تقدیم به #مولانا_حسین تبسم از نگاه تو به خنده می برد مرا به آستان و خانه ات چو بنده می برد مرا نوای ناوکان تو را، دو بال مرغکان تو را پرنده باز میشوم، پرنده می برد مرا ترانه ای جوانه ای تو آبروی خانه ای ندارم ار دو بال و پر، دونده می برد مرا کجا به ناکجای تو، به کربلا سرای تو چو پایم از نفس فتاد، خزنده می برد مرا چه إضطراب فاحشی،چه التماس وخواهشی نگه که قلب عاشقم، تپنده می برد مرا اگر ز راه خانه ات در این زمانه گم شدم به رسم جاذبانه دل، کشنده می برد مرا تو آرزوی من شدی در این غبار بیکران که اسب در خیال من، رمنده می برد مرا چو پیچکی که بهر آن درخت عاشقی کند که عشق آن حرم چنان، رونده می برد مرا به حاء وسین ویاونون،که پیشه ام بودجنون که نام تو در این قمار، برنده می برد مرا در امتداد انقلاب http://eitaa.com/joinchat/2568814599Cb3184cdd69