدیر در ابعاد یک "رویداد ملی خیابانی" زمینه ای فراهم آورد تا بشدت رسانه پذیر شود و از این رهگذر مراوده ایرانیان با این مقوله را به کلی متفاوت نماید. با این فرض اگر حاکمیت به جای این سیاست، امکانات خود را مصروف حمایت از خرده فعالیت های محلی و لوکال می نمود این سوژه هیچگاه واجد چنین هویت رسانه ای نمی شد و در ساحت رفتاری ایرانیان منشأ دگرگونی نمی گردید. 🔹 منظر دوم: این سیاست مبتنی بر استانداردهای ملی بوده است. اگر یک موضوع بخواهد در قامت یک سوژه به شادی ملی، ترس ملی، اندوه ملی یا عزت ملی مبدل شود می باید خود را در چارچوب های ملی بازتولید نماید. کلان شهر، پایتخت، میلیونی و خیابان از نمودهای ویژه امر ملی است و بعید است که یک معنا توانائی این را داشته باشد که خود را در هیئتی کوتاه یا کوچکتراز این به حد ملی برساند. 🔸منظر سوم: حاکمیت دینی در انظار عمومی ایرانیان همان نهاد اجتماعی دین است که موفق به کسب قدرت سیاسی شده و در جایگاه حکمرانی قرار گرفته لذا تعیین مناسبات جامعه با مقولات دینی و مذهبی شدیداً به سبک تعامل حاکمیت با این موضوعات وابسته است. در واقع سبک مواجهه ملت ایران با جمهوری اسلامی خارج از نسبت دولت – ملت مدرن است. جامعه ایران دینداری خود را منطبق بر تقریر حاکمیت قرار داده و با لحاظ این خصیصه طبیعی است که شدت یافتن التفات نظام حکمرانی به یک معنا یا واقعه ی دینی موجبات تشدید توجهات عمومی به آن موضوع را به همراه خواهد داشت و طبیعتاً این ملازمه در امور غیرمذهبی، غیر معنوی و غیر دینی جاری نخواهد بود. #جشن_غدیر #مهمانی_ده_کیلومتری https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a ➖➖➖➖➖ @daghdagheha

⚡️قدرت و تاثیر نهاد روحانیت؛ از حقیقت تا مجاز 🖋ابراهیم عزیزی (پژوهشگر حوزه) 🔹بدون شک راهپیمایی‌های غدیری حرکتی بزرگ و بی‌نظیر آن هم در فضای شاد است که به احتمال فراوان در سال‌های آتی نمونه آن در سایر کشورها نیز تکثیر شود. اما چه چیزی این خیل عظیم را به خیابان‌ها گسیل داشت؟ این معرفت و این حرارت از کجا آمده است؟ باید دانست که چنین اتفاق عظیمی آن هم با هزینه‌ی مردمی، نتیجه‌ی برنامه‌ریزی یک‌شبه نیست؛ بلکه سال‌ها تبلیغ و تاکید روحانیون و مبلغان دین بر مسأله‌ی غدیر و اهمیت آن، لزوم إحیاء شعائر دین و نشر روایات فضایل این روز، زمینه‌ی روحی و معنوی این برنامه‌ی عظیم را در مؤمنان ایجاد کرد. 🔹در نتیجه طرح ایده‌ی راهپیمایی غدیر ( که نمی دانم از کیست!) با استقبال شگفت‌آور مردم روبرو شد و این پتانسیلِ پر‌حرارتِ سالها خفته فعال گردید، بطوری که در اندک زمانی ایران‌گیر شد و امید میرود جهان‌گیر شود. 🔹این پدیده و نمونه های مشابه، پاسخی‌ست به کسانی که ادعا می‌کنند: «جامعه طلاب و منبرشان پرهزینه و بی‌اثر است.» اثر طلاب و مبلغان دین، اگرچه بر بسیاری از خودی‌ها مخفی ست، لکن نزد دشمنان دین و انقلاب بسیار آشکار و واضح است. به همین سبب در فضای مجازی این‌همه کلیپ تمسخر و توهین علیه روحانیت دیده می‌شود که قطعا هزینه‌ی زیادی می‌برد و بدیهی است که هیچ عاقلی برای یک گروه بی اثر، این هزینه‌ی سنگین رسانه‌ای را به دوش نمی‌کشد! 🔹نگارنده معتقد است پتانسیل‌های دیگری هم زمینه‌سازی شده است که باید در فرصت مناسب و با شیوه‌ی مناسب‌تر فعال گردد. 🔻🔻🔻 @mobahesat

✳️سهم نهادها و شخصیت‌های حوزوی و دانشگاهی از مهمترین جشنواره علوم انسانی اسلامی کشور(جشنواره فارابی): 💠اخلاق، ادیان و عرفان: 1) محمدرضا اسدی، «الگوی تحقق عدالت اجتماعی در اسلام و مسیحیت؛ گفتمان انقلاب اسلامی ایران و الهیات رهایی بخش آمریکای لاتین» 2) مریم‌السادات رضوی، «بررسی تولید غذاهای اصلاح شده ژنتیکی از منظر اخلاقی با تأکید بر منابع اسلامی» 💠تاریخ، جغرافیا و باستان‌شناسی: 1) کمال‌الدین نیکنامی، «شیوه‌های روش‌مند بررسی میدانی در باستان‌شناسی» 2) امین محمدی، «عوامل بحران در نظام پرداخت حقوق و مزایا پس از انقلاب مشروطه» 💠حقوق: 1) محسن نیک‌بین، «جایگاه و کارکرد اصول کلی حقوق در حقوق بین‌الملل سرمایه‌گذاری» 2) مهدی مرادی برلیان، «دولت مدرن اسلامی» 💠زبان، ادبیات و زبان‌شناسی: 1) محمد حسن‌دوست، «فارسی باستان» 💠علوم اجتماعی و علوم ارتباطات: 1) مهشید طالبی «حکمرانی آب در ۵۰ سال اخیر و تأثیرات اجتماعی و سیاسی آن بر جامعه» 💠علوم اقتصادی، مدیریت: 1) محمد توحیدی و سیدعباس موسویان، «بورس‌بازی از نگاه شریعت» 💠علوم تربیتی، روان‌شناسی، علوم رفتاری و تربیت بدنی: 1) خسرو باقری نوع‌پرست، «عاملیت انسان: رویکردی دینی و فلسفی» 2) ضحی حاجی‌ها، «کشف فرآیند وسوسه، لغزش و عود در زنان سوءمصرف کننده مواد 💠علوم سیاسی، روابط بین‌الملل و مطالعات منطقه‌ای: 1) محسن مهاجرنیا «غیبت امام عصر و تکوّن دانش سیاسی شیعه» 2) سیدمحمدصادق کاظمی «مبانی و الزامات انتخابات در فقه سیاسی شیعه» 💠فقه و اصول: 1) حمید واسطی، «اجتهاد تمدنی چیستی، چرایی چگونگی» 💠فلسفه، منطق و کلام 1) محمدعلی مبینی «خدا، ارزش، عقلانیت» 💠مطالعات نظری فناوری اطلاعات، کتابداری: 1) مرتضی محمدی استانی، «طراحی فرانمای ریزداده‌ای نسخه‌های خطی بافت اطلاعاتی ایرانی-اسلامی و بررسی واکنش موتورهای کاوش وب به پیشینه‌های مبتنی بر آن» 💠مطالعات انقلاب اسلامی و امام خمینی(ره): 1) محمدهادی حمیدیان «صورت‌بندی و بررسی عقل‌ورزی در نظریه ولایت فقیه» 💠مطالعات هنر و زیبایی‌شناسی: 1) محمدرضا مریدی «گفتمان هنر اسلامی مدرن: مطالعه جامعه‌شناختی هنر مدرن و معاصر سرزمین‌های اسلامی» 2) سهند سلطاندوست «سیر تحول و دوره‌بندی مکتوبات فارسی در باب موسیقی ایرانی» 💠 پیشگامان علوم انسانی و اسلامی: 1) علامه محمدتقی جعفری در فیلسوف، الهی‌دان، مفسر و فقیه 2) آیت‌الله سیدحسن مصطفوی، فلسفه و کلام اسلامی 3) مرحوم دکتر علیرضا صدرا، علوم سیاسی و فلسفه سیاسی 4) مرحوم حجت‌الاسلام علی رجبی دوانی، تاریخ اسلام 💠شخصیت‌های پیشتاز علوم انسانی و اسلامی: 1) حجت‌الاسلام سیدیدالله یزدان‌پناه متخصص فلسفه اسلامی و عرفان نظری 2) دکتر احد فرامرز قراملکی فلسفه و کلام اسلامی، اخلاق حرفه‌ای و فلسفه اخلاق 3) حجت‌الاسلام دکتر حمید پارسانیا، جامعه‌شناسی 4) دکتر حمیرا مشیرزاده، روابط بین‌الملل 💠سایر: 1) مترجم برتر(عربی به فارسی): دکتر موسی اسوار 2) مترجم برتر: دکتر حسین ملانظر 3) مترجم معکوس (فارسی به انگلیسی): دکتر سیدصدرالدین موسوی جشنی 4) نظریه‌پرداز برتر: دکتر عبدالحمید معرفی محمدی 5) انجمن علمی برتر (دانشگاهی): انجمن ترویج زبان و ادب فارسی ایران 6) انجمن علمی برتر (حوزوی): انجمن مطالعات سیاسی حوزه 7) نشریه علمی برتر (دانشگاهی): دوفصنامه بین‌المللی حقوق بشر 8) نشریه علمی برتر (حوزوی): فصلنامه علوم سیاسی 9) جایزه منشور توسعه فرهنگ قرآنی در حوزه پژوهش و آموزش عالی 10) علی مدبر (اسلامی) «خشونت اجتماعی از منظر قرآن کریم با رویکرد شبهه‌پژوهی» 11) جاسم دِریس «تبیین و تحلیل مدل ارتباطی قرآن کریم با توجه به مدل‌ها و نظریه‌های رایج رسانه» 12) هادی سلیمی «تفسیر تحلیل گزاره‌های اقتصادی در ترتیب نزول قرآن» (مطالعه موردی: جامعه‌سازی اقتصادی) 13) محمدحسن شیرزاد «کاربرد الگوهای انسان‌شناسی حمل و نقل در تفسیر قرآن کریم» 14) سید حسین فخر زارع با کتاب «جهان فرهنگی قرآن» 15) نشریه برگزیده: «تحقیقات علوم قرآن و حدیث» از دانشگاه الزهراء(س) 💠برتر بخش بین‌المللی (شخصیت‌های پیشرو خارجی): 1) طاهر اُلوچ در حوزه اسلام‌شناسی و ایران شناسی از کشور ترکیه 2) سامی امین العَریان در حوزه اسلام شناسی از کشور فلسطین/ ساکن ترکیه 3) جعفر المهاجر در حوزه اسلام شناسی از کشور لبنان 4) مولیادی کارتانگارا در حوزه اسلام‌شناسی از کشور اندونزی 5) آذرمیدخت صفوی در حوزه ایران شناسی از کشور هند 6) نورالدین ابولحیه در حوزه اسلام‌شناسی از کشور الجزایر 7) تحقیق برتر خارجی: محمد العاصی در حوزه اسلام‌شناسی با کتاب «تفسیر قرآن» (۱۴ جلد) از لبنان/ ساکن آمریکا 💠جایزه صلح و دوستی: 1) آیت الله محمدعلی تسخیری در حوزه تقریب مذاهب اسلامی از ایران ➖➖➖➖➖➖➖➖ @daghdagheha

تعطیلی دیدار سالیانه ✅✅✅ رهبر انقلاب در دیدار طلاب و روحانیون سراسر کشور با اشاره به اهمیت مقوله #تبلیغ در جامعه، نسبت به امر تبلیغ در حوزه های علمیه، ابراز نگرانی کردند. شاید به ذهنتان این طور برسد، حوزه ها که کاری جز تبلیغ ندارند و در ایام به خصوصی مثل محرم و صفر و رمضان و ایام تبلیغی دیگر هم به صورت سنتی، تبلیغ میروند. ❓❓پس ریشه و دلایل این نگرانی چیست؟ میتوان دلایل این نگرانی را در موارد زیر فهرست کرد: ۱. در فرهنگ رایج حوزه، تبلیغ اولویت اول محسوب نمیشود و یک مبلغ مثلا نسبت به یک محقق، جایگاه پایین تری دارد و این ارزش تبلیغ را در ذهن طلبه پایین می آورد و حال آنکه اهداف مختلف دین به واسطه تبلیغ محقق میشود چه #اقامه_قسط و عدالت اجتماعی، چه تشکیل نظام اسلامی و چه اقامه معروف همگی در گرو تبلیغ است. اینها همه بدین خاطر است که تبلیغ یعنی رساندن پیام دین به ذهن و قلب مردم ۲. بدون تبلیغ، ایمان مردم که پایه اصلی حفظ نظام است، از بین خواهد رفت و دچار استحاله فرهنگی خواهیم شد و معروف و منکر جای هم خواهند نشست، مظلوم و جلاد تشخیص داده نمیشوند. به تعبیر #امام_خمینی سیلی ای خواهیم خورد که تا مدتها اثرش باقی خواهد ماند. این یک رهبر را از وضعیت تبلیغ نگران می کند. ۳. تبلیغات را اگر جدی نگیریم، از حرام های الهی، قبح زدایی خواهد شد و همان بلایی که دنیای غرب، گرفتارش شده، گریبان ما را هم خواهد گرفت. ارزش خانواده از بین میرود، حرمت ها شکسته میشود، و... 🔰با همه این اوصاف، حوزه علمیه چه در تولید محتوا و چه در روش های به روز و متناسب با مخاطب با سطح آگاهی بالا، آمادگی لازم را ندارد. مخاطب امروز در آشفته بازار فضای مجازی، باید صدای قوی و رسایی را بشنود تا اثر بگیرد، حتی در این فضا، خانواده ها تاثیرات تربیتی شان کم شده. 🔰امروز نمی توان صرفا با تکیه بر محتوا و ابزارهای سنتی، تبلیغ یعنی رساندن پیام دین به ذهن و قلب مخاطب را انجام داد، هر چند شیوه های سنتی، مثل منبر، ابزارهای بی بدیلی هستند که باید حفظ شوند. ولی استفاده از ابزارهای نوین تبلیغی هم یکی از ضرورت هاست که در این قسمت هم کمیت حوزه لنگ میزند. 🔰علاوه بر اینها سطح گسترده نیاز در کشور از مدارس و دانشگاهها تا نهادها و سازمانها، مساجد و هیئات، و دهها بستر تبلیغی دیگر، نیاز به تربیت مبلغ مناسب هر کدام از این بسترها را دارد که باز هم در این مورد، کما و کیفا کاستی مشاهده میشود. به شهادت خود رهبر انقلاب در همین جلسه بسیاری از مساجد کشور احیا نیستند و فقط زمان نماز باز هستند و یا در همین تهران و نه شهرستان ها نبود یک طلبه خوش فکر و خوش ذوق در برخی ارگانها کاملا مشهود است. 🔰همه اینها را اگر بخواهم در یک جمله آسیب شناسی کنم، این میشود که حوزه خود را در جایگاهی که رهبری مستفاد از دین، از حوزه ها انتظار دارد، نمی بیند و آن رسالت اقامه دین در جامعه است. سوال اساسی این است حوزه دقیقا مسئول تحقق چه چیزی در کشور است، کشته های کرونا زیاد شود، یقه وزارت بهداشت را می گیریم. 🔰حوزه پاسخگوی کدام نیاز مشخص در کشور است که هم مردم بدانند و هم خود طلاب شاید سر برگزار نشدن ثابت جلسات سالیانه رهبر انقلاب با حوزه هم همین باشد که روشن نیست با مسئول چه بخش مشخصی در حال گفت و گو هستیم. @tamardom

🌀 کانون‌ عظیم تبلیغی، از تغییر رویکرد تا ایجاد ساختار 🖋 عبدالحسین مشکانی 🔸 جلسه شیرین دیدار مقام معظم رهبری (نفسی‌له‌الفداء) با جهادگران عرصه تبلیغ، بر جان دیدارکنندگان نشست. از «خداقوت» تا «تغییر افق» گرفته تا «هویت‌بخشی» به حوزه و روحانیت و «سنجش» آن‌چه کرده و می‌باید کند و «پیشنهادات جزئی و کلان» جهت قرار گرفتن بر «مدار چنین افق و هویتی» و «رهایی از چنان آسیب و منقصتی».... همه را فرمودند. بسان دیگر سخنان و دیدارهای حکیمانه کلمه به کلمه را می توان نصب‌العین قرار داد. ✅ پیشنهاد اختصاصی حضرت آقا تشکیل «کانون‌ عظیم تبلیغی حوزه‌های علمیه» بود. فارق از تمامی دعواهایی که در این کمتر از یک روز پیرامون آسیب‌شناسی ارائه شده از سوی حضرت آقا شکل گرفته؛ به سختی بیم آن می‌رود که این دستور نیز مانند آنچه درباره شورای عالی انقلاب فرهنگی و تحول در ساختارهای فرهنگی کشور اتفاق افتاد، به وقوع بپیوندد. 1️⃣ نگاهی از همینک بر این باور است که حوزه‌های علمیه باید طرح‌نامه کلان‌پروژه ایجاد کانون‌های عظیم تبلیغی را در دستور کار قرار دهد تا بتواند به صورت دفعی یا تدریجی به این نقطه و قله دست یابد. نگاهی که به زودی تغییر در ساختارها و ایجاد ساختارهای جدید را اساسی‌ترین کار، جهت لبیک به این فرمان می‌داند. به زودی نیز شاهد آن خواهیم بود که طرح‌ها و برنامه‌ها و به دنبال آن گزارش‌ها و بیلان‌هایی ارائه خواهد شد. 2️⃣ در نگاهی دیگر باید موضوع این فرمان را در «تمام و جان کلام رهبری» جست. او فرمان تغییر در نظام اولویت‌ها، نظام منزلت‌بخشی، نظام راهبردی و برنامه‌ریزی حوزه‌های علمیه را صادر فرموده است. تغییر از هویت‌بخشی و منزلت‌دهی از طریق نظام آموزشی ـ و نه دانشی‌ ـ ، به نظام تبلیغی و کنشگری. ✅ همان‌گونه که ایشان درباره تحول در ساختارهای فرهنگی هم فرمودند در اینجا نیز به نظر می‌رسد «تغییر رویکرد حوزه‌های علمیه» و «کانون عظیم تبلیغی شدن حوزه‌های علمیه»، موضوع فرمان ایشان است. حوزه‌های علمیه باید نظام نیازهای جامعه را از سامانه تبلیغی و ارتباطات و تعاملاتی و اجتماعی‌اش بیابد و در نظام آموزشی و دانشی خود به حل آن‌ها بپردازد. چرخه‌ای که شروع و آغاز آن از نیازهای اجتماعی و سیاسی است تا انتزاعات ذهنی و ته‌نشست‌های صرفا تاریخی. ⬅️ بر اساس این نگره، رویکرد، نظام اولویت‌ها و نظام منزلت‌ها باید تغییر پیدا کند. آن‌چه در دل ساختارهای موجود جاری و ساری است باید تغییر پیدا کند و گرنه ساختارهای کنونی با کمترین تغییری می‌تواند حوزه‌های علمیه را به کانون عظیم تربیت مبلغ و کنشگر اجتماعی تبدیل نماید. 🔺 اندکی دقت در ساختارهای رسمی و نیمه رسمی حوزه‌های علمیه نشان می‌دهد که ساختارهای موجود با تغییر در رویکرد، و شبکه شدن می‌توانند حوزه‌های علمیه را به کانون عظیم تبلیغی اسلام تبدیل نمایند. ✅ معاونت تبلیغ حوزه‌های علمیه با ساختاری نسبتا منطقی در جهت پشتیبانی از نظام تبلیغی، مجتمع آموزشی و پژوهشی تبلیغی حوزه‌های علمیه مشتمل بر مرکز تخصصی تبلیغ در سه سطح، مرکز تربیت مبلغ معلم، مرکز تربیتی هنر و رسانه و ...، مرکز آموزش‌های مهارتی و کاربردی حوزه‌های علمیه، قرارگاه تازه تأسیس کنشگری حوزه و روحانیت(در این باره و نسبت آن با کانون باز هم خواهم نوشت)، دبیرخانه گروه‌های جهادی، برخی از میزهای تخصصی دفتر تبلیغات، گروه‌های تبلیغی تخصصی دفتر تبلیغات، مرکز آموزش‌های کاربردی و پودمانی دفتر تبلیغات، سیستم پشتیبانی سازمان تبلیغات، تشکل‌ فراگیر گروه‌های تبلیغی، مؤسسه امیر بیان و .... مراکزی هستند که اگر رویکرد حوزه‌های علمیه نسبت به آن‌ها و نیز رویکرد خود آن‌ها تغییر یافته و در یک چرخه و شبکه‌ای به تعامل و هم‌افزایی همت بگمارند، هیچ نیازی به تشکیلات جدیدی که رقیب وضعیت موجود باشد و یا درصدد هضم و رزم با این ساختارها برآید نخواهد بود. ✅ یقینا تغییر رویکرد بدون تغییر در ساختارها نخواهد بود اما همه سخن در این است که اصل بر تغییر رویکرد است و به تبع آن اندک تغییراتی لاجرم خواهد بود. #تبلیغ #اولویت_اول_حوزه #دیدار_با_امام_حوزه @Manahejj ➖➖➖➖➖➖ @daghdagheha

ماجرا ویژه محرم با عنوان «ماجرا؛ فصل قیام» در شب های محرم از شبکه چهار پخش می شود که دارای 11 قسمت بوده و عناوین و مهمانان این فصل به این شرح می باشد: ۱. خروج از حرم رسول: دکتر زهرا روح اللهی امیری؛ عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم (ع) ۲. در پناه بیت‌الله: دکتر اصغر منتظر القائم؛ استاد تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان ۳. در راه بذل خون(۱): حجت‌الاسلام دکتر ابوالفضل هادی منش؛ نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام ۲ مرداد ۴. در راه بذل خون(۲): حجت‌الاسلام دکتر ابوالفضل هادی منش؛ نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام ۳ مرداد ۵. قیام کوفیان: محمد اسفندیاری؛ کتاب شناس و عاشورا پژوه ۶. به سوی حکومت یا شهادت؟: دکتر سعید طاووسی؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی ۷. قیام یا صلح؟: دکتر محمود مطهری نیا؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علوم‌پزشکی تهران ۸. قیام مُصلحانه: حجت‌الاسلام دکتر محسن ادیب بهروز؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ۹. رویارویی دو اسلام: حجت‌الاسلام قنبریان؛ مدرس حوزه و پژوهشگر تاریخ اسلام ۱۰. اصحاب قیام: دکتر محمدرضا سنگری؛ نویسنده و عاشورا پژوه ۱۱. قیام عاشورا و حکمت تاریخ تشیع: دکتر سید حسین شهرستانی؛ پژوهشگر و مدرس دانشگاه ماجرا؛ فصل قیام از شنبه 31 تیرماه 1402 به مدت 11 شب از ساعت 21 به مدت 90 دقیقه به روی آنتن شبکه۴ می رود.  ➖➖➖➖ @daghdagheha

✍ تطورات نسل حزب‌الهی و نسل عمومی جامعه... 🔻پدرم در سال ۷۰، سی ساله بود، می‌گفت: در بچگی ما، تفریح با کار بود، بچه‌ها تا بچه بودند می‌رفتند چوپانی یا کمک پدر کشاورزی می‌کردند، کمی که بزرگ‌تر شدیم، خاور و نیسان آمده بود و با آنها می‌رفتیم جاده یا بار فروشی. اما من که درس‌خوان بودم در کنار بارفروشی به مدرسه شبانه روزی رفتم و دیپلم گرفتم و بعد هم برای لیسانس دانشگاه تهران رفتم. آن زمان پیشرفته‌ترین چیزی که ما داشتیم یک ماشین‌حساب casio بود که محاسبات سخت را کمی راحت‌تر انجام می‌داد. بعد هم که خوردیم به حوادث انقلاب و جنگ. عموم آن نسل سختی کشیده و با حوصله بودند و دیگر توسری خور نبود. حزب‌الهی‌هایش که همان کودکان در گهواره خمینی بودند خیلی بیشتر. من در سال ۹۸ سی ساله بودم. وقتی تازه کامپیوتر آمده بود، پدرم یکی خرید، آن زمان شاید کم‌تر از یک درصد جامعه کامپیوتر داشتند، پدرم کامپیوتر را در دفتر مدرسه‌ غیر دولتی‌اش، روی میز خودش گذاشته بود و بچه‌های مدرسه هی سرک می‌کشیدند تا از پنجره کامپیوتر را ببینند چه شکلی است؟! آن زمان با سیستم عامل DOS کار می‌کردیم، شبیه برنامه‌نویسی بود. CD هم هنوز درکار نبود، فلاپی داشتیم با حداکثر ۲ مگ حافظه. اینترنت هم که جای خودش. عصرها که می‌شد بچه‌های کوچه همه بیکار بودند و می‌ریختند توی کوچه فوتبال بازی. جوانی حزب‌الهی‌های نسل ما با انقلاب تکنولوژی‌های مرتبط با کامپیوتر و جنگ فرهنگی پیوند خورد و ایمانی قوی‌تر و عمیق‌تر از نسل پدرم را طلب می‌کرد. مدت کوتاهی بعد از فلاپی، CD آمد، کم کم بساط نوارها و ویدئو کلوپ‌ها هم جمع شد، کمی که گذشت فلش و اینترنت هم اضافه شد. از اوایل دهه ۸۰ کم کم گوشی‌های دوربین دار که با بلوتوث فایل‌ها را با بغل دستی‌ات اشتراک می‌گذاشتی آمد و به سرعت این گوشی‌ها هم به اینترنت وصل شد. هر روز دنیای ما بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد و اطلاعات ما بیشتر و بیشتر! بساط مجله و روزنامه هم تا اواخر دهه ۸۰ داغ بود اما اندک اندک در دهه ۹۰ برچیده شد، اوایل مردم وبلاگ و سایت‌ها را مطالعه می‌کردند. اما کم کم حوصله مطالعه هم رفت و مردم محدود به دیدن کلیپ‌های تصویری کوتاه و عکس و خواندن متن‌های خیلی کوتاه تلگرامی و تویتری شدند. حجم تحولاتی که فقط در نسل ما رخ داد برابر بود با تمام تحولاتی که در همه نسل‌های پیش از ما رخ داده بود و از شتاب تحولات هم کم نمی‌شد. دیگر فرصت نبود شرایط من با فرزند من مقایسه شود، باید نسل یک دهه بعد از من را با من مقایسه می‌کردی. شهید مطهری می‌گوید از یک روستایی سوالاتی بنیادی کردند و دیدند خیلی پاسخ‌های عمیق و خوبی می‌دهند و پرسیدند: شما این چیزها را از کجا یاد گرفته‌ای؟ پاسخ داد من مثل شما سواد ندارم، بیشتر فکر می‌کنم! تحولاتی که در عصر جدید برای عموم جامعه رخ می‌داد در جهت افزایش حجم اطلاعات و کاهش عمق آنها بود، اطلاعاتی که اگر ۹۰ درصد آنها را از شما بگیرند، هیچ چیزی از شما کم نمی‌شود جز تکبر و توهم عالم بودن! جوان ۳ دهه قبل حوصله خواندن داشت، حوصله استدلال و بحث‌های طولانی داشت اما جوان فعلی تویتری و اینستا گرامی شده است. در دنیای مجازی‌اش غرق شده و دنیای حقیقی‌اش را با همان قواعد قیاس می‌کند. اما حزب‌الهی این نسل چه؟! حزب‌الهی سه دهه قبل وسط بحث‌های توده‌ای و ملی‌گرا و انقلابی، چپ‌ها و راست‌ها بود. او شریعتی و بازرگان و مطهری داشت. اما حزب‌الهی نسل من از این بحث‌ها عبور کرده بود و وسط بحث‌های عدالت‌خواهی و نقد سروش و اصلاحات بود و مطهری و مصباح و متن‌های امام را داشت. حزب‌الهی امروز وسط بحث‌های افول غرب و پیشرفت و ما می‌توانیم است، او مطهری، مصباح، عین‌صاد، حائری شیرازی، امام و آقا و... و حجم عظیم خاطرات انسان پرور شهدا را دارد. در این ۳۰ سال حجم عظیمی از آثار عمیق معرفتی برای نسل جدید تولید شد که ما در نوجوانی خود خوابش را هم نمی‌دیدم. حزب‌الهی نسل جدید هم عمقش بیشتر است هم محبتش، عمق بیشترش خاص حزب‌الهی‌اش است و محبت بیشترش عمومی است. در نسل عمومی جدید بازار هیات‌ و اعتکاف‌ و زیارت‌ و اجتماعات دینی گرم‌تر شده. فضای نسل امروز عوض شده اما فطرتش خیر، ایمانش خیر، اگر حوصله عمومی استدلالش کم‌تر شده، اما جذبه محبتش قوی‌تر شده. اگر یک بالش ضعیف شده اما بال دیگرش قوی‌تر شده. این هم از آن تهدید‌هایی است که به قول حاج قاسم فرصتی در دلش خوابیده، فرصتی برای جذب بیشتر و راحت‌تر و حالا تشویق به عمیق‌تر شدن، صبورتر شدن. تشویق برای هجرت از دنیای غرق شدگی در اوهام تصویر و رنگ به دنیای غرق شدگی در فکر و تعقل. اما مرحله به مرحله، گام به گام به کمک حزب‌الهی‌های عمیق‌تر و پرشورتر. @sharhe_hal ➖➖➖➖➖ @daghdagheha

✍️ جایگاه تبلیغ در اسناد راهبردی حوزه‌های علمیه 🔻محمد وکیلی، مدیر اندیشکده دفتر برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی حوزه: ◻️ در سند نظام‌های جامع حوزه‌های علمیه که جزو اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین اسناد راهبردی حوزه‌های علمیه می باشد، نظام مستقلی به نام نظام جامع تبلیغ حوزه‌های علمیه، تدوین شده و محورهای مهمی را مورد تأکید قرار داده است. ◻️ به نظر می رسد سهم تبلیغ در میان اسناد و طرحهای راهبردی حوزه های علمیه سهم پررنگی است، پیش از در انداختن طرحی نو برای امر تبلیغ، مطالعه آسیب شناسانه دلایل و عوامل عدم تحقق مطلوب هدف‌گذاری های صورت گرفته در اسناد بالادستی حوزه در زمینه تبلیغ، ضروری به نظر می رسد. متن کامل یادداشت:👇 https://hawzahnews.com/xcmNX @HawzahNews | خبرگزاری‌حوزه

«شناخت جبهه ها در تبلیغ»؛ به بهانه فرمایشات مقام معظم رهبری در دیدار با حوزویان 🔸 یکی از نکات مهمی که حضرت آقا ذکر کردند لزوم شناخت و حمله به منطق و مکتب پشتیبانی ست که انحراف ایجاد کرده است. تغذیه توده ای ها و بعضی جوانان گمراه از مارکسیسم را در زمان انقلاب مثال زدند. و تقابل اصلی امروز را تقابل دو جبهه نظام اسلامی با نظام لیبرال دموکراسی عنوان کردند. 🔹نظام لیبرال دموکراسی، جبهه سیاسی مقابل ماست که البته تبعات اجتماعی و ... نیز دارد اما این یادداشت می خواهد اشاره به یک نظام فکری دیگری کند که وضعیت فرهنگی را تغییر داده و آن، «پست مدرنیسم» است. 🔸در تبلیغ، ما به سمت خلأهایی می رویم که در دینداری ایجاد شده و پیرو فرمایش رهبری باید منبع تغذیه این خلأها را بیابیم. در کنار نظام لیبرال دموکراسی به عنوان مکتب سیاسی، پست مدرنیسم به عنوان مکتب فکری، بزرگترین منبع تغذیه خلأهای دینداری در ایران امروز به ویژه در عرصه سبک زندگی و فرهنگ است. 🔹پست مدرنیسم (Postmodernism) را می توان پشتوانه فرهنگ امروز و فضای مجازی به عنوان زیست اصلی دنیای مدرن دانست. در یک یادداشت نمی توان درباره پست مدرنیسم به طور کامل نوشت اما اختصارا این مکتب و اندیشه با ما چه می کند؟! 🔹فردگرایی (Individualism) افراطی؛ در عین حال که افراد به ظاهر در فضایی با ارتباطات گسترده حاضر هستند، اما در فردیت خود سیر می‌کنند و به عبارت دیگر از اجتماع فاصله می‌گیرند و جمع را از دست می‌دهند و در فردیت خود حضور دارند. 🔸نکته بعدی افول فراروایت‌هاست. در فرهنگ مدرن و پست‌مدرن، مسئله‌ای به عنوان روایت اعظم (Metanarratives) نداریم. به این معنا که یک روایت درست مانند علم، مذهب و... که حرفی بزند و همه آن را قبول داشته باشند، وجود ندارد. این‌ها را فراروایت یا روایت اعظم می‌گویند. به عبارت دیگر ما تنوع سبک داریم، اما از محتوا خالی هستیم. همان‌طور که می‌بینید در فضای مجازی، مهم نیست که چه محتوایی را بارگذاری می‌کنید. می‌گویند ما تنوع ایجاد می‌کنیم. اگر می‌خواهید فیلم بارگذاری کنید، در اینستاگرام یا یوتیوب این کار را انجام بدهید. اگر می‌خواهید در توئیتر توئیت کنید، در کلاب هاوس صوت بگذارید و... .آنها برای تمام سلیقه‌ها، قالب و سبک دارند، اما محتوا برای آن ها موضوعیت ندارد. 🔸 حس عدم تعلق مسأله بعدی ست. در این حس، فرد به جایی تعلق ندارد، چون زمان و مکان درنوردیده می‌شود و مرز‌ها از بین می‌رود و تعلقات ملی، مذهبی، جغرافیایی و... از بین می‌رود، بلکه انسان هیچ تعلقی پیدا نمی‌کند و ممکن است تعلق‌های عاطفی خود را از دست بدهد و در نهایت دچار فقدان هویت شود. 🔹مبلغ در ایران امروز با انسانی روبروست که زیست اصلی ش در فضای مجازی ست. به روایت اعظمی وفادار نیست و بیشتر، از سبک و قالبی به سبک و قالب دیگر مهاجرت می کند. این انسان پویایی خود را از دست داده و کرختی و رخوت را به خود گرفته است. اگر مبلغ، این نظام پشتیبان را نشناسد اساسا خرده شبهاتی را پاسخ می دهد که در نهایت، مشکل اصلی را حل نمی کند. @ahmad_olyaei ➖➖➖➖ @daghdagheha

عباسی ولدی پدیده این روزهای هیئات 🔻 گاهی عادت داریم انسان‌هایی که نزدیک مان هستند را قدر ندانیم، کار آن‌ها را ترجمه و تحلیل نکنیم و خیلی ساده از کنار آن عبور کنیم. 🔻 #عباسی_ولدی قریب به یک دهه است با نگارش ده‌ها جلد کتاب در زمینه‌های تربیتی به‌تنهایی اندازه یک مؤسسه عریض و طویل کار کرد. متن تولید کرد، منبع و مرجع فکری تولید کرد، به‌سمت ایجاد #جریان_تربیتی حرکت کرد هرچند شاید هنوز با آن فاصله دارد. 🔻 فکر کنم آثارش امروز به بیش از 50 جلد رسیده است. آثاری که هم تنوع در محتوا دارد، هم جذابیت در طراحی و گرافیک و هم ایجادکننده نوعی تغییر نگرش در مخاطب است که همه جای مطالعه و #تحلیل دارد. 🔻 اما آنچه امروز اهمیت دارد کاری است که #عباسی_ولدی این روزها در قالب #هیئت_نوجوانان شروع کرده است. حرکت او امروز واقعاً ویژه است، جای مطالعه و #الگوسازی و تقدیر دارد. به چند ویژگی کار او اشاره می‌کنم: 1⃣ #عباسی_ولدی قبل از منبر استاد #میرباقری برای نوجوانان منبر می‌رود. کاملاً جدی به‌نحوی که بچه‌ها احساس می‌کنند در یک برنامه مهم و اختصاصی خودشان شرکت کرده‌اند. 2⃣ فعلاً نسبت به محتوای #منبر نظر نمی‌دهم شاید نقدی داشته باشم. اما به‌لحاظ قالب، منبر #داستان‌محور است. این مدل از ارائه منبر به‌شدت برای بچه‌ها جذاب است. 3⃣ زبان، #لحن و بیان به‌شدت صمیمی، دوستانه و دوست‌داشتنی است. این احساس #صمیمیت جذابیت دوچندانی برای منبر ایجاد می‌کند. 4⃣ فضای جلسه با قالب‌های مرسوم متفاوت است. بچه‌ها از اینکه بین منبر صحبت کنند، سؤال بپرسند، شوخی کنند، منعی ندارند و آزادانه در هیئت می‌نشینند. سخنران آغوشش به‌روی اقتضائات این سن باز است. 5⃣ منبر او، #منبر_تعاملی است. سخنران سوال می‌کند، برای روز بعد به بچه‌ها تکلیف می‌دهد تا بنویسند، فکر کنند و بعد جواب خود را به #عمو_عباسی بدهند و درباره آن صحبت کنند. 6⃣ اما یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کار #عباسی_ولدی بعد از منبر است که می‌آید و ساعتی بین بچه‌ها می‌نشیند و با آن‌ها #گعده می‌کند. از سر و کولش بالا می‌روند و با او ساده و راحت گفتگو می‌کنند. این بخش شاید اثرگذارترین قسمت این پکیج است. 6⃣ اما آنچه کار #عباسی_ولدی را ویژه کرده است #صداقت او در تعامل با بچه‌ها است. افراد زیادی دیدم که کار کودک و نوجوان می‌کنند ولی بسیاری از رفتارها و خنده‌ها و بازی‌ها #تصنعی است. اما عباسی ولدی با همه وجود بچه‌ها را دوست دارد، صادقانه و پدرانه و این #صداقت را بچه‌ها با وجودشان درک می‌کنند. ♻️ #نوجوانان مهم هستند، باید احساس کنند که آن‌ها را مهم می‌دانیم و جدی می‌گیریم. این احساس را به آن‌ها منتقل کنیم و با همین جدیت برای شان وقت بگذاریم. اما با امثال این الگو #الگوسازی #جریان_تربیتی @taalighat ➖➖➖➖ @daghdagheha