#با_حسین_علیه_السلام
#مطاعن_دشمنان
🔴🔴 #شمرزمانرابشناس
#شمر1300سالپیشمرد| #رحماللهمعشرالماضین| #گذشتههاگذشته‼️
👈👈قابل توجه #عوام_.... بیسوادی میگویند گذشته را رها کنید و یزید زمان و شمر زمان را بشناسید:
🔻اولا اگر شخصی ذرهای معرفت داشته باشد میداند طبق احادیث، معصومین (صلواتاللهعلیهم) بهترین خلق خدا هستند و کسی با ایشان قابل قیاس نیست و دشمنان ایشان نیز خبیثترین و ملعونترین افراد هستند که در خباثت نظیری ندارند
پس نگوییم:
#شمر_زمان،
#یزید_زمان،
#متوکل_زمان،
#عمروعاص_زمان
که این ملاعین در خباثت بینظیر بودند و هستند.
🔻 ثانیاً: ما دین خود را از اهل بیت (صلواتاللهعلیهم) میگیریم و موظف هستیم که اهل بیت صلوات الله علیهم و دشمنان ایشان را بشناسیم:
قَالَ سَیّدُنا و مَولانا امِيرُ الْمُؤْمِنِين علی بن ابی طالب صلوات الله علیه:
وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِي تَرَكَهُ وَ لَمْ تَأْخُذُوا بِمِيثَاقِ الْكِتَابِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِي نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسَّكُوا بِهِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِي نَبَذَهُ
📝حضرت آقا امیر المومنین صلوات الله علیه:
و این را بدانید که هرگز راه رشد و نیکی را نخواهید شناخت مگر آنکه بشناسید کسانی را که آن را ترک کردهاند و محال است به عهد و پیمان الهی در قرآن وفادار باشید مگر آنکه قبلش پیمان شکنانش را بشناسید و هرگز نمی توانید به قرآن تمسک جویید مگر آنکه اول بفهمید که چه کسانی آن را دور انداختهاند.
📙الكافي (ط.الإسلامية)، ج8، ص390
📙بحار الأنوار (ط.بيروت)، ج34، ص233
📙 #نهج_البلاغه خطبه 147
🔻 ثالثاً: این همه قصص قرآنی و احادیث و زندگانی اهلبیت (صلوات الله علیهم) که برای عبرت ماست را کنار بگذاریم و بگوییم گذشتهها گذشته؟؟؟
بگوییم رحم الله معشر الماضین؟
بر روی ظلم ظالمینی که در ظلم به اهلبیت (علیهمالسلام) هرگز کوتاهی نکردند چشم ببندیم؟
چقدر این جمله رحم الله معشر الماضین جمله غلط و بیپایه و اساسی است.
این جمله دقیقاً در مقابل احادیث اهلبیت عصمت و طهارت است:
حضرت آقا امیر المومنین صلوات الله علیه در نامهاش به امام حسن صلوات الله علیه میفرماید:
اخبار گذشتگان را بر دلت عرضه كن و از آنچه بر سر پيشينيان تو رفته است آگاهش ساز.
وَ اعْرِضْ عَلَيْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِينَ وَ ذَكِّرْهُ بِمَا أَصَابَ مَنْ كَانَ قَبْلَهُ
📙تحف العقول، النص، ص69
📙بحارالأنوار (ط.بيروت)، ج74، ص200
📙 #نــــهـــج_البلاغه نامه 31