♨️ خاطره یک شاعر: 🌸اردیبهشت سال ۹۵ در #مراسم یادواره #شهدا، آقای سلیمانی را دیدم. گفتم: سردار! اون متن «یاران همه رفتند، #افسوس که جا مانده منم» که توی فلان مصاحبه‌ات خوانده بودی رو از کجا آورده بودی⁉️ 🍃(یک مصاحبه قدیمی از #ایشان دیده بودم که در آن کلمات شعرگونه‌ای را خوانده بودند با این #مضمون): یاران همه رفتند، افسوس که جا مانده منم #حسرتا این گل 🥀خارا، همه جا رانده 🌸منم پیر ره آمد و # رفتن آموخت آنکه نا رفته و جا مانده منم خندید 😃و گفت: چطور❓ فاتحانه گفتم: چون نه #وزن داره، نه ردیف و نه قافیه! حالا نوبت او بود که پاتک بزند. دست گذاشت روی شانه‌ام 🌟و گفت: شعر اصلی ما در میدان جنگ است! وزن ما روی #صبحتسینه دشمن! ردیف ما صف بچه‌های رزمنده! قافیه ما فریاد #الله‌اکبر است! 🍃بعد رو کرد و با #بقیه گپ زد و من مبهوت از این #حاضر جوابی او بودم که پاتک توی پاتک زد و ناگهان رو کرد به من و گفت: خدا کنه #شهید بشم و تو برام #شعر با وزن و قافیه بگی! #حاج_قاسم_سلیمانی🌷 🍃🌹🍃🌹

🌀یکے از بچه ها رو #فرستاده بود دنبالم ، وقتے رفتم #سنگر_فرماندهے بهم گفت: دوست دارم شعر " ڪبوتر بام حسین (ع) " رو برام بخونے.. 🌀گفتم: حاجی قصد دارم این #شعر رو برای کسی نخونم، آخه برای هرکسی کہ خوندم #شهید شده، گفت: حالا که اینطور شد حتما باید برام بخونے هر چے اصرار کردم که حاجی الان دلم💗 نیست بخونم، زیربار نرفت، شروع کردم به خوندن : 🌀دلم مےخواد #کبوتر 🕊بام‌حسین بشم من فدای صحن حرم و نام‌حسین بشم من دلم مےخواد زخون پیکرم وضو بگیرم مدال افتخـارِ نوڪری از او بگیرم ... #همینطور ڪہ مےخوندم حواسم به حاجے بود ، حال و هواے دیگه ‌ای داشت. صداے گریه‌ 😭اش پیچیـد تو سنگر ... 🌀دلم میخواد چو لاله ای نشگفته پرپر بشم شهد #شهادت بنوشم مهمان اڪبر بشم.. وقتے #گلوله_توپ خورد کنارش #مهمون علی اکبر امام حسین (ع) شد، همونطوری کہ مےخواست ، اونقـدر پاره پاره کہ همه بدنش رو جمـع کردند تو یه ڪیسه کوچیک... ✍ راوی : حاج علی مالکےنژاد #شهید_احمد_کریمی🌷 #فرمانده‌گردان‌حضرت‌معصومه #لشکر۱۷علےبن‌ابیطالب #ما_ملت_شهادتیم #ما_ملت_امام_حسینیم 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

از تو چه پنهان عـــاشقت بــودم...! از دل نه از سلول سلولم... #عشق #عبدالجبار_کاکایی #شعر #فراق #دلتنگی