eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
1.9هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
1.2هزار ویدیو
157 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🟥🟩لینک زندگی خردمندانه👆
۱۶۵ *ادامۀ شرح آیۀ ۷۰* 🔸۲۱. «عدل» در این‌جا به معنای فدیه است. عدل یعنی هر چه فدیه بدهند «لَا يُؤْخَذْ مِنْهَا» فدیه قبول نمی‌شود و از عذاب رها نمی‌شوند «ذَكِّرْ بِهِ» به خودت متذکر شو. جالب است، اول فرموده بود که از دنیاطلبان بِبُر؛ اما وقتی بُریدی دو کار باید انجام دهی: الف) به خودت؛ ب) به دنیاطلب‌ها. بِبُر؛ ولی تذکّر بده. بِبُر؛ اما یادشان بینداز. ❓چه چیزی را؟ یادشان بیانداز که روزی گروهی از مردم چهره‌هایشان در هم کشیده می‌شود. یادشان بیانداز که با این دنیاطلبی‌شان از بسیاری از خیرات محروم می‌شوند. یادشان بیانداز فقط خدا ولیّ است فقط خدا شفیع است، کسی دیگر به درد انسان نمی‌خورد. یادشان بیانداز تمام دنیا را هم که بدهند از یک ساعت از عذاب الهی رها نمی‌شوند، یادشان بیانداز که تمام محرومیت‌شان به‌واسطه کسب خودشان بوده است. «بِمَا كَسَبُوا» است. دو بار این قضیه را گفته است «وَذَكِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ» مجدداً می‌فرماید: «أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا». 🔸۲۲. همیشه عرض کردم همۀ ما کاسب هستیم. صبح تا شب کسب داریم. حال یا مرتب این کسب سود می‌دهد یا خدای نکرده ضرر است. ضرر باشد معلوم است اَخم‌های من در هم می‌رود. معلوم است سود هم بدهد خوشحال می‌شوم اصلاً دست خود انسان نیست. 💢روتُرش کردن و اَخم کردن که معنی «بَسل» است با ضرر سازگار است. چه کسی را دیدید سود بدهد؛ اما باز هم اخم‌هایش درهم باشد؟! اینکه انسان ناخودآگاه اخم می‌کند، چون در حال ضرر کردن است وقتی انبساط خاطر دارد که سود می‌دهد. 🔸۲۳. *هیچ‌کس عامل ضرر و نفعِ من نیست، «كَسَبُوا» خودم کاسب هستم.* شما نمی‌توانید گردن خانواده بیندازید، گردن فلانی، فلانی باعث شد جلوی خیرات من گرفته شد! ابداً ابداً ابداً. خدای سبحان دوبار این قضیه را در این آیه آورده است که هر نفسی روتُرش کردن و اَخم کردن و مَحروم شدنش صرفاً به خاطر خودش است. گناه او گردن احدی نیست. «تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ» ، «أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا». ⭕️ آن‌وقت «لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ» اصلاً آب‌جوش متعلق به این‌هاست فقط! *یعنی اگر من دنبال دنیاطلبی باشم اگر دنیا فریبم بدهد و آخرت را فراموش کنم، در آن صورت ناخودآگاه در حال خوردن آب‌جوش هستم* کسی که آب‌جوش می‌خورد وضعیتش چگونه است؟ از درون سوخته. اصلاً بحث بیرون نیست. آب‌جوش از درون می‌سوزاند. از درون تمام وجودش پُر از تاول و تَعفن شده است. *«أُولَٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ»* این‌ها شراب‌شان آب‌جوش جهنم است. جهنمی شدند، عذابشان هم دردناک است. 🔸۲۴. این‌ها اهل حِس بودند. همیشه گفتم آدم‌هایی که اهل حِس‌اند و قوۀ ادراک‌شان هم از بین نرفته قرآن می‌گوید: برای آن‌ها «عذاب أَلیم» می‌فرستیم. گاهی خدا می‌گوید: «عذاب عظیم» می‌فرستیم یعنی گسترده. گاهی می‌گوید: «مَهین» خوارکننده. گاهی می‌گوید: «ألیم» یعنی قوۀ ادراک‌شان قوی بود ما هم چیزی برایشان می‌فرستیم که دردشان بیاید. چرا؟ چون *خدا تمام این کاسبی کردن‌های بَد را در یک عبارتِ مختصر مطرح می‌کند. «بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ»* 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۲/۱۲ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi
💠 *مؤلفه‌های اخلاقی معلم شایسته* 🟩 *صبر* 🔷 موضوع صبر که از مؤلفه‌های معلم شایسته به شمار می‌رود مسالۀ بسیار مهمی است؛ چرا که معلم با دانش‌آموزان مختلفی سر و کار دارد و هر یک از آنها ویژگی‌ها و اخلاقیات مخصوص به خود را دارند. ⁉️ بدون داشتن صبر به فرآیند آموزش لطمه وارد می‌شود. اکنون این سوال مطرح است که صبر به چه معناست و چه جایگاهی در آیات و روایات ما دارد؟ ✅ صبر در قرآن به‌معنای مقاومت و ایستادگی در برابر مشکلات زندگی است. پیامبراکرم در مورد صبر می‌فرماید: 🔆 *«نسبت صبر و ایمان نسبت سر، به بدن است.»* 🔷 بدین صورت همانطور که سر بر بدن، تسلط و سروری دارد، صبر هم باعث تسلط بر نفس آدمی می‌شود. معلمی که در برابر مسائل و مشکلات کلاس درس نتواند صبر پیشه کند؛ در واقع محیط امنی برای آموزش دانش‌آموزان مهیا نخواهد شد. صبر یکی از اموری است که باعث موفقیت انسان در کارها بالاخص کارهای مهم مانند تدریس می‌شود. 💢 *کم‌حوصلگی و کم‌صبری مانع انسان است و باعث می‌شود انسان کاری را که متناسب با شایستگی‌های اوست، نتواند به‌خوبی به انجام برساند و کارهایش را نیمه‌تمام و ناقص باقی می‌گذارد و مداوم از یک شاخه به شاخه دیگر می‌پرد.* 📚 «حوزه.نت» ‏🌐 emamraoof.com
۳۴ 💠 *راه‌کار توانمندی جسم* 🔆 «وَ لِكُلِّ شَی‏ءٍ زَكَاةٌ وَ زَكَاةُ الْبَدَنِ الصِّیام» 🔆 «و براى هر چیز زكاتى است و زكات و نموّ بدن روزه داشتن است.» 📗 حکمت ۱۳۱ 🔶 اگر چه در ظاهر بر اثر روزه‌داری قوّت جسم كم می‌شود؛ ولى در باطن با دورى گزیدن از شهوات، نفس، توانا خواهد شد؛ چنانكه دارائى با زکات دادن در ظاهر کاهش می‌یابد؛ ولى در باطن بابركت و پُرسود مى‌شود. 🔶 *با روزه گرفتن، بدن جان تازه می‌گیرد. اگر فردی با روزۀ جسمش جان تازه‌ای نمی‌گیرد؛ نیاز است تا به بازنگری عمل‌کرد خود بپردازد.* 🔶 خوردنی‌های غیرضرور به جسم آسیب وارد می‌کند و آدمی را ناتوان می‌سازد؛ اما اگر خوراکِ انسان، قانون‌مند و بر طبق شریعت انجام شود؛ به‌طور قطع او را توانمند می‌کند. 🍃 به قول مولوی در مثنوی: ✨ *این دهان بستی، دهانی باز شد* *چون خورنده لقمه‌های راز شد* ✅ *وقتی راه ورود غذای نامناسب به جسم خود را ببندیم، راه ورود حسنات به روح و روان گشوده می‌شود که نتیجۀ آن، دریافت حال خوش است.* ✅ *تغذیۀ مناسب روح، موجب حال خوش است که در جسم نیز تأثیرگذار است. * 🌀 جسم آدمی مَرکَب روح اوست و روح، رانندۀ این مرکب است؛ اگر روح سرحال و بانشاط باشد؛ می‌تواند سریع و چالاک مسیر را طی ‌کند؛ اما رانندۀ بی‌حال و کسل، نمی‌تواند به راحتی مرکب را جابجا کند و به مقصد برساند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
💐💐💐 🟥 *هر زمان گمان کنیم خودمان می‌توانیم متصدی تربیت شویم گرفتار شرک شده‌ایم؛* زیرا تربیت فعل خدای سبحان است نه فعل بنده و هر گونه انتساب آن به خود نوعی شرک است، ✅ به همین جهت باید علی‌الدوام نیاز خود را به تربیت خداوند اعلام کنیم و بدانیم هر لحظه نیازمند تربیت هستیم؛ به همین جهت روزانه از خداوند درخواست می کنیم: 🔆 «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیم‏» ✍🏼 در تفاسیر آمده است «صراط مستقیم» *راهی است میانه که از هرگونه افراط و تفریطی به‌دور باشد* و «اهْدِنَا» به معنی رسیدن به مقصود و یا به‌معنی ثبات‌ قدم است، ✅ با این درخواست از خداوند می‌خواهیم ما را به راه میانه‌ای که مربی آن ولی‌الله‌الاعظم وجود مبارک امام عصر عجل ‌الله‌تعالی‌فرجه برساند، راهی که در آن ثبات داشته باشیم. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
💠 *مناجات الراغبين* 🔆 «هارِبٌ مِنْكَ إِلَيْكَ، راجٍ أَحْسَنَ ما لَدَيْكَ، مُعَوِّلٌ عَلىٰ مَواهِبِكَ، مُفْتَقِرٌ إِلىٰ رِعايَتِكَ» 🔆 «و از تو به‌سوی خودت فراری‌ام، نیکوترین چیزی را که نزد توست امید دارم، بر بخشش‌هایت اعتماد می‌کنم، به توجّه و حمایتت نیازمندم.» ❇️ خدايا از اسامي جلاليه تو به اسامي جماليه تو فرار مي‌كنم؛ چون مي‌دانم نزد تو نعمات فراواني است: بهشت و نعمت‌هايش، اشجار و حورالعين و... ؛ اما اميد من به بهشت تو نيست. زيباترين نزد تو حبيب‌ات پيامبر اكرم است و من آرزو دارم به ايشان نزديك شوم. 🔶🔸 به قرار گرفتن در گوشه‌اي از بهشت قانع نیستم. می‌دانم اگر حضرات معصومين را با قلب و زبان صدا كنم و با همۀ ناتواني براي اين بزرگواران كاري انجام دهم، با پيامبر و فرزندانش هم درجه خواهم شد. 🔸 نیک می‌دانم درخواست به تنهایی و بدون عمل، درجات معنوي به‌دنبال ندارد. ❇️ خدايا! زيباترين امر نزد تو قرب است و من همان را خواهانم. ❇️ خدايا! قابليت كسب اين مقامات را به من عطا كن و نماز مرا وسيلۀ قرب به خودت قرار بده. ❇️ خدايا تمام زندگي من با هبه‌هاي تو سپري مي‌شود، هبۀ سلامتي، هبۀ آبرو، هبۀ مال و... اما روی آن‌ها حساب باز نمی‌کنم. 🔸 من نيازمند توجه خاص تو هستم تا بتوانم در مقابل شيطان هوي و هوس دوام بیاورم. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com