یادداشت (۲)..... 1️⃣رأی شهروندان در انتخابات، یک «رأی سیاسی» است یا «حکمی قضایی»؟ 2️⃣رأی، حق تعیین سرنوشت نسبت به «🔜آینده» است یا انتقام و التیام از «گذشته🔙»؟! 🔺یکی از جلوه های #نظارت_مردمی بر سیاستمداران، محاکمه و سلاخی سیاستهای آنان در پای #صندوق_رأی، در قالب رأی ندادن به افراد شاخص یا نمایندگان آن گفتمان است. 📣#انتخابات_به عنوان_جلسه_دادگاه، امری همیشه پذیرفته شده است-حتی در آن کشورهایی که قضاوت در مورد نقض وعده ها را از جهت حقوقی نمی پذیرند- و این شیوه «نه» گفتن، بسیار پیشروتر از انتظار برای محاکمه آنان توسط قوه قضاییه است. 🔔 نه به گفتمان آنها در صندوقها، گرچه جبران گذشته نمیکند، اما «التیامی» است که راحت تر از «اثبات رابطه علیت میان خسارتها و اقدامات آنان» و «اثبات تقصیر مسئولان سابق» است. 📢در این شیوه، #شهروند هم #قاضی است، هم رنج کشیده و هم مُجری حکم و #دادگاه، تنها وجدان اوست. 🔴🔴امروزه این دادرسی در روز انتخابات نه تنها محاکمه مسئولان ریاست جمهوری سابق-ولو کاندید نباشند- است، بلکه گفتمان آنها در معرض #دادرسی_افکار_عمومی قرار گرفته و وزرای حاضر آنها در کمپین های در کمینِ تشکیل دولت سومشان نیز از این طریق، #تنبیه_سیاسی می شوند. به قول آن ضرب المثل انگلیسی: Actions speak louder than words اعمال بلندتر از کلمات صحبت می کنند #دادگاه_وجدان #دادگاه_انتخابات #آناتومی_سقوط_دولتهای_هشت_ساله عصر حقوق بشر https://eitaa.com/HumanRightsInWorld