میگُفت:
وقتے همہ‌چے واستـ|
تیره و تآر میشھ▪️
خدا رو با این اسم صدا بزن
یا نورَ ڪُلِّ نور :)💚🌱
.
.
#خداے_من
بوم صورتے 🐣🦄:
'' یَا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ ''
ای پناهِ کسی که پناهی ندارد🕊🤍
#پروفایل 🍃
#خدای_من 😍
#قدمی_سوی_خدا
🇮🇷@aks_porofaile
💗 #خدای_من
خدایا
مرا از خودم رها کن
هیچ کس به اندازه خودم
مرا آزار نداد
🇮🇷@aks_porofaile
💗 #خدای_من
خدایا
دل و زبانم را یکی کن
تا فرشتگانت به چشم منافق نگاهم نکنند
🇮🇷@aks_porofaile
💗 #خدای_من
انسان به واسطه ضربان قلبش زنده نیست،
او به لطف خدا
زنده است.
...
خوب یادم هست از بهشت که‌آمدم تنم از نور بود و پَر و بالم از نسیم. بس که لطیف بودم، توی مشت دنیا جانمی‌شدم.
اما ...زمین تیره بود. کدر بود، سفت بود و سخت.دامنم به سختی‌اش گرفت و دستم به تیرگی‌اش آغشته شد. و من هر روز قطره‌قطره تیره‌تر شدم و ذره‌ذره سخت‌تر. من سنگ شدم و سد و دیوار دیگر نور از من نمی‌گذرد،دیگر آب از من عبور نمی‌کند، روح در من روان نیست و جان جریان ندارد.
حالا تنها یادگاری‌ام از بهشت و از لطافتش،چند قطره اشک است که گوشه دلم پنهانش کرده‌ام،گریه نمی‌کنم تا تمام نشود، می‌ترسم بعد از آن از چشم‌هایم سنگ‌ریزه ببارد.
یا لطیف!این رسم دنیاست که اشک سنگ‌ریزه شود و روح سنگ و صخره؟
این رسم دنیاست که شیشه‌ها بشکند و دل‌های نازک شرحه‌شرحه شود؟
وقتی تیره‌ایم، وقتی سراپا کدریم، به چشم می‌آییم و دیده می‌شویم
اما لطافت که از حد بگذرد، ناپدید می‌شود
یا لطیف!کاشکی دوباره مشتی، تنها مشتی از لطافتت را به من می‌بخشیدی
یا می‌چکیدم و می‌وزیدم و ناپدید می‌شدم،مثل هوا که ناپدید است، مثل خودت که ناپیدایی...
یا لطیف!مشتی، تنها مشتی از لطافتت را به من ببخش.
- عرفان نظر آهاری
🇮🇷@aks_porofaile
🍃 "... ولآ تحزن اِن‌َّالله مَـعَنــا ..." 🍃
+آخه مگه خودم بهت نگفتم؟ گفتم که نجاتت میدم.گفتم که خودم باهاتم! غصه نخوریا ! :)
+امضا:همونی که حواسش همیشه بهت هست! ^^
#خدای_من ❤️
☕️
گۅینـد ڪریم اسٺ ۅ گنہ مےبخشد
گیرم ڪہ ببخشد
ز خجاݪت چہ ڪنم...:(
#خداے_منــ
@aks_porofaile