تشابه قیام امام خمینی قدس‎سره با قیام انبیاء صلوات ‎الله ‎علیهم 🔸...بعد از آن‌که حضرت امام‌ رضوان‌ الله‌ علیه نهضت روحانیت را شروع فرمودند، چیزهایی مطرح شد که قبلا مطرح نبود؛ مثل این‌‌که علما و منبری‌ها زندان بیفتند، شکنجه ببینند و تبعید ‌شوند، خود امام رضوان‌ الله‌ علیه در مقابل دولت و دربار شاه این‌گونه گستاخانه صحبت کند و بگوید: می‌گویم گوشت را بگیرند بیرونت بیندازند. یکی از مسائلی که برای ما طلبه‌ها بسیار عجیب بود این بود که یک مرجع تقلید این‌گونه با مسائل سیاسی کار داشته باشد. 🔸در آن‌ زمان ورود به مسائل سیاسی برای روحانیان انگ‌ شمرده می‌شد. برای مثال مرحوم سید ابوالقاسم کاشانی با مرحوم سید احمد و سیدمحمدتقی خوانساری از شاگردان برجسته آقا ضیاء عراقی(ره) بودند...اما مرحوم آقای کاشانی در تهران بود و به عنوان یک آخوند سیاسی شناخته می‌شد و بنده به یاد نمی‌آورم که کسی ایشان را در شمار مراجع ذکر کرده باشد. وقتی صحبت از ایشان می‌شد، می‌گفتند: ایشان آخوند سیاسی است و همین کافی بود که دیگر کسی درباره‌ مرجعیت ایشان سخن نگوید. 🔸...شاید بتوان حرکت امام رضوان‌ الله‌علیه را به حرکت بعضی از انبیا در دورانی که سابقه دینی در جامعه آن‌ها نبود، تشبیه کرد. قرآن درباره نهضت پیغمبر اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌وآله تصریح می‌فرماید که: «لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِیرٍ مِّن قَبْلِكَ؛ تا گروهی را که پیش از تو برای آنها بیم دهنده ای (از زمان ابراهیم علیه السّلام یا از زمان عیسی (علیه‎السّلام) نیامده بیم دهی.»(سجده، ۳) 🔸پیغمبر اکرم‌صلی‌الله‌علیه‌وآله در میان مردمی مبعوث شد که در کل جامعه بیش از ده دوازده نفر آن‌ها خواندن و نوشتن نمی‌دانستند. 🔸در مدت کوتاه بعثت پیامبر‌ صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله برکات الهی به دست مبارک ایشان نازل شد و اسلام بر همه عالم سایه افکند؛ نیمی از عالم در فرصت کوتاهی به اسلام گرایش پیدا کرده یا زیر چتر اسلام قرار گرفتند، ولی در همان زمان نیز بسیاری از مطالب وجود داشت که برای عموم مردم بدون ابهام نبود، ولی مردم به خاطر شخصیت پیغمبر اکرم‌ صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله، علاقه‌ای که به او داشتند و مقامی که خداوند متعال به ایشان داده بود، فرمایشات ایشان را می‌پذیرفتند و درصدد این نبودند که درباره آن تحقیق کنند و عمق مطلب را به دست بیاورند. 🔸اوائل نهضت حضرت امام رضوان‌ الله‌ علیه نیز مردم از روی علاقه‌ای که به ایشان داشتند فرمایشات ایشان را می‌پذیرفتند، حتی در بحث‌هایی که گاهی در جلسات خواص مطرح می‌شد، فرمایش ایشان فصل‌ الخطاب بود. ولی این مسئله لوازمی را به دنبال دارد. همان‌گونه که بعد از وفات پیغمبر‌ صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله در بین مسلمان‌ها اختلافاتی بروز کرد و تا آن‌جا به پیش رفت که اصحاب خاص و مسلمان‌های واقعی در اقلیتی شاذ قرار گرفتند. حداکثر دوازده نفر طرفدار علی‌ علیه‌السلام باقی ماندند. 🔸امیرمؤمنان علیه‎السلام مشغول دفن پیغمبر‌ صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله بودند که مسئله را به ایشان خبر دادند. ایشان بیل را روی خاک‌ها قرار دادند، دست به کمر گرفتند و آیات ابتدایی سوره عنکبوت را خواندند: «الم* أَحَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَكُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا یُفْتَنُونَ* وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَلَیَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِینَ؛ 🔸الف ، لام ، میم. رمزهایی میان اللَّه و رسول اوست * آیا مردم گمان کردند که آنان رها می شوند تا بگویند ایمان آوردیم و آنها ( به وسیله عمل ) آزمایش نخواهند شد؟!* بی تردید کسانی را که پیش از آنها بودند ( طبق سنّت جاریه خود به توجیه تکلیف ) آزمودیم پس بی تردید علم ازلی خداوند درباره کسانی که راست گفتند تحقق می یابد و درباره دروغگویان ( نیز ) تحقق می یابد ، و صدق راستگویان و کذب دروغگویان ظاهر می گردد.» (عنکبوت، ۳-۱) ۱۳۹۸/۰۱/۱۰ #تمثیلات #امام_خمینی 🌐 @mesbahyazdi_ir https://eitaa.com/difqom