١٣٥ #جامع_السعادات "ادامه بحث كينه" كم اثر ترين مورديكه كه در سينه فرد كينه توز نهادينه مي شود، سنگيني است گويا از سلامت روان برخوردار نيست و سرعت مناسبي در عرصه بندگي ندارد و روح او هميشه تحت قبض است و ياد عداوت قلبي اش كه مي افتد، از انبساط و نشاط خارج مي شود . آثار ديگر كينه اينست كه اجازه قرب را به كينه توز نمي دهد و توجه به دشمني ها ، او را از حضور محروم مي كند. در زمان حضور انسان بايد با افلاكيان همنشين شود و اين همنشيني نيازمند انبساط است اما كينه توز در قبض و محروم از حضور است . وقتي انسان كينه ندارد براحتي به خلق كمك مي كند ، براحتي مدارا و تواضع دارد و تلاش مي كند نيازهاي اطرافيان را برطرف كند يا با رغبت با خلق معاشرت مي كند . همه اين امور موجب رشد اوست اما وقتي كينه دارد از انجام همه اين امور محروم مي ماند، پس بين او و مقربان حق فاصله مي افتد به همين دليل روايات زيادي در مذمت كينه داريم : پيامبر ص فرمودند:هيچ زمان جبرئيل بر من فرود نيامد مگر اينكه به من توصيه مي كرد كه از عداوت و كينه پرهيز كنم ريشه كينه، عداوت است . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/١٦ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٣٦ #جامع_السعادات "ادامه بحث كينه" امام صادق عليه السلام فرمود: اگر كسي مزرعه عداوت داشته باشد ، درو مي كند آنچه را كه كاشته است و آثار كينه، انقباض و بي توفيقي و محروميت از مصاحبت با خوبان است كه در زندگي او مشاهده مي شود . معالجه كينه : ١- انسان به ياد آورد كه كينه امري بي فايده است و ثمره ايي ندارد و هم در دنيا انواع آسيبها را به او مي رساند و هم در قيامت بدليل محروميت از توفيقات، گرفتار عذاب مي شود در حاليكه كسي كه به او كينه مي ورزيم آسيب نمي بيند و فقط به كينه توز آسيب وارد مي شود. وقتي انسان فكر مي كند محقود ضرري نمي بيند و كينه ورز ضرر مي كند، هيچ عاقلي حاضر نمي شود به خود ضرر بزند و به دشمنش نفع برساند پس بايد از كينه توزي دست بردارد. ٢-اقدام به نصيحت او و براي كينه توز خير خواهي كنيم و قصد منفعت رساني به او را داشته باشيم . ٣-به خودمان متذكر شويم كه با همه با چهره گشاده برخورد كنيم حتي با دشمنان (منظور دشمني شخصي است نه شخصيتي و اعتقادي) بيش از دوستان به دشمنان محبت كنيم تا نفسانيات محكوم شود و كينه در دل شكل نگيرد " پس كينه عداوت باطن و علامت عجز است در واقع انسان توانمند كينه ندارد" اگر كينه مرتفع نشود ديگر انسان نمي تواند خشم را در درون مرتفع كند و حتما اظهار مي نمايد و به دشمني ظاهري تبديل مي شود. معالجه خشم ظاهري هم به سه طريق مذكور است و دعا كردن به فردي كه نسبت به او كينه داريم يكي ديگر از راه حلهاي آرام شدن دل و قلب است . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/١٦ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٣٧ #جامع_السعادات "رذيله دشنام دادن" يكي ديگر از رذايل اخلاقي دشنام دادن ، طعنه زدن ، لعن كردن و ضرب و زدن است و اينها همه نتيجه غضب مي باشد . اما گاهي فرد عصباني نيست و فحش مي دهد چون ارتباطات خوبي ندارد ، وقتي فرد با اشخاص پست مراوده دارد زبانش به حرفهاي زشت باز مي شود گر چه شايد عصباني هم نباشد . بعضي از افراد انگيزه دشنام دادن آنها حب مال و مقام است و چون مال مطلوب و يا مقامي خاص در اختيارشان قرار نگرفته براحتي شروع به فحاشي مي كند ، پس مبدأ فحاشي آنها قوه شهويه است نه قوه غضبيه. چه دشنام چه لعن چه ضرب نه تنها از نظر عقل قبيح است بلكه از نظر شرع هم حرام است چون از طريق اين امور بسياري از اعمال صحيح انسان نابود مي شود و خسارتهاي جدي و سوء عاقبت بر فرد عارض مي شود. در روايت مي فرمايند: اگر فردي به كسي تازيانه بزند خدا در قيامت و در جهنم به او تازيانه مي زند يعني تحقير جسمي فرد ، او را مورد سوء عاقبت قرار مي دهد. فحش را امري ظاهري و سطحي نبيند و دليل بر نا پاكي درون فرد است . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/١٦ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٣٨ #جامع_السعادات "ادامه رذيله دشنام" در روايتي مي فرمايند: ليس المومن بالطعان ولا بالفاحش ولا بالبذيء مومن اهل طعنه زدن نيست طعنه مثل نيزه مي ماند كه قلب را سوراخ مي كند. مومن اهل لعن كردن نيست مگر كساني را كه خدا و رسول لعن كرده باشند ما حتي در مورد اشياء هم حق لعن نداريم چون تمام موجودات اهل تسبيح هستند و ما حق نداريم نبود رحمت را به اشياء نسبت دهيم و مومن نيست كسي كه ناسزاگويي كند يعني سيره او بكارگيري الفاظ نامناسب باشد چه برسد به تكرار الفاظ زشت . و مومن نيست كسي كه پرده دري (بذيء) مي كند و مسائل ناموسي و مخفيانه را براحتي مطرح مي كند . بعضي مي گويند بذيء كسي است كه بد زبان است و كلمات نامناسب در زبان او جاري است و گفتار او از نظر ديگران منفور است . روايت : از فحش بپرهيزيد كه خدا فحش و فحاش را دوست ندارد همچنين خداي سبحان تفحش و خود را به فحاشي زدن را هم دوست ندارد تفحش يعني ابتدا به ساكن اهل فحش نيست اما در مقابله با فحاش، فحش مي دهد. ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/١٦ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٣٩ #جامع_السعادات "ادامه بحث دشنام دادن" در روايتي از معصوم نقل شده است : الجنه حرام علي كل فاحش عن يدخلها ورود به بهشت براي هر ناسزاگويي حرام است يعني ناسزاگويي موجب مي شود انسان از بسياري از توفيقات محروم بماند و اگر توفيق بسياري از خيرات نصيب او شده بواسطه ناسزاگويي از بين مي رود. در روايتي ديگر نقل شده است : رفتار فحاش و تفحش در اسلام پايگاهي ندارد فحاشي و تفحش امري اخلاقي است اما كاملا به اعتقادات انسان آسيب مي زند مسلمان در مقابل كافر هم نمي تواند فحاشي كند چون خارج از ابزار ديني است گويا فرد براي اثبات حقيقت به شيطنت متوسل شده و در شريعت ما هدف وسيله را توجيه نمي كند . پس اجازه بكار گيري الفاظ نامناسب در هيچ شرايطي به افراد داده نمي شود . پيامبر صلي الله عليه و آله فرمودند: هرزه گويي و پرده دري دو شعبه از شعبات نفاق است . پايان استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/١٦ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤٠ #جامع_السعادات ادامه بحث ناسزاگويي باطن فحش چرك و آلودگي است كلمات نامناسب، آلودگي است كه از دهان فرد خارج مي شود. دشنام دادن به يكديگر موجب عداوت و دشمني مي شود و روابط سالم بين افراد از ميان مي رود. ان الله حرّم الجنه علي كل فحاش بذيء قليل الحياء لا يبالي ما قال ولا ما قيل له فانك ان فتشته لم تجده الا لِغَّيه او شرم شيطان . حتما خدا بهشت را بر فرد فحاش هرزه زبان حرام كرده است اين بدان معناست كه اصلا توفيق انواع كمالات و انواع فضائل به جهت بدزباني از چنين فردي سلب مي شود زيرا مراقبه لساني نداشته و از محبوبيت اجتماعي هم محروم است . انسان فحاش كسي كه برايش مهم نيست چه چيزي از لسان او خارج مي شود و در مورد او چه گفته مي شود. ما بايد بگونه ايي زندگي كنيم كه عنوان نامناسب روي ما بار نشود كه اين امر موجب محروميت از ورود به بهشت مي شود. شايد به اين قضيه توجه كافي نداشته باشيم اما به شخصي كه افسرده وكسل و فحاش است گفته شود مردم در مورد تو حرفهاي خوبي نمي زنند او هم مي گويد "برايم مهم نيست" . اين نوع پاسخگويي و بي اهميت دانستن نظرات مردم اشتباه است ، بايد رفتار و گفتار ما متعارف باشد والا خود را از عزت اجتماعي و انواع كمالات محروم كرده ايم . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤١ #جامع_السعادات ادامه شرح روايت حرام بودن بهشت بر فحاش بخش دردناك روايت اينست كه اگر اين فرد را واكاوي كنيم يا زنازاده است يا در هنگام انعقاد نطفه شيطان با پدر او شريك بوده است يعني حلال زاده نيست. هرزه زبان خود و خانواده اش را بدون شرافت معرفي مي كند و به اصل خود آسيب وارد مي نمايد . در روايتي ديگر گدايي كه قسم دروغ مي خورد نيز بد زبان معرفي شده و حتما نزد خداي سبحان مبغوض است و در زمره افراد فحاش محسوب مي شود. فعل چنين گداي كذابي مبغوض است گويا آبروي خدا را مي برد زيرا در عين نداري، خداي سبحان نعماتي به او داده كه از آنها غافل است و فقط به فقدانها توجه دارد. در روايتي ديگر مي فرمايد: ان من شر عبادالله مجالسه من فحشه اگر افراد بدليل بد زبان بودن فردي، از مجالست با او اكراه داشته باشند آن فرد در زمره بدترين مردم محسوب مي شود گويا ديگران از تير فحاشي او آسيب مي بينند . در روايتي ديگر مي فرمايند: سباب المومن كالمشرف علي الهلكه دشنام دادن به مومن مانند خودكشي محسوب مي شود خدا مي داند كه انسانيت انسان چقدر به واسطه ناسزاگويي به يك مومن در معرض آسيب ديدن است . ممكن است يك نفر آغاز كننده فحش باشد و ديگري فقط پاسخ دهد اما از نگاه معصوم هر دو شيطان هستند المتسابان شيطانان البته طبيعي است كه آغازگر اين امر ظلم بيشتري به عهده دارد اما به اين معنا نيست كه طرف مقابل هم گناهش اندك است آغازگر هم گناه فحش خود و هم گناه فحش طرف مقابل را به عهده مي گيرد اما طرف مقابل بار گناه فحش خودش بر عهده اش است . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤٢ #جامع_السعادات ادامه بحث دشنام و ناسزاگويي مرحوم نراقي مي فرمايد: خداي سبحان الفاظ ركيك را در قران با صراحت مطرح نكرده و بسيار كنايه آميز آورده است زيرا خداوند حي و كريم است و در كلامش از الفاظ بي پرده اي كه بعضي از امور پشت پرده را اظهار مي كنند،سخن نمي گويد و بطور كنايه مطالب را بيان مي كند. لعن يعني از خداوند طلب رانده شدن كسي را داشته باشيم قانونا مومن نبايد لعان باشد اما در مواردي كه خدا اذن داده است ، مجاز به لعن هستيم والا در روايت ذكر شده است كه وقتي لعن از دهان كسي خارج شود بين گوينده و شخصي كه مورد لعنت قرار گرفته ، مي ايستد آنقدر رفت و برگشت دارد تا بر سزاوارترين وارد شود چه بسا سزاوارترين به لعن، گوينده باشد. به همين جهت خود به خود اذن لعن افراد را نداريم با لعن افراد معمولي خود ملعون مي شويم اما افرادي كه در گفتار خدا و رسول مورد لعن واقع شدند، لعن شان نه فقط جايز كه بعضي اوقات فضيلت دارد. در روايتي از قول پيامبر ص وارد شده است كه شخص دروغگو خود در زمره ملعونين است خداي سبحان دروغگو را لعن كرده زيرا دروغ عزت و رزق انسان را مي برد و خدا او را از رحمت دور مي كند ولو دروغ به شوخي باشد همچنين لعن روساي ظلم نه تنها جايز است بلكه مستحب است حتي نقل شده كه : اميرالمومنين و امام حسن مجتبي ع مردم را از لعن اهل شام منع كردند به اميد آنكه بعدا ايمان بياورند و باب ايمان بر آنها باز شود زيرا اگر لعن مي شدند براي هميشه از ايمان محروم مي شدند. ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤٣ #جامع_السعادات ادامه بحث دشنام دادن دشنام دادن به اموات مورد نهي شريعت قرار گرفته است چون آنها به عواقب اعمالشان رسيده اند و ديگر دشنامي لازم ندارد كه به آنها داده شود و به اندازه كافي آن طرف خط كتك خورده اند و ديگر لازم نيست ما با فحش دادن بخواهيم اينها را از رحمت خدا دور كنيم . لعن جماد و نبات و حيوان هم از مواردي است كه شريعت مجاز ندانسته است مثلا در روايتي گفته شده است اگر كسي به زمين لعن كند زمين در پاسخ او مي گويد لعن خدا بر هر كدام از ما كه گناه كارتر هستيم واضح است كه ما گناه كارتر از زمين هستيم . يا در روايتي زني شتري را لعن كرده بود پيامبر صلي الله عليه و آله آن زن را مورد سرزنش قرار دادند بايد اين فعل ترك شود زيرا حيوان مشغول تسبيح است و نبايد انسان وجودي را كه مشغول ذكر است از رحمت خداي سبحان محروم نمايد. در روايتي از قول امام سجاد عليه السلام آمده است : انت لاخيك كف ايهاالمستر علي ذنوبه و عورته واربع علي نفسك زماني كه ملائك مي شنوند مومني مومن ديگري را به بدي ياد مي كند و نفرين مي نمايد به او مي گويند : تو براي برادر ديني خود بد برادري هستي، دست نگهدار اي كسي كه نواقص و گناهانت مستور شده است چهار زانو بنشين ( كنايه از اينكه به خودت توجه كن ) به جاي نفرين ديگري مشغول سپاسگزاري از خدايي باش كه عيوب تو را مستور نموده است . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤٤ #جامع_السعادات ادامه بحث دشنام دادن زماني كه پشت سر هر كس بد مي گوييم بدانيم خودمان چقدر عيب داريم و اگر پرده كنار رود چه چيزهايي ديده مي شود ، شكر مي كنيم كه پرده ها كنار نرفته و عيوب ما ديده نشده است . به جاي همه اين امور بايد مومن براي مومن ديگر دعا نمايد چون دعاي هر فردي در حق ديگري مستجاب است و ملك را وادار به دعاگويي براي دعا كننده مي نمايد . گاه دعاي انسان در حق خود به استجابت نمي رسد اما در حق ديگري بي درنگ مستجاب مي شود . چنين فردي طبق فرمايش امام سجاد عليه السلام مورد دعاي ملائك قرار مي گيرد و ملائك ثناگوي او مي شوند و نه تنها ثناگويي نموده بلكه به او خبر مي دهند خداي سبحان دو برابر آنچه را كه براي ديگري از خداي سبحان درخواست نمودي به تو عطا نمود و در عين حال تو نسبت به آن فرد برتر هستي. آن چه در اين روايت قابل توجه است اين حقيقت است كه دو برابر ذكر خيري كه مومني از مومن ديگر مي نمايد ، خداي سبحان از مومن دعاكننده به عمل مي آورد، يعني نه تنها بايد دعا براي يكديگر نمود بلكه پشت سر هر مومني ذكر خير او صورت گيرد كه بازتاب اين ذكر خير در زندگي فرد ذكر كننده، جريان ثنا الهي بر اوست . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤٥ #جامع_السعادات در روايت ديگري آمده است استغفاري كه مومني براي مومن ديگر به جاي آورد يا دعايي كه براي وي مي نمايد، ظلمات قبر آن مومن را نيز نوراني نموده و در عالم برزخ براي او ايجاد فرح و سرور مي كند . مرده درون قبر مثل كسي است كه در دريا غرق شده و منتظر چيزي است كه او را نجات دهد دعاي فرزند يا پدر و مادر يا خويشان و نزديكان مي تواند نجات بخش آن مرده باشد ، طبق اين روايت از دعاي فرد زنده نورهايي مثل كوه در قبر مومن وارد مي شود دعاي زنده براي مرده مثل هدايايي است كه زندگان براي همديگر مي فرستند چقدر هديه زنده ها را خوشحال مي كند اين دعاها مرده را هم مي تواند خوشحال كند و دعاها در طبق نور به وسيله ملائك به اموات مي رسد كه فلاني برايت فرستاده است . -طعنه زدن هم جزء آفات زباني است كه هم ضرر دنيوي و هم ضرر اخروي دارد و اياكم والطعن علي المومنين از اين كه زبانتان نسبت به مومن تيز باشد پرهيز كنيد. ما من انسان يطعن في عين مومن الا مات بشر ميته و كان قمنا ان لا يرجع الي خير اگر كسي طعنه بزند با وضعيت بسيار بدي از دنيا مي رود و محروم است از اين كه رجوع به خير بكند و امكان توبه براي او فراهم نمي شود. ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK

١٤٦ #جامع_السعادات -عُجب يكي ديگر از رذايل اخلاقي است عُجب به معناي بزرگ ديدن خود، به جهت كمالي است كه براي خود قائل است فرقي نمي كند كه آيا واقعا كمال در فرد موجود باشد يا گرفتار توهم شده و اصلا كمالي در او مشاهده نمي شود و فرق نمي كند كه فردي عالم، خود را بزرگ ببيند به دليل علمي كه دارد يا جاهل باشد و به نظر خود عالم بيايد. در تعريف ديگر عُجب اينست كه انسان منعم خود را فراموش كند و نعمت خود را بزرگ ببيند و اعتماد بر اين نعمت داشته باشد مثلا نعمت علم ، نعمت مال، نعمت قدرت، اين امور را بسيار مورد توجه قرار مي دهد و از خداي خود كه منعم اصلي است غافل مي شود. تفاوت كبر و عُجب در چيست؟ انسان متكبر حتما ديگري را مشاهده مي كند و خود را نسبت به او برتر مي بيند اما در عُجب بدون در نظر گرفتن هيچ فردي، فرد معجب خود را داراي كمال مي بيند. در حقيقت اگر انسان حتي در گوشه اي تنها باشد و با هيچ فردي مراوده و ارتباط نداشته باشد مي تواند گرفتار بيماري عجب باشد اما بيماري كبر در هنگام مواجهه با ديگران است در حقيقت در بيماري عجب فرد براي خود كمالي قائل است كه آن كمال را تكيه گاه خود قرار داده و علي الدوام منعم را فراموش مي نمايد. شخصي كه گرفتار اين بيماري شده است هم زمان گرفتار نسيان نيز گرديده است حال اگر نعمتي را كه انسان دارا بوده و به جهت آن خوشحال است هرگز به خود نسبت ندهد ، آن را از خدا ديده و بر خدا اعتماد نمايد و حفظ آن نعمت را از خدا طلب كند و كاربرد صحيح آن نعمت را نيز از خداي سبحان درخواست نمايد ، اين فرد معجب محسوب نمي شود فردي كه اهل عجب است آن چنان با نعمت در آرامش است كه اصلا نگران زوال نعمت نيست، مستي و سرور نعمت موجب شده است كه نعمت را از خود ببيند اما اگر فردي نعمت را در هر حال عطيه خداي سبحان مي بيند پس اطمينان به خداي سبحان داشته نه به نعمت خاص. در اين صورت عجبي براي او وجود نخواهد داشت اما اگر همين فردي كه گرفتار عجب شده علاوه بر خود بزرگ بيني ، خود را مستحق نعمت ديده و وظيفه خداي سبحان را اعطاي اين نعمت به خود مي داند و رتبه اي براي خود در محضر حق قائل است و به سبب انجام اعمال خويش انتظار پاداشهاي گسترده دارد اين فرد مدّل خوانده مي شود. در دعاي افتتاح مي خوانيم : مدلا عليك فيما قصدت به اليك ادلال يعني ناز كردن براي خداي سبحان و اين امري بدتر از عجب است چون گاهي فرد عجب دارد ولي بر خدا ناز نمي كند ولي ادلال خود را مستحق انواع تكريم و احترام حق مي داند به همين جهت اگر دعاي او رد شود تعجب مي كند زيرا خود را مستحق اجابت مي بيند . علامت ديگر فرد معجب اينست كاري كه براي ديگران انجام مي دهد بزرگ مي بيند به همين جهت در ظاهر و باطن بر آن فرد منت گذارد حال اگر فردي را در خدمت خويش قرار دهد و توقع خوش خدمتي از او داشته باشد داراي ادلال هم خواهد بود. استاد بروجردي كلاس شرح جامع السعادات ٩٩/٧/٢٣ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ ٢٠ https://chat.whatsapp.com/EbtRPnZVs7XCF1K2x7Y5yL پيام رسان سروش پلاس ‏sapp.ir/darmahzareostadbroujerdi پيام رسان بله https://ble.im/boroojerdi پيام رسان گپ https://gap.im/darmahzar پيام رسان ايتا https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام @darmahzar لينك سايت حوزه علميه السلطان علي بن موسي الرضا(ع)👇 http://bit.ly/2WTptgK