#تفسیر_قرآن_سوره_نحل
💠 *ادامۀ آیه ۷۳*
🍃 خداوند حکیم در کتاب کریم خود میفرماید:
🔆 «وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ شَيْئاً وَ لا يَسْتَطيعُونَ»
🔆 «و چيزهايى را به جز خدا مىپرستند كه مالك كمترين رزقى در آسمانها و زمين براى آنان نيستند و (در آينده هم) نمىتوانند (بارانى از بالا ببارانند و در زمين درختى و گياهى برويانند و چيزى را نصيب ايشان گردانند.)»
✳️ از علامات معرفت بنده، طلب نیازمندی تنها از خدای سبحان است. تکیهگاه قلبی بندۀ عارف، خداست؛ لذا از هیچ کس غیر او خواهش نمیکند.
✳️ همّ او به جای مخلوق، به خداست. خداست که بیمنت
میبخشد، اوست که بیانتها عطا میکند و اوست که عاشقانه و بیتوقع حمایت میکند.
✍🏼 مفسری میفرماید: «در عبارت «وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً»، فعل «يَعْبُدُونَ» به معنای «یَطلُبُون» است؛ به این معنا که از غیر خداوند هیچ مطالبهای نباید داشته باشیم.
◀️ *هر نوع مطالبه اعم از عزت، رزق، قدرت و ... فقط و فقط باید از خدا باشد. کسی که از غیر خدا درخواست میکند، به همان واگذار میشود.*
🌀 برای مثال، برای سخنوری خوب، باید دقیق و کامل مطالعه کنیم. مطالعۀ زیاد و کامل، *آزمون خداست تا ببیند بر مطالعات خود اعتماد میکنیم یا بر او؟*
◻️ وظیفۀ ما برای سخنرانی خوب، مطالعه است؛ ولی بعد از آن، نباید به مطالعۀ خود تکیه کنیم؛ زیرا کسی که کلمات را بر زبان ما جاری میکند، اوست.
◻️ ممکن است با اعتماد بر مطالعۀ خود، در شروع سخن همه چیز از یاد ما برود؛ اما اگر بعد از انجام مسئولیت و مطالعات کافی به خدا اعتماد کنیم، خدا خود به میدان میآید و آنچه برای سخنوری فصیح و زیبا لازم است، بر زبان ما جاری میکند.
◀️ *هر سببی غیر خدا مستقلاً و به خودی خود عاجز است. اگر غیر خدا خدمترسانی دارد به اذن خداست.*
📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 emamraoof.com