eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
2.1هزار دنبال‌کننده
11.7هزار عکس
1.3هزار ویدیو
161 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
۲۰۱ 📔 *آیۀ ۸۲* 🔆 *«الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ»* ✳️ (کسانی که ایمان آوردند و ایمانشان را به ستمی [چون شرک] نیامیختند، ایمنی [از عذاب] برای آنان است، و آنان راه یافتگانند.) 🔷🔹 *تدبر در آیه:* 🔹۱. ظلم هنگامی اتفاق می‌افتد که در امور خیر خود را در کنار خدا دخیل بدانیم. تمام امور مثبت متعلق به خدای سبحان است و از آن مصدر صادر می‌شود و زمانی که منیت انسان به میدان می‌آید خطر ناامنی نیز بروز و ظهور پیدا می‌کند. 🔹۲. شب اول قبر سؤال می‌کنند «من ربک» یعنی چه کسی موجودی تو را زیاد کرد (رب به معنای رشد و افزایش) و وقتی پاسخ می‌دهیم «الله ربی» یعنی در زندگی دنیوی هم به همه کاره بودن خدا ایمان داریم. 🔹۳. برای امنیت در زندگی دو کُد در نظر می‌گیریم: 🔻ایمان و باور قلبی 🔻ظلم نکردن و برای خدا و خلق خدا کم نگذاشتن 🔰درواقع اگر برای همسر و خانواده هم کاری می‌کنیم به‌دلیل دلدادگی و ایمان به حق است و وقتی می‌دانیم خدمت به همسر به‌دلیل تبعیت از دستور الهی است، برای ما عبادت محسوب می‌شود و ایجاد رشد امنیت و هدایت می‌کند. 🔹۴. ظلم یعنی از یک طرف دل به خدا بدهیم و از طرف دیگر در مشکلات زندگی از دیگران توقع داشته باشیم. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بيانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۹ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۲ 📔 *آیۀ ۸۳* 🔆 *«وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَنْ نَشَاءُ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ»* (این است حجّتی که ما ابراهیم را بر قومش دادیم. ما هر که را بخواهیم به درجات رفیع بالا می‌بریم، که خدای تو به نظام و صلاح عالمیان آگاه و داناست.) 🔷🔹 *تدبر در آیه:* 🔹۱. خدای سبحان در این آیه احتجاج توحیدی و گفتگوی مستدل ابراهیم با قومش را آموزش می‌دهد. پس اگر حضرت ابراهیم نفوذ کلامی داشته به‌واسطۀ داده‌های خدا به او بوده است و ابراهیم نمی‌توانست به تنهایی چنین برخوردی با قوم خود داشته باشد. 🔹۲. اثبات حق توسط خود حق انجام می‌شود و غیر حق نمی‌تواند اثبات حق کند. 🔹۳. «من» ناقص است و نمی‌تواند کامل را اثبات کند بنابراین حرف حق از کسی صادر می‌شود که منیتی از او باقی نمانده باشد. 🔹۴. کار خدای سبحان ترفیع درجه و بالابردن است؛ اما دو کد باید لحاظ شود: 🔻دل را به خدا بدهیم 🔻اهل یادگیری باشیم 🔹۵. مربی ما حکیم است و حکیم پرور نیز هست و می‌داند رفعت را نصیب چه کسی بکند. 🔹۶. *به میزانی که موحد باشیم و از غیر حق جدا شویم، بالا می‌رویم و رفعت پیدا می‌کنیم.* 🔹۷. اگر حضرت ابراهیم به این درجات رسید به‌دلیل موحد بودن و حسن خلقش با مردم بود یعنی با خدا، با خلق بود و با خدا، کنار خلق بود. (نه به تنهایی، قید با خدا مهم است) در غیر اینصورت نمی‌توانست خلق کافر را تحمل کند. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۹ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۳ 📔 *آیات ۸۴-۸۶* ❇️ ويژگي‌هاي ۱۸ پيامبر مطرح شده در سه آيه: (پاداش خوبي‌هاي ساره، بچه‌دار شدنش در دوران نازايي. نمونه‌هايي از پاداش نيكوكاران) 🔆 *«وَ وَهَبْنٰا لَهُ إِسْحٰاقَ وَ يَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَيْنٰا وَ نُوحاً هَدَيْنٰا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ دٰاوُدَ وَ سُلَيْمٰانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسىٰ وَ هٰارُونَ وَ كَذٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ»* ﴿الأنعام‏/ ۸۴) (و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم، هر یک را هدایت کردیم، و نوح را پیش از این هدایت كردیم، و از فرزندان او داود و سلیمان و ایوب و یوسف و موسی و هارون را [هدایت کردیم]. و این گونه نیکوکاران را پاداش می‌دهیم.) 🔆 *«وَ زَكَرِيّٰا وَ يَحْيىٰ وَ عِيسىٰ وَ إِلْيٰاسَ كُلٌّ مِنَ الصّٰالِحِينَ»* ﴿الأنعام‏/۸۵) (و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس را كه همه از شایستگان بودند.) 🔆 *«وَ إِسْمٰاعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ يُونُسَ وَ لُوطاً وَ كلاًّ فَضَّلْنٰا عَلَى الْعٰالَمِينَ»* ﴿الأنعام‏/۸۶) (و اسماعیل و یَسَع و یونس و لوط را [هدایت کردیم] ، و همه را بر جهانیان برتری دادیم.) 🔷🔹 *تدبّر در آیه:* 🔹۱. بحث در مورد توحید ابراهیمی بود که تحت تأثیر نظرات مشرکان قرار نگرفت و به این واسطه رفعتی نصیب او شد. حال *خداوند می‌فرماید: ما به ابراهیم هبه دادیم.* هبۀ ما به ابراهیم، اسحاق و یعقوب بود. اسحاق و یعقوب را هدایت کرده بودیم، نوح را هم قبل از ابراهیم هدایت کرده بودیم. ذریّۀ نوح، داود، سلیمان، ایّوب، یوسف، موسی و هارون را قرار دادیم. *و این چنین نیست که ما این هبه و لطف هدایت را فقط نصیب ابراهیم و نوح کنیم. هر کسی که به مقام احسان برسد این‌چنین هبه‌ای را در اختیارش قرار می‌دهیم، «وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ».* 🔹۲. ما همیشه نگران نسل خود هستیم در حالی که اگر خوب باشیم، خدا نسل صالح را به ما هبه می‌کند. 🔹۳. علیرغم اینکه در ذهن ما حضرت نوح و فرزند ناخلفش مطرح می‌شود؛ اما خدا می‌گوید آن یک پسرش را نبینید از ذریه نوح، داود است، سلیمان است، ایّوب، یوسف، موسی و هارون است آن پسر منحرف اصلاً «لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ» بود، اهل نوح نبود، سوار کشتی نشد و منقرض گشت؛ اما ما برای نوح این همه ذریۀ صالح قرار دادیم. از ذریۀ نوح این همه پیامبر بوجود آمده است. 🔹۴. خدا در این آیات نمی‌خواهد نعمتی که به ابراهیم و نوح داده به رخ بکشد. غرض خدا منت گذاشتن و به رخ کشیدن نعمت نیست. غرض چیست؟ غرض آگاهی بخشی است یعنی به شما گوشزد می‌کنیم اگر کسی موحد شد، ما ذریه‌اش را موحد می‌کنیم، ابراهیم موحد شد دنبالۀ ابراهیم هم موحد است. نوح موحد است دنبالۀ نوح را هم موحد مقتدر قرار دادیم. 🔹۵. «وَكَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ» جزایی که به محسن می‌دهیم این است که در ذرّیه‌اش هدایت یافتگی تجلّی پیدا می‌کند. ممکن است از خانوادۀ موحدی یک نفرشان متخلف باشد که او از ذریّه بودن خارج می‌شود، «إِنّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ» اما قانونی قضیه این است که *وقتی در مقابل ملامت‌های دیگران و سرزنش‌های دیگران کم نیاوردیم و از عقیدۀ توحیدی خودمان به هیچ عنوان جدا نشدیم و حرکت ابراهیمی داشتیم «وَوَهَبْنَا لَهُ» خدا یک نسل طیّب هدیه می‌دهد. یک نسل هدایت یافته. جایزه و احسان کسی که به شهود رسیده هدایت است.* 🔹۶. زکریا، یحیی، عیسی، الیاس، اینان جزو ذریۀ نوح هستند. قرآن می‌گوید: نوح از خودش چه ذریه‌ای برجا گذاشته؟! زکریا از نسل نوح است. یحیی، عیسی، الیاس، شما می‌پرسید عیسی که از طریق پدری به نوح نمی‌رسد، می‌گوییم از طریق مادری است، از طریق عمران است. «كُلٌّ مِنَ الصَّالِحِينَ». دستۀ سوم اسماعیل و مسیح و یونس و لوط ما برای همۀ این‌ها یک فضیلتی قائل شدیم. (نسبت به جهانیان) 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۴ *ادامۀ تفسیر آیات ۸۴-۸۶* 🔹۷. «وَ کُلاً فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ» ما این گروه را نسبت به عالمیان تفضیل دادیم. یا اینکه گروه دیگر از انبیاء هم بوده‌اند که در اینجا ذکر نشده و یا اصلاً غیر از پیامبران هم در این گروه می‌گنجند. ✍ مرحوم علامه می‌فرمایند: ملاک تفضیل و برتری این است که فرد چقدر هدایت یافته است. *به اندازه‌ای که کسی هدایت یافته باشد از بقیه بالاتر است.* این انبیاء را به عنوان نمونه‌ای برای بقیه انبیاء و اولیاء و صالحین ذکر کرده است. به میزانی که افراد هدایت معنوی و فکری شده باشند به همان میزان نسبت به افراد پایین دست خود «فضّلنا» تفضیل یافته هستند. 🔹۸. سئوال دیگر: این سه دسته پیامبری که اینجا ذکر شده آیا دلیل خاصی داشته است؟ ✍ علامه می‌فرمایند: دسته اول شش پیامبری هستند که علاوه بر نبوت و رسالت، سلطنت هم داشتند. ریاست ظاهری در جامعه داشتند. دسته دوم چهار پیامبرند که علاوه بر پیامبری، مشهور به ذهد بودند، مشهور به اعراض از دنیا بودند. دسته سوم هیچکدام خصوصیت مشترکی با هم ندارند ولی هر کدام آزمایش‌های سخت پس دادند. اسماعیل آزمایش قربانگاه را داشته. مسیح آزمایش خاص خودش یونس و لوط هم آزمایش‌های خاص داشتند . نسل همه اینها به نوح می‌خورند. ابراهیم هم از نوح است هر چه هدایت یافته است مال آنی است که سوار کشتی شده چون غیر کشتی‌نشینان که همه هلاک شدند. ۸.خداوند می‌گوید حال که تو موحد شدی ما به نسل تو هدایت می‌دهیم، گاهی اوقات هدایت با قدرت ظاهری است. گاهی هدایت با اعراض از دنیاست. گاهی اوقات هدایت با آزمایشات سخت است به اصطلاح در آزمایشات سخت نمرۀ خوب می‌آورد. اگر کسی موحد شد نسل او علاوه بر هدایت از این امتیازات بهره می‌برد. 🔹۹. مفسرین می‌فرمایند: گاهی به رایگان موهبت‌هایی به ما می‌شود یکی از ما خوب بوده حالا از خوبی او یک شرافت‌هایی به ما می‌رسد. مثلاً از شرافت پیامبر به این همه سید شرافت داده شده. در بحث هدایت، خدا یکی را خیلی پسندید، به جهت این یکی، شرافتی به نسل او داد که به واسطۀ آن شرافت، نسلش هم هدایت می‌شوند و علاوه بر هدایت از امتیازات دیگری هم بهره‌مند می‌شوند. اصلاً ما یکی‌مان، یکی نیست، عظمت وجودی دارد. نمی‌شود اینجا چراغی روشن شود و فقط یک نفر که زیر چراغ نشسته، بهره ببرد؛ اما آن فردی که کمی آن‌طرف‌تر باشد، استفاده نکند. خاصیت چراغ این است، یک جای کوچک را نور نمی‌دهد، به یک منطقه گسترده و وسیعی نور می‌دهد، در دعای وداع ماه رمضان در صحیفه سجادیه میخوانیم: «اَللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِینِنَا جَمِیعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.» (خدایا، از پدران و مادران و هم‌کیشان ما، آنان که دیده از جهان بسته‌اند و آنان که هنوز جام مرگ ننوشیده‏ اند، در گذر.) ✨خدایا اثر رمضانم این باشد که همۀ نسل سابقمان پدر در پدر در پدر در پدر و تمام ذریّۀ من تا قیامت از اثر رمضان من بهره‌مند بشوند. 💢حال دقت کنیم چقدر توشه رمضانی ما با کیفیت باشد که به قبر همۀ قبلی‌های ما نور ببارد و تمام بعدی‌های ما که هنوز نیستند در صلب پدرانشان‌اند، نوه، نتیجه، ندیده، نبیره تا قیامت همه از عظمت رمضان ما استفاده کنند. یک آدم چقدر می‌تواند گسترده باشد، چقدر وجودش شعاع دارد در حالی که ما به غلط فکر می‌کنیم وجود هر یک از ما محدود است. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۴ *ادامۀ تفسیر آیات ۸۴-۸۶* 🔹۷. «وَ کُلاً فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ» ما این گروه را نسبت به عالمیان تفضیل دادیم. یا اینکه گروه دیگر از انبیاء هم بوده‌اند که در اینجا ذکر نشده و یا اصلاً غیر از پیامبران هم در این گروه می‌گنجند. ✍ مرحوم علامه می‌فرمایند: ملاک تفضیل و برتری این است که فرد چقدر هدایت یافته است. *به اندازه‌ای که کسی هدایت یافته باشد از بقیه بالاتر است.* این انبیاء را به عنوان نمونه‌ای برای بقیه انبیاء و اولیاء و صالحین ذکر کرده است. به میزانی که افراد هدایت معنوی و فکری شده باشند به همان میزان نسبت به افراد پایین دست خود «فضّلنا» تفضیل یافته هستند. 🔹۸. سئوال دیگر: این سه دسته پیامبری که اینجا ذکر شده آیا دلیل خاصی داشته است؟ ✍ علامه می‌فرمایند: دسته اول شش پیامبری هستند که علاوه بر نبوت و رسالت، سلطنت هم داشتند. ریاست ظاهری در جامعه داشتند. دسته دوم چهار پیامبرند که علاوه بر پیامبری، مشهور به ذهد بودند، مشهور به اعراض از دنیا بودند. دسته سوم هیچکدام خصوصیت مشترکی با هم ندارند ولی هر کدام آزمایش‌های سخت پس دادند. اسماعیل آزمایش قربانگاه را داشته. مسیح آزمایش خاص خودش یونس و لوط هم آزمایش‌های خاص داشتند . نسل همه اینها به نوح می‌خورند. ابراهیم هم از نوح است هر چه هدایت یافته است مال آنی است که سوار کشتی شده چون غیر کشتی‌نشینان که همه هلاک شدند. ۸.خداوند می‌گوید حال که تو موحد شدی ما به نسل تو هدایت می‌دهیم، گاهی اوقات هدایت با قدرت ظاهری است. گاهی هدایت با اعراض از دنیاست. گاهی اوقات هدایت با آزمایشات سخت است به اصطلاح در آزمایشات سخت نمرۀ خوب می‌آورد. اگر کسی موحد شد نسل او علاوه بر هدایت از این امتیازات بهره می‌برد. 🔹۹. مفسرین می‌فرمایند: گاهی به رایگان موهبت‌هایی به ما می‌شود یکی از ما خوب بوده حالا از خوبی او یک شرافت‌هایی به ما می‌رسد. مثلاً از شرافت پیامبر به این همه سید شرافت داده شده. در بحث هدایت، خدا یکی را خیلی پسندید، به جهت این یکی، شرافتی به نسل او داد که به واسطۀ آن شرافت، نسلش هم هدایت می‌شوند و علاوه بر هدایت از امتیازات دیگری هم بهره‌مند می‌شوند. اصلاً ما یکی‌مان، یکی نیست، عظمت وجودی دارد. نمی‌شود اینجا چراغی روشن شود و فقط یک نفر که زیر چراغ نشسته، بهره ببرد؛ اما آن فردی که کمی آن‌طرف‌تر باشد، استفاده نکند. خاصیت چراغ این است، یک جای کوچک را نور نمی‌دهد، به یک منطقه گسترده و وسیعی نور می‌دهد، در دعای وداع ماه رمضان در صحیفه سجادیه میخوانیم: «اَللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِینِنَا جَمِیعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَهِ.» (خدایا، از پدران و مادران و هم‌کیشان ما، آنان که دیده از جهان بسته‌اند و آنان که هنوز جام مرگ ننوشیده‏ اند، در گذر.) ✨خدایا اثر رمضانم این باشد که همۀ نسل سابقمان پدر در پدر در پدر در پدر و تمام ذریّۀ من تا قیامت از اثر رمضان من بهره‌مند بشوند. 💢حال دقت کنیم چقدر توشه رمضانی ما با کیفیت باشد که به قبر همۀ قبلی‌های ما نور ببارد و تمام بعدی‌های ما که هنوز نیستند در صلب پدرانشان‌اند، نوه، نتیجه، ندیده، نبیره تا قیامت همه از عظمت رمضان ما استفاده کنند. یک آدم چقدر می‌تواند گسترده باشد، چقدر وجودش شعاع دارد در حالی که ما به غلط فکر می‌کنیم وجود هر یک از ما محدود است. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۵ 📔 *آیۀ ۸۷* 🔆 *«وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ»* (ما نه فقط این‌ها را فضیلت دادیم بلکه پدرانشان، ذریه‌شان، برادرانشان، هم‌فکرانشان، را هم فضیلت دادیم.) 🔷🔹 *تدبّر در آیه:* 🔹۱. در مورد «وَاجْتَبَيْنَاهُمْ» یک نکتۀ لطیفی را علامه طباطبایی از قول راغب در کتاب مفردات ذکر می‌کنند: «جبیتُ الماء فی الحوض» یعنی آب را در حوض جمع کردم. اصلاً اجتبین از ماده جبایة به معنی جمع کردن آب در یک جا، عرب وقتی آب را یک جا جمع می‌کند به آن می‌گوید «جَبَیَ.» ✨خداوند می‌فرمایند: ما همۀ چیزها و همۀ لطف‌هایمان را جمع کردیم در همین نسلِ هدایت یافته، وقتی یکی خوب می‌شود ما یک خروار خیر در اینجا جمع می‌کنیم. ❇️ در واقع جایی که آب جمع شده خود محل هیچ زحمتی نکشیده که آب به آن برسد؛ اما سرازیری بوده، آب خودش آمده و در آن جا جمع شده است. به‌طور مثال آب به بالادستی من رسیده اما همین که من در سرازیری و ذیل آن بالادستی قرار داشتم نسبت به پدران فکری و روحانی و حتی ظاهری‌ام خضوع دارم همین خضوع می‌شود سرازیری. وقتی من در سرازیری هستم خیر بالائی‌ها در من هم جمع می‌شود. بدون اینکه من زحمت بکشم به من می‌رسد. 🔹۲. اینکه گاهی اوقات نسل جدید به دلیل جسارت و گستاخی از خیرات افراد سابقشان استفاده نمی‌کنند برای این‌که خود را بالا دستی فرض کرده‌اند، وقتی خودشان را بالا بگیرند خیر بالا نمی‌رود بلکه مثل آب پایین می‌آید، اگر من نسبت به پدربزرگم اعلام خضوع می‌کنم، می‌گویم چند سال است فوت کرده‌اند اما این صفتشان خیلی خوب بود خود به خود آب برکت وجودی‌ ایشان در من هم جمع می‌شود؛ اما اگر خوبی‌های نسل سابق را قبول نداشته باشم تدین‌شان را معرفت‌هایشان را زیر سؤال می‌برم. من هم بی‌بهره می‌شوم. 🔹۳. جبایة، جمع شدن آب به سهولت است. چرا در نسل حضرت ابراهیم این همه برکت جمع شده؟ برای اینکه ابراهیم برای همهۀ ادیان یک وجود خاصی است، همه نسبت به ابراهیم خضوع دارند همه ابراهیم را قبول دارند. پس خدای سبحان می‌فرمایند: «وَاجْتَبَيْنَاهُمْ». ما بی‌زحمت آب را در این‌ها جمع کردیم بدون اینکه خودشان زحمت بکشند ما آب را در این نسل جمع کردیم. برکت و خیرات را در ایشان جمع کردیم. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۶ *ادامۀ شرح آیۀ ۸۷* 🔹۴. «وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ» و این‌ها را به صراط مستقیم که همان صراط توحید است هدایت کردیم. یک نکتۀ لطیفی را مطرح می‌کنند. مثلاً شریعت موسی با شریعت نوح فرق داشته، شریعت نوح با شریعت داود فرق داشته، در شریعت موسی یک سختگیری‌هایی است که در زمان داود این سختگیری‌ها نبوده (کل شریعت سهل است، سخت نیست) سختگیری زمان موسی به دلیل بی‌ادبی‌های مردم زمان خودش بوده. مردم آن زمان بی‌ادبی می‌کردند، خداوند حکم‌های سخت برایشان نازل می‌کرد. ولی اصل شریعت یک چیز است چه نوح باشد چه موسی و چه عیسی و چه ایوب و چه یوسف باشد اصل شریعت رسیدن به صراط مستقیم است. اصل شریعت رسیدن به حق و جدا شدن از نفس است. پس اصل شریعت به تعبیری قرار گرفتن در مسیر فطرت است. فطرت همۀ ما یکی است، حال زمان حضرت نوح قانون‌ها به شکلی بود و زمان حضرت عیسی به شکل دیگر شد همه در طول هم بود نه در عرض یکدیگر. 🔹۵. مرحوم علامه نکتۀ جالبی را ذکر می‌کنند که لبّ کلام است. «وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ» صراط ابراهیم صراط توحید بود و ما همه این‌ها را فقط سراغ توحید بردیم و از شرک، جدا کردیم. در صراط مستقیم کوچک‌ترین شرکی وجود ندارد و فقط حق به چشم می‌آید. دیگران به عنوان جلوۀ حق حضور دارند. به عنوان وجود مستقل به چشم آمدنی نیستند. صراط مستقیم همان صراط توحید، صراط فطرت، صراطی که انسان از اول بر همان خمیره خلق شده است. 🔹۶. نکتۀ دیگر که خیلی قابل توجه است، ما دائم می‌گوییم: «اهدِنَا الصِّراطَ المُستَقِیمَ» خدا می‌گوید ذریۀ ابراهیم را سراغ صراط مستقیم بردیم. «هَدَيْنَاهُم» وقتی خدا کسی را سراغ صراط مستقیم ببرد دیگر انحراف عارضش نمی‌شود. وقتی خدا کسی را وارد صراط مستقیم بکند مگر کسی می‌تواند بر خدا غالب بشود؟! خداوند می‌فرماید: امنیت این گروه را خودمان به عهده گرفتیم. شیطان هم نمی‌تواند بر این گروه مسلط بشود. «إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ» (اسراء/۶۵) وقتی ما کسی را زیر پوشش خودمان گرفتیم، دیگر شیطان نمی‌تواند بر این‌ها سلطه‌ای داشته باشد بنابراین این‌ها در یک راهی قرار گرفتند که تصور ضلالت بر آن‌ها وجود ندارد. اگر ما هم هر چه از دستمان بربیاید توحیدمان را تقویت کنیم، ایمنی کاملی برای نسل و ذریۀ ما ایجاد می‌شود که کسی نمی‌تواند بر این نسل مسلط شود، چون خدا نسل توحیدی را «هَدَيْنَاهُمْ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ» هدایت کرده است. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۷ *ادامۀ شرح آیۀ ۸۷* 🔹۷. مرحوم علامه در ذیل آیۀ «الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ» (انعام/۸۲) می‌فرمایند: منظور از ظلم در آیه شرک است چون قرآن می‌گوید: «إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ» (لقمان/۱۳) هر یک از ما که مشرک بشویم فرزندان ما بیشتر مشرک می‌شوند. ابتدا زاویه این انحراف خیلی کم است هر چه بالاتر برود باز می‌شود. 🔹۸. علامه می‌فرمایند: اگر کسی موحد شد و در این توحدش پایدار ماند خیالش از همه چیز من جمله از نسلش من جمله از دوستانش مِن جمله از اطرافیانش راحت است «وَ هُم مُهتدون» این‌ها هدایت یافته هستند. 🔹۹. اگر کسی در این وادی وارد شد و در نسل تأثیر نگذاشته یا خودش هنوز موحد نشده فکر می‌کند موحد است، سر به زنگ‌ها مشرک بودن خودش را می‌فهمد، بعضی می‌گویند همۀ این خوبی‌ها و هدایت‌هایی که شما می‌گویید من دارم، ولی نمی‌دانم چرا خدا حاجتم را نمی‌دهد! گفتم شما همیشه به خدا بگویید ندارم همیشه باید بدانیم چقدر کسری دارید، وقتی فکر می‌کنم خوبم هیچی کم ندارم، بقیه می‌گویند فلانی موحد است پس چرا بچه‌هایش خلافند؟ ما هر کدام حساب کنیم که چقدر توحید نداریم نه اینکه بگوییم با وجود اینکه من موحدم چرا فرزندم مشرک است؟ ما توحیدمان شب کنکوری است. توحیدهای ما توحید اضطراری است. توحید دائم در زندگی نیست که در همه وقت فی السراء و الضراء و حین البأس من فقط و فقط یکی را ببینم، وقتی آدم‌ها ما را سرزنش می‌کنند، وقتی دردمان می‌آید شک می‌کنیم که حالا واقعاً این کارها را ادامه بدهم؟! به مجرد یک ملامتی که دیگران در یک کار حقی که انجام می‌دهیم، می‌کنند سست می‌شویم. این چه توحیدی است؟ همۀ مردم در مقابل ابراهیم ایستادند اما ناامید نشد «لم یفشل» نتیجه آن بقای نسل سرافراز ابراهیم است. 🔹۱۰. گاهی اوقات در علمای‌ما ممکن است فرزندش هدایت را نپذیرد؛ اما آن‌قدر شاگردهای خوب تحویل داده که طبق روایات شاگردها ذریۀ فرد می‌شوند. شاگرد با آن معلم قرابت فکری دارد، پس می‌شود ذریه‌اش، گاهی اوقات تربیت در فرزند خودش اثر نکرده؛ ولی آن‌قدر خیرات به دیگران رسانده، آن هم نسل وسیعی می‌شود. حتماً نسل ژنتیک نیست؛ ولی به هر جهت در یک مجموعه‌ای هدایت او تأثیرگذار بوده است. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۸ 📔 *آیۀ ۸۸* 🔆 *«ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ يَهْدِي بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ»* (این است راهنمایی خدا که به‌واسطۀ آن هر یک از بندگانش را بخواهد هدایت می‌کند، و اگر به خدا شرک می‌آوردند اعمال آن‌ها نابود می‌شد.) 🔷🔹 *تدبر در آیه:* 🔹۱. «ذَلِكَ» اسم اشارۀ دور است، این چیزی که شما می‌بینید هدایت خداست، خدا هدایتش را به هرکس از بندگانش بخواهد می‌دهد؛ اما «لَوْ أَشْرَكُوا» اگر بعد از هدایت داشتن خودش بخواهد مشرک شود، چون ما برای او مشرک شدن را نخواستیم ما مسیرش را قُرق کردیم که شیاطین نتوانند به او رخنه کنند؛ اما اگر خودش می‌خواهد از جاده خارج شود و برای خدا شریک قرار بدهد «لَحَبِطَ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ» تمام عملکرد سابقش هم حبط می‌شود. «لحبط» فعل ماضی است، بر سر آن لام تأکید درآمده حتماً عملکردی که داشته حبط می‌شود، شما می‌گویید چرا؟ عرض می‌کنم مگر نه اینکه «إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ» (لقمان/۱۳) مگر نه اینکه ظلم با ظلمت هم خانواده است، تاریکی شرک آن‌قدر زیاد است که نور کارهای سابق را یک‌جا از بین می‌برد. 🔹۲. «أَشْرَكُوا» یعنی چه؟ چگونه مشرک بشود بعد از موحد شدن؟ به‌طور مثال من بگویم خدا پدر و پدربزرگم را بیامرزد که خوبی‌هایی را به ما داده، یعنی آن‌قدر گیر پدربزرگم باشم که خدا را نبینم، همۀ لطف‌هایی که به من می‌شود از پدربزرگم ببینم. در اینجا مشرک شدم. پدربزرگ من هم اگر نقشی داشته واسطه بوده. سبب اصلی خدای سبحان است. «لَوْ أَشْرَكُوا» همین که انسان در واسطه‌ها توقف کند مشرک شده است و اعمال او حبط می‌شود «لَحَبِطَ عَنْهُمْ». 🔹۳. خدا می‌گوید: اگر واقعاً واسطه‌ها وجود مستقلی هستند بگو جلوی عملت را بگیرند عملت را نگه دارند، نگذارند من آن اعمال را حبط‌ کنم. از واسطه‌ها هیچ کاری برنمی‌آید. پس یک معنای شرک در این آیه این است که واسطه‌ها به چشم بیاید. 🔹۴. معنای دیگر شرک در این آیه این است، خیری که از ما صادر می‌شود به قدرت خودمان نسبت دهیم نه به قدرت خدا. به قدرت واسطه‌ها هم کاری ندارم، فکر می‌کنم این خیر را با قدرت خودم انجام دادم قدرت خودم را شریک خدا قرار دادم. خداوند می‌فرماید، اگر روی قدرت خودت حساب کنی «لَحَبِطَ عَنْهُمْ» همۀ اعمالت را نادیده می‌گیریم، اگر روی قدرت ما حساب کنی که تا قیام قیامت برایت ثواب می‌نویسیم. تا قیام قیامت اسمت جزو کسانی است که در صراط مستقیم قرار دارند. 🔹۵. «ذَلِكَ هُدَى اللَّهِ» این هدایت خداست، امتیاز انحصاری‌اش را هم فقط حضرت ابراهیم نگرفته، خدا هر کسی از بندگانش را بخواهد وارد این محدودۀ هدایتی می‌کند، هر کسی، هر بنده‌ای که می‌خواهد موحد باشد، تحت سلطۀ حضرت حق ادامۀ حیات می‌دهد؛ ولی اگر افراد خودشان به چشمشان آمد «لَحَبِطَ عَنْهُمْ». 🔹۶. ما در داستانی داریم که معلّمی که خودش قبلاً شاگرد بود و بعد معلّم شد و دم و دستگاهی داشت، نمی‌دانم به معلّمی توهین کرد و یا معلّمش بر او وارد شد و تحویلش نگرفت، یکی از علمای بزرگ هم بود که سی سال به فراموشی گرفتار شد که حتی اسم خودش را هم یادش رفته بود. چون به معلمی که کلی از او آموزش گرفته بود، بی‌اعتنایی کرد. حال خدا که همه چیز را به من داده، همۀ هستِ من مال خداست اگر فکر کنم که خودم هم کارایی دارم گرفتار نسیان عجیب و غریبی می‌شوم که حتی خودم را فراموش می‌کنم، خودم را گم می‌کنم، هویتم را گم می‌کنم. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۰۹ 📔 آیۀ ۸۹ 🔆 *«أُولَئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْماً لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ»* (آن‌ها کسانی بودند که ما به آن‌ها کتاب و فرمان و مقام نبوّت عطا کردیم، پس اگر این قوم به این‌ها کافر شوند ما قومی را که هرگز کافر نشوند [مانند علی و شیعیانش که در دل و جان ایمان دارند] می‌گماریم.) 🔷🔹 *تدبر در آیه:* 🔹۱. ما به این‌ها کتاب دادیم، سلطنت دادیم، پیغمبری دادیم، خیلی چیزها به این‌ها دادیم، شماها یا قبول دارید که ما به اینها خیلی عطایا دادیم یا ندارید. «فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلَاءِ» اگر این گروه قبول نکنند مسئله‌ای نیست، «فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْماً لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ» قومی را می‌آوریم که آن‌ها دیگر ناسپاس نیستند و نسبت به آن گروه شاکرند. «لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِين» مرحوم علامه می‌فرمایند: یعنی ما یک لطف‌هایی را به یک گروهی کردیم یا شما قبول دارید که ما این لطف‌ها را به این گروه کردیم و حرف‌های این گروه را قبول می‌کنید و یا قبول نمی‌کنید. اگر قبول نکردید شما شاکر نیستید، لذا یک گروه شاکر می‌‌آوریم. 🔹۲. مثلاً در ماه رمضان اگر باور داریم که این ماه، ماه رحمت بود، مغفرت بود، برکت بود، لطف بود و شکر بود، سعی کردیم با تمام وجودمان این ماه را درک بکنیم خدا می‌گوید شکر کنید از این که توفیق نصیب شما شده است. 🔹۳. خدای سبحان به آن‌ها هم می‌گوید از آن نبوّت و سلطنت و… که یک گوشه‌اش به شما رسیده شکر کنید…. ✨عرض کردم خدایا هر چه من از تو می‌خواهم که درود بفرستی به پیامبر برکات آن درود به من هم می‌رسد، رحمت آن درود به من هم می‌رسد یعنی هر چه ما قرآن و پیامبرمان را بیشتر قبول داشته باشیم نتیجه‌اش عاید خودمان می‌شود، اگرنه در حد گذرایی قبول داشتیم و تمام شد مجدداً روز از نو و روزی از نو، دومرتبه آدم‌ها برمی‌گردند سر جای اولشان، قرآن می‌گوید این ناشکری است. ما یک گروه می‌آوریم در آخرالزمان 313 نفرند یک ده هزار نفر می‌آوریم که این‌ها همه چیزِ دین را قبول دارند نه بعضی از زمان‌ها و نه بعضی از احکام دین را قبول داشته باشند، نه فقط رمضان، رمضانی می‌شوند بلكه همیشه و همه وقت در خدمت هستند. 📌ادامه دارد... 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
٢١٠ *ادامۀ شرح آيۀ ٨٩* 🔹٤. در آیات سابق بحث از موهبت‌های خدای سبحان به حضرت ابراهیم و ذرّیۀ طیّبه که از حضرت ابراهیم به جا مانده بود. در آیۀ ۸۹ می‌فرماید: ما به این گروه، «أُولَئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا» *«الْکِتَاب»* کتاب دادیم، یعنی یک نامه‌ای، يك دستور عمل از طرف خودمان دادیم که حالا می‌شود کتب آسمانی. *«وَالْحُكْمَ»* قوۀ اجرا هم دادیم، *«َالنُّبُوَّةَ»* پیامبری هم به این‌ها عطا کردیم، *«فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلَاءِ»* اگر کافر شوند به این گروه و به این پیامبرانی که ما مطرح کردیم، برای آن پیامبر جبران می‌کنیم، یعنی این گروهی که الآن هستند پیغمبری این پیامبران را قبول نداشته باشند، نبوت این‌ها را زیر سئوال ببرند، *«فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْماً لَيْسُوا»* ما برای این پیامبران گروهی را که *«لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ»* کفران نعمت نمی‌کنند، مي‌گیریم آن‌ها نسبت به حقایق کافرنیستند، پنهان نمی‌کنند. 🔹۵. فرق بین کتاب و حکم و نبوت چیست؟ خدای سبحان می‌فرماید: ما به این گروه سه چیز دادیم: کتاب دادیم، حکم دادیم، نبوت دادیم. 🔻کتاب: مجموعه قوانینی که به وسیلۀ آن حاکم حکم می‌کند. قوانین را حضرات انبیاء خودشان وضع نکردند، خدای سبحان برای آن‌ها طرح کرده است. 🔻حکم: آن نفوذ حضرات انبیاء را در بین افراد نشان می‌دهد، آن چیزی که حضرات انبیاء را حاکم کرده، نافذ امر کرده است. 🔻نبوت: هم منطق ادراک وحی معنی کردند، وحی را ما در اختیارشان قرار دادیم، علوم و معارفی را به‌طور خاص در اختیار این گروه قرار دادیم. 🔹۶. نکتۀ دیگری که در آیه وجود دارد: موجودی که خدای سبحان در اختیار این گروه قرار داده سه چیز است، حالا وظایف ما در مقابل این گروه چیست؟ در مقابل حضرات انبیاء که با این وسعت اسمشان آورده شده وظیفه چیست؟ پذیرش افراد نوعاً «یکفِر» است به جای قبول، کتمان می‌کنند. (کَفَر به معنای کَتَم،) قبول نمی‌کنند که موجودی این انبیاء کتاب و حکم و نبوت است، «فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلَاءِ» 🔹۷. بعضی می‌گویند: منظور مهاجر و انصار است و آدم‌های زمان پیامبراست، بعضی هم می‌گویند: طیف وسیعی از مردم، نبوت پیامبران را قبول ندارند، حاکمیت پیامبران را قبول ندارند. ما بعد الطبیعه را قبول ندارند. 🔹۸. «فَإِنْ يَكْفُرْ بِهَا هَؤُلَاءِ» اگر ناسپاسی می‌کنند و توحید را قبول نمی‌کنند و رسالت انبیاء را قبول نمی‌کنند اشکالی ندارد، «فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْماً لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ» ما یک قوم دیگری را می‌آوریم که آن قوم حتماً انبیاء را قبول دارند. 🔹۹. شما می‌فرمایید در خمیرۀ انسان کفران نعمت نیست پاسخ می‌دهند: قوۀ کفران و شکر نعمت را همه دارند. همه می‌توانند هم کتمان نعمت بکنند و هم شکر نعمت بکنند؛ اما ما گروهی را قرار می‌دهیم که فقط از این انتخابشان حُسن انتخاب را می‌کنند. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد
۲۱۱ *ادامۀ تدبر در آیۀ ۸۹* 🔹۱۰. دو حرف است، یا گروهی که خدای سبحان وعده می‌دهد بعداً می‌آیند، این‌ها نمی‌توانند کفران نعمت داشته باشند، قرآن می‌فرماید باب انتخاب برای همه باز است، آن گروه از انتخابشان حُسن استفاده را می‌کنند. حُسن استفاده این است که «لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ» هرگز کافر نمی‌شوند، در مقابل نبوت ناسپاس نیستند. 🔹۱۱. یکی از مفسرین مثال زیبایی زده، می‌فرماید چگونه پدری یک سهمیه‌ای را بین فرزندانش تقسیم می‌کند و می‌گوید می‌دانم دست یکی از این‌ها هر چه بدهم درست خرج می‌کند و می‌دانم که دست بقیه بدهم خراب‌کاری می‌کنند، در اینجا آیا پدر مجبور می‌کند که فرزندش اینگونه خرج کند؟ خیر، علی‌السویه به همه داد ولی پدر می‌داند بعضی از فرزندان مصرف کننده خوبی هستند و می‌داند که بعضی ناسپاس هستند، و هدر می‌دهند، اینجا خدا از علم خودش خبر می‌دهد، نه مجبور کردن افراد. «فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ» 🔹۱۲. پیام آیه: خدای سبحان یک گروه را معرفی کرد که هر کسی را بخواهد می‌تواند در این محدودۀ هدایتی وارد کند و می‌فرماید: اولاً، شما بدانید انبیاء، اولیاء، صلحاء هر چه دارند ما به آن‌ها دادیم، خودشان هم معتقد هستند ما به آن‌ها داده‌ایم، حالا اگر شما دو طرز تفکر داشته باشید نسبت به این‌ها: ۱- فکر کنید ما به این‌ها هیچ ندادیم، این‌ها چیزی ندارند (که خیلی‌ها همین فکر را می‌کردند که انبیاء هم مثل بقیه هیچ فرقی ندارند). ۲- شما فکر کنید ما به این‌ها هیچ ندادیم ولی این‌ها خیلی چیزها را از خودشان دارند این هم می‌شود کفر. 🔹۱۳. کفر دو وجهه دارد: 1- فکر کنید هیچی ندارد مثل بقیه، تافتۀ جدا بافته‌ای از خلق نیستند (که هستند)، واقعاً «اجتبیناهم» شده، انتخاب شده‌اند. 2- ما نسبت به انبیاء مشرک بشویم بگوییم مثلاً در زمان خودش بعضی حضرت عیسی را به عنوان کلمة‌الله نمی‌دانند، خود فکر می‌کنند حضرت عیسی هر چه دارد از خودش است. «يَكْفُرْ بِهَا» دو شق دارد، کفران هر نعمتی به دو چیز است، یکی اینکه اصل نعمت را ندیده بگیریم. دوم اینکه نعمت را از منعم اصلی ندانیم، این دو شق را مطرح می‌کند، خداوند می‌فرماید: شما می‌توانید اینچنین باشید؛ اما بعد از این ما گروهی را می‌آوریم که فقط نعمت را از ما می‌دانند. 🔹۱۴. در شرح حال یکی از بزرگان می‌خواندم که یک بچه داشت، اسمش نعمت‌الله بود، آخرش صدا می‌زد، «الله» دیگر نعمت را نمی‌گفت، می‌گویند سیر تکاملی این چنین است اول نعمت به چشمش می‌آید بعد نعمت را از خدا می‌داند بعد منعم را می‌بیند، نعمت را نمی‌بیند، سیر کمالی انسان این چنین است که در آخر منعم را می‌بیند نه نعمت، حال ما اگر نعمت را دیدیم ولی نعمت را از فرد دیدیم خدای سبحان می‌فرماید ما یک گروهی داریم که همیشه نعمت را از ما می‌بینند. «فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَيْسُوا بِهَا». 🔹۱۵. یکی از مفسرین می‌فرماید: خدای سبحان می‌خواهد فخرفروشی کند، حالا شما هر چی می‌خواهید باشید، ما یک دسته‌ای می‌آوریم که این‌ها دائماً موحد هستند، لحظه‌ای شرک در زندگی آن‌ها نمی‌آید، نه شرک در نعمت و نه شرک در منعم، همه‌ چیزشان را از ما دارند، حالا این دسته کی هستند و کی می‌آیند، هر زمانی که خواسته باشند. ببینید اقلیت هر زمانی همین دسته هستند، «وَقَلِیلٌ مِنْ عِبَادِیَ الشَّكُورُ» سبأ/۱۳ در هر زمانی در مورد هر حقی یک دسته‌ای هستند که کامل‌ پذیرا هستند نه کتمان حق را می‌کنند و همه بر این باوراند که حق کاملاً از طرف خدای سبحان است. این دسته در هر جامعه‌ای بوده، شما اوج آن را در جامعه زمان ظهور می‌بینید، اوج آن است یعنی در یک طیف بسیار وسیع در جامعه زمان ظهور می‌بینید در هر زمانی بوده. قوماً نکره، «قَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا» که آن قوم ناشناخته است، «لَيْسُوا بِهَا بِكَافِرِينَ» خصوصیتش اینکه کفران این نعمت را نمی‌کنند. 📌ادامه دارد... 📚«برگرفته از بيانات استاد زهره بروجردی» کلاس تفسیر قرآن ۸۳/۸/۲۳ كانال در محضر استاد بروجردي را در پيام رسانهاي زير دنبال كنيد واتساپ👇 https://chat.whatsapp.com/6YhKJ3BMblp2H1qNimMe3o بله👇 https://ble.ir/Boroojerdi ایتا👇 https://eitaa.com/darmahzareostadbroujerdi تلگرام👇 https://t.me/darmahzar سایت موسسه👇 emamraoof.com ارسال پیامها کمافی السابق در۱۰ گروه واتساب نیز ادامه دارد