#سفر_نامه_اربعين مطابق آنچه در روایات و از ترسیم آرمان‌شهر مهدوی در زمان ظهور حضرت حجت(عج) آمده است، در زمان ظهور همه با هم یکسان و در کنار هم زندگی می‌کنند. در راهپیمایی اربعین هم که حماسه‌ای بی‌بدیل در تاریخ است، حضور تمامی اقشار و راهپیمایان خالصانه و بدون هیچ‌گونه سازماندهی دولتی و حکومتی شکل گرفته و همین امر، سبب آشنایی و قرابت و محبت بالایی بین قومیت‌ها، مذاهب و ملیت‌های گوناگون شده است که خود به همدلی بیشتر بین آنها منجر می‌شود. تصاویر و صحنه‌های بی‌بدیل و از خودگذشتگی میزبانان و پذیرایی‌کنندگان در مسیر راهپیمایی عظیم اربعین به گونه‌ای است که گویا در مسیر و زمان راهپیمایی اربعین، ظهور حضرت مهدی(عج) رخ داده است. بی‌تردید راهپیمایی اربعین مصداق بارزی برای زمینه‌سازی ظهور است. پس از کار عظیم سیدالشهدا(ع) در عاشورا و هدایت مردم، در حقیقت اربعین امتداد عاشوراست. در این حضور پُرشور می‌شود اقدامات اثرگذاری ایجاد کرد؛ در جبهه باطل ایجاد ترس و وحشت و در جبهه حق برای پیام‌رسانی عاشورا بسترسازی کرده و در نهایت برای افراد بی‌تفاوت، پرسش‌گری و بازگشت احتمالی را در وجود آنان ایجاد کرد. جابربن عبدالله انصاری به همراه شاگردش عطیه عوفی نخستین زائران حرم امام حسین(ع) بودند و زیارت اربعین سیدالشهدا(ع) یادگار او است. او حرف‌های مهمی در زیارتش دارد که می‌تواند برای ما زمینه‌سازان ظهور مهم باشد. جناب جابر وقتی با جناب عطیه به زیارت رفتند با شهدای کربلا سخن می‌گفت و معتقد بود ما با ثواب شهدای کربلا شریک هستیم. عطیه تعجب کرد و گفت ما چگونه در جهاد و پیکار با شهیدان کربلا شراکت داریم؟ ما در فراز و نشیب همراه آن‌ها نبودیم و شمشیر نکشیدیم ولی این شهیدان جانبازی کردند، به‌گونه‌ای که سرهایشان از بدنشان جدا شد و فرزندانشان یتیم و زنانشان بیوه شدند. جابر گفت: از پیامبر(ص) شنیدم که فرمود هر که قومی را دوست داشته باشد با آن‌ها محشور می‌شود و هر که عمل قومی را دوست بدارد، در آن عمل با آن‌ها شریک است. سوگند به خداوندی که محمد(ص) را به راستی فرستاد، نیت من و اصحابم همان نیت امام حسین(ع) و اصحاب او است. همین حرف‌ها را در زیارت ناحیه مقدسه هم می‌بینیم که امام عصر(عج) به جد غریبشان امام حسین(ع) می‌فرماید: ‌ای جد غریبم اگر من در کربلا نبودم و تو را یاری نکردم و با جانم به استقبال شمشیرها نرفتم، هر صبح و شام بر تو گریه و شیون می‌کنم و در مصیبت تو به جای اشک، خون می‌گریم. این امر حکایت از این دارد که باید چنین نیتی در خود داشته باشیم. یک منتظر، توفیق نیت دارد و نیت خود را توسعه می‌دهد. در مورد اربعین یکی از موضوعات مهم این است که بنا به روایت امام صادق که نقل دعای اربعین می‌باشد و بنا به حدیث امام حسن عسکری که زیارت اربعین را نشانه ایمان معرفی می‌کنند، باید اظهار کرد اربعین و زیارت آن یکی از نمادهای رفتاری شیعیان به حساب می‌آید آن هم از زمان معصومین تا به الآن. امام حسن عسکری می‌فرماید:«عَلاماتُ المُؤْمِنِ خمْس: صَلاةُ الْخَمْسِین، وَ زِیارَةُ الْأرْبِعَینِ وَ التَّخَتُّمُ فِی الْیمِینِ، وَ تَعفیرُ الْجَبِینِ وَ الْجَهْرُ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم؛ شانه‌های مؤمن پنج چیز است: پنجاه رکعت نماز (نماز یومیه و نمازهای نافله)، زیارت اربعین، انگشتر به دست راست کردن، جبین را در سجده بر خاک گذاردن، بسم‌الله الرحمن الرحیم را در نماز بلند گفتن.»این نماد و علامت امروزه با پیاده‌روی معروف خود تبلور پیدا کرده و  حامل این است تا عاشورامحوری را فریاد کند.  فارغ از اثرات فردی و اجتماعی امر زیارت، و آنهم زیارتی چنین مؤکد و مهم؛ قرار است در این راهپیمایی عظیم افراد دست به تولید مفاهیم بزنند، مفاهیمی نظیر وحدت کلمه، اجتماع حول حضرات معصوم و... که نتیجه این تولید مفهوم رسیدن به یک امر واحد است و آن امر چیزی جز مهدویت و مقوله ظهور حضرت حجت نیست. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 💐 _ 🌺مرکزفرهنگی دارالمهدی(علیه السلام)🌺 حبیب آباد👇 @darolmahdi313

#سفر_نامه_اربعین در روایت است که هنگام ظهور امام زمان، افراد فوج فوج بدو می‌گروند، برای امتثال و تحقق این موضوع، جامعه شیعه احتیاج به یک تمرین و آمادگی داشت، که امام صادق و امام حسن با تأکید بر اربعین این بستر را آماده کردند تا افراد بدون در نظر گرفتن جنسیت، ملیت، سن، عشیره، اختلافات سیاسی و... همگی بر مدار یک محور گردهم آیند و این محور در حال حاضر امام حسین و پیاده‌روی اربعینی اوست. ما در روایات خود داریم که مقدمات ظهور امام باید آماده‌سازی شود و در این ده، دوازده سال اخیر با استقبال خوب مردم و توجه مسئولین و البته عنایت خود حضرات؛ پیاده‌روی اربعین تبدیل به یک مراسم و مناسک جریان‌ساز شده است. حقیقتا بین اربعین و مهدویت شباهات زیادی است که این دو را در مقارنت هم قرار داده است. اجتماع و وحدت توده مؤمنین، دفاع از حق، تبعیت از امر ولایت، معصوم محوری دو حرکت و... از جمله اساسی ترین شباهات این دو مقوله هستند. در روایت است که هنگام ظهور امام زمان، افراد فوج فوج بدو می‌گروند، برای امتثال و تحقق این موضوع، جامعه شیعه احتیاج به یک تمرین و آمادگی داشت، که امام صادق و امام حسن با تأکید بر اربعین این بستر را آماده کردند تا افراد بدون در نظر گرفتن جنسیت، ملیت، سن، عشیره، اختلافات سیاسی و... همگی بر مدار یک محور گردهم آیند و این محور در حال حاضر امام حسین و پیاده‌روی اربعینی اوست. ما در روایات خود داریم که مقدمات ظهور امام باید آماده‌سازی شود و در این ده، دوازده سال اخیر با استقبال خوب مردم و توجه مسئولین و البته عنایت خود حضرات؛ پیاده‌روی اربعین تبدیل به یک مراسم و مناسک جریان‌ساز شده است. حقیقتا بین اربعین و مهدویت شباهات زیادی است که این دو را در مقارنت هم قرار داده است. اجتماع و وحدت توده مؤمنین، دفاع از حق، تبعیت از امر ولایت، معصوم محوری دو حرکت و... از جمله اساسی ترین شباهات این دو مقوله هستند. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 💐 _ 🌺مرکزفرهنگی دارالمهدی(علیه السلام)🌺 حبیب آباد👇 @darolmahdi313

#سفر_نامه_اربعین شاید در این بین سؤالی مطرح شود که فرق گردهمایی اربعین با سایر گردهمایی های مذهبی در چیست؟ گردهمایی های دینی و سنتی از قدیم الایام تا به امروز در همه جای جهان بوده، اما باید ارزیابی آن ها را بنا به متن و محتوای تولید شده آنها دانست. اربعین در انتقال پیام موضوعی منحصر به فرد است. پیام این همایش، فطری تمامی آدمیان با هر مذهب است و نوعی احساس قرابت با آن می‌کنند، نفی ظلم و استکبار و فریاد حریت چیزی است که امام حسین نه برای مذهب خاصی بلکه برای بشریت ودیعت گذاشت و اربعین تبلور این موضوع است.  پیاده‌روی اربعین تمرین زندگی در عصر امام زمان(عج) است. پیام جهانی پیاده‌روی اربعین، اتحاد شیعه و تداوم راه امام حسین(ع) و به نوعی آماده‌سازی برای عصر ظهور است. جمعیت لبیک‌گو و سینه‌زن، بذل و بخششی که از سوی میزبان به زائر صورت می‌گیرد، رفاقت‌هایی که میان زائران ایجاد می‌شود، داشتن هدف و انگیزه واحد، مهربانی میان زائران و… همه مواردی است که در روایات عصر ظهور شاهد آن هستیم و این همه، تداعی‌کننده لشکر عظیم حضرت حجت(عج) است. در روایتی از امام صادق(ع) داریم: هر که بودن در شمار یاران قائم(عج) او را شادمان کند باید به انتظار باشد و با پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار کند. به بیانی دیگر، آماده‌سازی برای ظهور از مهم‌ترین وظایف هر منتظر است و برای اینکه در جرگه یاران امام عصر(عج) باشیم، باید تقوا پیشه کرده و خود را به حُسن خلق مزین کنیم. در پیاده‌روی اربعین اخلاق و معنویتی متعالی در زائران شاهد هستیم؛ مدیریت نفسی که همگی تمرینی برای چگونه زیستن در عصر ظهور است. قسمت پایانیِ متن زیارت اربعین به روایت امام صادق(علیه السلام) «وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ کَلِمَةُ التَّقْوَی وَ أَعْلامُ الْهُدَی وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَی وَ الْحُجَّةُ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیَا، وَ أَشْهَدُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ، بِشَرَائِعِ دِینِی وَ خَوَاتِیمِ عَمَلِی وَ قَلْبِی لِقَلْبِکُمْ سِلْمٌ وَ أَمْرِی لِأَمْرِکُمْ مُتَّبِعٌ، وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ، حَتَّی یَأْذَنَ اللَّهُ لَکُمْ، فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ عَدُوِّکُمْ، صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ عَلَی أَرْوَاحِکُمْ وَ أَجْسَادِکُمْ [أَجْسَامِکُمْ] وَ شَاهِدِکُمْ وَ غَائِبِکُمْ وَ ظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ». بازخوانی پیام های آینده گرایانۀ زیارت اربعین و توجه ویژه به بحث مهدویت اوّل: گواهی دادن به امامان پس از امام حسین(علیه السلام) که فرزندان ایشان هستند و گواهی دادن به نظام امامت دوازده گانه: وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِکَ؛ دوم: ایمان داشتن به امامان و یقین داشتن به بازگشت ایشان و گواهی دادن به «ظهور» و «رجعت»: أَشْهَدُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ. ادامه دارد..... دوم: ایمان داشتن به امامان و یقین داشتن به بازگشت ایشان و گواهی دادن به «ظهور» و «رجعت»: أَشْهَدُ أَنِّی بِکُمْ مُؤْمِنٌ وَ بِإِیَابِکُمْ مُوقِنٌ. نکات ۱. در این قسمت از زیارت، به صورتی غیر مستقیم نیز اشاره می شود که امام حسین(علیه السلام) رجعت خواهد کرد. گفتنی است که پس از ظهورِ امام زمان(علیه السلام)، هنگامی که آن حضرت رسالت جهانیِ خویش را انجام داد و عدل و داد را به صورت کامل بر پا کرد؛ بر اساس بسیاری از روایات، ادامۀ نهضت جهانی امام عصر(علیه السلام) با سیدالشهدا(علیه السلام) خواهد بود؛ یعنی ایشان به دنیا باز می‌گردند. همچنین آن کسی که بر حضرت مهدی(علیه السلام) نماز می‌خواند و ایشان را کفن و دفن می‌کند، امام حسین(علیه السلام) است. آن وقت اصحاب سیدالشهدا(علیه السلام) هم برمی گردند، یزید بن معاویه و اصحابش نیز بازمی‌گردند، و در دنیا یک بار انتقام خونِ این مظلومان گرفته می‌شود، و در آخرت نیز انتقام نهایی از آن ظالمان گرفته خواهد شد. ۲. دین اسلام به عنوان کامل ترین دین، دارای چهار مرحلۀ اساسی است که عبارتند از: مرحلۀ آغاز، مرحلۀ کمال، مرحلۀ تثبیت و مرحلۀ پیروزی. اوّلین مرحله با «بعثت» پیامبر اعظم(ص) شروع شد و در حدود ۲۳ سال طول کشید. مرحلۀ دوم نیز با «امامت و ولایتِ» امیرالمؤمنین(علیه السلام) در روز غدیر شروع شد و تا ظهور حضرت حجت(علیه السلام) ادامه می یابد. در سومین مرحله، دین اسلام، با «شهادت امام حسین(علیه السلام)»، به تثبیت رسید و سلسلۀ امامت در فرزندانِ سیدالشهدا ادامه یافت. مرحلۀ چهارم نیز با «ظهور امام عصر(علیه السلام)» آغاز می شود و دین اسلام در دوران حکومت ایشان، به پیروزی نهایی خواهد رسید. پس از ایشان، «رجعت» و حکومت امامان معصوم: خواهد بود و بعد از حکومت آخرین امام معصوم، قیامت برپا خواهد شد. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج _ 🌺مرکزفرهنگی دارالمهدی(علیه السلام)🌺 حبیب آباد👇 @darolmahdi313

#سفر_نامه_اربعین ۳. آمادگی برای یاری امام زمان(علیه السلام): وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّةٌ؛ بر بستر این آموزه هاست که زیارت اربعین با تعهدگیری از زائر دربارۀ نصرت در بستر زمان شناسی به پایان می رسد. بنابراین در این ساختار و هندسه از دوگانه اعتقاد به امامت، و ضرورت ولایتمداری روزآمد بر مدار ولیّ زمانه ای که امتداد امام حسین(علیه السلام) است، سخن گفته شده و توسط زبان حال زائر مورد تأکید قرار می گیرد و برای این که در امام شناسی از تبار حسین بن علی(ع) زائر دچار اشتباه و خطا نشود، ضمن تأکید بر همانندی کامل امامان بعدی با امام حسین از جهت مقام امامت، بر دو مسألۀ غیبت و رجعت هم تأکید و تصریح می شود تا نشانی برای امام پایانی باشد. پس زیارت اربعین، زیارتی است که به صورت مستقیم سخن گفتنِ زائر با امام حسین(علیه السلام) را در دستور کارِ خود دارد. ولی در لایۀ درونی خود، بهانه و زمینۀ این سخن گفتن را تعهدات فرامتنیِ زائر قرار می دهد؛ تعهداتی که فراتر از مسألۀ عاشوراست و رویکرد آینده گرایانه دارد و در یک کلام، مبتنی بر مهدویت و انتظارِ شیعی است. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 💐 _ 🌺مرکزفرهنگی دارالمهدی(علیه السلام)🌺 حبیب آباد👇 @darolmahdi313