💠 ماهیت تمدنی اربعین 🎙احمد فربهی ❇️ اربعین جوشش احساسی در بستر عقلانیت است که معلول طبیعی حرکت امام حسین(علیه السلام) می‌باشد. این جوشش احساسی همراه با عقلانیت می‌تواند ترسیم‌کننده‌ تمدن اسلامی باشد؛ همان تمدنی که همه‌ لایه‌های آن مبتنی بر گرایشات و آموزه‌های دینی است. ✴️ وقتی تمدن را تعریف می‌کنند، می‌گویند: گسترده‌ترین و عمیق‌ترین مؤلفه‌های فرهنگی در یک جامعه را تمدن می‌گوییم؛ یعنی وقتی هنجارهای اجتماعی مبتنی بر ارزش‌هایی باشد که آن ارزش‌ها برگرفته از آموزه‌های دینی باشد و اقتضای آن آموزه‌ها این هنجارهای دینی باشد و در قالب سخت‌افزارهای معنادار نمود پیدا کرده باشد، اگر این به شکل گسترده در یک جامعه اتفاق افتاد، تمدن نام دارد. ♻️ اربعین یک مدل است که تمدن اسلامی را برای ما ترسیم می‌کند؛ زیرا حاوی رفتارهای اجتماعی مبتنی بر گرایشات و آموزه‌های دینی است؛ لذا اگر کسی به اربعین نگاه تمدنی داشته باشد، نگاه او می‌تواند نگاه ماهیت‌شناسانه باشد و بیان چیستی اربعین باشد. می‌تواند بگوید اساساً اربعین تحقق تمدن اسلامی در مقیاس کوچک است. 📖نشریه دیده‌بان شماره 42 🆔 @Didebane_Andisheh

💠 نقص عقلانیت ابزاری مدرن 🖋حسین کچوئیان ✴️ حادثه پیاده‌روی اربعین یک اتفاق غریبی است که ذهن، تشنه فهم آن است. حادثه اربعین از لحاظ شکل کنش دقیقاً مقابل منطق نظام مدرن قرار می‌گیرد؛ چون نظام تجددی یک نظام عقلانی است و بیش از هر چیزی بر حسابگری تأکید دارد؛ اما در اربعین عقلانیت ارزشی حاکم است. در نظام مدرن که عقلانیت ابزاری حاکم است، هدف از عقلانیت، ابزاری برای رسیدن به اهداف دنیایی است. ❇️ در اربعین امکان تجربه جهان دیگری فراهم می‌شود. به‌بیان‌دیگر اربعین امکان تجربه متعالی و قدسی را برای ما فراهم می‌کند. ما برای اینکه نظم جهانی داشته باشیم باید با بنیان‌های ارزشی ارتباط برقرار کنیم. در دنیای امروز ارزش‌ها ما به ازای بیرونی ندارند، اما ارزش‌ها در اربعین ما به ازای عینی دارد و این حادثه نقطه مواجهه انسان با ارزش‌های دینی را فراهم می‌کند. به‌عبارت‌دیگر اربعین یک صحنه، زمان و مکان غیر دنیایی را فراهم می‌کند. در این فضا ما برای تجربه ارزش‌های متعالی، نیرویی پیدا کردیم که منابع قدسی‌کننده ما هستند. این در حالی است که در عالم، منابع قدسی کمی وجود دارد. 📖نشریه دیده‌بان شماره 42 🆔 @Didebane_Andisheh

💠 بنیادی به یاد استاد ✴️ از «حقوق شهروندی و عدالت» تا «روز نگاشت تنهایی»، از «ارزیابی نهاد علم در ایران» تا «عاشورا و رهایی»، آثارش را که می‌نگریم، به جزیره‌های دورافتاده‌ای می‌مانند که ارتباطی با هم ندارند؛ اما نزدیک که می‌شویم می‌یابیم که وی در سیر آثار خویش به انسان می‌اندیشید؛ انسانی متعالی، متصل به خدا، عدالت‌پیشه و قرارگرفته در جامعه؛ در یک جمله قلم او متوجه انسان مسلمان ایرانی است؛ قرار بود تا زبان مردمش باشد و دغدغه‌های آنان را به گوش جهانیان برساند. ❇️ با رفتنش، فریضه‌ای بر گردن هم‌کیشان خود نهاد تا با ژرف‌اندیشی در منظومه فکری و آثارش، نگاه همگان را به انسان، جامعه، علم و سیاست تغییر دهند. این فریضه حالا با تاسیس «بنیاد فکری معرفتی عماد افروغ» قابل امتثال بوده و حمایت گروه‌های علمی همچون دیده‌بان اندیشه را می‌طلبد. #بنیاد_عماد #دیده‌بان_۵۰ 🆔 @Didebane_Andisheh

💠 سوگواری و قیام ❇️ سوگواری امام حسین علیه‌السلام از فلسفه قیام ایشان جدا نیست؛ همان عاملی که موجب شد امام حسین قیام کند و شهادت را با افتخار بپذیرد، دلیل و فلسفه‌ای برای اقامه سوگواری ایشان است. اگر آن حضرت برای زنده نگه‌داشتن اسلام، دفاع از آموزه‌های دینی و اقامه امر به معروف و نهی از منکر قیام کرد، سوگواری برای آن حضرت نیز باید ابزاری برای تحقق و ترویج آموزه‌های دین مبین اسلام، اقامه عدل و امر به معروف و نهی از منکر باشد. ✴️ بنابراین، محافل و مجالس سوگواری که این اهداف را دنبال نکرده، چنین خواسته‌هایی را برآورده نکنند و محتوا و جهت‌گیری درست نداشته باشند، با اهداف حسینی سازگار نیستند و از عقلانیت مورد انتظار، خالی‌اند. 📖نشریه دیده‌بان شماره 42 🆔 @Didebane_Andisheh

💠 عقلانیت در مناسک ✅ عزاداری بر امام حسین نه تنها مکتب اسلام و تشیع را زنده نگه می‌دارد؛ بلکه روحیه مبارزه با ظلم و ایستادگی و مقاومت در مقابل با فشار و سخت‌گیری سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی دشمنان اسلام و متجاوزان به میهن را در میان امت اسلامی باقی و پایدار نگه می‌دارد. در حقیقت عزاداری، تبلور عملی فریضه تولّی و تبرّی است. اگر محتوای عزاداری فقط بیان احساسات باشد، عاشورا و قیام کربلا برای عزادار در همان حد شور و احساس باقی می‌ماند. این در حالی است که اگر محتوای احساس با حماسه پیوند بخورد، قیام کربلا برای عزادار، حماسه‌ای احساسی می‌شود. ✴️ وقتی سوگواری همراه با معرفت باشد، سبب شکوفایی معنویت است. یادآوری برتری‌ها و مناقب و آرمان‌های اهل بیت آدمی را به سمت الگوگیری و الگوپذیری از آنان سوق می‌دهد. حضور آگاهانه در مجالس سوگواری بذر محبت و فضیلت را بارور می‌سازد و انگیزه لازم برای دریافت فضیلت‌ها را در افراد ایجاد می‌کند. افزون بر این، اشکی که نشانه‌ای از اهداف امام داشته باشد، عامل نجات است. 📖نشریه دیده‌بان شماره 42 🆔 @Didebane_Andisheh

💠 طراحی مُد شرعی 🖇 دیده‌بان اندیشه شماره ۵۰ ✴️ تکثر و تنوع در رنگ و طرح، بارزترین خصلت پوشش زنان ایرانی است که مرحوم #عماد_افروغ آن را برجسته ساخته و همه آنها را بازتابنده حجاب و عفت شرعی می‌داند. از نظر ایشان مهمترین مشکل در بحث پوشش زنان، عدم خلاقیت در طراحی مدهای بومی با استفاده از خرده‌فرهنگ‎‌های داخلی است که جای خود را به کپی‌کاری و تقلید از الگوهای وارداتی داده است. ❇️ تکرار و عدم پویایی در طرح‌ها یکی دیگر از مشکلات جدی طراحی مد است که منظور از آن محدودشدن طراحان به فرم‌ها و قالب‌های خاص، نبود تنوع در رنگ‌ها، طرح‌ها و عدم به‌روزرسانی و نیز عدم نوآوری در سبک پوشش مبتنی بر اقتضائات فرهنگی بومی است. 🌀 ادامه دارد... ⚠️ علاقه‌مندان برای تهیه نسخه چاپی یا الکترونیکی ویژه‌نامه بررسی اندیشه مرحوم عماد افروغ، می‌توانند از طریق آیدی @m110614 اقدام نمایند. 🔻پایگاه تحلیلی تخصصی عصر زنان 🌐 |@asrezanan_ir|

#بازتاب 📌 بازتاب فروش شماره 50 نشریه دیده‌بان اندیشه در وبسایت «خبرگزاری ایکنا» ❇️ برای خرید نسخه چاپی یا الکترونیکی این شماره در طرح فروش ویژه با ارسال رایگان، فقط تا پایان هفته جاری فرصت باقی است. 🌐 لینک خرید در ایتا و تلگرام @m110614 🙏 با ما همراه باشید! 🆔 @Didebane_Andisheh

❇️ انحصار توسعه در اقتصاد 👤 محسن میرمهدی منظور از توسعه در جهان امروز صرفا توسعه اقتصادی با معیارها و موازینی خاص است و اگر گاهی سخن از توسعه فرهنگی هم به میان بیاید مقصود آن فرهنگی است که در خدمت توسعه اقتصادی قرار دارد. اگر مرتضی آوینی امروز در قید حیات بود، در مورد فرهنگ و عدالت در جامعۀ فعلی ایران چه نظری داشت؟ سید مرتضی آوینی نوعی نقد فرهنگ فردی و اجتماعی را مطرح کرد که تا آن زمان در ادبیات فرهنگی و سیاسی ایران بسیار کم‌نظیر بود. اگر در آن دوره منتقدانی همانند جلال آل‌احمد و علی شریعتی در آرزوی تغییرات پایه‌ای اقتصادی اجتماع فعالیت می‌کردند، آوینی در مسیر بثمر رسیدن آرمان‌های انقلاب زندگی و تلاش می‌کرد. 👤 سید احسان خاندوزی توسعه، تداوم اندیشه‌ی ترقی است و منظور آن در جهان امروز صرفا توسعه اقتصادی با معیارهای خاص است؛ معیارهایی که در راس آن درآمد سرانه و مصرف بیشتر است. فروپاشی خانواده، اضمحلال اخلاق، تخریب محیط زیست و فقر و توزیع نابرابر نتیجه این جهت‌گیری است. حرکت به سوی تکامل و تعالی در اسلام لزوما با توسعه مادی و اقتصادی همراه نیست؛ هرچند مخالف آن هم نیست. به بیان دیگر هدف حکومت اسلامی در مبارزه با فقر، دستیابی به عدالت اجتماعی است نه توسعه یعنی مبارزه با فقر در خدمت اعتلای معنوی و فرهنگی. در نظام اعتقادی ما آن توسعه‌ای معتبر است که بر تعالی روح بشر تکیه دارد و این، به پرهیز از فزون‌طلبی و اسراف و تبذیر و یک الگوی مصرف متعادل منتهی می‌شود نه به رشد اقتصادی محض. 📖نشریه دیده‌بان شماره 49 🆔 @Didebane_Andisheh

✅ هَمزیستی مالِکان مُشاع 👤 ابوالقاسم فنایی 📌 به نظر من میان اخلاق دینی و اخلاق فرادینی دربارۀ هنجارهای مطلوب در اخلاق محیط زیست، «اجماع هم‌پوش» وجود دارد. اجماع هم‌پوش روشی است برای رسیدن به مبنایی مشترک در مقام عمل و همکاری جمعی. 📌 اینکه قرآن انسان را اشرف مخلوقات می‌نامد، به معنای داشتن حق بیشتر نیست؛ بلکه به معنای داشتن تکلیف بیشتر است. 📌 خلیفه‌بودن انسان به این معناست که بخشی از مسئولیت خداوند در قبال محیط زیست و برآوردن نیازهای سایر موجودات طبیعی بر دوش انسان نهاده شده است. 📌 طبیعت ملک مشاع همۀ موجودات زنده است و همۀ موجودات زنده حق دارند از طبیعت استفاده کنند؛ البته بهره‌برداری مالکان مشاع از طبیعت باید براساس هنجارهای منصفانه تنظیم شود. 📖دیده‌بان اندیشه شماره 39 🆔 @Didebane_Andisheh