📚منافات تشیع و تصوف
قسمت۱
اساساً اصول و قواعد تصوف با تشيع منافات دارد و تشيع به طور كلي يك گرايش مثبت و فعال است ولي تصوف مبتني بر تسليم به ناتواني و بي چارگي و دريوزگي و روي گردانيدن از ماديات و بلند پروازي است و بر اين ادعا مي توان چندين دليل ذكر كرد:
1_ تصريح بسياري از علماي شيعه و مورخان بر اين كه تمام فرق صوفيه غير جعفري و بلكه پيرو هيچ دين و مذهبي نبوده اند و اگر متأخرين صوفيه دم از تشيع مي زنند، براي فريب عوام شيعه بوده است.[1]
2- خود صوفيه بزرگان و سران سابق خود را به سني گري معرفي كرده اند ، كتابهايي نظير :« تذكره الالياء و نفحات الانس و طبقات صوفيه » را ملاحظه نمائيد تا صدق گفتار ما روشن گردد.
مثلا علي بن عثمان جلابي كه يكی از قطاب صوفيه است، گفته است : صوفي حقيقي ابوبكر است ، و شيخ عطار نيز در منطق الطير گويد:
خواجه اول كه يار غار اوست «ثاني اثنين اذ هما في الغار» اوست [2]
پی نوشت
1. به كتابهائي كه در رد صوفيه نوشته شده است، مراجعه شود.
2. منطق الطیر ۳۳.
#نقد_تصوف
#شیعه #سنی
#شیخ_عطار
→ @sheikh_kafi | شیخ احمد ڪـافی
📚منافات تشيع و تصوف
قسمت2
3_ اين كه در كتب قدماي صوفيه بلكه متأخرين آنها نامي از علماي بزرگ شيعه مانند : شيخ صدوق ، شيخ مفيد، شيخ كليني ، شيخ طوسي و غيره نيست ولي بزرگان علماي اهل سنت را ذكر كرده و مقامات و كراماتی براي آنها نسبت داده اند، مانند احمد بن حنبل و شيخ عبد القادر گيلاني و امثال آنها.
4_اين كه بسياری از اهل سنت ، شيعيان را « رافضی» و خبيث، بلكه بی دين می دانند اما سران صوفيه را از اولياء الله و صاحب مقامات و كرامات مي شمارند، پس بزرگان اهل سنت به عدم شيعه بودن آنها اذعان داشتند.
#نقد_تصوف
#رافضی #شیعه
#اهل_سنت
📚منافات تشيع و تصوف
قسمت3
5_ خود صوفيه قديم تصريح كرده اند كه: يكي از شرايط حتمی صوفيگری سنی بودن است چنانكه شيخ نجم الدين رازی در كتاب «مرصاد العباد» گويد: براي مريد و مرشد در تصوف بيست شرط است و يكی از شرايط حتمی، سنی بودن است.
6_ شهادت مؤلفان صوفيه و معرفی كردن مذهبشان در تأليفات خود؛ مانند مولوی در مجالس سبعه و مثنوي و شاه نعمه الله ولي در ديوان خودش و جامی در كتب خود، مثلا جامی در نفحات الأنس، گفته است: بين خواب و بيداری ديدم كه رؤسای اهل سنت آمدند و كتب و عقايد خود را نزد رسول خدا خواندند رسول خدا همه را تصويب كرد و احترام نمود ولی يك نفر رافضی آمد از عقايد و كتاب خودش بخواند، رسول خدا(ص) او را از خود براند و زجر داد »[1]
📚پی نوشت
5. نفحات الأنس، ص 372.
#نقد_تصوف
#مذهب_صوفیه
#رافضی
#مولوی #جامی