🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰روز. سهم روز دویست و ششم
┄═❁✦❀•••🌿🌺🌿•••❀✦❁═┄
📜 #خطبه99 : (زيد بن وهب از اصحاب امام است، نقل می كند كه اين خطبه در روز جمعه در شهر كوفه ايراد شد)
خدا را بر نعمتهايی كه عطا فرمود ستايش می كنيم و در كارهای خود از او ياری می جوييم، از او سلامت در دين را خواهانيم آنگونه كه تندرستی بدن را از او درخواست داريم.
1⃣ پرهيز از دنياپرستی
♦️ای بندگان خدا! شما را به ترک دنيايی سفارش می کنم که شما را رها می سازد، گر چه شما جدايی از آن را دوست نداريد. دنيايی که بدن های شما را کهنه و فرسوده می کند، با اينکه دوست داريد همواره تازه و پاکيزه بمانيد. شما و دنيا به مسافرانی مانيد که تا گام در آن نهند، احساس دارند که به پايان راه رسيده اند و تا قصد رسيدن به نشانی کرده اند گويا بدان دست يافته اند، در حالیکه تا رسيدن به هدف نهايی هنوز فاصله های زيادی است. چگونه می تواند به مقصد رسد کسی که روز معيّنی در پيش دارد و از آن تجاوز نخواهد کرد!؟ مرگ به سرعت او را می راند و عوامل مختلف او را بر خلاف خواسته خود از دنيا جدا می سازد.
2⃣ روش برخورد با دنيا
♦️پس در عزّت و ناز دنيا بر يکديگر پيشی نگيريد و فريب زينت ها و نعمت ها را نخوريد و مغرور نشويد و از رنج و سختی آن نناليد و ناشکيبا نباشيد، زيرا عزّت و افتخارات دنيا پايان می پذيرد و زينت و نعمت هايش نابود می گردد و رنج و سختی آن تمام می شود و هر مدّت و مهلتی در آن به پايان می رسد و هر موجود زنده ای به سوی مرگ می رود. آيا نشانه هايی از زندگیِ گذشتگان که بر جا مانده شما را از دنياپرستی باز نمی دارد؟ و اگر خردمنديد آيا در زندگانی پدرانتان آگاهی و عبرت آموزی نيست؟ مگر نمی بينيد که گذشتگانِ شما باز نمی گردند؟ و فرزندان شما باقی نمی مانند؟ مگر مردمِ دنيا را نمی نگريد که در گذشتِ شب و روز حالات گوناگونی دارند: يکی می ميرد و بر او می گريند و ديگری باقيمانده به او تسليت می گويند، يکی ديگر بر بستر بيماری افتاده، ديگری به عيادت او می آيد و ديگری در حالِ جان کندن است و دنياطلبی در جستجویِ دنياست، که مرگ او را در می يابد و غفلت زده ای که مرگ او را فراموش نکرده است و آيندگان نيز راه گذشتگان را می پويند. به هوش باشيد! مرگ را که نابودکننده لذّت ها و شکننده شهوت ها و قطع کننده آرزوهاست، به هنگام تصميم بر کارهای زشت به ياد آوريد و برای انجام واجبات و شکر در برابر نعمت ها و احسان بی شمار الهی از خدا ياری خواهيد.
┄═❁✦❀•••🌿🌺🌿•••❀✦❁═┄
📜 #خطبه98 : (پس از جنگ نهروان در سال ٣٨ هجری، در افشای جنایات بنی امیه و معاویه ایراد فرمود. )
🔹خبر از ستمگری و فساد بنی اميه
♦️سوگند به خدا، بنی اميّه چنان به ستمگری و حکومت ادامه دهند که حرامی باقی نماند، جز آنکه حلال شمارند و پيمانی نمی ماند جز آنکه همه را بشکنند و هيچ خيمه و خانه ای وجود ندارد جز آنکه ستمکاری آنان در آنجا راه يابد و ظلم و فسادشان مردم را از خانه ها کوچ دهد، تا آنکه در حکومتشان دو دسته بِگِريند: دسته ای برای دين خود که آن را از دست داده اند و دسته ای برای دنيای خود که به آن نرسيده اند و ياری خواستن يکی از ديگری، چون ياری خواستن برده از ارباب خويش است که در حضور ارباب اطاعت دارد و در غيبت او بدگويی می کند. در حکومت بنی امّيه هر کس به خدا اميدوارتر باشد بيش از همه رنج و مصيبت بيند. پس اگر خداوند عافيت و سلامتی بخشيد قدرشناس باشيد و اگر به بلا و گرفتاری مبتلا گشتيد شکيبا باشيد، که همانا سرانجام پيروزی با پرهيزکاران است.
┄═❁❀❈🌿🌺🌿❈❀❁═┄
https://eitaa.com/asheghenahjolbalaghe
ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 206.mp3
4.91M
🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز
🌺 سهم روز دویست و ششم خطبه ۹۹ تا ۹۸
https://eitaa.com/asheghenahjolbalaghe
شرح حکمت ۶۴ بخش ۳ اهل دنیا؛ اهل غفلت.mp3
2.52M
🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه
🔸 شرح #حکمت64 3⃣
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
https://eitaa.com/asheghenahjolbalaghe
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨
🌹شرح #حکمت64 ( 3 )
🔹 اهل دنیا ؛ اهل غفلت
4⃣ چهارمین ویژگی که در نهج البلاغه برای اهل دنیا آمده است، همانی است که در حکمت ۶۴ خواندیم؛ یعنی اینکه همه در خواب غفلتند که حضرت فرمود:
« أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ »
" اهل دنیا مانند سواران یک قافله اند، که در حالیکه در خواب هستند، شبانه در تاریکی آنها را می برند. "
5⃣ ویژگی بعدی، یعنی ویژگی پنجم این است که اهل دنیا، مرگ جسم را بزرگ می شمارند، ولی مرگ روح و معنویات خودشان را ناچیز می شمارند؛
🔻 این حقیقت را مولا علی (علیهالسلام) در خطبه ۲۳۰ اینگونه بیان کردند که :
« ( الزُّهّادِ ) يَرَونَ أهلَ الدُّنيا يُعَظِّمونَ مَوتَ أجسادِهِم وَ هُم أشَدُّ إعظاما لِمَوتِ قُلوبِ أحيائهِم »
" اهل زهد و پرهیز می بینند که اهل دنیا، مرگ جسم ها و جسدها را بزرگ می شمارند، در حالیکه زاهدان، مرگ قلب های زنده را بزرگتر می شمارند. "
6⃣ ویژگی ششمی که مولا علی (علیهالسلام) بیان کرده است، دربارهٔ اهل دنیا این است که آنها را تشبیه به سگ های عوعو کننده می کنند؛
🔻 در نامه ۳۱ حضرت خطاب به امام حسن (سلام الله علیه) میفرماید:
« فَإِنَّمَا أَهْلُهَا کِلاَبٌ عَاوِیَةٌ » ؛
"همانا اهل دنیا سگ های عوعو کننده اند."
7⃣ و در ادامه، صفت هفتم را هم بیان می دارند:
« وَسِبَاعٌ ضَارِیَةٌ » ؛
" و درندگانی هستند که ضرر می رسانند. "
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
https://eitaa.com/asheghenahjolbalaghe
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨
🌹شرح #حکمت64 ( 1 )
🔹 اهل دنیا ؛ اهل غفلت
💠 در حکمت ۶۴ نهج البلاغه امیرالمؤمنین (علیهالسلام) میفرمایند:
« أَهْلُ الدُّنْيَا كَرَكْبٍ يُسَارُ بِهِمْ وَ هُمْ نِيَامٌ »
" اهل دنیا مانند سوارانی هستند که در حالیکه خوابند، آنها را شبانه می برند. "
🔻 درباره " اهل الدّنیا " ، دو نکته اساسی قابل بیان است؛
1⃣ نکته اول این است که جز یک مورد، در تمام مواردی که در نهج البلاغه، ترکیب اهل الدّنیا استفاده شده است، مذمّت است؛ یعنی کسانی که دلبستگی به دنیا دارند و گرفتار دنیا هستند؛ فقط در یک مورد این بار منفی وجود ندارد، که آن هم در خطبه ۱۶۰ نهجالبلاغه است که در این خطبه امیرالمومنین (علیهالسلام)، پیامبر را یکی از اهل دنیا معرفی می کنند و میفرمایند:
« أَهْضَمُ أَهْلِ الدُّنْيَا كَشْحاً وَ أَخْمَصُهُمْ مِنَ الدُّنْيَا بَطْناً» ؛
" پیغمبر از همه اهل دنیا، از فرط گرسنگی پهلویش بیشتر از همه فرو رفته بود و شکمش از همه گرسنه تر بود. "
در اینجا معنا، معنای خنثایی است؛ یعنی کسی که مدتی در دنیا زندگی کرده است، نه اینکه دلبستگی به دنیا داشته است.
🔻 لذا در خطبه ۲۳۰ درباره زاهدان میفرمایند:
" آن ها با اینکه به ظاهر اهل این دنیا هستند،( یعنی در این دنیا زندگی می کنند)، اما در باطن « لَيْسُوا مِنْ أَهْلِهَا » از اهل و دلبستگان دنیا نیستند؛ « فَكَانُوا فِيهَا كَمَنْ لَيْسَ مِنْهَا »
پس زهّاد، در دنیا به گونه ای زندگی می کنند، گویا اصلاً در دنیا نیستند. »
2⃣ بحث بعدی درباره اهل الدنیا به بهانه حکمت ۶۴، ویژگیهای اهل دنیا در نهج البلاغه است.
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
↩️ ادامه دارد...
https://eitaa.com/asheghenahjolbalaghe
سلام ،
اصلاحیه
👆👆👆
در بخش روز دویست و چهارم اشتباها شرح حکمت 66(1)ارسال شده بود که بدینوسیله اصلاح گردید
بسمالله الرحمن الرحیم
📜 بخش خطبه ها
🔺سؤال جلسه دویست و ششم:
🔻این بخش از سخنان مولا در چه موردی ، در کدام خطبه و فراز و تحت چه عنوانی آمده است؟
📝شما و دنیا به مسافرانی مانی که تا در آن گام نهند، احساس دارند که به پایان راه رسیده اند، و تا قصد رسیدن به نشانی کرده اند ، گویا بدان دست یافتند ، در حالی که تا رسیدن به هدف نهایی هنوز فاصله های زیادی است.
@asheghenahjolbalaghe