در خصوص #شعور و #بی‌شعوری زیاد گفته، شنیده و نوشته شده است و شاید تا همیشه هم حرف برای گفتن در این موضوع وجود داشته باشد؛ اما من معتقدم که شعور نه امر ذاتی است و نه اکتسابی. نه به پول و شهرت وابسته است و نه به علم و تحصیلات. اصلاً شعور چیز عجیب و غریبی‌ست و مطمئن نیستم که خودم هم آدم باشعوری هستم یا نه؛ اما تشخیص می‌دهم که کجا این بی‌شعوری اتفاق می‌افتد! مثلاً می‌تواند در محل کار تو اتفاق بیفتد که مهمانی از راه دور داشته باشی و شعورت قد ندهد لیوان آبی و فنجانی چایی دستش بدهی و حتی بستنی که مهمان مادر مرده خریده، توجهی بهش نکنی و آخر سر مهمان را تشنه و گشنه راهی‌اش بکنی! بله این یک نمونه از بی‌شعوری‌ست که من امروز به‌عینه آن را ملاحظه نمودم. یاحق/ #مجید_محبوبی

به نظرم ضد کلمه #بی‌شعوری، واژه #فرهیختگی است. فرهیختگی جامع واژگانی چون ادب، معرفت، آگاهی و دانایی‌ست. ممکن است کسی بعضی از این خصوصیات را دارا باشد و بعضی را نه. در این صورت نمی‌توان آن فرد را فرهیخته دانست. لزوما فرد فرهیخته باید این چند صفت مهم را تواماَ داشته باشد تا از غلتیدن در ورطه بی‌شعوری‌ مصون بماند. یا حق/ #مجید_محبوبی #بی‌شعوری #فرهیختگی