و آنگاه که روزگار درازی بر او گذشت...فراموش میکند. سال ۹۶ حرم امام رضا چندتا دعای شخصی ورد زبونم بود کل ۴۰ روز. چیزایی که به نظر خودم محال بود حل شدنش...و چه فشار روانی ای داشت اینا برام. بعد اینکه برگشتم شهر خودمون یکی یکی حل شدن البته به تدریج و طی سالها. و من فراموش کردم... چند وقت پیش کاملا یهویی وقتی داشتم چند سال گذشته زندگیم رو بررسی میکردم دیدم ای دل غافل..غافل به معنای اتم کلمه😞 من هر آنچه که تو اون سفر براش دعا کرده بودم و از نظر خودم راهی برای حلش وجود نداشت رو به دست آوردم اونم با چه وسیله هایی...وسیله هایی که جفت و جور شدنش فقط میتونست دست امام رضا باشه... #دلخوشم_من_به_محالات_رضا