eitaa logo
دلنوشته امام زمانی
399 دنبال‌کننده
17 عکس
1 ویدیو
15 فایل
اینجا پر از دلنوشته های مهدوی هست که خیلی دنبالش بودی. کپی حلالت با ذکر صلوات صلوات برای فرج آقا یادت نره https://eitaa.com/joinchat/1488584823C657991448a @delneveshteehh
مشاهده در ایتا
دانلود
✘ رفاقت با خدا، هر چه بیشتر می‌شود، تداوم یاد او نیز در انسان بیشتر می‌شود! یعنی: • تعداد لحظه‌هایی که انسان در شلوغی روز به یاد خدا هست و از او غافل نمی‌شود هم ذره ذره زیاد می‌شود. • و این رشد آنقدر ادامه می‌یابد تا رویِ قلب انسان، کاملاً و بی‌هیچ انقطاعی متوجه خدا می‌گردد: «و إلیٰ ربّک فَارْغَب» @ostad_shojae | montaze.ir
✘ معرفت (شناخت)، ارجحیت دارد بر ذکر! • هر چقدر هم اهل ذکر باشیم اما در شناخت نفس، کاهلی کنیم، محال است ذکر ما حتی پس از سالها استمرار، به «ذکر حقیقی» تبدیل شود! • میزان شناخت ما از حقیقت خودمان است که ذکر را در «قلب»مان نفوذ داده و آنرا به ذکر حقیقی تبدیل می‌کند. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ تنها لذت حقیقی عالم، لذت بردن از خداست! چون اساساً تنها وجود حقیقی عالم که بقیه وجودها وابسته به اوست؛ خداست! • اگر کسی نتواند در دنیا به انس و رفاقت با خدا برسد و از وجودش لذت ببرد، بگونه‌‌ای که بقیه مجازهای عالم در نگاه او اصالتش را از دست بدهد؛ • حتی اگر به بهشت خدا هم وارد شود، باز هم حسرت کشنده‌ی از دست دادن چنین لذتی در عالم، گریبانگیر او خواهد بود. @ostad_shojae | montazer.ir
إمام سجاد عليه‌السلام : • أستَغفِرُكَ مِن كُلِّ لَذَّةٍ بِغَيرِ ذِكرِكَ، وقتایی که لذت بردم و تو نبودی، • ومِن كُلِّ راحَةٍ بِغَيرِ اُنسِكَ، وقتایی که آسایش داشتم و تو نبودی، • ومِن كُلِّ سُرورٍ بِغَيرِ قُربِكَ وقتایی که شاد بودم و تو نبودی، • ومِن كُلِّ شُغلٍ بِغَيرِ طاعَتِكَ وقتایی که مشغول بودم و تو نبودی: منو برا همشون ببخش! @ostad_shojae | montazer.ir
✘ قصه‌های قرآن، قصه‌ی زندگی توست! • تمام قصه‌های قرآن، ماجرای فراز و نشیب‌هایی است که حتماً بر تو نیز خواهد گذشت! • تفکر و تدبر در آیاتِ قرآن، خطِ واکنش درست و انسانی را بر ما نمایانده و بسمت جذب خیر سوق می‌دهد ! @ostad_shojae | montazer.ir
✘ خدا نور است و با نور می‌توان رفاقت کرد. • خدا نور است، و مرحله‌ی اول رفاقت با نور، رهایی از ظلمت است! • ابتدا باید با استمرار در ذکر و رسیدن به اُنس، حجاب‌های ظلمانی روح را درید! • تا در مرحله‌ی بعد چشم درون انسان توان ادراک نور و رفاقت با آن را پیدا کند. @ostad_shojae| montazer.ir
✘ «دلت باید پاک باشه» • «ایمان بدون عمل استاندارد» و «عمل استاندارد بدون ایمان» به هیچ نتیجه ای نمی‌رسند ! • امکان ندارد کسی قوانینی را که بر اساس ریاضیات دقیق خلقت وضع شده، اجرا نکند و پوست انداختن‌های مربوط به رعایت این قوانین (شریعت) را نگذراند، اما انتظار داشته باشد حجابهای ضخیم ظلمانی از روی روح او برداشته شده و به لطافت لازم برای ادراک حقیقت برسد! @ostad_shojae| montazer.ir
✘ دین طی سه مرحله‌ی «شریعت» ، «طریقت» و «حقیقت» است! • شریعت: احکام و واجبات است. طریقت: توجه به باطن و حکمت احکام است. حقیقت: راه یافتن به ادراکهای غیبی و حالتهای الهی و انسانی است. • رسیدن به حقیقت، بدون توجه به طریقت، و توجه به طریقت بدون التزام و تعهد به رعایت شریعت ممکن نیست. • پلّه پلّه باید این سه ظلمت را درید تا به نور الله رسید! @ostad_shojae | montazer.ir
✘ بالاترین لذّت در عالم را «ذاکر الله» تجربه می‌کند! • در عالم چیزی بالاتر از شهادت نیست ولی «ذکر» از شهادت هم بالاتر هست! • قدر این نشئه انسانی و لذّت روحانی را فقط «ذاکر الله» می‌فهمد که در بخش فوق‌عقلانی‌اش به بلوغ رسیده باشد. • «ذاکر الله» یعنی کسی که مشاهده می‌کند بی‌پرده و بی‌حجاب در حال همنشینی با خداست. اگر ذاکر همنشین خودش را نبیند اصلاً ذاکر نیست. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ رفقای خود را از میان «ذاکر الله» انتخاب کن. • خودت را به همراهی و رفاقت با کسانی وادار کن که صبح و شب در حضور خدا، او را می‌خوانند. • و هرگز با کسانی که از یاد خدا غافلند همراهی و همنشینی نکن. آدمهایی که اهل همنشینی با خدایند نورانی‌اند و تو را به حضور و نورانیت می‌رسانند و آدمهای غافل، تو را به غفلت می‌کشانند. @ostad_shojae | montazer.ir
برای خدا فقط همین مهم است: «قلب ما به ذکر برسد»! • اساساً همه چیز آفریده شده تا قلب ما را بسازد و به سلامت برساند. و قلب سالم قلبی است که به «مشاهده و حضور» رسیده باشد. ✘ یادمان باشد؛ رشدی که «فکر» میتواند در بلوغ قلب ایجاد کند، بی‌نهایت بار بزرگتر از رشدی است که «حرکت‌های بدنی» مثل «نماز» یا «جهاد» می‌تواند ایجاد کند. اگر جهاد، قلب را به حضور نرساند، جهاد موفقی نبوده است. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ میل به مناجات را باید با تمرین و زحمت در قلب تولید کرد. • علامت اینکه کسی خوب، درونش را تغذیه کرده و قدرت روحی بالایی دارد این است که: وقتی تنهاست، سریع می‌رود سراغ خدا و وقتش را با او می‌گذراند. • قلب را باید هُل داد تا در نجوا کردن با خدا راه بیفتد! راه که افتاد دیگر با لذّت جلو می‌رود. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ یادخدا= یاد هدف خلقت • غفلت از یاد خدا یعنی فراموش کردن چشم‌انداز! فراموش کردن هدف نهایی! فراموش کردن مقصد! • کسی که انتهای جاده را از خاطر ببرد، حتماً در حاشیه‌ی جاده سرگرم حواشی شده و از هدف باز می‌ماند. قرآن به چنین اتفاقی می‌گوید «خسران» @ostad_shojae | montazer.ir
✘ قلب سالم قلبی است که به «خواستنِ خدا» مبتلا شده است! • ارتباط شخصی شما با خدا دقیقاً همانجا گیر دارد و دچار آسیب است که؛ در خلوتتان با خدا ذهن و قلب شما را به سمت خود کشیده و متوجه خود می‌کند! حال می‌خواهد مسائل دنیایی باشد، خواه صورتهای مقدّس! • رفاقت آنجا خالص می‌شود که وقتی روبروی رفیق نشسته‌‌ای، چیز دیگری جز همین همنشینی برایت موضوعیت نداشته باشد. @ostad_shojae | montazer.ir
۳۱ ✘ قلب باید از مشغله‌ها خالی باشد تا بتواند خدا را ملاقات کند. • جمع کثیری از مومنان علیرغم اینکه اهل عبادت و معنویت و جهادند؛ نمی‌توانند مسیر تولد سالم به سمت آخرت را درست و صحیح طی کنند! • این مسئله بدین علّت اتفاق می‌افتد که فضای قلب انسان برای یاد خدا، خالی نیست! • این وجود برای خلوت از مشغله‌ها فارغ نیست، لذا فرصت ذکر حقیقی و موقعیت ملاقات و همنشینی با خدا به او دست نمیدهد. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ بی محلّی به چراغ‌های چشمک‌زن دنیا، کم‌کم فضای مربوط به خدا را در قلب انسان بزرگ میکند. • دنیا را با تمام خواستنی هایش چشمک زن آفرید؛ • تا معلوم شود کدامیک از ما قادریم قلبمان را از میان کَثَرات بیرون بکشیم و بدهیم دست خدا! • در چنین مواقعی خدا دو چیز را برای این بنده‌ی برنده تضمین کرده است؛ - هم امور دنیایی او را بعهده می‌گیرد. - هم خودش همنشین و هم صحبت این بنده می‌شود. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ استفاده‌ی صحیح از توفیق، راه دریافت توفیقات بیشتر را باز می‌کند! • توفیق به خلوت با خدا، در ابتدا به خیلی‌ها تعلّق می‌گیرد! بی اعتنایی های مکرر، باعث می‌شود مسیر دریافتِ توفیق انسان کور شود. • اما اگر کسی از این توفیقات استفاده کند، بخش انسانی‌اش فعال شده، و از این توفیقات لذت می‌برد. و این استفاده از نعمت، راه توفیقات بعدی را برایش باز می‌کند. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ کسی که خلوتهایش را با خدا اداره میکند، کم کم باطنش هم خلوت می‌شود از همه چیز جز خدا! • باید هر انسانی فرار کردن را بیاموزد! فرار کردن از همه چیز، از همه‌ی مشغله ها به سمت «یاد خدا» ! • ما موظفیم همه‌ی موانع را برداریم تا برسیم به ذکر واقعی. • کسی که شب‌ها با خدا خلوت دارد؛ شلوغی روزهایش هم کنترل شده است، او به غفلت از خدا نمی‌افتد. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ این حرف خداست با عیسی بن مریم علیه‌السلام ابْنَ آدَمَ اذْكُرْنِی فِی نَفْسِكَ أَذْكُرْكَ فِی نَفْسِی، «ای فرزند آدم! من را در دلت یاد کن تا من هم در دلم تو را یاد کنم. • ابْنَ آدَمَ اذْكُرْنِی فِی خَلَاءٍ أَذْكُرْكَ فِی خَلَاءٍ، ای فرزند آدم! در تنهایی یاد من باش تا من هم در تنهایی یاد تو باشم، • ابْنَ آدَمَ اذْكُرْنِی فِی مَلَإٍ أَذْكُرْكَ فِی مَلَإٍ خَیْرٍ مِنْ مَلَئِكَ ای فرزند آدم! در میان مردم یاد من باش تا من هم در میان جمعیتی بسیار بهتر از جمعیت شما (در میان اشراف آخرت) یاد تو باشم.» @ostad_shojae | montazer.ir
✘ اولین اثر ذکر (یاد خدا) آبادانی و اصلاح قلب است، یعنی پاک شدنش از بیماری‌های گوناگون. • یکی از توصیه‌های مهم امیرالمومنین علیه السلام در وصیتشان به امام حسن علیه السلام دقیقاً همین نکته است! • « عِمارَت قلبکَ بِذِکره » ذکر همه تاریکی‌های قلبت را می‌سوزاند تا آرام آرام این قلب یکپارچه نور شود! • اما کدام ذکر؟ «فقط و فقط ذکرِ با استمرار و مداوم» @ostad_shojae I montazer.ir
✘ علامتِ یک زندگی سالم و درست، این است که: قلب کم‌کم رغبتش به خداوند بیشتر شده و وابستگی و میلش به غیرخدا کمتر می‌شود! و طی کردن این روند سالم، به میزان «یاد خالص» انسان بستگی دارد. √ هر چه ذکر مداوم و حقیقی، بیشتر ⬅️ حیات قلب بالاتر ⬅️ قدرت تشخیص موارد اشتباه از موارد درست بیشتر ⬅️ نشاط و آرامش و عشق در انسان بالاتر @ostad_shojae | montazer.ir
✘ میزان حیات قلب را می‌توان از آثارش تشخیص داد. • قلبی که نمی تواند حملات شیطان را تشخیص داده و دائماً شیطان قادر است او را ضربه فنی کند؛ یعنی در دریافت و جذب خوراک روحش کم‌کاری و تنبلی داشته و قلب او توان تشخیص و دفع حملات شیطان را ندارد. • این علامت دلمردگی و عدم حیات یا ضعف حیات یک قلب است! • مثل آسایش‌ زندگی بعضی مرفهین که خالی از آرامش است. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ ضعف شخصیت، نشانه‌ی فقر روح است! • اگر ذکرِ (یاد) کافی که تنها غذای روح انسان است به او نرسد، روح به فقر و ضعف مبتلا می‌شود. • تمام عدم تعادل‎‌هایی که در انسان دیده می‌شود نتیجه‌ی عدم یاد در انسان است. • روحی که غذا نمی‌خورد حتماً بیمار می‌شود. @ostad_shojae | montazer.ir
✘ برای تمرکز و حضور قلب، باید نفس را تمرین داد! • خیلی از آدمها اهل عبادتها و ریاضت‌های سنگین هم هستند ولی توانِ حضور و تمرکز در بخش کوچکی از این عبادتهایشان را هم ندارند. • برای حضور قلب باید تمرین داشت! • صدبار هم که ذهنتان پرید، دوباره بیاریدش سرخط! و خدا را در مقابلتان ببینید و شروع کنید. بالاخره قلب این حضور را درک و شهود خواهد کرد. @ostad_shojae | montazer.ir