#درسهائی_از_مکیال_المکارم #درسهای_مستقل #دعا_برای_فرج #صله_رحم ✍ حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا نعمتی سؤال شما: در کتاب ارزشمند «مکیال المکارم» یکی از فواید دعا برای فرج امام زمان ارواحنافداه، ثواب و پاداش «صله رحم» عنوان شده است؛ اگر می‌شود بفرمایید چه ارتباطی بین دعا برای فرج امام زمان ارواحنافداه و صله رحم وجود دارد؟ پاسخ ما : «صله» در اصل «وصل» بوده که به جهت دستور زبان عربی، تبدیل به صله شده است. در واقع، صله رحم، وصل شدن به رحمت خدا است به این تفسیر که خداوند بین کسانی که به یک رحم وصل می‌شوند، رحمت خاصی قرار داده است اما روشن است این اتصال رحم، حقیقت و روحش اتصال به رحمت خدا و اتصال عده‌ای به هم برای مهربانی و کمک به یکدیگر و فعال شدن صفات انسانی در میان آنها است که همه‌ی ما این حقیقت را لمس کرده و کمابیش چشیده‌ایم هرچند متأسفانه در عصر ما، زندگی ماشینی و ترویج سبک زندگی غیر اسلامی در میان خانواده‌ها، آنان را از صله رحم دور کرده با آنکه وسایل ارتباطی و مسافرتی و دید و بازدید افراد یک فامیل که هیچ، حتی نزدیکان یک خانواده هم دچار مشکل شده است. در هر صورت، افراد متصل به یک رَحِم، ولو با چندین پشت فاصله، هنگام اتصال و ارتباط جسمی و خونی آنها با یکدیگر، جوشش خاصی از محبت و صمیمیت در آنها ایجاد می‌ شود کما اینکه نقل است وقتی هارون الرشید که چشم دیدن حضرت موسی بن جعفر علیه السلام را نداشت و دست آخر هم آن حضرت را به شهادت رساند، در یکی از دفعاتی که آن حضرت را برای کشتن یا زندان کردن احضار کرده بود، آن حضرت حدیثی از جدشان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) نقل فرمودند که (فامیل هم) رحم وقتی با (فامیل هم) رحم تماس جسمی پیدا می‌کند، صمیمیت و محبت بین آنها در بدنشان و وجودشان به حرکت در می آید (و به یکدیگر از عمق وجودشان محبت پیدا می‌کنند). سپس آن حضرت پیشنهاد اتصال جسمی (دست در دست هارون و اتصال جسمی و در آغوش گرفتن یکدیگر) را مطرح و او هم موافقت کرد و این دو نفر که در واقع یکی دشمن دیگری است، دست بهم فشرده و یکدیگر را در اغوش گرفتند. هارون ملعون پس از این اتصال جسمی به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام گفت: جدت راست گفته است و محبتی عمیق در وجودش نسبت به آن حضرت حس کرد که موجب شد در کمال محبت آن حضرت را بجای مجازات سخت(اعدام یا حبس) با تکریم بسیار روانه‌ی منزل کند.در این اتصال دو هم رحم که در هفت پدر و جد یکدیگر (یعنی حضرت عبدالمطلب علیه السلام) به هم متصل می‌شوند، خداوند متعال این همه رحمت خلق فرموده که یکی از خون دیگری درمیگذرد؛ حال اگر به معدن اصلی این رحمت برسیم که این رحمت جسمی فامیلی قطره‌ای از آن بیش نیست، چه میزان رحمت یافت می‌شود؟. آن معدن رحمت، حضرت محمد و آل محمد عليهم السلام هستند؛ زیرا خداوند متعال، ایشان را محل ریزش علم و حکمت و معدن خوبی‌ها و اخلاق انسانی قرار داده و چنان عالم را نظم داده که اگر آنان نباشند، انسان‌ها مانند بدنی بدون مغز خواهند شد و روشن است بدن بدون مغز، رفتار عاقلانه‌ای از او دیده نمی‌شود مانند همه‌ی بیماران در تیمارستان روانی هرچند آن بیماران گمان کنند عاقلند. اگر چهارده معصوم علیهم السلام از نظام خلقت حذف شوند، گویا علم و عقل از نظام خلقت حذف شده و مانند بدنی بدون مغز هیچ کار مفیدی از دست و پا و چشم و گوش و... برنمی آید مگر تخریب و دیوانگی که متأسفانه از وقتی که جامعه‌ی بشری ارتباط خود را با آل محمد عليهم السلام قطع کرد و علی علیه السلام و امامان پس از او تا همین الان(امام زمان علیه السلام) را خانه نشین کرد، بشر در زندگی فردی و اجتماعی‌اش دچار اختلال مغزی شد و روز خوش به خود ندید و دنیا پر از ظلم و جور شد. این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روایاتی است که حتی اهل سنت هم آن را نقل کرده‌اند؛ آن حضرت می‌فرمایند: «اذا مات عَلِيٌّ فسد الدین و لایصلحه الا المهدی علیه السلام» آنگاه که علی علیه السلام از دست برود (قدرش را ندانند و او را بکشند) دین فاسد می‌شود (زیرا او و فرزندان معصومش حافظ دین و مربی مردم و مانع آنها از فساد و خونریزی هستند و وقتی مصلح دین، علی علیه السلام از دست رفت) جز حضرت مهدی علیه السلام کسی دیگر نمیتواند نجات دهنده و اصلاح کننده‌ی دین در جهان باشد(چراکه او وعده‌ی خدا برای اصلاح جهان و توجیه خلقت بشر است). (احقاق الحق، ج١٣، ص ٢۶٠، به نقل از منابع اهل سنت، توضیحات فوق که با مثال مغز در بدن بیان شد، تفسیر جملهٔ «و معقل المؤمنين» در زیارت اربعین سیدالشهداء علیه السلام می‌باشد) لذا در روایات اهل بیت علیهم السلام، محور صله‌ی رحم، صله‌ی رحم آل محمد علیهم السلام است که همه‌ی وصل‌ها و ریزش رحمت الهی به آن برمی‌گرددچراکه آنان اصل و اساس سفره‌ی خلقت هستند که به دعایایشان خدا می آفریند و می‌میراند؛ بهشتی میکند یا جهنمی؛ پس هرکس هرچه بیشتر خود را به