🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷 🇮🇷 🌷رمان بسیار جذاب، مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد اول (سری اول) ✍ قسمت ۵۱ و ۵۲ فیلم‌هایی که از اون دوتا پسره و گفتگوی خودم با مَتِی والوک توی دفترش گرفتم ویواشکی ضبط کرده بودم، از یه طریق فوق سری فرستادم ایران. تا هم بررسی کنند و هم اینکه اون دوتا آدمی که با زبان فارسی حرف میزدن و شناسایی کنند. یه چیزی به ذهنم رسید.به داخل خاک ایران پیام فرستادم: 101_110: _غذا روی اجاق هست؟میخوام وقتی اومدم با کباب بزنم. (221 من بودم و این کد یا همون متنی که فرستادم یعنی من دارم میام ایران). 110_101:_مهمون حبیب خداست. کی از شما بهتر؟ وسیله هام و جمع کردم ، و به حسینی زنگ زدم برام بلیط تهیه کنه. باید منتظر می‌موندم خودش بلیط و بیاره. حالا میخواست یک دقیقه دیگه بشه، یا اینکه ۱۰۰ روز دیگه. باید منتظر میشدم. دیدم بعد از ۳ ساعت خودش اومد درِ خونه ی امنی که توش مستقر بودم. در ورودی باز بود و اومد داخل حیاط . در ورودی به سالن خونه بسته بود و در زد. از پشت در دیدم خودشه درو باز کردم. گفت :_فردا صبح پرواز دارید به سمت ایران. هم دیگرو بغل کردیم. گفتم:_تا کی باید بمونی اینجا؟ گفت: _هرچی خدا بخواد. فعلا توی ماموریتم. منتظر باشید صبح میام دنبالتون. بیشتر ازاین نمیتونستم بپرسم. چون اصول کار اطلاعاتی امنیتی همینه. نباید حتی همکارت هم خبر داشته باشه چیکار میکنی. این سوالم از روی دلسوزی و برادری بود...بیخیال... منم هدفم شناسایی مکان مورد نظر و شخص مورد نظر بود که خداروشکر یه روزه انجام شد. اون روز تا فردا صبح نشستم آنالیز کردم اوضاع رو که ایران رفتم باید دست به کار بشم و اقدام کنم و اینکه چیکار کنم و... صبح حسینی اومد دنبالم. من و برد فرودگاه و از هم خداحافظی کردیم. پروازم نیم ساعت با تاخیر انجام شد. ولی خلاصه از گِیت پرواز رد شدم و سوار شدم وخوابیدم تا خود ایران. ¤¤تهران پاییز ۱۳۹۵ تاکسی های دم فرودگاه رو سوار شدم. خودم نخواستم بچه‌های اداره بیان دنبالم. مستقیم رفتم خونه امنی که برام تدارک دیده شده بود از قبل. اونجا منتظرم بودند. کد ورودی رو دادم و وارد شدم. یکی از بچه های تشکیلات که اونجا مستقر بود بهش گفتم: _رو بالا یه سجاده آماده کنید نمازم و بخونم. نمازم و خوندم و بهم گفتند حق پرست و حاج کاظم طبقه بالا منتظر هستند. لپ تاپ و برداشتم و رفتم بالا. بعد از سلام و احوالپرسی گفتم: +آقای حق پرست قرار بود آخر قصه رو بشنوید.. اما انگار عجله داشتید درسته؟ _عجله که خیر جناب عاکف، ولی خب این آخرِ بخش اول بود!. +بله درسته. حاج کاظم گفت: _چیکار کردی؟ +عرض میکنم خدمت دو بزرگوار. بسم الله الرحمن الرحیم...طبق ارتباطی که با متِی والوک داشتم و صحبت‌هایی که اون درمورد پروژه های علمی و تحقیقاتی داشته و درمورد ارتباطش با ایرانی های داخل و اون دوتا آدمی که من توی شرکتش دیدم که فارسی حرف میزدند و تصاویر مستندش رو فرستادم برای شما در ایران، باید عرض کنم تیمی رو باید تشکیل بدم که روی پروژه سوار بشه. خودم از اینجا چک کنم کارا رو. اون گفته ایمیلش و به کسانی که میخوان کار تحقیقاتی و پژوهشی کنند بدم و باهاش ارتباط بگیرن. باید دست به کار بشم.باید یک نفرو یا خودمون بفرستیم جلو تا باهاش مذاکره علمی کنه و یا اینکه منتظر بمونیم ببینیم خودشون چه شخصی و میخوان شکار کنند. یه کم دیگه باز براشون از آنالیزهایی که توی این سفرکوتاه داشتم گفتم. قرار شد بریم اداره. سه تایی رفتیم اداره و از هم جدا شدیم و هرکی رفت دفترش. فورا با پیمان و سیدرضا جلسه گذاشتم. اون نفر سومی هم که توی آب نمک خوابونده بودمش، همچنان نگهش داشتم و وارد معرکه نکردمش تا به وقتش. اومدن دفترم و نشستیم. شروع کردم: _بسم الله الرحمن الرحیم...سیدرضا جان بهم بگو توی این یکی دو روزی که اونور بودم من، چی کار کردی؟ +حاج عاکف با بررسی هایی که من روی سایت اینا داشتم و ارتباط بعضی ها از ایران با این شرکت، اینطور که معلومه اینها دارن نزدیک به موعد مقرر میشن برای ورود به ایران. _چطور ؟ مگه چی شده که این و داری میگی؟ +چون صحبت از یک مصاحبه حضوری میکرد. _جالبه !!! پس باید منتظر بود. مصاحبه توی ایران!!! خیلی پس جالب میشه قضیه....شما چیکار کردی پیمان؟ ××من در مورد اون دونفری که فرمودید بررسی کردم. اون دوتا جوونی که شما توی فرانسه فیلمش و برامون فرستادی، از دانشجوهایی هستند که مشکل امنیتی داشتند و الان هم توی اون شرکت هستند و دارند کار میکنند. گفتم:_پس اون یه شرکت نیست. در #پوشش یک شرکت هست که دارند اقدام علیه ما میکنند. میخوام بدونم.... ✍ادامه دارد.... جملات ادبی🧑‍🌾 خاطرات مدرسه 👣 داستانهای مرتبط با مدرسه 🏠 در کانال داستان مدرسه ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @dastankadeh

🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷 🇮🇷 🌷رمان بسیار جذاب، مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد اول (سری اول) ✍ قسمت ۵۳ و ۵۴ _پس اون یه شرکت نیست. در #پوشش یک شرکت هست که دارند اقدام علیه ما میکنند. میخوام بدونم #مشکل_امنیتیشون چیه؟ از چه زمانی و از کی رفتند اونور؟ پیمان گفت: _این دوتا شخص که یکیشون #بهایی هست اسمش افشین ارجمند هست. توی #کودتای_سال۸۸ دستگیر شد. توی ستاد یکی از سران فتنه هم فعالیت زیادی داشت و جزء مهره های کلیدی بوده.دو سال و نیم حبس بود و آزاد که شد رفت اونور. مشخصات درستی که به درد بخور باشه از پدر و مادرش نداریم که کجا زندگی میکنند در حال حاضر. منتهی به یکی از همکارا نامه زدم و گفتم مشخصاتش و برام در بیاره. چون ظاهرا توی این سالها چندباری خونه خودشون و عوض کردند پدر و مادرش. با بچه های حراست دانشگاه اونجا هم تماس گرفتم که مشخصات افشین ارجمند و خانوادش و... هرچی دارن ازش و برامون از طریق سیستم آموزشی که دارن نامه بزنن و بفرستن اداره...دومی شاهین کاوه هست. پدرش #یهودی_اسراییلی و مادرش ایرانی. پدرش اوایل پیروزی انقلاب اینا رو میزاره و فرار میکنه از کشور میره. چون از رده بالاهای #ساواک بوده و در شکنجه بچه‌های انقلاب دست داشته و علیه‌ش اسناد زیاده بوده. منتهی همین که انقلاب پیروز میشه نمیره. +خب دلیلش چی بوده؟؟ کجا بوده اصلا توی اون سه سال؟ _در برسی های به عمل اومده پیرامون این شخص به این رسیدم که بنیامین کاوه، پدر شاهین، سه سال توی ایران در یکی از مناطق عشایری مخفیانه زندگی میکنه. بچه های امنیتی اون موقع عکسش و پخش کرده بودند که هر جا دیدنش فورا خبر بدن. دلیل فوری خارج نشدنش بعد از انقلاب این بوده که کلی سرمایه و طلا داشته در جایی از تهران. و بدون اونها کاری نمیتونست بکنه و نمیتونست در بره از کشور. بعدشم سال ۶۰ شاهین به دنیا میاد. +خب مگه مادر شاهین همراه پدرش توی فرار بوده؟ _بله بوده. و در همون مناطق عشایری که مخفیانه زندگی میکردند باردار میشه و شاهین به دنیا میاد. پدر و مادر شاهین، یک سال بعد ازحضورشون در مناطق عشایری با یک شخصی به نام عبدالستار بلوچی که از #کومله دموکرات ها بود آشنا شدند و از همون مناطق کوهستانی توسط این شخص فرار میکنند و میرن عراق. پدرش از عراق میره اردن و از اونجا میره سرزمین های اشغالی. مادر شاهین میره کمپ اشرف در عراق و به سازمان منافقین می‌پیونده. +پس شاهین چی؟؟ _حاج عاکف باید عرض کنم خدمتتون که ، پدر و مادر شاهین موقع فرار، اون و میدن به یکی از همون چادرنشین های اطراف که اون و برسونن به پدربزرگ و مادربزرگ شاهین در تهران، یعنی پدرِ مادرش... شاهین حتی تا ۷ سالگی شناسنامه هم نداشته. اینارو از ثبت احوال بررسی کردم به دست آوردم. با هزار مکافات، پدربزرگش براش شناسنامه میگیره. مادرش هم که اول عرض کردم ایرانی هست ولی مرتبط با سازمان منافقین و از کادر اصلی و رده بالا شده چند سال قبل. خودِ شاهین عضو حزب منحله‌ی #مشارکت بوده. با #برادرِسیدمحمدخاتمی رییس جمهور اسبق و جریان #کودتای_سبز شدیدا ارتباط تنگاتنگی داشته. سال #هفتادوهشت هم توی ماجرای #کوی_دانشگاه دستگیر شد و راهی زندانِ امنیتی(.......) شد و ۱۶ ماه بعد آزاد شد.. سال هشتادوهشت بخاطر ارتباطش با منافقین چهارسال حبس خورد و آزاد شد و حدود ۹ ماه قبل هم از کشور رفت. همین تمام. +ممنونم. نکته خاصی مونده بگید. هردوتاشون گفتند نه و خداحافظی کردند و از دفتر رفتند بیرون. نیاز به یک نیروی زُبده برای عملیات برون مرزی و رهگیری توی خاک اروپا داشتم. از همه اطمینانی تر و کسی که واقعا چریک بود و توی آب نمک خوابونده بودمش و نیروی زُبده‌ای هم بود،کسی نبود جز همون بهزاد. سریعا پِیجِش کردم و اومد اتاقم. بعد از سلام و احوالپرسی گفتم: _چه خبر؟ روی پرونده خاصی کار نمیکنی که؟ +نه اتفاقا همین دیروز ساعت ۳ تموم شد. درخدمتم. _ببین بهزاد جان هیچ کی نباید بفهمه میخوای روی این پروژه با من کار کنی. (دلیلش هم این هست که نفوذ توی سیستم گاهی اوقات هست.) +نه خیالتون جمع حاج عاکف. _میخوام بفرستمت عملیات برون مرزی. مجرد هم هستی. میری با خونه خداحافظی میکنی و میگی دارم میرم ماموریت و یه چندوقتی نیستم. +چشم حاج آقا. به روی چشام. بهزاد خیلی جوون با ادبی بود.دوسش داشتم. واقعا معنویت بالایی داشت. بهش گفتم: +پاشو برو کارات و برس که وقت نداریم.فردا شب به احتمال قوی خروج داری. من هم یه سر میرم خونه و برمیگردم. منتظر زنگم باش. فعلا برو یاعلی. بهزاد رفت و منم شروع کردم به نامه‌نگاری و درخواست پاسپورت و اسم مستعار و... برای خروج بهزاد به کشور هدف، برای .... ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ جملات ادبی🧑‍🌾 خاطرات مدرسه 👣 داستانهای مرتبط با مدرسه 🏠 در کانال داستان مدرسه ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @dastankadeh

🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷 🇮🇷 🌷رمان بسیار جذاب، مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد اول (سری اول) ✍ قسمت ۵۵ و ۵۶ منم شروع کردم به نامه‌نگاری و درخواست پاسپورت و اسم مستعار و... برای خروج بهزاد به کشور هدف، برای عملیات رهگیری و مراقبت از شخصی که بهش مشکوک شدیم و احساس کردیم توی پرونده ما مرموزانه داره راه میره فق، پیگیر شدم. کارا که تموم شد حرکت کردم سمت خونه. توی راه یه دسته گل واسه خانمم خریدم. رفتم خونه.. من و همسرجانم شاممون و خوردیم و یه کم صحبت و شوخی و بگو بخند کردیم و بهش گفتم: +فاطمه جان، با زینب خانم صحبت کردی درمورد دخترش و جریان بهزاد؟ _نه آقایی، این چند روز درگیر این مسائل شدیم اصلا حالم خوب نبود. فردا عصر حتما زنگ میزنم و هماهنگ میکنم میرم خونشون. + نیازی نیست. فعلا با زینب خانم صحبت نکن توی این چند روز. بزار خودم خبرت میکنم. _چشم. چیزی شده محسن جان. +نه خانم. بگذریم. اینم به شما دوستان بگم که من توی دلم آشوب بود، نکنه برای بهزاد اونور توی خاک پاریس اتفاق بیفته و لو بره توسط ضدجاسوسی سرویس اطلاعاتی فرانسه با پشتیبانی آمریکا. چون دلم همش با نیروهایی بود ، که من مسئولشون بودم. حاضر بودم خودم شربت شهادت و یک جا بنوشم، ولی نیروهای تحت امرم یه خار توی پاهاشون نره. مخاطبان محترم، خیلی دلم به حال بهزاد سوخت. چون جَوون بود. داشت میرفت توی خاک غربت. معلوم نبود چی در انتظارش بود. فردا صبح ساعت ۸ صبح اداره ساعت زدم. مستقیم رفتم دفتر سیدعاصف عبدالزهراء. +سلام عاصف جان!! چیکار کردی؟ _سلام. همه چیز آماده هست. میتونه امشب بِپَّرِه. وضعیتش هم سفید هست. +ممنونم. من میرم دفترم. یاعلی. حدودا ساعت ۱۷:۴۵ غروب بود نزدیک نماز مغرب. دیدم سروکله ی بهزاد هم پیدا شد. رفتیم باهم توی حسینیه اداره نماز خوندیم و اومدیم دفترم. توجیهات ماقبل عملیات و حین عملیات و مهم بودن اونُ براش توضیح دادم. آدرس مکان مورد نظر و شخص مورد نظرو بهش دادم . و بهش گفتم که اونجا هم اگر مشکلی توی پیداکردن آدرس ها و مکان ها داشت، چیکار کنه و چطور باهامون ارتباط بگیره. با واحد امور بین الملل هم هماهنگ کردم که بهزاد و توی فرانسه تحویل بگیرن و خونه امن و براش راه بندازن. یه تیم سایه هم گفتم از اینجا مراقب بهزاد باشه تا خود فرانسه و بازگشتش. همه چیز داشت درست پیش میرفت. به بهزاد گفتم: +پیگیر ازدواجت هم هستماااا. خیال نکن نیستم. منتهی توی این چندهفته ای که از سوریه اومدم تا حالا خودت که میدونی چه اتفاقاتی پیش اومده . بهش قول دادم بعد ماموریتش حتما پیگیر بشم. اونم خوشحال شد. بهزاد و تا فرودگاه بردمش و توی مسیر دوباره توجیهش کردم. بهزاد پرواز کرد. منم همون سمت رفتم خونه. فردا صبح بعد از اقامه نماز صبح خیلی زود اومدم اداره . بررسی کردم دیدم بهزاد رسیده. توی خونه امنی که براش تدارک دیده بودیم مستقر شده. دیگه ارتباط ما خیلی نامحسوس بود.بهش گفتم شروع کنه. ✍بزارید از اینجا به بعدو خود بهزاد براتون تعریف کنه: چند روزی توی فرانسه بودم. و لحظه به لحظه ورود و خروج والوک و افرادی که توی دفترش میرفتن و از دور کنترل میکردم. عکس میگرفتم و از طریق #فوق_سری برای داخل ارسال میکردم . یک روز متوجه شدم والوک داره میره جایی. به طور نامحسوس تعقیبش کردم. رسید به یه هتلی و رفت توی لابی اون هتل نشست. منم که عینکم مجهز به یک دوربین ریز و حساس امنیتی بود، متی والوک و زیر نظر گرفتم. همزمان فیلمش میرفت روی لب تاپم که توی خونه امن جاسازیش کرده بودم. بعد از چند دیقه یه شخصی اومد کنار والوک توی لابی هتل نشست. فورا دوربین کیفم و فعال کردم. دوربین ریزی که روی قفل کیفم فعال بود ازش فیلم میگرفت. من طبقه بالای لابی هتل بودم. کنار نرده ی آهنی که داشت. عینکم و درآوردم و خدا خدا کردم درست بزارمش روی میز تا تنظیم بشه روی چهره والوک. با کیفمم که داشتم اون شخصی که اومده بود با والوک حرف میزدو میگرفتم. نمیدونستم کی بود ولی هرآدمی بود باید مهم بوده باشه که اومدن توی لابی این هتل صحبت میکنند. برام سوال شده که چرا نرفتند توی شرکت والوک؟ متی والوک و اون شخص حرفاشون و زدن. بلند شدن رفتند. منم چندلحظه بعد از خروجشون رفتم بیرون. متی والوک و تعقیب کردم که دیدم رفت شرکتش. بلافاصله رفتم خونه امن ، و نشستم فیلمارو بررسی کردم و دیدم خداروشکر همه چیز درست پیش رفته، اما نمیدونستم چخبره و چه حرفایی ردو بدل شده بینشون. یه چند باری بعد از اون دیدار متی والوک با اون شخص رابطه داشت و منم دورا دور کنترل میکردم. اما اینا کافی نبود. چون.... ✍ادامه دارد.... جملات ادبی🧑‍🌾 خاطرات مدرسه 👣 داستانهای مرتبط با مدرسه 🏠 در کانال داستان مدرسه ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @dastankadeh

🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🇮🇷🇮🇷 🇮🇷 🌷رمان بسیار جذاب، مستند، واقعی، از جنس گاندو، و امنیتی #عاکف 👈جلد اول (سری اول) ✍ قسمت ۵۷ و ۵۸ اما اینا کافی نبود. چون اونا همزمان میرسیدن و میرفتند می نشستند. آخرین دیداری که من اونجا بودم و باید اون و عملیاتی میکردم و در واقع میشه گفت باید میزدیم توی خال، این بود که توی هتل بُولتون پاریس اینا دیدار داشتند. منم با دستگاه ها و ابزاری که داشتم قبل از ورود شخص دوم، که متی میخواست باهاش دیدار کنه، رفتم سمت میز متی والوک. نیم خیز شدم که بشینم اَلَکی گفتم: _ببخشید آقای راجِر شمایید؟ با یه لحن نسبتا تندی گفت : _خیر!! موقعی که خواستم بلند بشم آروم یه دستگاه شنود ریز رو چسبوندم زیر میز. شانس آوردم میزش شیشه ای نبود و آهنی و چوبی بود و با آهن ربایی که داشت تونستم زیر میز بچسبونمش. بلافاصله میزو ترک کردم و رفتم چندتا میز اون طرفتر طوری که پشتم به متی والوک بود نشستم. روزنامه رو از توی کیفم درآوردم. چند دیقه بعد، از خوش و بش متی والوک و صداش فهمیدم یه شخصی اومد. برگشتم یه لحظه یه نگاه کردم دیدم رفت روبروی متی نشست. شروع کردن به صحبت کردن. یه هندزفری گذاشتم گوشم، داشتم به حرفای اونا که از دستگاه شنود برام مخابره می شد، گوش میدادم. همزمان صدا روی لب تاپ منم میرفت. اونا داشتند از یک هدف حرف میزدند. از یک سری مسائل علمی و دانشمندان. صحبتاشون تموم شد. دیدم اینا بلند شدن از جاشون و چندقدمی رفتند اونورتر از صندلی و ادامه دادن به حرف زدن. منم بلند شدم و رفتم بیرون از لابی هتل. منتهی اونا یه کم ایستادن و حرف زدن. منم دست تنها بودم. رفتم سوار موتور شدم ، و منتظر موندم تا بیان بیرون. قرار شد بیخیال متی والوک بشم و دنبال اون شخص برم و از چهره‌ش یه عکس با دوربینی که این بار روی کلاه ایمنی بود فیلم بگیرم. دوربین خیلی حرفه ای جاسازی شده بود. اومدن بیرون. اون شخص ناشناس با یه شاسی بلند حرکت کرد و شیشه ماشینش دودی بود. کارم سخت شده بود. نمیدونستم چیکار کنم. باید یه خودزنی میکردم. به اندازه ۵دیقه بعد از اینکه از هتل دور شدیم، یه خرده خودم و به ماشینش نزدیک کردم. طوری که مشکوک هم نشه. یه جای مناسب گیر آوردم و توی سبقت گرفتن ازش بودم که کتفِ سمت راستم و زدم به آینه بغلش و افتادم روی زمین و فورا ترمز گرفت. طوری که هنوز صدای ترمزش توی گوشمه. خدا کمک کرد زیر چرخش نرفتم. یه خرده دست و پاهام زخمی شد. اونم فورا پیاده شد تا ببینه چی شده، منم قشنگ یه تصویر باحال ازش گرفتم با دوربینی که روی کلاهم نصب بود. یه خرده دستپاچه شد و گفت : _چیزیتون شده؟ منم که یه خرده زخمی شدم الکی هی شبیه آدمایی که انگار تیرخوردن به خودم می پیچیدم و پیاز داغش و زیاد کردم. داشت زنگ میزد اورژانس که بهش گفتم: _نیازی نیست. دور شد. منم برگشتم. چون از اینجا به بعدش توی دستور کارم قرار نگرفته بود. برگشتم خونه امن. فورا با همون حال درب و داغون نشستم پشت لب تاپ. رمی که توی دوربینِ جاسازی شده توی کلاه بود و درآوردم و فیلم ها و تصاویر و ریختم توی فلش. بلافاصله با بچه های داخل یه ارتباط امن گرفتم و گفتم سفره بندازید دارم میام. فورا با تیم تحویل و خروج خودم ارتباط گرفتم تلفنی و گفتم که بیان خونه امن. سر راشون هم یه سری وسیله‌های مورد نیاز واسم تهیه کنند تا دستم و پانسمان کنم. اومدن بهشون گفتم که بلیط برگشتم و آماده کنند. خداروشکر تا شبش بلیط آماده شد و ساعت حدود سه صبح به سمت ایران پرواز داشتم. ¤¤ایران....... ✍خب از اینجا به بعدش و خودم تعریف میکنم. بهزاد تعریف نمیکنه. بهزاد رسید داخل ایران. همزمان سیدرضا در نقش یک پژوهشگر داشت مخ متی والوک و با یک ایمیل کاری میزد. سیدرضا موفق شده بود ، بعد از چند روز با خود مَتِی از طریق ایمیل ارتباط بگیره. توی ارتباطاتی که باهاش داشت یه سری سوالات تحقیقاتی ازش پرسید. اونم دست و پا شکسته جواب میداد. چت هایی که میکردن و سیدرضا برام میفرستاد روی مانیتورم تا ببینم. آدم زرنگی بود حریفمون. چون به راحتی جواب نمیداد. یه روزی با آنالیز این پرونده از اول تا آخرش یعنی تا همینجایی که براتون توضیح دادم به سیدرضا گفتم : _دیگه بیخیال مَتِی والوک باید بشی. فقط ایمیلشو چک کن و رصد کن. با واحد بین الملل هماهنگ کردم. دستور دادم و نامه زدم سه نفرو میخوام بفرستم فرانسه، که یکیشون شرکت کار و دیگری شخص متِی والوک و سومی هم آدم هایی که با متی در ارتباط هستند و زیرنظر بگیره. با درخواستم ظرف ۵ ساعت موافقت شد. چون مراحل اداری باید طی میشد. اون سه نفرو جُدا، جُدا، باهاشون جلسه گذاشتم و.... ✍ادامه دارد.... ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ جملات ادبی🧑‍🌾 خاطرات مدرسه 👣 داستانهای مرتبط با مدرسه 🏠 در کانال داستان مدرسه ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @dastankadeh