⚠️خداوند در کدام آيه از قرآن مي فرمايند به خدا #قسم نخوريد؟
#پاسخ:
✅و لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ
(۲۲۴) بقره
و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد، تا [بدين بهانه] از نيكوكارى و پرهيزگارى و #سازش دادن ميان مردم [باز ايستيد]، و خدا شنواى داناست.
بايد توجه داشت که #سوگند ياد كردن جز در مواردى كه هدف مهمى در كار باشد عمل نامطلوب است اين موضوع در #احاديث زيادى نيز به چشم مى خورد، از جمله اينكه در حديثى امام صادق ع مى فرمايد:
و لا تحلفوا باللَّه #صادقين و لا كاذبين فان اللَّه سبحانه يقول وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ:
" هيچ گاه سوگند به خدا ياد نكنيد چه راستگو باشيد، چه دروغگو، زيرا خداوند سبحان میفرمايد: خدا را در معرض سوگندهاى خود قرار ندهيد"
در امور خيلي مهم مانند شهادت در دادگاه و دفاع از مظلوم و ... سوگند اشکالي ندارد و نبايد براي امور جزئي و روزمره زندگي #سوگند خورد.
کانال دانشگاه مدافعان حریم ولایت
http://eitaa.com/joinchat/385548302Ca1d19c22ab
1⃣ #امامعلی(ع) در یک روایت به برخی #فتنههای آخرالزمانی و راهکارهای عبور بخش عمدهای از خطبههای #نهجالبلاغه که در آنها اشاره به امام زمان(عج) دارد، مربوط به علائم و نشانههای آخرالزمان است. از جمله حضرت در خطبه 187 می فرمایند:
* هان ای مردم در آینده پشت کردن روزگار خوش و قطع شدن پیوندها و روی کار آمدن خردسالان را انتظار کشید؛ أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَة
* این روزگاری است که ضربات #شمشیر بر مؤمن آسانتر از یافتن مال #حلال است؛ ذَاکَ حَیْثُ تَکُونُ ضَرْبَةُ السَّیْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّه
*روزگاری که #پاداش گیرنده از دهنده بیشتر است و آن روزگاری که بی نوشیدن #شراب مست میشوید؛ ذَاکَ حَیْثُ یَکُونُ الْمُعْطَى أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی؛ ذَاکَ حَیْثُ تَسْکَرُونَ مِنْ غَیْرِ شَرَاب
* با فراوانی نعمتها بدون اجبار #سوگند میخورید و نه از روی ناچاری دروغ میگویید؛ بَلْ مِنَ النِّعْمَةِ وَ النَّعِیمِ وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیْرِ اضْطِرَارٍ وَ تَکْذِبُونَ مِنْ غَیْرِ إِحْرَاج
* آن روزگاری است که بلاها شما را میگزد چونان گزیدن و زخم کردن دوش شتران از پالان! ذَاکَ إِذَا عَضَّکُمُ الْبَلَاءُ کَمَا یَعَضُّ الْقَتَبُ غَارِبَ الْبَعِیر
آه! آن رنج و اندوه چقدر طولانی و #امید گشایش چقدر دور است! مَا أَطْوَلَ هَذَا الْعَنَاءَ وَ أَبْعَدَ هَذَا الرَّجَاء
اى مردم، مهار این #شتران فتنه را که پشت آنها حمل کننده و زر و بال است از دست بیندازید، و از گرداگرد امام خود پراکنده نشوید که عاقبت خود را #سرزنش خواهید کرد، و بىباکانه در آتش فتنهاى که پیشاپیش آن قرار گرفتهاید نروید، از راه آن به یک سو شوید، و جاده را براى آن باز بگذارید، که به جان خودم قسم مؤمن در شعله #آتش آن فتنه هلاک مىشود، و غیر مسلمان سالم مىماند!
أَیُّهَا النَّاسُ أَلْقُوا هَذِهِ الْأَزِمَّةَ الَّتِی تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الْأَثْقَالَ مِنْ أَیْدِیکُمْ وَ لَا تَصَدَّعُوا عَلَى سُلْطَانِکُمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعَالِکُمْ وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِیطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِیلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِی یَهْلِکُ فِی لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ یَسْلَمُ فِیهَا غَیْرُ الْمُسْلِم
مثل من در میان شما مثل #چراغ فروزان در تاریکى است، تا آن که در آن تاریکى در آید از آن چراغ روشنى جوید. #اى مردم سخنم را بشنوید و حفظ کنید، و گوش دلتان را آماده کنید تا بفهمید؛ إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکُمْ کَمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِیءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَیُّهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکُمْ تَفْهَمُوا.
#امیرالمؤمنین(ع) در انتهای سخنان خویش تقوا و عدم دوری از امام عصر و اتصال به منبع نورانی اهلبیت وحی(ع) را راهکار عبور از فتنههای سخت معرفی فرمودند.
#نقــڸ_روایاٺ
📌مشتي از خاك كربلا
حرثمه مي گويد:
چون از #جنگ_صفين همراه #حضرت_علی عليه السلام برگشتيم، آن حضرت وارد #كربلا شد. در آن سرزمين #نماز خواند. و آن گاه #مشتی از #خاك_كربلا برداشت و آن را بوييد و سپس فرمود:
- آه! اي خاك! حقا كه از تو مردمانی برانگيخته شوند كه #بدون_حساب داخل #بهشت گردند.
وقتی حرثمه به نزد همسرش كه از #شيعيان_علی عليه السلام بود بازگشت ماجرايی كه در #كربلا پيش آمده بود براي وی نقل كرد و با تعجب پرسيد: اين قضيه را #علی عليه السلام از كجا و چگونه می داند؟
حرثمه می گويد: مدتی از ماجرا گذشت. آن روز كه #عبيدالله_بن_زياد لشكر به جنگ #امام_حسين عليه السلام فرستاد، من هم در آن #لشكر بودم.
هنگامی كه به سرزمين #كربلا رسيدم، ناگهان همان مكانی را كه #علی عليه السلام در آنجا #نماز خواند و از خاك آن برداشت و بوييد ديده و شناختم و #سخنان_علی عليه السلام به يادم افتاد. لذا از آمدنم #پشيمان شده، اسب خود را سوار شدم و به #محضر_امام_حسين عليه السلام رسيدم و بر آن #حضرت سلام كردم و آنچه را كه در آن محل از پدرش #علی عليه السلام شنيده بودم، برايش نقل كردم.
#امام_حسين عليه السلام فرمود:
- آيا به كمك ما آمده ای يا به #جنگ ما؟
گفتم: ای #فرزند_رسول_خدا! من به #ياری شما آمده ام نه به #جنگ شما. اما زن و بچه ام را گذارده ام و از جانب ابن زياد برايشان بيمناكم. #حسين عليه السلام اين سخن را كه شنيد فرمود:
- حال كه چنين است از اين سرزمين #بگريز كه #قتلگاه ما را نبينی و صدای ما را نشنوی. به خدا #سوگند! هر كس امروز صدای #مظلوميت ما را بشنود و به ياری ما نشتابد، داخل #آتش_جهنم خواهد شد.
بحارالانوار: ج 44، ص 255.