. نهج البلاغه وَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَزْهَقُ كُلُّ مُهْجَةٍ وَ تَبْكَمُ كُلُّ لَهْجَةٍ وَ تَذِلُّ الشُّمُّ الشَّوَامِخُ وَ الصُّمُّ الرَّوَاسِخُ فَيَصِيرُ صَلْدُهَا سَرَاباً رَقْرَقاً وَ مَعْهَدُهَا قَاعاً سَمْلَقاً فَلَا شَفِيعٌ يَشْفَعُ وَ لَا حَمِيمٌ يَنْفَعُ وَ لَا مَعْذِرَةٌ تَدْفَعُ. «در آن زمان» در صور اسرافیل می دمند، كه قلبها از كار می افتد، زبانها باز می ایستد، كوه های بلند و سنگ های محكم فرو می ریزد، و قسمت های سخت آن نرم چون سرابی می ماند، كوهستانها با زمین هموار می گردد چنان كه نه پستی و نه بلندی موجود است، پس در آن هنگام نه شفاعت كننده ای است كه شفاعت كند و نه دوستی كه نفع رساند و نه پوزش خواستن سودی دارد. #خطبه_195 #لبیک_یا_خامنه‌ای #مرگ_بر_آمریکا #جانم_فدای_ایران _ #دانایی_مقدمه_توانایی! وارد شوید! @daneshvadanestan