...ادامه ♦️وضعیت سیاسی سیستان و بلوچستان پس از پيروزي انقلاب اسلامي، ساختار ايجادي رژيم قبل، به سرعت متحول شد؛ در اين ميان مذهب از يك امر حاشيه‏اي، خارج و وارد متن زندگي مردم گرديد. مولوي‌ها كه تا آن زمان در سلسله مراتب قشربندي در رده‌ی سوم و يا حتي چهارم قرارداشتند، به رده نخست ارتقاء يافته و بدل به مرجع و پناهگاهي براي عموم مردم گرديدند؛ همين امر رشد مذهب و شاخص‌هاي مذهبي را درپي آورد. 🔹مساجد كه تا آن زمان اختصاص به جمعيت انگشت‏‌شماري از سالخوردگان يا ميان‌سالان داشت، مملوء از جمعيت جوان گرديد و روز بروز بر تعداد آن‌ها افزوده شد. مدارس ديني رونق ويژه‏‌اي يافت و پيوسته مدارس جديدي تأسيس مي‏‌شد كه در نتيجه آن آمار طلاب‌ديني نيز رشد بسيار چشمگيري يافت. ♦️تحركات سياسي 1⃣ دوره قبل از انقلاب‏‌اسلامي: #اسدالله‌اعلم كه مدت‌ها سمت استانداري استان سيستان‌وبلوچستان را برعهده داشت، توانست با نزديك شدن به خوانين، روابط دولت را با آن‌ها مستحكم كند. وي در مقام وزيردربار نيز تلاش بسيار مؤثري در نزديك ساختن خوانين به دربار انجام داد و اعطاي تأمين و تغيير نام بعضي از طوايف به #شه‌بخش و #شهنوازي حاصل اين تلاش بود. اما از سوي ديگر، تحركات سياسي نيز كه اساساً تحت نفوذ حوزه سياسي بلوچ‌ها در پاكستان بود، به منصه ظهور رسيد. تشكيل گروهي به نام #جبهه_آزاديبخش بلوچستان در سال1343بدست #جمعه‏‌خان، حاصل اين تحركات بود. اين جبهه كه بعدها مورد حمايت طايفه #سردارزايي و برخي كشورهاي عرب قرارگرفت، حملات مسلحانه پراكنده‏‌اي را تدارك ديد و توانست تا اوايل دهه 1350به فعاليت خود ادامه دهد؛ اما توفيق چنداني بدست نياورد. گروه ديگري به نام #حزب_دمكراتيك #بلوچستان در دهه1340در بغداد تشكيل شد كه شاخه بلوچي جبهه ملي خلق ايران - ائتلافي از اعضاي حزب #توده بود. اين گروه خواستار يك دولت دمكراتيك ملي در بلوچستان بود. استفاده از زبان بلوچي در امورآموزشي، از ديگر خواسته‏‌هاي اين گروه بشمار مي‏‌رفت؛ اين گروه نيز پس از چندي متلاشي شد. اين تلاش‌ها نه مورد حمايت جدي خوانين قرار داشت و نه اين كه سران مذهبي آن‌ها را تأييد مي‏‌كردند. از سوي ديگر تحصيل‌كردگان بلوچ كه تعداد آن‌ها تا اواخر دوران محمدرضاشاه به حدود 100نفر مي‏‌رسيد، اغلب داراي #انديشه‏‌هاي_ماركسيستي بودند و عمدتاً #حزب_رستاخيز و دفتر #فرح_هدايت آن‌ها را در دست داشتند. در مجموع، تلاش‌هاي سياسي در اين منطقه، عمدتاً ماهيتي #غيرمذهبي داشت و بيشتر، خواسته‏‌هاي قومي را دنبال مي‏‌كرد و در اين بين از حمايت‌ها و رهنمودهاي كشورهاي خارجي به خصوص #عراق نيز سود مي‏‌جسته است. از سوي ديگر، رژيم نيز با درك چنين موقعيتي توانست 3مؤلفه تأثيرگذار را در اين‏گونه تلاش‌ها شناسايي و بر روي آن‌ها اعمال‏ كنترل نمايد؛ 🔹اين 3مؤلفه عبارت بودند از: #خان يا #سردارها، #ترانزيت_موادمخدر و عامل سوم #روشنفكران. بدين‏‌ترتيب در سال‌هاي قبل از انقلاب، هرچند ميان قوم بلوچ و حاكميت، شكاف‌هاي اساسي وجود داشت ولي به واسطه سياستگذاري‌هاي رژيم و همچنين شرايط داخلي، اين شكاف‌ها حركت‌هايي جدي را برضدحاكميت به همراه نداشت. 2⃣ بعد از انقلاب اسلامي پس از پيروزي انقلاب اسلامي فعاليت‌هاي سياسي و مذهبي بسرعت در بلوچستان آغاز شد و قوم بلوچ را در آستانه تحولات جديدي قرارداد. از يك طرف #دولت_موقت تا حدودي بلوچ‌ها را در امورسياسي منطقه فعال نمود و به يك‌باره ميزان مشاركت آن‌ها را در اداره امور منطقه افزايش داد، بطوري كه دكتر دانش نارويي استاد دانشگاه به استانداري سيستان و بلوچستان رسيد و فردي به نام گمشادزهي مديركلي بهداري را عهده‏‌دار شد و بسياري از روشنفكران بلوچ نيز به سمت‌ها و مشاغل مهم ديگري گمارده شدند. از سوي ديگر، ماهيتِ خان ستيزي انقلاب، با به خطرانداختن قدرت و اقتدار خوانين، موجب فراري شدن آن‌ها از منطقه به بلوچستان پاكستان شد. اين تغييرات بسرعت باعث گشت كه روحانيون سني مذهب كم‏‌كم خود را به رهبران نهضتي مذهبي مبدل ساخته و خواسته‏‌هايي از قبيل حقوق مساوي و برابر در حاكميت را مطرح نمايند. پس به طور خلاصه اين تحولات جديد عبارت بودند از: الف) افزايش حضور روشنفكران در حاكميت ب) به خطر افتادن نفوذ سردارها و افزايش ميزان اقتدار روحانيون سني مذهب در هرم اجتماعي. براین اساس، تحركات سياسي سازماندهي شده در بعد از انقلاب را می‌توان در 4مرحله نسبتاً مجزا از همديگر شناسايي كرد و ويژگي‌هايي را براي هركدام برشمرد: 🔸مرحله اول: نخستين گام‌هاي مؤثر كه نشان‏‌دهنده شكاف ميان حاكميت و قوم بلوچ بود را مولوي‌ها برداشتند. (96) ادامه در پُست بعدی فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist