٣٤ #دعاي_مكارم_الخلاق ادامه شرح هب لي معالي الاخلاق هب لی يعني دائما درخواست هبه و هديه رايگان مي كنم كه آن برتري خلقيات مثبت است . خلقیات ِبرتری وجود دارد که هنوز در ما ثبت نشده و بصورت ملكه در نيامده است. ما بايد در خلقیات مثبت زیاده طلب باشيم نه قناعت پيشه. خدایا از تو می خواهم مرا قابل قرار دهی تا روز به روز خلقیات مثبت را از قوه به فعل در آورم و استعداد پذیرش خلقیات برتر را داشته باشم. ما بايد کاسب مکارم اخلاق باشیم. چون امام علي ع به كميل فرمودند: مُر اهلک یعنی به خانواده ات دستور بده صبح کنند در حالی که فی کسب المکارم هستند. هر روز كاسبي یک کرامت اخلاقی، یک برتری اخلاقی نصيبشان بشود. نبايد بگوييم ما از پنجاه سال پیش و بیست سال پیش اينگونه تربيت شده ايم و الان هم همین است و قابل تغيير و رشد نمي باشيم. المکارم بالمکاره یعنی كسب ِمكارم زحمت كشي و سختی کشیدن دارد و ما بايد قوت و تخلق به آن را از خدا طلب كنيم . اگر می گویم وَ هَبْ لِي مَعَالِيَ الْأَخْلاَقِ خدایا من برترین های اخلاقی را می خواهم در واقع می دانم برتری های اخلاقی سختی دارد، ولي من به كمك خداوند می توانم مکارم را کسب کنم. ما در خلقت ظاهری نمی توانیم تصرف کنیم. همین است که هستیم اما مي توانيم خُلقمان را تغییر دهیم. حساس آفریده شده اما قدرت تغییرش را داريم. طماع و پر كينه هستيم، مي توانيم تغيير كنيم ، بخيل و ستيزه جو هستيم مي توانيم تغيير كنيم.....اگر واقعا قیمت اين تغيير را بدانیم آماده تحول و انقلاب روحي خواهيم شد و به هر سختی ای که شده عوض می شويم. ما بدليل زيبايي ظاهري سعي مي كنيم در خَلق خود دست ببريم اما اگر بدانیم تصرف در خُلقیات چقدر به قیمت و ارزش ما افزوده می شود بطريق اولي حاضریم در مسائل معنوی تغيير انجام دهیم امام سجاد عليه السلام نرخ معالی الاخلاق را از قول پیامبر می فرمایند: ما یوزع فی میزان امراء یوم القیامة افضل من حسن الخلق. در قيامت و در ترازوي فرد هیچ چیزی سنگین تر از حسن خلق گذاشته نمی شود. ما بايد بد اخلاقیها را ريشه يابي كنيم گاهي بدليل بد خوری و رژيمهاي غير اصولي با همسر و فرزندان بد رفتاري خواهيم داشت . ما متوجه نيستيم اخلاق خوش چقدر موثر است. پیامبر ص می فرمایند خلق حسن همان طور خطیئه را محو می کند که خورشید یخ را آب می کند. یعنی چيزي از آن باقي نمی ماند. خوش اخلاق خوب می خورد اما ثواب روزه دار شب زنده دار برایش نوشته می شود. اما یک روزه داری هم صبح تا شب روزه است ولی همه مردم بدليل بداخلاقيهايش ، از روزه او در عذاب هستند. شب تا صبح عبادت می کند اما تحمل هیچ کس را ندارد. مثلا با خود مي گويد چرا این ها خوابیدند ؟ و من كه عبادت می کنم برتري دارم و اگر بفهمند چه معرفتی نصیب من مي شود، نباید صبح تا شب مثل حیوان بخوابند . و همین روحيه او را خودبرتربين مي كند و تعامل صحيح با مردم نخواهد داشت . ادامه دارد استاد بروجردي كلاس شرح صحيفه سجاديه ٨٠/٨/١٩