عنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: مُدَارَاةُ النَّاسِ نِصْفُ الْإِیمَانِ وَ الرِّفْقُ بِهِمْ نِصْفُ الْعَیْشِ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام خَالِطُوا الْأَبْرَارَ سِرّاً وَ خَالِطُوا الْفُجَّارَ جِهَاراً وَ لَا تَمِیلُوا عَلَیْهِمْ فَیَظْلِمُوکُمْ فَإِنَّهُ سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ لَا یَنْجُو فِیهِ مِنْ ذَوِی الدِّینِ إِلَّا مَنْ ظَنُّوا أَنَّهُ أَبْلَهُ وَ صَبَّرَ نَفْسَهُ عَلَی أَنْ یُقَالَ لَهُ إِنَّهُ أَبْلَهُ لَا عَقْلَ لَهُ
📚الکافی، ج۲، ص۱۱۷
مَسعدَه از امام صادق علیه السلام نقل کرده که ایشان فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:مدارا با مردم نصف ایمان است، و نرمی و سازش با آنها نصف زندگانی. سپس امام صادق علیه السلام فرمود:
با نیکان به صورت پنهانی رفت و آمد و معاشرت کنید، و با بدکاران آشکارا معاشرت نمایید؛ و به ایشان حملهور نشوید که به شما ستم میکنند، همانا زمانی بر شما خواهد آمد که در آن هیچ دینمداری نجات نمییابد، مگر کسی که (مردم) او را ابله بشمارند، و خود او نیز به اینکه به او بگویند «ابله است و عقل ندارد» شکیبا و صابر باشد.