#تربیت_فرزند #پدر وقتی خوش‌اخلاق، با تحمل و با حوصله باشد، بچه باشخصیت می‌شود. حوصلۀ پدر، حوضی است که بچه در آن رشد می‌کند. بچه، مثل «ماهی» است و «حوصلۀ پدر» مثل حوض. آن پدری که حوصله‌اش زیاد است، مثل #دریاچه است و بچه تا حدّ ماهی‌های دریاچه رشد. می‌کند و بزرگ می‌شود. پدری که از این هم باحوصله‌تر است، مثل یک #دریاست، بچه مثل ماهی در #دریا، به اندازۀ نهنگ قدرت و جرأت پیدا می‌کند. شما ببینید حسین بن علی علیه‌السلام فرزند دریاست، در دریای حوصله پدر و جدّش رشد کرده است، از این جهت است که یک شخصیت زنده و بزرگ است. آیت الله حائری شیرازی https://eitaa.com/darentezaretolo

آیت الله حائری شیرازی 🔸این، تو نیستی!🔸 انسان خودش را با جسدش اشتباه می گیرد! وقتی در #آینه نگاه می‌کند و جسد خودش را می‌بیند، این اشتباه را می‌کند. به او می‌گویند چه کسی را در آینه دیدی؟ می‌گوید: «خودم را دیدم». نه! انسان خودش را نمی‌بیند! خیلی کار دارد که انسان به جایی برسد که خودش را ببیند. گاهی یک انسان از دنیا می‌رود قبل از این که حتی یک بار خودش را دیده باشد! انسان به هر چیزی #تعلق پیدا کرد خودش را با او اشتباه می‌گیرد. اولین اشتباهی که انسان می‌کند این است که بدنش را خودش می‌داند. چون به این بدن تعلق پیدا کرده است. [در فیلم گاو مرحوم مهرجویی]، مش حسن از بس علاقه داشت به این گاو، خودش هم شده بود گاو! هرچه می خواستند به او حالی کنند که تو گاو نیستی، باورش نمی شد. این همان حال و روز ماست! ما [به خاطر تعلقی که به بدنمان داریم]، باور کرده‌ایم که همین هیکل هستیم. وقتی انسان می‌فهمد که خودش چیز مهمی بوده که دیگر فرصت از کف رفته است. انبیا آمدند که به انسان بگویند: ای انسان! تو فقط همین بدن نیستی، تو یک #دریا هستی که این بدن، یک قطره‌اش است. وقتی انسان می‌میرد، نعش خودش را از بیرون می‌بیند. آن وقت می‌فهمد که من این نعش نبودم. کسانی که روی خودشان کار کرده‌اند، گاهی بیرون از جسمشان می‌ایستند و جسم خودشان را تماشا می‌کنند. #انبیاء آمدند به آدم بگویند «تو گاو نیستی»! اما آدم عصبانی می‌شود و میگوید: «اِلّا و لابد من همینم». مش حسن هر وقت برایش جو می‌بُردند، می‌گفت دوستم هستند. هرکس نان برایش می‌بُرد، فکر میکرد دشمنش است. مشکل انسان همین است. #مطالعات_اسلامی_زنان