...ادامه ♦️ جنبش‌های اسلامی ترکیه گروه دیگر #درگاه_منزل نام دارند که رهبرشان "محمت‌رشید ارول" را "سلطان حضرتلری" می‌خوانند. این گروه که در روستای 300 نفره "منزل" سکنی داشتند با عالم سیاست کاری ندارند و رهبران آن به وضعیت بزهکاران و بزه‌دیدگان اجتماعی و بهبود آن‌ها توجه می‌کند. با این وجود توجه زیاد مردم به این گروه و سرریزی جماعت زیاد به این روستا باعث شد تا بعد از کودتای 1980 این گروه با ادعاهای واهی سیاسی بجای دیگری تبعید شود. رهبر این گروه بارها اعلام کرده‌است که کاری با سیاست ندارند. #قدیری‌ها گروه دیگری از شاخه‌های فعال‌ اسلامی ترکیه هستند اما قدرت و نفوذ سابق را ندارند. از این رو که رهبری آن‌ها را "حیدر‌پاشا" بر عهده دارد در "ترابزون" و شهرهای دیگر فعالیت‌های گسترده‌ای می‌نمایند. دو مجله "اجمال" و "اغوت" ارگان رسمی آن‌ها به شمار می‌رود و باتوجه به این که گروه‌های اسلامی را از خود نرنجانند خود را دارای خط‌مشی ملی‌گرا- محافظه‌کار می‌خوانند و البته خودشان را یک طریقت‌اسلامی نمی‌دانند. این گروه در عرصه سیاست خواهان جایگاه مستقل بودند ولی ناکامیشان منجر شد تا به سمت راست تمایل یابند. سیاست‌های حمایتگرانه دولتی‌شان باوجود توجه دانش‌آموزان و دانشجویان به این گروه، باعث شده است تا این گروه تنها در حوزه دریای سیاه پیروانی داشته باشند. گروه دیگر #نورجوها هستند که سابقه‌شان به سال 1876 می‌رسد رهبر این گروه "سعید نورسی" بیش از 140 رساله نوشت و با پخش آن‌ها در سراسر سرزمین خود کوشید تا با حفظ ایمان مردم خوانش خاص خود از اسلام را به مردم بیاموزد. وی توجه چندانی به کسب قدرت و نفوذ سیاسی نداشت و تلاش می‌کرد تا خوانش اسلامی خود را نشر دهد. پیروان وی را "نورجو" می‌گویند. با این وجود این گروه در سال 1950 به حزب دموکرات رای داده و از تمامی سیاست‌های این دولت حمایت کرد. بعد از مرگ "سعید نورسی" مریدان وی اهداف مختلفی را دنبال کردند: توجه صرف به حقایق ایمان، حمایت از پیروان راه حزب دموکرات و تربیت افراد دینی برای دولت، مبارزه با کمونیسم و بی‌دینی در ترکیه و جهان، انتشار رساله‌ها به صورت دست نوشته. در این میان تفاوت این گروه با #نوآسیاگرایان در تلاش این‌ها برای برقراری رابطه‌ای بین دموکراسی و اسلام بود. این‌ها همچنین در برابر خطر کمونیزم ترجیح می‌دادند تا بنابر گفته‌ی "نورسی" با "اهل‌کتاب" یعنی "مسیحیان" متحد شوند تا با بی‌دینان بجنگند. این گروه در میان خود دچار انشعاب شد و همین دعوای بین دو گروه به «فتح‌الله گولنی‌ها» امکان رشد سریع‌تر را داد. #فتح‌الله_گولنی‌ها گروه دیگر هست که از آن‌ها به عنوان #ینی‌نورجو یعنی "نورجوهای جدید" یاد می‌شود."جنبش گولن" که در دهه 1960 ایجاد شد شاخه‌ای از جنبش سعید نورسی بود که بر فعالیت‌های اجتماعی تاکید داشتند. این گروه که از آن بعنوان جنبش خدمت‌رسانی نیز یاد می‌شود در راه رضای خدا خدمات بسیاری را به مردم و نیازمندان ارائه می‌کرد. در دهه 1980 که اقتصاد نولیبرال در ترکیه در حال ظهور بود "گولنی‌ها" نبض بازار را در دست گرفتند. در واقع "فتح‌الله گولن" از ابتدا بر سه مساله تاکید داشت: نخست تاکید بر ملی‌گرایی که وی را به جریان سکولار نزدیک می‌کرد، تاکید بر بازار آزاد که قدرت، نفوذ و سرمایه اقتصادی را در اختیار وی قرار می‌داد و تاکید بر نقش آموزش و تربیت افراد متخصص در حوزه‌های مختلف برای جامعه در سال‌های آتی و بعبارت دیگر، #سرمایه_اجتماعی. گولن شکل جدیدی از هژمونی را ایجاد کرد که با سیستم نولیبرال در تضاد نبود و توانست موفقیت بزرگی را به دست آورد. (39) ادامه در پُست بعدی.... فرقه‌ها و ادیان جهان اسلام https://eitaa.com/joinchat/1739522124Ca6c226e120 ‌دفاع همچنان باقیست https://eitaa.com/defa_baghist