‌#درسهایی_از_مکیال_المکارم_درس_39 9️⃣ حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا نعمتی 💚 ماجرای حضرت یونس علیه السلام و قومش؛ (قسمت هشتم) (روبیل در ادامه گفت:) و بزرگ و کوچک شما باید فریاد و گریه زاری به سوی خدا نماید و توبه و استغفار کند و سرهایتان را بسوی آسمان بلند کنید و بگویید پروردگارا ما به خود ظلم کرده و پیامبرت را تکذیب کردیم و اینک به سوی تو بازگشته و از گناهانمان توبه کرده ایم و اگر تو ما را نبخشایی و به ما ترحم نکنی حتماً حتماً از زیانکاران و در عذاب خواهیم بود ؛ پس توبه ما را بپذیر و به ما رحم فرما ای مهربانترین مهربانان. (روبیل ادامه داد:) سپس از گریه و ناله و زاری و فریاد و توبه به سوی خدا خسته نشوید تا زمانی که خورشید در پس پرده پنهان شود یا آنکه خدا پیش از آن شما را ببخشاید. پس از آن، نظر همه قوم بر این قرار گرفت که آنچه را که روبیل به آنها مشورت داده، انجام دهند. وقتی که روز چهارشنبه ای که انتظار عذاب را داشتند فرا رسید ، روبیل از شهر فاصله گرفت بطوری که صدایشان را می شنوید و اگر عذاب نازل می‌شد آن را می‌دید. زمانی که سپیده روز چهارشنبه دمید، قوم یونس به آنچه که روبیل به آنها دستور داده بود عمل کردند و هنگامی‌که خورشید طلوع کرد، ناگهان باد زردی که هوا را تاریک کرده بود غرنده و با سرعت و صدای زیاد و زوزه کشان وزیدن گرفت و وقتی قوم آن را دیدند همگی فریاد زنان و گریه کنان و زاری کنان بسوی خدا ضجه زدند و توبه و استغفار کردند و کودکان با سروصدا مادرهایشان را صدا می زدند و بره های تازه به دنیا آمده‌ی حیوانات سر و صدا به راه انداخته و پستان مادرانشان را می طلبیدند و حیوانات دیگر هم فریاد برآورده به دنبال علوفه بودند و پیوسته چنین حالتی ادامه داشت و یونس و تنوخا هم صدای قوم را می شنیدند و فریادهایشان به گوششان می‌خورد و دعا می کردند که خدا عذابش را بر آن قوم غلیظ‌تر کند امّا روبیل در جای خود صدای آنها و فریادها و به خود پیچیدن‌هایشان را می شنید و می دید که عذاب نازل شده و از خدا می‌خواست که عذاب را از آنان برطرف سازد. (باد عذاب‌آور بالای سرآنها همچنان جریان داشت) تا آن‌که خورشید به وسط روز و زوال شرعی( اول ظهر) رسید که ناگاه درهای آسمان باز و غضب پروردگار فرو نشست و خدای مهربان آن‌ها را مورد ترحّم قرار داده و دعایشان را مستجاب کرد و توبه و درخواست بخشش آن‌ها را قبول فرمود... ... فَعِجُّوا الْکَبِیرُ مِنْکُمْ وَ الصَّغِیرُ بِالصُّرَاخِ وَ الْبُکَاءِ وَ التَّضَرُّعِ إِلَی اللَّهِ وَ التَّوْبَهًِْ إِلَیْهِ وَ الِاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ ارْفَعُوا رُءُوسَکُمْ إِلَی السَّمَاءِ وَ قُولُوا رَبَّنَا ظَلَمْنَا وَ کَذَّبْنَا نَبِیَّکَ وَ تُبْنَا إِلَیْکَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ إِنْ لَا تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِینَ الْمُعَذَّبِینَ فَاقْبَلْ تَوْبَتَنَا وَ ارْحَمْنَا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ ثُمَّ لَا تَمَلُّوا مِنَ الْبُکَاءِ وَ الصُّرَاخِ وَ التَّضَرُّعِ إِلَی اللَّهِ وَ التَّوْبَهًِْ إِلَیْهِ حَتَّی تَتَوَارَی الشَّمْسُ بِالْحِجَابِ أَوْ یَکْشِفَ اللَّهُ عَنْکُمُ الْعَذَابَ قَبْلَ ذَلِکَ فَأَجْمَعَ رَأْیُ الْقَوْمِ جَمِیعاً عَلَی أَنْ یَفْعَلُوا مَا أَشَارَ بِهِ عَلَیْهِمْ رُوبِیلُ فَلَمَّا کَانَ یَوْمُ الْأَرْبِعَاءِ الَّذِی تَوَقَّعُوا الْعَذَابَ تَنَحَّی رُوبِیلُ مِنَ الْقَرْیَهًِْ حَیْثُ یَسْمَعُ صُرَاخَهُمْ وَ یَرَی الْعَذَابَ إِذَا نَزَلَ فَلَمَّا طَلَعَ الْفَجْرُ یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ فَعَلَ قَوْمُ یُونُسَ مَا أَمَرَهُمْ رُوبِیلُ بِهِ فَلَمَّا بَزَغَتِ الشَّمْسُ أَقْبَلَتْ رِیحٌ صَفْرَاءُ مُظْلِمَهًٌْ مُسْرِعَهًٌْ لَهَا صَرِیرٌ وَ حَفِیفٌ وَ هَدِیرٌ فَلَمَّا رَأَوْهَا عَجُّوا جَمِیعاً بِالصُّرَاخِ وَ الْبُکَاءِ وَ التَّضَرُّعِ إِلَی اللَّهِ وَ تَابُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفَرُوهُ وَ صَرَخَتِ الْأَطْفَالُ بِأَصْوَاتِهَا تَطْلُبُ أُمَّهَاتِهَا وَ عَجَّتْ سِخَالُ الْبَهَائِمِ تَطْلُبُ اللَّبَنَ وَ عَجَّتِ الْأَنْعَامُ تَطْلُبُ الرَّعْیَ فَلَمْ یَزَالُوا بِذَلِکَ وَ یُونُسُ وَ تَنُوخَا یَسْمَعَانِ صَیْحَتَهُمْ وَ صُرَاخَهُمْ وَ یَدْعُوَانِ اللَّهَ عَلَیْهِمْ بِتَغْلِیظِ الْعَذَابِ عَلَیْهِمْ وَ رُوبِیلُ فِی مَوْضِعِهِ یَسْمَعُ صُرَاخَهُمْ وَ عَجِیجَهُمْ و یَرَی مَا نَزَلَ وَ هُوَ یَدْعُو اللَّهَ بِکَشْفِ الْعَذَابِ عَنْهُمْ فَلَمَّا أَنْ زَالَتِ الشَّمْسُ وَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ سَکَنَ غَضَبُ الرَّبِّ تَعَالَی وَ رَحِمَهُمُ الرَّحْمَنُ فَاسْتَجَابَ دُعَاءَهُمْ وَ قَبِلَ تَوْبَتَهُمْ وَ أَقَالَهُمْ عَثْرَتَهُمْ ... https://eitaa.com/darse_mek