#دلگویه‌ای‌واقعی 🔹حرف‌هایش آدم را می‌گزید، دیگر تحملش‌ را نداشتم، چون این اولین‌ بار نبود که این‌ طور جسارت می‌کرد... بلند شدم و به اتاق رفتم. در را که بستم هق هق گریه‌هایم شروع شد... هنوز صدایش در گوشم می‌پیچید توهین به حضرت زهرا(س) و یادگارش‌ چادر و تهمت‌های ناروایش‌ به من و امثال من، دلم را شکسته بود💔 نشستم و به دیوار تکیه دادم 🔹کمد دخترخاله‌ام باز بود! چشمم‌ به تصاویر شهدایی‌ افتاد که او از ترس پدرش آن‌ها را داخل کمد چسبانده بود! دوباره اشک‌هایم‌ سرازیر و درد دل‌هایم شروع شد. یکی یکی وصیت‌هایشان‌ را به خاطر می‌آوردم ... وصیت آنان‌ که سیاهی چادرم‌ را از سرخی خون خود کوبنده‌تر می‌دانستند. 🔹یکباره یاد وصیتی از شهید سید مجتبی علمدار دلم را گرم کرد: " وقتی شما از این و آن طعنه می‌خورید و لاجرم‌ به گوشه‌ی اتاق پناه می‌برید و با عکس‌های ما سخن می‌گویید‌ و اشک می‌ریزید. به خدا قسم این‌ جا کربلا‌ می‌شود و برای هر یک از غم‌های دلتان این جا تمام‌ شهیدان‌ زار‌ می‌زنند". 💚و خدا می‌داند این حرف‌ها‌ چقدر تحمل سختی‌های مسیر طاعتش را برایم‌ شیرین‌ کرد... #خاطره #تولیدی_کامل 🌸 @hejabuni | دانشگاه حجاب 🎓 https://eitaa.com/darsayehsarahlebeyt