#گريه_پيامبر_صلی_الله_عليه_و_آله_و_سلم. رسول خدا صلی الله عليه و آله شبی در خانه همسرشان امّ سلمه بود. نيمه شب از خواب برخاست و در گوشه تاريكی مشغول دعا و گريه زاری شد.امّ سلمه كه جای رسول خدا صلی الله عليه و آله را در رختخوابش خالی ديد، حركت كرد تا ايشان را بيابد. متوجه شد رسول اكرم صلی الله عليه و آله در گوشه خانه، جای تاريكی ايستاده و دست به سوی آسمان بلند كرده اند. در حال گريه می فرمود: خدايا! آن نعمت هايی كه به من مرحمت نموده ای از من نگير! مرا مورد شماتت دشمنان قرار مده و حاسدانم را بر من مسلط مگردان! خدايا! مرا به سوی آن بديها و مكروه هايی كه از آنها نجاتم داده ای برنگردان! خدايا! مرا هيچ وقت و هيچ آنی به خودم وامگذار و خودت مرا از همه چيز و از هر گونه آفتی نگهدار! در اين هنگام، امّ سلمه در حالی كه به شدت می گريست به جای خود برگشت. پيامبر صلی الله عليه و آله كه صدای گريه ايشان را شنيدند به طرف وی رفتند و علت گريه را جويا شدند. امّ سلمه گفت: يا رسول الله! گريه شما مرا گريان نموده است، چرا می گرييد؟ وقتی شما با آن مقام و منزلت كه نزد خدا داريد، اين گونه از خدا می ترسيد و از خدا می خواهيد لحظه ای حتی به اندازه يك چشم به هم زدن به خودتان وانگذارد، پس وای بر احوال ما! رسول خدا صلی الله عليه و آله فرمودند: چگونه نترسم و چطور گريه نكنم و از عاقبت خود هراسان نباشم و به خودم و به مقام و منزلتم خاطر جمع باشم، در حالی كه حضرت يونس عليه السلام را خداوند لحظه ای به خود واگذاشت و آمد بر سرش آنچه نمی بايست! 📗 #بحارالانوار، ج 16، ص 217 ✍ مرحوم علامه محمد باقر مجلسى @darolsadeghiyon