#داستان #چهارشنبه_های_امام_رضایی ✨میوه ات را کامل بخور✨ پدر می‌گوید: روزی در خانه🌟امام رضا(علیه السلام) برای پذیرایی میوه🍎🍊🍇 آوردند. چند کودک👶👦 هم در خانه بودند. یکی از آنها میوه‌ای برداشت، گازی به آن زد😋 ولی میوه را دست نخورده انداخت دور و بعد هم میوه دیگری برداشت🙁 🌟امام رضا(علیه السلام) به او فرمودند: اگر شما به میوه نیاز ندارید، کسانی هستند که به آن نیاز دارند. آن را به کسی بدهید که به آن نیاز دارد👌 پدر می‌گوید: اگر مردم از نعمت‌های خدا❤️ درست استفاده کنند، نیازمندان هم بی‌نیاز می‌شوند😃 #پایان

#ادامه_داستان 📖حالا که فقیر شده ام 📌#قسمت_دوم اَسود با ناراحتی و غصه روبه روی امام علیه السلام نشست😞 گنجشک ها در حیاط خانه جیک جیک می کردند🐦 گاهی هم مرغ و خروس🐔 خانه، برای خوردن دانه ای، دنبال هم می دویدند. اَسود گفت: «ای مولای عزیزم!❤️ شما می دانید که من آدم ثروتمندی💎 بودم. هر کس محتاج بود و کمک می خواست، کمکش می کردم. دوستان زیادی داشتم که به کمک من احتياج داشتند؛ اما یک دفعه زندگی ام از این رو به آن رو شد. من تنگ دست شدم و حالا که در خدمت شما هستم، فقیر شده ام😓 البته ناراحتی ام از تنگ دستی نیست؛ از دوستان و برادرانی است که تا وقتی پول دار بودم، حالم را می پرسیدند؛ ولی حالا که فقیرم از من دوری می کنند!☹️ دست های اَسود می لرزید و دلش از غصه پر بود. ✨امام باقر علیه السلام که به خاطر حرف های او اندوهگین شده بود، گفت: «دوست بد کسی است که به هنگام ثروت و توانمندی، حال تو را بپرسد و با تو مهربان باشد؛ اما وقتی فقیر و نیازمند شدی، از تو دوری کند!» ✨امام علیه السلام به خدمت کارش گفت هفت صد درهم بیاورد. او کیسه ای پر از پول💰 آورد. امام آن را به اَسود داد و گفت: «ای اسود پسر کثیرا این مقدار پول را خرج کن. هرگاه تمام شد و نیاز داشتی، باز هم مرا از حال خودت باخبر ساز!» اسود گفت: «خدا شما را سلامت بدارد! اگر شما نبودی، من در هیچ خانه ای را نمی زدم؛ چرا که از شما بزرگوارتر، کسی را نمی شناسم.»😊 #پایان #یاامام_محمد_باقر_ادرکنی