🇮🇷 🎥 روزمان را با #قرآن آغاز کنیم/ ترتیل صفحه ۳۱۲ قرآن کریم ( آیات ۹۵ تا آخر سوره مبارکه مریم و آیات ۱ تا ۱۲ سوره مبارکه طه )  🍃🌹🍃 🌺 پیامبر (ص) می‌فرمایند: «اَفضَلُ العِبادَةِ قَراءَةُ القُرآنِ» برترین عبادت، خواندن قرآن است. (مجمع البیان ۱/۱۵) 🎙 استاد پرهیزگار #ثامن | #روشنگری | #محرم 🆔 http://eitaa.com/meyarpb

🔴عاشورا و گام دوم انقلاب اسلامی 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ انقلاب اسلامی یک انقلاب به تمام معنا و همه‌جانبه بود؛ انقلابی در همه ابعاد زیست فردی و اجتماعی و تمدنی. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در بیانیه گام دوم، گام دوم انقلاب اسلامی را به عنوان «گام دوم فردسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی» نامیدند. برخلاف پندار برخی از روشنفکران مثل جناب دکتر سروش که گمان می‌کنند با فرهنگ حسینی نمی‌توان جامعه را مدیریت کرد، بدون تردید عاشورا و مکتب و فرهنگ حسینی، ظرفیت‌های بی‌نظیری برای تحقق اهداف و آرمان‌های گام دوم انقلاب اسلامی دارد. البته اصطیاد و استخراج این ظرفیت‌ها نیازمند نگاه فردسازانه، جامعه‌پردازانه و تمدن‌سازانه به قیام حسینی است. اگر از این منظر به مطاله رسالت حسینی و پیام‌ها و خطبه‌ها و نامه‌های آن حضرت بپردازیم خواهیم دید که چه ظرفیت عظیم و احیاناشده‌ای در مکتب حسینی و قیام عاشورا برای «فرد‌سازی»، «جامعه‌پردازی» و «تمدن‌سازی» وجود دارد. به عنوان نمونه، به یکی از سخنان آن حضرت که در مکه مکرمه و در جمع گروهی از علمای بلاد اسلامی ایراد شده است، اشاره می‌کنم. (تحف العقول، ص۱۷۰) آن حضرت در این سخنان بسیار مهم‌، خط‌مشی کلی جریان عاشورا و عاشوراییان را در سراسر تاریخ بیان کردند: اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ يَكُنْ مَا كَانَ مِنَّا تَنَافُساً فِي سُلْطَانٍ‏ وَ لَا الْتِمَاساً مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ؛ خدایا! تو می‌دانى که آنچه از ما صورت گرفت، رقابت در حکومت یا دستیابی به ثروت نبود؛ وَ لَكِنْ (بلکه هدف ما آن است که) １. لِنُرِيَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِينِكَ؛ نشانه‌های دین تو را آشکار کنیم؛ ２. وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِي بِلَادِكَ؛ اصلاح و درستی را در همه سرزمین‌ها نمایان کنیم؛ ３. وَ يَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِكَ؛ بندگان مظلوم تو آسودگی یابند؛ ４. وَ يُعْمَلَ بِفَرَائِضِكَ وَ سُنَنِكَ وَ أَحْكَامِكَ. و به فرایض و سنت‌ها و احکام تو عمل شود. همانطور که ملاحظه می‌کنید امام حسین(ع) در این سخنان، درست همچون پدرشان امام علی(ع) [نهج‌البلاغه، خطبه ۱۳۱] به صراحت فلسفه قیام خود را بیان می‌کند. در اینجا اساساً هیچ سخنی درباره حکومت یزید بن معاویه، مردم مدینه، مردم شام یا مردم کوفه و بصره و امثال آن نیست. نگاه یک نگاه جهانی و تمدنی است. سخن از نمایاندن پرچم‌ها و نشانه‌های دین در سراسر گیتی است. سخن از اصلاح «همه» بلاد و سرزمین‌ها است. سخن درباره دفاع از مظلومان و پابرهنگان عالم است؛ سخن از عملی کردن آموزه‌های دینی و الهی است. در گام دوم انقلاب اسلامی نیازمند تقویت این نوع نگاه به عاشورا و فرهنگ حسینی و نیازمند استخراج و استنباط آموزه‌های فردسازانه، جامعه‌پردازانه و تمدن‌سازانه از معارف حسینی هستیم. #عاشورا #امام_حسین https://eitaa.com/doostanevelayatmadar🌎

✨ ﴾﷽﴿✨ 🌿اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللهِ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتي حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَعَلى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَيْن🌿 #هفت_شهر_عشق

🔴 روز عاشورا اینگونه بهم تسلیت بگوئید: ⚫️ أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ صلوات الله علیهم 🔵 خداوند اجر ما را به سبب مصیبتی که از حسین به ما رسیده بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانی قرار دهد که در کنار ولی دم او، امام مهدی از خاندان محمد(ص)، به خونخواهی او برمی‌خیزند. 🌕 آری مهدویت حکمت عزاداری و معیار عزاداری است. 🆔 eitaa.com/emame_zaman

. 🌎♻️ ریشۀ اصلیِ قیامِ امام حسین 🖋 حضرت امام سیّدعلی خامنه‌ای [۱]. نه می‌توانیم بگوییم که حضرت برای «تشکیلِ حکومت» قیام کرد، و نه می‌توانیم بگوییم حضرت برای «شهید شدن» قیام کرد. امام حسین - علیه‌السّلام - هدفِ دیگری داشت که رسیدنِ به آن «هدف»، حرکتی را می‌طلبید که این حرکت، یکی از این دو «نتیجه» را داشت. پس حکومت یا شهادت، هیچ‌کدام «هدف» نبودند، بلکه دو «نتیجه» بودند. [۲]. هدف آن حضرت عبارت بود از انجام‌دادنِ یک «واجبِ عظیم» از واجباتِ دین که آن را هیچ‌کس قبل از امام حسین انجام نداده بود؛ نه رسولِ اکرم این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن؛ چون زمینۀ انجامِ این واجب، در زمانِ امام حسین پیش آمد. [۳]. دو نوع انحراف وجود دارد: گاهی مردم، فاسد می‌شوند، امّا احکامِ اسلامی از بین نمی‌رود، امّا گاهی هم مردم، فاسد می‌شوند، هم حکومت‌ها، هم علمای دین، به‌طوری‌که حقایقِ اسلام، تحریف و منکر را معروف و معروف را منکر، و خطّ اسلام را «صدوهشتاد درجه» عوض می‌کنند. آن حکم، حکمِ «تغییرِ وضع» و «تجدیدِ حیات»، یا به‌تعبیرِ امروز، «انقلاب» است که مربوط به «برگرداندنِ جامعۀ منحرف به خطّ اصلی» و «تضمین‌کنندۀ زنده‌شدنِ اسلام» است، بعد از آن‌که مُشرف به مردن است، یا مرده و ازبین‌رفته است. مسأله این است که اگر جامعۀ اسلامی «منحرف» شد و این انحراف، به‌جایی رسید که «خوفِ انحرافِ کلّ اسلام» بود، تکلیف چیست؟! [۴]. افزون‌بر‌این‌که باید انحرافِ اساسی در دین رخ داده باشد، شرطِ دیگرِ انجامِ این حکم، آن است که «زمینه» و «موقعیّت» برای انجامِ آن، مساعد باشد؛ چون خدای‌متعال، به چیزی که «فایده» ندارد و «اثر» نمی‌بخشد، تکلیف نکرده است. البتّه مراد از فراهم‌بودنِ موقعیّت، این نیست که «خطر»ی در پی نباشد، بلکه غرض این است که «پیامِ» قیام، به مردم منتقل خواهد شد و مردم خواهند فهمید و در اشتباه، نخواهند ماند. وجودِ «خطر»، این «تکلیف» را ساقط نمی‌کند، بلکه انجامِ این تکلیف، همیشه توأم با خطر است. در زمانِ ما، امام خمینی نیز از خطر نهراسید و هدف و تکلیفِ خود را قیام دانست. ازاین‎‌رو، انقلابِ اسلامی، پرتوی از قیامِ عاشورا است، با این تفاوت که آن قیام به نتیجۀ شهادت انجامید و این انقلاب، به نتیجۀ برپاییِ حکومتِ اسلامی. [۵]. در زمانِ امام حسین - علیه‌السّلام - هم «انحرافِ اساسی در اسلام» به‌وجود آمد و هم «فرصتِ مساعد برای اثرگذاری» پیدا شد. اوّلاً، بعد از معاویه، کسی به حکومت رسید که حتّی «ظواهرِ اسلام» را هم رعایت نمی‌کرد، چنان‌که اهلِ شُرب خَمر و فسادهای جنسیِ واضح و شعرسرایی بر رّد دین و مخالفتِ علنی با اسلام بود، ولی چون به‌عنوانِ ریاست بر جامعۀ اسلامی در قدرت قرار گرفته بود، نمی‌خواست اسمِ اسلام را براندازد. حاکمِ فاسد، جامعه را نیز فاسد می‌کند؛ چون بر جامعه و مردم، اثر می‌گذارد. ثانیاً، «زمینه» هم آماده است؛ یعنی فضای جامعۀ اسلامی، طوری است که ممکن است «پیامِ» امام حسین به گوشِ انسان‌ها در همان زمان و در طولِ تاریخ برسد، درحالی‌که اگر در زمانِ معاویه، امام حسین می‌خواست قیام کند، پیامِ او دفن می‌شد؛ زیرا سیاست‌ها به‌گونه‌ای بود که مردم نمی‌توانستند حقّانیتِ سخن را دریابند. ازاین‌رو، ایشان ده سال در زمانِ خلافتِ معاویه، امام بود، ولی قیام نکرد. [۶]. امام حسین قیام کرد تا آن واجبِ بزرگی را که عبارت از «تجدیدِ بنای نظام و جامعۀ اسلامی»، یا «قیام در مقابلِ انحرافاتِ بزرگ در جامعۀ اسلامی» است، انجام دهد، که این خودش، یک «مصداقِ بزرگِ امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر» است. [۷]. آن حضرت در مناسبت‌های مختلف، به همین معنا اشاره کرده است: وَعَلَی الاْسْلامِ الْسَّلامُ اِذ قَدْ بُلِيَتِ الاْمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزيدَ دیگر باید با اسلام، خداحافظی کرد، آن وقتی‌که اسلام به حاکمی مثلِ یزید، مبتلا گردد. وَ أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی أُرِيدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَسِيرَ بِسِيرَةِ جَدِّی وَ أَبِي‏ عَلِيِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ و همانا من براى سركشى و خودنمایی و فساد و ظلم‌، قیام نكردم، به‌یقین كه من برای اصلاح در میانِ امّتِ جدّم، قیام كردم و می‌خواهم به نیكی، سفارش و از بدی، نهی كنم، و مطابقِ سيرۀ جدّم، و پدرم على‌بن‌ابى‌طالب رفتار می‌نمایم. وَ أَنَا أَدْعُوکُمْ إِلى کِتابِ اللّهِ وَ سُنَّةِ نَبِیِّهِ، فَاِنَّ السُنَّةَ قَدْ أُمیتَتْ، وَ إِنَّ الْبِدْعَةَ قَدْ أُحْیِیَتْ و من شما را به کتابِ خدا و سنّتِ پیامبرش فرا مى‌خوانم؛ چراکه سنّتِ او را میرانده و بدعت را زنده کردند. (در خطبه‌های نمازِ جمعه، ۱۹ خرداد ۱۳۷۴). https://eitaa.com/doostanevelayatmadar🌎

🖼 امام موسی صدر: در هیأتی که دغدغه مبارزه با اسرائیل نباشد، شمر هم سینه می‌زند @Farsna