♦️لبنان و وضعیت سیاسی آن تحولات سیاسی اجتماعی لبنان را باید از جمله موضوعاتی دانست که در سنوات اخیر، ذهن همه تحلیل‌گران مسائل منطقه را به خود مشغول داشته‌است. حتی مسائلی همچون جنگ 33 روزه حزب‌الله و رژیم صهیونیستی و آشوب‌های این کشور، تمام مسائل دیگر را تحت‌الشعاع قرارداد. لبنان بواسطه شرایط خاص ژئوپولیتیکی، اجتماعی و سیاسی، از موقعیتی منحصر به فرد در خاورمیانه برخوردار است. همجواری با فلسطین‌ اشغالی، سوریه و بویژه مرز مشترک با کانون بحران‌های خاورمیانه یعنی رژیم صهیونیستی و نیز همزیستی اقوام و مذاهب و فرقه‌های مختلف در این کشور به همراه عوامل کوچک و بزرگ دیگر، همگی این کشور کوچک را به یکی از مناطق بحران‌خیز و عرصه‌ای برای رقابت قدرت‌های منطقه‌ای تبدیل ساخته‌است. این مسائل پس از رویداد 11 سپتامبر و ظهور پدیده‌ای به نام القاعده، ابعاد جدیدی یافت و #اسلام‌گرایان_اهل‌سنت لبنان که تا آن زمان نیروهایی عمدتاً در حاشیه به شمار می‌آمدند، به تدریج به صحنه آمده و تأثیر الگوهای القاعده بر برخی از این گروه‌ها نیز مسیر و شکل تحولات را تغییر داد. اکنون این گروه‌ها را باید نیروهایی تأثیرگذار در تحولات سیاسی اجتماعی لبنان به شمار آورد که متأسفانه در بسیاری موارد بازیچه دست دیگر قدرت‌های داخلی و منطقه‌ای نیز قرار می‌گیرند. ✔️شناخت موقعیت اسلام‌گرایان سنی در لبنان اسلام‌گرایان سنّی لبنان را به هیچ روی نمی‌توان گروه و مجموعه‌ای یکپارچه و ثابت و بدون تغییر بحساب آورد. در این مجموعه طیف وسیعی از گروه‌ها با افکار گوناگون حضور دارند؛ از سازمان‌های نسبتاً میانه‌رویی چون الجماعة‌‌الاسلامیة، تا سلفی‌گرایی افراطی گروه‌های ملهم از القاعده، همچون گروه "دینیه" که در سال 1999 با ارتش لبنان درگیر شد. برخی از این جنبش‌ها همچون "التوحید" یک دیدگاه افراطی را در مورد سیاست اتخاذ کرده بودند. این موضوع در جریان شورش و حکومت آن‌ها در طول سال‌های 1985 – 1984 در شهر طرابلس منعکس گردید (در این مدت، مواردی همچون کشتار سیاسیون شهر، تحمیل یک قانون تربیتی و آموزشی بسیار سخت و اجبار ساکنان غیرمسلمان به خروج از شهر در برنامه کاری آن‌ها وجود داشت). اما امروز همین گروه دست به انتخاب یک رهیافت مرکزگرا در قبال موضوعات سیاسی زده و زیر چتر جریان اصلی‌تر جبهه عمل‌اسلامی، در یک ائتلاف سیاسی با حزب‌الله قرار دارد. از این گذشته، اسلام‌گرایان بواسطه اقدامات و اعمالشان، تاکنون از جانب محیط اجتماعی اهل‌تسنن با مخالفت یا مقاومت جدی روبرو نشده‌اند. شمال لبنان، محل تولد اکثریت این جنبش‌های اسلام‌گرا به شمار می‌رود. شهر طرابلس، به علاوه نواحی روستایی نظیر عکار و دینیه، همواره بعنوان زمینه حاصلخیزی برای رشد و پرورش اسلام‌گرایان مطرح بوده‌اند. برای توضیح این پدیده اغلب به عوامل جمعیت شناختی اشاره می‌شود، چرا که نیمی از مسلمانان اهل‌سنت لبنان در استان‌های شمالی متمرکز هستند. برای پاسخ به این سئوال مهم که چرا اسلام‌گرایان عمدتاً پناهگاه و اعضای جدید خود را در این مناطق جستجو می‌کنند، اغلب به انگیزه‌ها و عللی همچون شرایط سخت و نامناسب اقتصادی، در حاشیه قرار داشتن از لحاظ اجتماعی و کمرنگ بودن خدمات دولتی در این بخش از لبنان اشاره می‌شود. بر اساس یکی از گزارش‌های "شورای توسعه و بازسازی" درباره فقر در لبنان، درآمد ماهیانه نیمی از خانوارهای ساکن در "باب التیبانه"، یک ناحیه فقیرنشین در طرابلس، از 130دلار تجاوز نمی‌کند. گزارش دیگری نیز برآورد می‌کند که 7/23 درصد از فقرای لبنان در عکار زندگی می‌کنند. به همین دلیل وجود یک شبکه گسترده از #خدمات_اجتماعی و #مدارس_مذهبی، به افزایش نفوذ اسلام‌گرایان در میان اهل‌تسنن لبنان کمک کرده‌است. (63) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist