eitaa logo
دلنوشته‌ای از دلی تنگ برای شهدا
714 دنبال‌کننده
6.7هزار عکس
2.2هزار ویدیو
42 فایل
در هر زمان از شبانه روز که دلتان تنگ شد دلنوشته خود را برای ما بفرستید @amz_15
مشاهده در ایتا
دانلود
وقایع روز دوم محرم/ رسیدن فرمان ابن زیاد مبنی بر متوقف کردن امام حسین(علیه‌السلام) در سرزمینی بی آب و بی پناهگاه؛ ورود امام حسین علیه‌السلام و یاران و همراهان آن حضرت به سرزمین کربلا در دومین روز از محرم سال 61 هجری اتفاق افتاد و تا عاشورا در همین سرزمین بودند. کربلا در 60 مایلی شهر بغداد، غرب فرات و پنج فرسنگی نینوا قرار گرفته است که آن زمان بیابانی بود خشک، بی آب، خالی از سکنه و با پستی بلندی‌های زیاد و تعداد زیادی گودال. رسیدن فرمان عبیدالله بن زیاد در این میان، لشکر حربن‌یزید ریاحی که به دستور یزید ملعون همه جا در پی امام بود و ایشان را همراهی می‌کرد، وارد کربلا شد. همان موقع سواری که کمانی بر روی دوش خود داشت به سمت لشکر حر آمد و نامه عبیدالله‌بن زیاد، حاکم کوفه، را به حر داد. در نامه این طور نوشته شده بود که: به محض اینکه نامه ام به تو رسید، بر حسین علیه‌السلام سخت بگیر و او را در زمینی بی آب و خشک و بدون پناهگاه متوقف کن. این پیک نیز مراقب است تا همراه تو باشد و جدا نشود تا فرمان من را به طور کامل انجام بدهی. حر بن یزید ریاحی این نامه را به امام حسین علیه‌السلام نشان داد و گفت: «چاره‌ای جز این کار ندارم. در همین جا فرود بیایید.» امام حسین علیه‌السلام فرمودند: «بگذار در دهکده غاضریه یا شفیه ساکن شویم.» اما حر اجازه نداد و گفت: «این مامور مراقب من است و نمی‌توانم تخطی کنم.» اللهم أعوذ بک من الکرب و البلاء در تاریخ نوشته شده که وقتی امام حسین علیه‌السلام به کربلا رسیدند، مشتی خاک از زمین برداشته، آن را بوییدند و فرمودند: «اینجا همان قتلگاه و خوابگاه ماست.» در ابتدای این سرزمین، اسب امام علیه‌السلام از اینکه وارد این خاک شود پرهیز می‌کرد و عنوان شده که امام هفت اسب عوض کردند و با هفتمین اسب وارد سرزمین کربلا شدند؛ آن هم در حالی که لباس یادگار رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را بر تن داشتند. آن حضرت با ورود به کربلا نام آن سرزمین را پرسیدند. افرادی که آن محل را می‌شناختند، چندین نام را گفتند. در این میان، یک نفر نام کربلا را برد و امام با شنیدن این نام فرمودند: «اللهم إنی أعوذ بک من الکرب و البلاء.» همچنین در تاریخ ثبت شده که در این روز بود که  حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام شهادت خود و حمل سر مبارک را بر روی نیزه،  برای زهیر بن قین بازگو کردند. منابع: آینه در کربلاست؛  محمدرضا سنگری تاریخ طبری مقتل الحسین علیه السلام؛ علامه بحرالعلوم الامام الحسین علیه السلام و صحابه *خبرگزاری تسنیم @dghjkb