#عقیله_ی_بنی_هاشم 🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 کاروان به منزل آخر رسیده است و فرمان آمده از جانب امام که بارها را بگشایید و محمل بر زمین نهید که ما را عهد و پیمانی ست با این خاک خیمه ها را علم کنید و زمین را مفتخر کنید به قدومِ آلِ ابوتراب که کشتیِ حسین را ساحل همینجاست... جوانان هاشمی غیرت کنید و نوامیسِ علی را چون دُر نهفته در صدف، بر زمین آورید... مباد این فرشتگان سکنی گزیده بر زمین ، کمند ابروانشان خم بردارد. مباد این نوگلانِ باغ علوی ،ساقه ی وجودشان را ترس بردارد. مبادا بزرگ بانوی قافله ، دلش را شور بردارد... و حال این غیوران بنی هاشم ، این شاگردان مکتب حیدر کرار ، به سوی محمل بانوان شتاب میکنند. جوان رعنای حسین علی اکبر، کنار کجاوه ی رباب آمده آغوش گشوده است ، ازمیان پرده ی کجاوه قنداقه ی علی در آغوش کشیده ، به دستی سایبان بر صورت نازنینش میگیرد مباد تابش خورشید برگ گلِ گونه هایش را آسیبی رساند قمر منیر بنی هاشم به قد و قامت رشیدش و به دستان توانایش در انتظار نازدانه ی برادر کنار محمل ایستاده گاه دخترک ، شیرین زیانیش میگیرد و پیاده شدنش را هزار شرط می آورد و گاه صورتش میان پرده مخفی میکند و ناز مینماید که خوب میداند عمو نیاز میکند و نازش خریدار میشود تا به صد شیوه و صد بازی کودکانه خود را در آغوش عمو می اندازد. جایش آنقدر در میان سینه و بازوان عمو ،امن است که خیال پیاده شدن در سر ندارد. صدای خنده ی کودکانه اش تبسم بر لب بابا مینشاند و دل از عمو به یغما می برد. رقیه دست بر گردن عمو حلقه کرده است و عباس گونه های دردانه را بوسه باران میکند... بانوان کاروان یکی با جلال تر و پر شکوه تر از آن دیگری از محمل ها پیاده می شوند و قدم بر زمین می نهند تا نوبت به دخت علی بن ابیطالب می رسد. موءذن اباعبدالله ، حجاج بن مسروق است که ندا بر می آورد : ای بزرگان و ای کریمان قافله ، سرها را به زیر اندازید و چشم ها را فروبندید که ناموسِ امیرالمومنین را هنگامه ی پیاده شدن رسیده است. پس یاران و همراهان قافله ، سرها به زیر افکنده خلوت می کنند. قاسم شتابان می آید و پرده ی کجاوه را کنار می گیرد. غیرت العشیره ابالفضل العباس یمین محمل می ایستد و شاهزاده ی حسین علی اکبر در یسار، مولی الکونین اباعبدالله الحسین به پیشواز خواهر می شتابد و زانویی بر زمین می زند و زانوی دگر ، فرش قدمهای زینب می کند. عقیله ی بنی هاشم قدم بر زانوان حضرت خورشید می نهد ،دستی در دستان حضرت ماه عباس بن علی و دستی در دستان ستاره ی آسمانِ حسین ، علی اکبر می گذارد و گامهای مبارکش بر خاک کربلا می رسد... آری زینب کبری اینگونه قدم در کربلا نهاده و اینگونه نزول اجلال نموده ، که صبح یازدهم چون هنگامه ی رفتن فرا می رسد ؛ روی جانب نهر علقمه کرده عباسش را جستجو میکند، رویی به گودی قتلگاه کرده سایه ی سرش را طلب می کند آنگاه به بلندی شتر نظر افکنده ، آیه ی امن یجیب تلاوت می کند... 🅿️اختصاصی دلدادگی 💙 . ✍چشم_انتظار @deldadegi دلدادگی💙