ای خنده‌هایت بخیه‌یِ زخمِ فراموشی ژرفِ تُهی! تنهاییِ بعد از هماغوشی! در عشق، گاهی چاره‌ای غیر از خیانت نیست؛ گاهی اگر سودابه هم باشی، سیاووشی... یک عمر جادو کرد و جنبل، آخرش دیدیم بیرون نیامد از کُلاهِ عشق، خرگوشی این شیرِ بی یال و دُم و اِشکَم، خودش مانده‌ست در دام‌ها، چشمْ‌انتظارِ مُعجِزِ موشی! من پنجمین دیوارِ زندانِ خودم هستم دیگر نماند ای اسمِ شب! نه چشم و نه گوشی... دیوانه‌ام کرده ست این دلتنگیِ کافر آه ای غم ات ذکرِ تکلّم‌های خاموشی! شد سجده طولانی، گمان کردی مسلمانم؟ سُبحانَ مَن...، سُبحانَکَ...، آه از فراموشی! | #عبدالحمید_ضیایی | @deli_ism ♥