♥️#عـــــــڔڣــــــہ♥️ پیامبر اکرم(ص) : " در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی‌شود " [1]  روز عرفه همان بزرگ روزی از اعیاد مسلمین جهان است، اگر چه به اسم عید نامیده نشده؛ عظمت آن ازین باب است که حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره های جود، احسان و بخشش را به زیبایی برای ایشان گسترانیده است.  روایت شده كه حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را كه از مردم درخواست كمک می نمود را شنید، و به او فرمود: وای بر تو که در این روز از غیر خدا درخواست می كنی و حال آن كه امید می رود در این روز برای بچه های در شكم كه فضل خدا شامل آنها شود و سعادت مند گردند ...» [2]    پیامبر اکرم (ص):«خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمی‌کند». [3]  به واقع، عرفات نام جایگاهی است كه حاجیان در روز عرفه (نهم ذی الحجه) در آنجا توقف می كنند و به دعا و نیایش می‌پردازند و پس از برگزاری نماز ظهر و عصر به مكه مكرمه باز می‌گردند.   از سوی دیگر، از امام صادق(ع) سؤال شد: عرفات را چرا عرفات نامیده‌اند؟  حضرت فرمود: «جبرئیل، حضرت ابراهیم را روز عرفه به این مکان آورد، چون ظهر فرا رسید، جبرئیل گفت: ای ابراهیم! به گناه خود اعتراف کن و مناسکت را بیاموز! چون جبرئیل گفت اعتراف کن! این سرزمین عرفات نامیده شد». [4]    عرفه، روز رهایی از خرابه های نفس و روز بستن پنجره دل بر  تاریکی گناه است؛ روزی که می توان قلب را به نور پیوند داده و با کرانه معبود آشتی...  عرفات، همان نقطه آغاز برای بندگی کردن و تعهد عشق ورزی به آستان سراسر رحمت حضرت دوست است که قدم نهادن در صحرایش، بهار وجود بندگی را شکوفا می‌کند.  امروز، عرفه است روزی که زمزمه‏‌های حسین(ع)، هستی را به شوق می‌آورد و جهان را سرمست این همه سرسپردگی می‌سازد.  پس در این روز سلام بر حسین(ع) و سلام بر اصحاب حسین(ع)...