▪️گاه‌شمار واقعه کربلا و روز دهم محرم 61 هجری: وقایع صبح تا غروب روز عاشورا طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک، واقعه کربلا به حساب گاه‌شماری شمسی روز  21 مهر سال 59 هجری شمسی بوده است. اذان صبح؛ 5:47 بامداد امام حسین بعد از نماز صبح برای اصحابش، سخنرانی و آن‌ها را به صبر و جهاد دعوت کرد. طرف مقابل نیز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند.   6 صبح امام حسین دستور داد تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با خاربوته‌ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند.   7 صبح کمی بعد از طلوع آفتاب امام سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. روبه‌روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آن‌ها خطبه‌ای خواند. صفات و فضایل خودش و پدر و برادرش را یادآوری کرد و اینکه کوفیان به امام نامه نوشته‌اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آن‌ها او را دعوت نکرده‌اند؟ آن‌ها انکار کردند. امام نامه‌هایشان را به طرف آن‌ها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آن‌ها تمام کرده است. یکی از سران جبهه مقابل از امام پرسید چرا حکم ابن‌زیاد را نمی‌پذیرد و آن‌ها را از ننگ مقابله با پسر پیامبر نمی‌رهاند؟ اینجا امام آن جمله معروف‌شان را فرمودند: «الا و ان الدعی بن الدعی قد رکز بین اثنتین بین السلة و الذلة و هیهات مناالذلة ... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است، من را بین کشته شدن و قبول ذلت مجبور کرده. ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام حدوداً نیم ساعت طول کشیده است.   8 صبح چند نفر از اصحاب خطاب به کوفیان سخنان مشابه امام گفتند؛ ازجمله بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن‌خوان‌ها)ی کوفه بود و زهیربن قین. بعد از سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر داد. چند نفری دچار تردید شدند؛ از جمله حُر و فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند.    9 صبح شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این‌قدر تعلل می‌کند؟ عمر سعد نخستین تیر را به سمت سپاه امام رها کرد و خطاب به لشکریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعد از انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «این‌ها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست، آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیرباران کشته شدند. (تعداد شهدا در حمله اول 50 نفر ذکر شده است.)     10 صبح بعد از تیراندازی، «یسار»، غلام «زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن‌زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام‌حسین نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده‌ای باشی»؛ عبدالله آن دو نفر را کشت، البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین حمله کرد؛ اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌ حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمان رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت و بعد از عقب‌نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد 500 تیرانداز فرستاد که دوباره سپاه امام را تیرباران کردند و در پی آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر 23 اسب لشکریان امام تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح آن نفرات را 50 نفر و ابن‌شهرآشوب 38 نفر ذکر کرده است. اولین شهید، ابوالشعثا بود که هشت تیر انداخت و پنج نفر از دشمن را کشت. امام او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام حمله کنند که زهیر و 10 نفر به آن‌ها حمله کردند.    11 صبح بعد از این حملات، امام‌ دستور تک‌تک به میدان رفتن را به یاران داد. اصحاب با هم قرار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. یکی از نخستین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین را نشان داد و گفت: وصیت من این مرد است. یک بار هم هفت نفر از اصحاب امام‌ در محاصره واقع شدند، حضرت عباس محاصره آن‌ها را شکست و نجات‌شان داد. منبع: صبح نو *پایگاه خبری_تحلیلی مشرق نیوز #وقایع_روز_دهم_محرم #عاشورا @dghjkb

اذان ظهر؛ ساعت 12:50 حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد، چون که نوشته‌اند امام خطاب به اصحاب گفت یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» و به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب شهید شد. امام از شهادت حبیب متاثر شد و برای نخستین‌بار در روز عاشورا گریست؛ رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌ نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌ اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعیدبن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟»      ساعت 13   30 نفر از اصحاب امام تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی‌هاشم رسید. نخستین نفر، حضرت علی‌اکبر، پسر امام‌حسین بود. البته برخی عبدالله بن مسلم بن عقیل را نخستین شهید بنی‌هاشم می‌دانند که ظاهرا جناب عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی‌هاشم گران آمد، دسته‌جمعی بر اسب سوار شده و به دشمن حمله بردند. امام آن‌ها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من بر مرگ صبر کنید؛ به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.»      ساعت 14 عاقبت امام حسین و حضرت عباس تنها ماندند. عباس اجازه میدان خواست اما امام او را مامور رساندن آب به خیمه‌ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس دلاور در حالی که با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله سراسیمه خود را بر پیکر قطعه‌قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام برای دومین بار بعد از مرگ برادر عزیزش گریه کرد و فرمود: «اکنون دیگر پشتم شکست.»    ساعت ۱۵  امامبه طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره‌پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره‌اش علی‌اصغر را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله شهید شد. امام به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و 10 نفر به مقابله امام آمدند. بعد از شهادت امام، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته‌اند زمانی که امام در آستانه شهادت بود کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود؛ اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن دوید و به طرف مقتل امام آمد؛ او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!»    اذان عصر؛ ساعت 16:06 وقت شهادت امام را وقت نماز عصر گفته‌اند. شمر میان کسان بانگ زد که «وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش!» حمیدبن مسلم گوید: «در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امامفروبرد...»    ساعت ۱۷  بعد از شهادت امام عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته‌اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب سر امام را جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن‌زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر امام و یارانش اسب می‌دوانند.   اذان مغرب؛ ساعت 18:49 درحالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید؛ چرا که من بهترین مردمان را کشته‌ام!» منبع: صبح نو *پایگاه خبری_تحلیلی مشرق نیوز #وقایع_روز_دهم_محرم #عاشورا @dghjkb

🏴 دیر رسیدم.... #عاشورا @dghjkb

وقتی که کافرها تورا تکفیر کردند سرنیزه ها خواب تورا تعبیر کردند ظهر است اما اسبها روی تن تو چندین هلال ماه را تصویر کردند #عاشورا #محرم #شهادٺ_سالار‌_شهیدان #امام‌حسین_ع_تسلیٺ_باد🏴 @dghjkb

🔺رهبر انقلاب: شمر امروز، نخست‌وزیرِ اسرائیل است. ما شمر را لعنت می‌کنیم، برای اینکه ریشه شمری عمل کردن را در دنیا بکنیم؛ ما یزید و عبیدالله را لعنت می‌کنیم، برای اینکه با حاکمیت یزیدی، حاکمیت ظلمِ به مؤمنین در دنیا مقابله کنیم. @dghjkb

. ▪️صلَّی اللهُ عَلیکَ یا سَیدَنَا العَطشان بانگ شادی و هلهله برخاست چون به میدان نشست گرد و غبار غرق خون بود هستی زینب زخم‌های تنش هزارهزار سوی مقتل دوید مویه‌کنان تا خودش را سپر کند زینب اندکی دیر گر رسد باید خاک ماتم به سر کند زینب غرق در خون نفس‌نفس می‌زد حضرت عشق بی‌کس و تنها رمقی چون نداشت با چشمش از خودش دور کرد خواهر را پس‌ازآن شمر سوی مقتل رفت رفت تا کار را تمام کند کار او که تمام بود! خدا رحم بر خواهر امام کند می‌برید از حسین سر ظالم نبرید از حسین دل زینب به سر و سینه می‌زد و می‌کرد خاک‌ها را به اشکْ گِل زینب مویه می‌کرد زینب و برخاست نالۀ "یا بُنَیَّ" از گودال در زمین و در آسمان پیچید نالۀ مادری پریشان‌حال ناله می‌کرد و پیش چشم ترش سر برید از حسین شمر لعین با سر از قتلگاه بیرون رفت پیکر شاه ماند روی زمین تشنه بود و سرش جدا کردند پیش چشمان مادرش، ای وای! نکند دشمن ازسرِ کینه بکند قصد پیکرش، ای وای! پس‌ازآن ده حرامی ملعون سوی آن شاه سرجدا رفتند اسب‌ها را که نعل تازه زدند سوی فرزند مصطفی رفتند پس‌ازآن شد سری به نیزه بلند نالۀ اهل‌بیت افزون شد پیرهنْ کهنه هم از او بردند دل سنگ از مصیبتش خون شد ▪️▪️▪️؛ بوسه بر رگ نداشت سابقه‌ای زینب این بوسه از کجا آموخت؟ چون‌که لب بر رگ حسین گذاشت دل دشمن به حال زینب سوخت... #محمدتقی_عارفیان، ۱۴۰۱/۰۵/۱۷ برابر با عاشورای حسینی ١۴۴۴ #یا_حسین #ما_ملت_شهادتیم #ما_ملت_امام_حسینیم @dghjkb

#شام_غریبان #محرم شام غریب غریبان کربلاست زینب بدون تو مهمان کربلاست چشم رباب به آغوش خالی است اصغر شهید گلستان کربلاست گفتند نیست‌ از شب‌ یلدا درازتر پیداست‌ که شام‌ غریبان ندیده‌اند @dghjkb

🏴 شمع غم روشن کنید .....شام غریبان امشب است.... #شام_غریبان @dghjkb

🔳 #روضه #شام_غریبان #محرم 🌴جهان به روضه مهیاست شام عاشوراست 🌴چقدر خون به دل ماست شام عاشوراست 🎤 #میثم_مطیعی 🏴بسیار دلنشین @dghjkb

ببار ای بارون ببار بر دلم گریه کن خون ببار در شب تیره چون زلف یار بحر لیلی چو مجنون..... حاج محمود #کریمی @dghjkb

▪️ #امام_باقر علیه السلام فرمودند: روز عاشورا این‌طور به هم تسلیت بگویید: 🍃 خداوند اجر ما را در مصیبت امام حسین علیه السلام زیاد گرداند و ما و شما را از خون‌خواهان او در رکاب حضرت مهدی علیه السلام قرار دهد. مصباح المتهجد، ج ۲، ص ۷۷۳ @dghjkb

🌾سلام مولای سوگوارمان ، مهدی جان هنوز از کنج خرابه صدای کبوتر پرشکسته ای می آید ... هنوز نازدانه ای محزون و دل غمین ، راس خونین پدر را در آغوش گرفته و روضه می خواند .‌ ... شما بازمی آیید و اشک هایش را پاک می کنید و برایش از شادی و لبخند می گویید ... به همین زودی ... به همین نزدیکی ... @dghjkb

🎥 پیام میثم مطیعی از هیأت به تل‌آویو ما خودمان را برای رزم آماده کرده‌ایم، بعد شما یک صفحه مجازی را که تعلق‌خاطری هم به آن نداریم می‌بندید؟! #خیلی_حقیرید @dghjkb

🔳 #واحد حماسی #محرم 🌴سر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود 🌴کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود 🎤 #میثم_مطیعی ⏯ #واحد بسیار دلنشین @dghjkb

🏴 حسین جانم...... #محرم #عاشورا @dghjkb

◾️پیوند با خون سیدالشهدا می بندیم که برای آقای ما ای سرور ما ای سالار شهیدان ما راه تو را انتخاب کرده‌ایم و در این راه از دادن جان و مال دریغی نمی‌ورزیم. **پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ و ایثار و شهادت"نوید شاهد" #شهید_غلامرضا_ارجمندی @dghjkb

☘️ شیخ جعفر شوشتری(ره): 🔶 هر وقت شـیطان وسوسه کرد و نتوانستید حریف نفس بشوید، هفت مرتبه بگوئید: ✅ «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحِیمِ ، لا حَولَ وَلا قُوَّة اِلّا بِاللهِ العَلی العَظیم» 🌺وقتی این ذکر را میگوئید،هفت ملک به کمک شما می آیند و آنها را دفع میکنند... 🔹بارها تجربه شده است که انسان وقتی آن را میخواند احساس قوّت می کند. @dghjkb

🏴🏴 🏴شهادت امام سجاد علیه‌السلام.... @dghjkb

امام سجاد (ع) فرزند بزرگوار امام حسین (ع) است که در کنار ایشان در کربلا حضور داشتند. امام زین‌العابدین (ع) در زمان واقعه عاشورا به شدت بیمار بود و به همین علت امام حسین (ع) به ایشان اجازه حضور در جنگ را ندادند. پس از شهادت امام حسین (ع)، امام سجاد (ع) به همراه اهل بیت امام حسین (ع) توسط لشکر عمر بن سعد اسیر شدند و در اسارت در کنار عمه بزرگوارش حضرت زینب (س) نقش مهمی در زنده نگه داشتن قیام امام حسین (ع) ایفا کرد. تاریخ شهادت امام سجاد ۱۴۰۱ تاریخ شهادت امام سجاد (ع) در تقویم شمسی ۱۴۰۱ برابر با روز چهارشنبه ۱۹ مرداد ماه سال ۱۴۰۱ و به روایتی ۱ شهریور ۱۴۰۱ است. تاریخ شهادت امام سجاد (ع) در تقویم قمری برابر با روز چهارشنبه ۱۲ ماه محرم سال ۱۴۴۴ و به روایتی روز ۲۵ ماه محرم سال ۱۴۴۴ است. تاریخ شهادت امام سجاد (ع) در تقویم میلادی برابر با روز ۱۰ آگوست سال ۲۰۲۲ و به روایتی ۲۳ آگوست ۲۰۲۲ است. تاریخ تولد و شهادت امام سجاد (ع) تاریخ ولادت امام سجاد (ع) روز پنجم شعبان سال ۳۸ هجری قمری و محل تولدشان شهر مدینه ذکر شده است. در مورد تاریخ شهادت ایشان اختلاف نظر وجود دارد و تاریخ‌های متعددی در برخی منابع ذکر شده است. در منابع تاریخی، تاریخ وفات آن حضرت سال ۹۴ ،۹۵ و ۹۶ هجری قمری گفته شده ولی پیشینه دارترین و معتبرترین نقل مربوط به روز ۱۲ محرم سال ۹۵ هجری قمری است. در روایات دیگر نیز تاریخ شهادت امام سجاد روز ۲۵ محرم ذکر شده است. نام قاتل و علت شهادت امام سجاد (ع) در مورد چگونگی وفات ایشان، اکثر تاریخ نگاران تصریح کرده‌اند ولید بن عبدالملک ایشان را با خوراندن زهر مسموم کرد و آن حضرت در نتیجه همان مسمومیت به شهادت رسید. برخی منابع نیز ذکر کرده‌اند که هشام بن عبدالملک در زمان خلافت ولید بن عبدالملک، امام سجاد (ع) را مسموم کرده است. محل شهادت امام سجاد (ع) در کتب تاریخی محل شهادت امام زین‌العابدین (ع)، شهر مدینه گفته شده است. نام امام سجاد (ع) نام کامل امام سجاد (ع) امام چهارم شیعیان، علی بن حسین بن علی (ع) است. به این معنی که نام اصلی ایشان علی، پسر امام حسین (ع) و نوه امام علی (ع) است. مدت امامت امام سجاد (ع) امامت امام زین‌العابدین (ع) از عاشورای سال ۶۱ قمری آغاز شد و ایشان در طی ۵۷ سال زندگی با عزتشان ۳۴ سال به امامت مردم پرداختند و پس از ایشان فرزندشان امام محمد باقر (ع) به امامت رسیدند. امام سجاد (ع) معروف به چیست؟ امام سجاد (ع) به زهد و تقوا معروف بود و نمونه بارز صبر، شکیبایی و مظهر آمیختگی علم و حلم بود. برخی دیگر از ویژگی‌های پسندیده اخلاقی ایشان عبارتند از: عبادت، نیایش، مهربانی، گذشت و بردباری، انفاق کمک به فقرا. نقش امام سجاد (ع) در نهضت عاشورا و کربلا امام سجاد (ع) در جاویدان ماندن این نهضت و قیام خونین کربلا که تا ابد در ذهن و جان بشریت حک شده، نقش بسیار مهم و اثرگذاری داشته است. ایشان بزرگترین مبلغ قیام عاشورا بودند که با سخنرانی و خطبه‌های آتشین خود توانست نهضت حق‌طلبانه سالار شهیدان را از تحریف حفظ کند. هدف امام سجاد (ع) از خواندن این خطبه‌ها، تلاش برای روشنگری مردم و پرده برداری از چهره منفور بنی‌امیه بود. امام سجاد (ع) با مواضع به موقع و با توجه به شرایط خاص زمان خود تمام اهداف قیام امام حسین (ع) را در دوره اسارت و پس از آن تبیین و استمرار مسیر هدایت را با امامت استوار کرد. احادیث امام سجاد (ع) «إنَّ الْمَعْرِفَهَ، وَکَمالَ دینِ الْمُسْلِمِ تَرْکُهُ الْکَلامَ فیما لایُغْنیهِ، وَقِلَّهُ ریائِهِ، وَحِلْمُهُ، وَصَبْرُهُ، وَحُسْنُ خُلْقِهِ»؛ همانا معرفت و کمال دین مسلمان، در گرو رها کردن سخنان و حرف‌هایی است که به حال او و دیگران سودی ندارد. و از ریا و خودنمایی دوری جستن، در برابر مشکلات زندگی بردبار و شکیبا بودن و دارای اخلاق پسندیده و نیک سیرت بودن است. «لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِی طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْبِسَفْکِ الْمُهَجِ وَ خَوْضِ اللُّجَجِ»؛ چنانچه مردم منافع و فضایل تحصیل علوم را می‌دانستند هر آینه آن را تحصیل می‌کردند گرچه با ریخته شدن و یا فرو رفتن زیر آب‌ها در گرداب‌های خطرناک باشد. «اَلْخَیْرُ کُلُّهُ صِیانَهُ الاْنْسانِ نَفْسَهُ»؛ سعادت و خوشبختی انسان در حفظ و کنترل اعضاء و جوارح خود از هرگونه کار زشت و خلاف است. «یَا ابْنَ آدَم، إنَّکَ لا تَزالُ بَخَیْر ما دامَ لَکَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِکَ، وَما کانَتِ الْمُحاسَبَهُ مِنْ هَمِّکَ، وَما کانَ الْخَوْفُ لَکَ شِعاراً»؛ ای فرزند آدم، تا آن زمانی که در درون خود واعظ و نصیحت کننده‌ای دلسوز داشته باشی، و در تمام امور بررسی و محاسبه کارهایت را اهمیّت دهی، و در تمام حالات از عذاب الهی ترس و خوف داشته باشی، در خیر و سعادت خواهی بود. *خبرگزاری ایمنا #امام_سجاد علیه‌السلام @dghjkb

الإمامُ عليٌّ عليه السلام فقط كسى بايد در صدرمجلس بنشيند كه سه ويژگى داشته باشد: هرگاه از او پرسشى كنند پاسخ دهد، هرگاه ديگران از سخن گفتن درماندند او سخن بگويد ، و نظرى بدهد كه خير و صلاح مجلسيان در آن باشد. هر كس اين ويژگيها را نداشته باشد و در صدر مجلس بنشيند احمق است. بحار الأنوار: 78/304/1. @dghjkb

﷽ #سلام_امام_زمانم ﷽ ما عهد کرده‌ایم، به هر بزم روضه‌ای اول برای روز ظهورت دعا کنیم صاحب عزا بیا که به اذن نگاه تو در سینه باز خیمه‌ی ماتم بپا کنیم #اللهـم_عجـل_لولیـک_الفـرج #تعجیل_فرج_صلوات @dghjkb

✨چه زیبا نجوا می‌کنی: «خدایا به‌ وسیلهٔ او زمین را پر از عدل و داد کن چنان که از ستم و جور پر گشته است، و به وسیلهٔ او بر فقرای مسلمین و یتیمان و بی‌سرپرستان و از کار افتادگانشان منت گذار و مرا از برگزیدگان دوستان و شیعیانش، و شدیدترین آن‌ها نسبت به او از نظر محبت، و رام‌ترین­شان در فرمانبری قرار ده.» 📖 صحیفه سجادیه، ص347 سالروز شهادت مظلومانه #امام_سجاد علیه‌السلام بر تمام شیعیان تسلیت باد. @dghjkb

درظلمت این دنیا ، هرلحظه بتاب ای ماه تا گم نشـود مقصد ، تا گم نشــوم در راه 🇮🇷لبیک یا امام خامنه‌ای... @dghjkb

امروز اسلام احتیاج به خون دارد و ما باید به ندای هل من ناصر ینصرنی حسین زمان جواب داده و خون خود را در اعتلای اسلام عزیز فدا کنیم. **پایگاه اطلاع‌رسانی فرهنگ و ایثار و شهادت"نوید شاهد" #شهید_علی_باقریان @dghjkb

◾️با ورود اسرای کربلا به کوفه چه اتفاقاتی رخ داد؟ معروف است که اجساد شهدای کربلا، سه روز غیر مدفون روی زمین باقی ماند. مرحوم سپهر می نویسد: بالجمله شهدا را بیشتر در روز دوازدهم که روز سوم شهادت ایشان بود به خاک سپردند.[1] مرحوم آیت الله بیرجندی می گوید: اکثرا دفن شهدا را در روز دوازدهم محرم نوشته اند. روز دوازدهم محرم، اهل بیت رسالت(علیهم السلام) به شهر کوفه وارد شدند. هنگامی که خبر به ابن زیاد رسید که اهل بیت به کوفه نزدیک شده اند، دستور داد که سرهای شهدا را که قبلا ابن سعد فرستاده بود، برگردانند، و بر سر نیزه ها نصب کنند و پیش روی اهل بیت حرکت داده، همراه اسراء وارد شهر کنند و در کوچه و بازار برگردانند تا قهر و غلبه سلطنت یزید بر مردم معلوم گردد، و بر ترس مردم افزوده شود. مردم کوفه چون از ورود اهل بیت آگاه شدند از شهر بیرون رفتند. ابن سعد به همراه اسیران راه پیمود، چون به نزدیکی کوفه رسید مردم کوفه برای تماشای اسیران گرد آمدند. گویند زنی از زنان کوفه(ام حبیبه) سربرآورد و گفت: «شما اسیران از کدام قبیله اید؟ گفتند: ما اسیران آل محمدیم.» مردانی که در کاروان اسرا همراه زنان بودند همراه زنان، علی بن الحسین(ع)، حسن بن حسن مثنی -برادرزاده امام حسین که با کشتن 17 نفر به دلیل زخمی شدن از کارزار او را بیرون آوردند- زید و عمر و دو فرزند امام حسن(ع) همراه کاروان اسیران بودند. اهل کوفه چون نگاهشان بر آنان افتاد، گریستند و نوحه سرایی نمودند. امام سجاد(ع) فرمود: شما بر حال ما نوحه و گریه می کنید، پس آن کس که ما را کشت که بود؟! [2] علامه مجلسی از بعضی کتب معتبره از مسلم گچکار روایت کرده است که گفت: ابن زیاد مرا به تعمیر فرمانداری گماشته بود، در این بین که مشغول کار بودم سرو صدا و هیاهو از اطراف کوفه شنیدم. از آن خادمی که با من بود پرسیدم: این ضجه و ناله در کوفه چیست؟ گفت: همین ساعت سر مرد خارجی که بر یزید خروج کرده آورده اند. گفتم: این خارجی کیست؟ گفت: حسین بن علی.چون این شنیدم صبر کردم تا آن خادم بیرون رفت، آن گاه سیلی محکمی بر صورت خود زدم که بر چشمم ترسیدم. دست و صورتم که گچی بود شستم و از پشت فرمانداری بیرون آمدم تا به کناسه رسیدم. مردم منتظر آمدن اسیرها و سرها بودند، من ایستادم. ناگاه نزدیک به چهل محمل و هودج پیدا شد که بر چهل شتر حمل می کردند، و در میان آن ها، زنان و حرم حضرت سید الشهدا(ع) و اولاد فاطمه(س) بودند و علی بن الحسین(ع) بر شتر برهنه سوار بود، و از سختی زنجیر، خون از رگ های گردنش جاری بود، گریه می کرد... مسلم گفت: مردم کوفه را دیدم که به اطفال خرما و نان و گردو می دادند، ام کلثوم بر اهل کوفه بانگ زد و فرمود: «ان الصدقه علینا حرام» «صدقه بر ما اهل بیت حرام است» و آن ها را از دست کودکان می گرفت و دور می افکند، و مردم بر مصائب آن ها گریه می کردند. سپس ام کلثوم سر از محمل بیرون آورد و فرمود: ای اهل کوفه، ساکت باشید مردان شما ما را می کشند و زنان شما بر ما می گریند! خداوند در روز قیامت بین ما و شما حکم فرماید. آن بانو در حال سخن بود که ضجه و غوغا برخواست و سرهای شهدا را بر نیزه کرده آوردند. جلوی آن سرها، سر نورانی حسین(ع) بود که تابنده و درخشنده و شبیه ترین مردم به رسول خدا(ص) بود، محاسن شریفش به سیاهی شبه (که سنگ بسیار سیا براقی است)، خضاب شده که سفیدی بٌن موها ظاهر شده بود، و چهره اش چون ماه می درخشید و باد محاسن شریفش را به راست و چپ حرکت می داد. حضرت زینب چون نگاهش به سر مبارک افتاد، پیشانی خود را بر چوب جلو محمل زد که خون از زیر مقنعه اش فرو ریخت و با سوز دل به آن سر اشاره کرد و فرمود: ای ماه نو که چون به کمال رسیدی خسوف ترا فرو گرفت و پنهان گشتی. ای پاره دلم، گمان نمی کردم چنین روزی مقدر و نوشته شده باشد. ای برادر، با این فاطمه خردسال سخن گوی که نزدیک است دلش آب شود.[3] ابن زیاد سر امام حسین(ع) را فرستاد در کوچه های کوفه و در میان قبایل بگردانند. پی نوشت ها: [1] ناسخ التواریخ، جلد3، صفحه 34 [2] لهوف، صفحه 144 [3] بحار الانوار، جلد 45، صفحه 114 #ورود_اسرای_کربلا_به_کوفه @dghjkb

*آیه ای از قرآن که سر امام حسین(ع) بر روی نیزه قرائت کرد؛ ابی مخنف حکایت آمدن سهل شهرزوری از حج به کوفه را نقل کرده است که شهر کوفه را دگرگون دید. بازارها و دکان ها بسته و جمعیت ازدحام کرده، بعضی خندان، بعضی گریان، او از مردی سوال می کند؛ چه خبر است، خبر شهادت حسین(ع) را به او می دهد. در همین حال اسرا و سرهای شهدا وارد می شوند. او در پایان می نویسد: سرهای منور و عیال آن جناب را آوردند تا به باب بنی خزیمه رسیدند، در آن جا مدتی اسرا را نگاه داشتند، سر پرخون سید مظلومان بر نیزه بلندی بود، دیدم لب های مبارکش حرکت می کرد، چون گوش دادم، سوره کهف را می خواند، به این آیه رسید: «ام حسبت انّ اصحاب الکهف و الرّقیم کانوا من آیاتنا عجبا» «آیا گمان کرده ای اصحاب کهف و رقیم از آیات شگفت ما بودند؟»[4]سهل گوید: گریستم و عرض کردم: ای مولا، امر تو عجیب تر و عظیم تر است.[5] در «روضه الاحباب» می نویسد: چون ابن زیاد از نزدیک شدن اهل بیت به کوفه باخبر شد، پاسبانان و دیده بانان شهر را امر کرد که مردم کوفه را خبر کنند، که در روز ورود اهل بیت هیچ کس اسلحه را با خود حمل نکند، و با سلاح از خانه بیرون نیاید و ده هزار تن سواره و پیاده از دلاوران لشکر بر خیابان ها و راه ها و محله ها و بازار شهر کوفه گماشت، تا مبادا در وقت عبور آن ها شیعیان امیرالمومنین (ع) قیام کنند.[6] پی نوشت ها: 4] سوره کهف، آیه 9 [5] مقتل ابی مخنف، صفحه 162 [6] ناسخ التواریخ، جلد 3، صفحه 35 /30362 منبع: خبرآنلاین #ورود_اسرای_کربلا_به_کوفه @dghjkb

اگر فردای روز عاشورا سال 61 هجری روزنامه ای منتشر می شد ، چه تیترهایی داشت؟ این پوستر اثر محمدصادق پورمیر است که به عنوان پوستر برتر در هشتمین سوگواره هنر عاشورایی انتخاب شد. #عاشورا  @dghjkb

🎞نماهنگ جدید|ویژه سوگواری ماه محرم ⭕️غریب مادر،حسین ⚜همخوانی فارسی-عربی در مدح حضرت امام حسین علیه السلام 🌀برگرفته از اشعار عربی منسوب به حضرت سکينه سلام الله علیها 🚧کاری از: 💠گروه تواشیح نونهالان تسنیم💠 📺مشاهده و دریافت فیلم باکیفیت: 🌐 aparat.com/v/AeoZE #محرم #امام_حسین @dghjkb