eitaa logo
دستان آسمانی
161 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
7.7هزار ویدیو
27 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
◀️به مناسبت ولادت 🌴مذاکره و صلح نتیجه راحت طلبی یاران 🔹امام حسن مجتبی علیه السلام در ابتدا با بیعت گسترده مردم  و ریزش پس از مدتی مواجه شدند.  این مسئله دلایل متعددی دارد. شاید یکی از دلایل عمده، راحت طلبی اصحاب امام حسن علیه السلام باشد. انقلاب، دگرگونی، کمال خواهی و رسیدن به وضع مطلوب  در فطرت هر انسانی است. از سوی دیگر راحت طلبی، خوشایند غالب انسانها است. این چالش، از دوگانه های سرنوشت ساز است. انتخاب انقلاب و تعالی، فرد را به هدف نزدیک و انتخاب راحت طلبی، ثمره فعالیت خود و دیگران را به خاکستر تبدیل می کند. انقلابیون با پشتوانه فطری انقلاب را شروع می کنند، ولی در میانه راه، سختی های ادامه مسیر آنان را به راحت طلبی و دست برداشتن از آرمان ها می کشاند. نمونه تاریخی این گروه،  بنی اسرائیل می باشند. این گروه با بعثت حضرت موسی شادمانی کردند.، ولی سختی های مسیر عده زیادی از آنان را به وادی راحت طلبی کشاند.  🔺مشکل حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام نیز همین دوگانگی بود. حضرت امام حسن مجتبی اصحاب و یاران را به صبر و مقاومت فرا می خوانند ولی فرماندهان و برخی اصحاب راحت طلبی و سکه های معاویه را بر جهاد ترجیح دادند. و متاسفانه صلح را بر حضرت امام حسن علیه السلام تحمیل کردند. @sedayehegmatane
🌸 حضرت امام خامنه‌ای روحی‌فداه: 🔸حق عظیم امام حسن مجتبی‌ سلام‌الله‌علیه‌ بر بقای اسلام علیه‌الصلاةوالسلام و حادثۀ صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزی که به نام صلح نامیده شد، حادثۀ سرنوشت‌ساز و بی‌نظیری در کل روند انقلاب اسلامیِ صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم... در باب علیه‌السلام این مسئله را بارها گفته‌ایم و در کتاب‌ها نوشته‌اند که هرکس ــ حتی خود امیرالمؤمنین ــ هم اگر به‌جای امام حسن مجتبی‌ بود و در آن شرایط قرار می‌گرفت، ممکن نبود کاری بکند، غیر از آن کاری که امام حسن کرد... هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید که اگر امام حسین به‌جای امام حسن بود، این صلح انجام نمی‌گرفت. نخیر، و این صلح انجام گرفت، و اگر امام حسن علیه‌السلام هم نبود و امام حسین علیه‌السلام تنها بود، در آن شرایط، باز هم همین کار انجام می‌گرفت و صلح می‌شد... وضعیت، وضعیتی نبود که امکان داشته باشد امام حسن مجتبی‌ علیه‌السلام غلبه پیدا کند. همۀ عوامل، در جهت عکس غلبۀ امام مجتبی‌ علیه‌السلام بود. معاویه غلبه پیدا می‌کرد؛ چون در اختیار او بود. چهرۀ او در اسلام، چهره‌ای نبود که نتوانند موجه کنند و نشان بدهند. اگر امام حسن صلح نمی‌کرد، خاندان پیامبر را از بین می‌بردند و کسی را باقی نمی‌گذاشتند که حافظ باشد. همه‌چیز به‌کلی از بین می‌رفت و ذکر اسلام برمی‌افتاد و نوبت به هم نمی‌رسید. اگر بنا بود امام مجتبی‌ علیه‌السلام جنگ با معاویه را ادامه بدهد و به خاندان پیامبر منتهی بشود، هم باید در همین ماجرا کشته می‌شد؛ هم باید کشته می‌شدند، هم باید کشته می‌شدند؛ همه باید از بین می‌رفتند و کسی که بماند و بتواند از فرصت‌ها استفاده بکند و اسلام را در شکل ارزشیِ خودش باز هم حفظ کند، دیگر باقی نمی‌ماند. این که امام مجتبی‌ علیه‌الصلاةوالسلام بر دارد... و بدانند که امام مجتبی‌ علیه‌الصلاةوالسلام همان‌قدر داشت که برادر بزرگوارش، امام حسین علیه‌الصلاةوالسلام ارزش داشت؛ و همان‌قدر که آن شهادت به اسلام خدمت کرد، آن صلح هم به اسلام خدمت کرد (۱۳۶۹/۰۱/۲۲). @Enghelabe_Islami