🔻سیل و تاجگذاری ملوکانه🔻 📜«روزنامه کیهان ۲ آبان ۱۳۴۶: سیل اخیر #مازندران هزاران رأس دام را نابود کرد و صدها هکتار زمین زراعتی و باغ و مرتع را به کلی از بین برد. با وجود آن‌که طوفان و رگبار اکنون در بسیاری از #نقاط_سیل‌زده فرونشسته، هنوز ده‌ها قریه در محاصره آب مانده است و دسترسی به پاره‌ای از این قراء امکان‌پذیر نیست. طغیان نکارود ساری که بر اثر جاری شدن #سیلاب صورت گرفت خسارات فراوان به بار آورد. این رود در مسیر خود قرای عزت‌الدین، دول مرزی، چمارتپه، حلوشارل، بای کلا، طبقده، گیله‌وا، برزین‌آباد، و چند ده دیگر که در هر کدام حداقل ۱۰۰ خانوار زندگی می‌کردند به کلی در هم کوبید. شدت آسیب و ویرانی در دهات مزبور به حدی بود که حتی یک خانه سالم بر جای نماند. گفته می‌شود #تلفات دام در روستاهای سیل‌زده به ۲۰.۰۰۰ گاو و گوسفند و اسب و بز می‌رسد. پاره‌ای از دهات هنوز در محاصره آب است و در یکی از این قراء تمام راه‌ها از بین رفته و دسترسی به قریه مزبور ممکن نیست. با تمام کوششی که به عمل آمده هنوز از سرنوشت اهالی این قریه اطلاعی در دست نیست.»(نهضت امام قدس سره ج۲ ص۴۱۳) 🔵گزارش روزنامه کیهان از سیل سال ۱۳۴۶ را خواندیم. طبیعی است که در این پیشامد باید همه نیروها از دولت تا نیروهای نظامی و انتظامی و مردم بسیج شوند تا مشکلات سیل‌زدگان کم و کم‌تر شود اما در آن روزها همه نیروها بسیج شده بودند برای یک مسئله: تاج‌گذاری ملوکانه جناب محمدرضا پهلوی. به گونه‌ای که روزنامه‌ها در خصوص مازندرانِ سیل‌زده بی‌اعتنا به مشکلات مردم می‌نویسند: ◀️«آذین‌بندی پرشکوه به شهرهای مازندران جلوه خاصی بخشیده است» و ◀️«شهرهای مازندران به مناسبت‌های جشن‌های فرخنده تاجگذاری غرق در نور است.» (همان) و این امر کاملا طبیعی است؛ در آن زمان نه #سپاه بود که به داد مردم برسد نه #ارتش اجازه فعالیت‌های مردمی داشت و نه #فرهنگ_جهادی وجود داشت که گروه‌های مردمی را در قالب #اردوهای_جهادی به حرکت بیندازد. در آن زمان تنها یک چیز مهم بود:«تاجگذاری ملوکانه جناب محمدرضا» @Bonyadtarikh بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی-قم.