eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
1.9هزار دنبال‌کننده
9.4هزار عکس
1.2هزار ویدیو
157 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 *کرامت و تعادل در بخشندگی* ✍🏼 به داستانی پندآموز و پرنکته که شخصیت بلند امام مجتبی علیه‌السلام و اندیشه بسی نامحدود آن حضرت را می‌رساند ◻️ تـوجه فـرمایید: شخصی به محضر امام حسن علیه‌السلام وارد شد و از اینکه می‌خواست اظهار حاجت کند از حـاضران خـجالت می‌کشید و نمی‌توانست نیاز خود را در میان جمع مـطرح کنـد. امـام که متوجه حضور وی و رنج درونی‌اش شده بـود بـه وی فرمود: «خواسته‌ات را بنویس و آن را به ما بده.» ◻️ چون مرد نیازش را نوشت و به امام تـقدیم کرد، امام آن را خواند و با تـواضع تـمام چندین بـرابر خـواستۀ مـرد را به وی بخشید. برخی که شاهد صحنه بـودند، عـرض کردند: «یابن رسول اللّه، این یادداشت چه پربرکت بود!» 🍃 امام فرمود: «برکتش بـرای مـا بیشتر بود؛ زیرا او ما را شایستۀ احسان شـمرد. آیا نمی‌دانید که احسان در صورتی ارزنـده اسـت که پیش از درخواست انجام گیرد. *آنچه در مـقابل سـؤال داده می‌شود به قیمت آبروی سائل است و شاید که نیازمندی، شب را به اضطراب بین امـیدواری و نـومیدی به سر برد و نداند که آیا نـیازش بـرآورده مـی‌شود یا نومید باز مـی‌گردد و وقـتی که برای درخواست می‌آید، انـدامش مـی‌لرزد و دلش ترسان است و اگر نیازش برآورده شود در برابر، آبرویش را ریخته است و این آبروریزی او از احسانی که دریافته اسـت، گـران‌تر تمام می‌شود.»* 📚«حوزه.نت» 🌐 emamraoof.com
💠 *ادامۀ آیه ۷۳* 🍃 خداوند حکیم در کتاب کریم خود می‌فرماید: 🔆 «وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً مِنَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ شَيْئاً وَ لا يَسْتَطيعُونَ» 🔆 «و چيزهايى را به جز خدا مى‏پرستند كه مالك كمترين رزقى در آسمانها و زمين براى آنان نيستند و (در آينده هم) نمى‏توانند (بارانى از بالا ببارانند و در زمين درختى و گياهى برويانند و چيزى را نصيب ايشان گردانند.)» ✳️ از علامات معرفت بنده، طلب نیازمندی تنها از خدای سبحان است. تکیه‌گاه قلبی بندۀ عارف، خداست؛ لذا از هیچ کس غیر او خواهش نمی‌کند. ✳️ همّ او به جای مخلوق، به خداست. خداست که بی‌منت می‌بخشد، اوست که بی‌انتها عطا می‌کند و اوست که عاشقانه و بی‌توقع حمایت می‌کند. ✍🏼 مفسری می‌فرماید: «در عبارت «وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقاً»، فعل «يَعْبُدُونَ» به معنای «یَطلُبُون» است؛ به این معنا که از غیر خداوند هیچ مطالبه‌ای نباید داشته باشیم. ◀️ *هر نوع مطالبه اعم از عزت، رزق، قدرت و ... فقط و فقط باید از خدا باشد. کسی که از غیر خدا درخواست می‌کند، به همان واگذار می‌شود.* 🌀 برای مثال، برای سخنوری خوب، باید دقیق و کامل مطالعه کنیم. مطالعۀ زیاد و کامل، *آزمون خداست تا ببیند بر مطالعات خود اعتماد می‌کنیم یا بر او؟* ◻️ وظیفۀ ما برای سخنرانی خوب، مطالعه است؛ ولی بعد از آن، نباید به مطالعۀ خود تکیه کنیم؛ زیرا کسی که کلمات را بر زبان ما جاری می‌کند، اوست. ◻️ ممکن است با اعتماد بر مطالعۀ خود، در شروع سخن همه چیز از یاد ما برود؛ اما اگر بعد از انجام مسئولیت و مطالعات کافی به خدا اعتماد کنیم، خدا خود به میدان می‌آید و آنچه برای سخنوری فصیح و زیبا لازم است، بر زبان ما جاری می‌کند. ◀️ *هر سببی غیر خدا مستقلاً و به خودی خود عاجز است. اگر غیر خدا خدمت‌رسانی دارد به اذن خداست.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۱۲ 💠 *محبوبیت نزد خداوند* 🍃 امام‌باقر علیه‌السلام فرمود: 🔆 «اسلام بر پنج پایه بنا شده است: نماز و زكات و روزه و حج و ولایت. و آن چنانکه مردم بر امر ولایت خوانده شده‌اند بر هیچ امر دیگری خوانده نشده‌اند.» 📔 کافی، ج۲، ص۱۸ 🔷 هر یک از اصول پنج‌گانۀ اسلام به یکی از سرمایه‌های وجودی ما برمی‌گردد. برای مثال حج توسط اعضاء ‌و جوارح انجام می‌شود، روزه مربوط به جسم است و نماز با جسم و روح ما مرتبط است و زکات نیز از طریق پرداخت مال است؛ اما حبّ و قبول ولایت، عملی است قلبی که با عالم ملکوت ارتباط دارد. در روایت آمده است: 🔆 «قَلْبُ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ» 🔆 «قلب مؤمن عرش خداوند رحمان است.» 📗 بحارالانوار، ج۵۵، ص۳۹ 🔷 عرش خداوند حکایت از علوّ درجه و گستردگی و عظمتی وصف‌ناشدنی می‌کند. مؤمن به درجه‌ای از سعۀ وجودی می‌رسد که قلب او، عرش خداوند می‌شود و تحت سلطه و تصرف الهی قرار می‌گیرد. 🍃🔹محبت به امیرالمؤمنین نماد محبوبیت نزد خداوند است به عبارتی محبوبیت هر یک از ما نزد خدا و رسول او و هر آنچه در آسمانها و زمین است منوط به حبّ امیرالمؤمنین است. 🍃🔹 محبّ امیرالمؤمنین با کسب کمالات، به محبوب خویش شباهت پیدا می‌کند و مطیع او می‌شود. حبّ امیرالمؤمنین شجرۀ طیبه‌ای است که ثمرات آن تا قیامت باقی است. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
💠 *مناجات الراغبين* 🔆 *«أسألُكَ بِسُبُحاتِ وَجهِكَ و بِأنوارِ قُدسِكَ، و أبتَهِلُ إلَيكَ بِعَواطِفِ رَحمَتِكَ و لَطائفِ بِرِّكَ، أن تُحَقِّقَ ظَنّي بِما اُؤَمِّلُهُ مِن جَزيلِ إكرامِكَ و جَميلِ إنعامِكَ، في القُربى مِنكَ و الزُّلفى لَدَيكَ و التَّمَتُّعِ بِالنَّظَرِ إلَيكَ»* 🔆 «به حقّ پرتوهاى خيره كننده ذاتت و انوار قُدست از تو مى‌خواهم و به حقّ رحمت پياپى و احسان و نيكى لطف آميزت از تو مسألت مى‌كنم كه اميدم را به كرم فراوان و نعمتْ‌دهى زيبايت در نزديك شدن به تو و مقرّب گشتن به درگاهت و بهره‌مند شدن از نگريستن به تو، برآورى.» ❇️ خدايا! تو را قسم مي‌دهم به اشراف و تابش نور قدسي كه امامان و حضرات معصومين هستند، افكار مقدس و نوراني در ذهن من وارد شوند و منيت‌هاي من بسوزند و آتش بگيرند. ✍🏼 «اسئلك» اشاره به اين است كه هركس خودش از خدا درخواست كند. ❇️ خدايا! من از تو مي‌خواهم و در اين درخواست وجه تو را که حضرات معصومین هستند، واسطه قرار مي‌دهم كه به درخواست من جامۀ عمل بپوشاني. ✍🏼 «سُبُح» به‌معناي نورافشاني و اشاره به بالا زدن پرده‌ها و افكندن نور براي درخواست كننده است. «ابتهال» به‌معناي درخواست با ناله است. ❇️ خدايا! با واسطه به درگاه تو مي‌آیم و از تو با تمام ناله و اصرار مي‌خواهم كه منيت مرا بسوزاني و با اشكي كه در مقابل تو مي‌ريزم مرا عرشي كني! 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🕌در محضر امام روح الله (۲۱۲۷) 💠 اهمیت نقش کارگران در استقلال کشور 📌 امام خمینی (ره ): طبقه شريف كارگر در اين مدت كوتاه و خصوصاً بعد از تجاوز عمال اجانب به خاك ميهن عزيز ثابت كرد كه قادر است با خواست خداوند متعال، كشور عزيز خود را با كوشش شبانه روزى از وابستگى نجات دهد و مشت قدرتمند گره كرده خود را بر دهان ياوه گويان و تبليغاتچيان خارج و تفاله‌هاى وابسته مزدور داخل كوبد و دست رد به سينه منحرفان و منافقان وابسته به چپ و راست با قدرت هر چه بيشتر زند. 📚صحیفه امام ،جلد ۱۴ ،صفحه ۳۲۶
✅ کرامت و بخشش، سالک را در مسیر صراط مـستقیم نـگه می‌دارد و بخل و امساک، انسان را از راه راسـت دور مـی‌کند. 💢 بخیل تفکر مادی دارد و مطلقْ مادی می‌اندیشد؛ چنان که کرامت را کم شدن، و ثروت‌اندوزی را زیاد شدن و در نتیجه، کرامت را حرکت به سوی فقر و جـمع مـال را حرکت به سوی شـرف مـی‌پندارد؛ اما اندیشۀ انسان کریم فراتر از اینهاست. 🔰 *طبق روایات واصله از ائمّه اطهار علیهم‌السلام، «لئیم از طعام لذت می‌برد و کریم از اطعام»* ⬜️ *اندیشۀ وسیع الهی آن قدر روح کریم را پرورش داده است که لذت را در خوراندن می‌یابد نه در خوردن.* چنین تفکری روح انسان را بزرگ می‌کند و قـلب انـسان را به ملکوت پیوند می‌دهد. ✍🏼 ابونعیم در حلیة‌الابرار تعبیر نیکویی در باب شخصیت کریمانه امام مجتبی علیه‌السلام دارد. او می‌نویسد: *«حسن‌بن‌علی علیه‌السلام دارایی خود را با پروردگار خویش به دو بخش یکسان تقسیم نمود.»* 📔 منتهی‌الامال، ص ۳۱۲ 📚 «حوزه.نت» ‏🌐 emamraoof.com