eitaa logo
دوستداران ولایت
1.1هزار دنبال‌کننده
24.7هزار عکس
20.1هزار ویدیو
65 فایل
صرفا جهت روشنگری،جهاد تبیین،بصیرت وآگاهی از برنامه های دشمن جهت آمادگی وتوانایی کافی درمقابله بانقشه های دشمنان دوستان عزیز،تبلیغات ارسال لینک ضدنظام وغیراخلاقی ممنوع می‌باشد کپی آزاد به شرط صلوات برمحمدو آل محمد(ص) لینک کانال @doostdaranvelayat
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 آمریکا، ساقی اقتصاددانان توهمِ اصلاح و مستیِ تخریب ✍ حسین زمانی میقان 🚨 ایالات متحده آمریکا دهه‌هاست با دقتی نظام‌مند به پرورش نسل‌هایی از اقتصاددانان در کشورهای هدف مشغول است؛ نسلی که با کتاب‌های جهت‌دار، بورسیه‌ها و فرصت‌های طلاییِ تحصیل مستقیم و غیرمستقیم در دانشگاه‌هایی چون شیکاگو و هاروارد، به ظاهری علمی و زبانِ اصلاحات اقتصادی مجهز می‌شوند. اما نسخه‌هایی که آمریکا در ذهن این اقتصاددانان نهادینه می‌کند، بیشتر به افیون شباهت دارد تا درمان! این اقتصاددانان، گویی مستِ نظریه‌هایی هستند که در خلاء کلاس درس رشد کرده و بی‌توجه به واقعیت‌های اجتماعی و بافت تاریخی کشورهای خود، بی‌وقفه نسخه‌های "اصلاح ساختار" می‌پیچند. حاصل این اصلاحات، در عمل چیزی نیست جز آزادسازی‌های بی‌ضابطه و گران‌سازی‌های بی‌انتهای قیمت‌ها، تخریب و کوچک‌سازی افراطی نهاد دولت و تسلیم معیشت مردم به منطقِ بی‌منطق سرمایه‌داران بازار و با توهمی به نام کارایی اقتصادی، بدل به سرپوشی بر فقر گسترده، نابرابری ساختاری و فروپاشی طبقه متوسط شده است. ساقیِ اصلی این مستی، همان نظام آمریکایی است که با ابزار دانشگاه، بنیادهای خیریه و نهادهای مالی بین‌المللی، هم نسخه می‌دهد، هم مُبَلِغِش را پرورش می‌دهد، هم برایش تریبون و بودجه فراهم می‌آورد تا به هدف خود که همان غارت است برسد. اقتصاددانانِ مست، به وضوح درد ملت را نمی‌فهمند. آن‌ها فقط با یک ماشین‌حساب و ذهن مکانیکی خود به شاخص‌ها و به مدل‌های ریاضی که با متن حقیقی جامعه مرتبط نیستند، می‌نگرند و هرگاه اعتراض و فریادی از کف خیابان‌ها بلند می‌شود، همچنان در هذیان اصلاح ساختار، به گران‌سازی و تجویز شوک اقتصادی خود مشغول‌اند... پ‌ن : تا زمانی که مردم ما به این درک نرسند که نه تحریم‌ها، بلکه توصیه این اقتصاددانان یا همان «نسخه‌های اقتصادی آمریکایی» عامل تخریب اقتصادند این چرخه ادامه خواهد یافت. نخستین قدم برای شکستن این چرخه و آغاز شکوفایی اقتصاد ملی است... حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد HokmranOnline
🟠 «وزیر PH‌سنج»: روایت ناگفته از اقتصاددانی که می‌خواهد عدالت را از شیکاگو بیاورد نه از نهج‌البلاغه! 🔹حالا که مدنی زاده قبول کرده خودش را در جایگاه وزیر و حکمرانی اقتصادی قرار دهد می‌توانم برخی از حرف‌هایی که در جلسه دو نفره‌ای که داشتیم و حدود ۱۰ ساعت طول کشید را بازگو کنم که مربوط به اعتقادات مدنی‌زاده است و نیاز است نمایندگان محترم بدانند. 1️⃣. مدنی‌زاده در مورد ماجرای نوشین هاشمی و ... آخرین استدلالش این است که نمی‌دانستم و آن زمان اطلاعاتی که امروز شما دارید در اینترنت موجود نبود که متوجه بشوم نوشین هاشمی و بنیاد پارسا چه می‌کند. اما این خلاف واقع است و زمانی که ایشان بورس شدند اطلاعات در اینترنت موجود بوده است. 2️⃣. مدنی‌زاده اعتقاد دارد علم اقتصاد غربی و شرقی ندارد و مثل فیزیک است. اعتقادی که تقریبا هیچ اندیشمند اقتصادی غربی هم آن را قبول ندارد و خلاف صریح نظرات امام و رهبری است. 3️⃣. با این حال مدنی‌زاده اعتراف می کند که اگر در یک دانشگاه دیگر درس می‌خواند اقتصاد را طور دیگری درک می‌کرد و این یعنی اقتصاد مثل ریاضی نیست و ایدئولوژی‌ها و مبانی ارزشی و هنجاری خودش را دارد. 4️⃣. مدنی‌زاده اعتقاد دارد اقتصاددان باید آنچه حکمران می‌گوید را انجام دهد و در حکمرانی دخالت نکند. چون اساسا علم اقتصاد چنین توانی ندارد. تعبیر مدنی‌زاده این است که حکمرانان می روند روی یک تپه‌ای و یک کاری انجام می‌دهند و وظیفه اقتصاددان این است که برود و PH آن را اندازه بگیرد! 5️⃣. مدنی‌زاده اما اعتقاد دارد با اینکه اقتصاد خوانده است اما بالاخره برای خودش نظریه عدالتی هم دارد! وقتی از او می‌پرسی این نظریه عدالت را از کجا آورده ای پاسخی ندارد! و طبیعتا از اساتیدش در دانشگاه شیکاگو گرفته است نه از اسلام و قرآن و نهج البلاغه! 6️⃣. مدنی‌زاده وقتی با جملات امام و آقا و شهید صدر و شهید بهشتی و شهید مطهری رو به رو می شود جبهه می‌گیرد و نمی‌پذیرد آنها را (به مورد ۴ دقت کنید) و معمولا می‌گوید اینها جای بحث دارد!!! 7️⃣. مدنی‌زاده صرف اینکه به "مالیات" اعتقاد دارد و با "دخالت حداقلی دولت" در برخی امور مخالف نیست می‌گوید نئولیبرال نیستم. متاسفانه ایشان به شدت در حوزه های اصلی علوم انسانی از جمله فلسفه علم و اقتصاد سیاسی و تاریخ علم ضعیف است و تفاوت‌های ابتدایی نظریه های عدالت را هم درک نمی‌کند. 8️⃣. مدنی‌زاده از بن دندان به "اقتصاد بازار آزاد" اعتقاد دارد و البته "طراحی بازار" را هم ذیل همین تفکر می‌پذیرد. مدنی‌زاده با نتایج بازار آزاد در غرب یعنی شکاف طبقاتی و ... مطلقا مشکلی ندارد و آن را طبیعی می‌داند. البته می گوید حکمران است که تعیین می کند ما به سمت کاهش شکاف طبقاتی برویم یا .... اما حالا که قرار است خودش در جایگاه وزیر اقتصاد بنشیند سوال اینجاست که آیا قانون اساسی و سیاست های کلی نظام را دنبال می‌کند یا خودش روی تپه می‌رود!!! 9️⃣. مدنی‌زاده هیچ تفاوتی با امثال نیلی و رنانی و ... ندارد. بلکه آنها نسبت به مدنی‌زاده با تجربه ترند و مثل مدنی زاده تک بعدی نیستند. 🔟. مدنی‌زاده چه بخواهیم و چه نخواهیم. چه بپذیریم و چه نپذیریم نتیجه و میوه یک پروژه تماما آمریکایی است که خودش هم به شدت از این موضوع ناراحت است اما از نتیجه ماجرا هیچ ناراحتی ندارد. امروز مدنی‌زاده بر کرسی وزارت خواهد نشست اما هیچ کس حق ندارد بگوید مدنی‌زاده یعنی حکومت آخوندی. اقتصاددانان و شاگردان مدنی‌زاده هم دست به کار شوند و PH دست گل مدنی‌زاده را اندازه بگیرند! 🔸من هیچ خصومت شخصی با کسی ندارم اما به عنوان کسی که ایران را دوست دارم و دلم برای مردم ایران می‌سوزد عرض می‌کنم که با آمدن مدنی‌زاده بحران اقتصادی عمیق‌تر می‌شود. ✍🏻حسین عباسی‌فر حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد
🔴 | سپاه شام در راه است!؟ ✍حبیب‌زاده 🔹بنابر نقلی در زمان قیام مختار، مردم کوفه را از سپاه شام می‌ترساندند که در راه است و قدرت آنان چنین است و چنان است. حال امروز برخی مردم را از سپاه آمریکا می‌ترسانند که اگر در جنگ اسرائیل با ما وارد شود جنگنده‌ها و بمب‌های آنها چنین است و چنان است! گویی تا الان اسرائیل به تنهایی به ما حمله کرده و یا به تنهایی مقابل موشک‌های ما ایستاده است. به فرض هم که آمریکا مستقیماً ورود کند ممکن است حجم تجاوزات آنها کمی افزایش یابد که البته در آن صورت بانک اهداف ایرانی در منطقه نیز افزایش یافته و دامنه جنگ به ضرر آمریکا گسترش خواهد یافت. 🔸قدر و اندازه ملت‌ها به اندازه دشمنان و تهدیدات آنها رشد خواهد یافت و با ایستادگی و مقاومت ملت ایران در پایان این جنگ، جهان با ایرانی بسیار متفاوت از نظر قدرت و اقتدار منطقه‌ای و جهانی روبرو خواهد شد.
🇮🇷🇵🇸 💢 | اینترنت ملی، سپری در برابر شبکه‌سازی دشمن ◾️▫️◾️ 🔹تجاوز اخیر رژیم صهیونی به خاک ایران نشان‌دهنده یک برنامه‌ریزی دقیق و از پیش طراحی‌شده بود. یکی از ابعاد این تهاجم، تلاش دشمن برای نفوذ سازمان‌یافته از طریق شبکه‌های ارتباطی بود. این نفوذ، عملیاتی پرریسک است که نیازمند بسترهای ارتباطی امن و کنترل‌نشده از سوی دشمن است. برای درک بهتر این موضوع، به یک نمونه عینی توجه کنید: چرا در جنگ اوکراین و روسیه، با وجود قدرت نظامی روسیه، مقامات این کشور هدف ترور اوکراین قرار می‌گیرند؟ پاسخ تا حدی در وابستگی اقتصاد و ارتباطات روسیه به شبکه جهانی اینترنت نهفته است. قطع دسترسی به این شبکه، تأثیراتی به‌مراتب عمیق‌تر از تحریم‌های اقتصادی کنونی بر روسیه خواهد داشت. 🔸در همین راستا، مسکو اقداماتی برای آماده‌سازی مقامات دولتی در برابر احتمال قطع دسترسی به اینترنت جهانی انجام داده است؛ سناریویی که می‌تواند حدود ۱۰۰ میلیون کاربر روس را از شبکه جهانی جدا کند. هدف روسیه از این اقدامات، حفاظت از داده‌های حساس نظامی و اطلاعات کاربران در رسانه‌های اجتماعی است. با این حال، نبود زیرساخت اینترنت ملی در روسیه، این کشور را در برابر سایبرتروریسم آسیب‌پذیر کرده است. 🔹این ضعف، یکی از عوامل اصلی موفقیت ترورها در این کشور است. اینترنت ملی نه‌تنها می‌تواند از سایبرتروریسم جلوگیری کند، بلکه مانع شبکه‌سازی نفوذ سازمان‌یافته دشمن نیز می‌شود. در ایران نیز، نبود اینترنت ملی بستری برای فعالیت شبکه‌های معاند فراهم کرده است. به‌عنوان مثال، ورشکستگی شبکه «من‌وتو» نشان داد که این شبکه‌ها با هزینه‌های هنگفت، نه‌تنها برای تولید محتوا و جهت‌دهی به افکار عمومی، بلکه برای تربیت و سازمان‌دهی شبکه‌های نفوذ فعالیت می‌کنند. غرب با حمایت مالی از رسانه‌های فارسی‌زبان مانند «ایران اینترنشنال»، به‌دنبال تداوم این فعالیت‌هاست. اما هدف اصلی چیست؟ این رسانه‌ها صرفاً ابزار تولید محتوا نیستند؛ آن‌ها به‌عنوان بستری برای جذب و کادرسازی افراد در شبکه‌های نفوذ عمل می‌کنند.در غیاب اینترنت ملی، برخی کاربران داخلی به شبکه‌های معاند متصل شده و در دام ارتباطاتی می‌افتند که می‌تواند آن‌ها را به‌تدریج وارد شبکه‌های نفوذ کند. 🔸دشمن از این خلأ بهره‌برداری کرده و بدون نیاز به انتقال فیزیکی افراد از مرزهای خاکی، از طریق مرزهای فکری و ذهنی نفوذ می‌کند. از این‌رو، ایجاد اینترنت ملی به‌عنوان یک پدافند سایبری ضروری است. این زیرساخت نه‌تنها از تهدیدات سایبرتروریستی و نفوذ سازمان‌یافته جلوگیری می‌کند، بلکه امنیت اجتماعی را تقویت کرده و از شکل‌گیری زمینه‌های خطرساز در برابر منافع ملی محافظت می‌کند. ✍🏻 محمد حکیمی |
🔴 سکوت خطرناک بیروت، تحرک خزنده جولانی! ⏪ نیروهای تحریر الشام تحرکات خود را در مرز سوریه و لبنان افزایش داده‌اند و حتی روزنامه الاخبار به نقل از منابع میدانی خود، از ورود نیروهای چندملیتی وابسته به این گروه به حومه شمالی طرابلس خبر می‌دهد. 🔻 بررسی این تحرکات، سناریویی پیچیده با نقش‌آفرینی بازیگران پشت‌پرده را به ذهن متبادر می‌کند: 1️⃣ اظهارات اخیر برخی فرماندهان جولانی درباره «دفاع از اهل سنت لبنان» یادآور ادبیات نیابتی‌ها برای مشروعیت‌سازی دخالت نظامی است. اما این بار، ماجرا صرفا فرقه‌ای نیست، بلکه بخشی از نقشه‌ای بزرگ‌تر در مرزهای غربی سوریه است. 2️⃣ تحرکات جولانی‌ها دیگر محدود به نمایش تبلیغاتی نیست. گزارش‌ها از انتقال جنگجویان خارجی و استقرار نیروهای مجهز در نزدیکی عکار و وادی خالد حکایت دارد؛ مسیری که می‌تواند راه را به‌سمت طرابلس باز کند. 3️⃣ شواهدی از هماهنگی‌های پشت‌پرده با اسرائیل دیده می‌شود. تل‌آویو که در مهار حزب‌الله از جبهه جنوبی ناکام مانده، حالا به‌دنبال ایجاد یک جبهه فشار در شمال لبنان از طریق نیابتی‌های جولانی است. 4️⃣ جولانی از ابتدا اعلام کرده که دشمنش اسرائیل نیست، بلکه حزب‌الله است؛ و حالا این موضع به‌شکلی میدانی اجرا می‌شود: تحریر الشام در نقش بازوی اسرائیل در شمال لبنان. 5️⃣ دولت لبنان تاکنون واکنش قاطعی به این تحرکات نشان نداده؛ نه هشدار رسمی، نه دستور میدانی. در حالی که ورود تدریجی نیروهای چندملیتی، تهدیدی جدی برای ثبات طرابلس محسوب می‌شود. 6️⃣ جناح‌های مخالف مقاومت نیز همچنان به‌جای توجه به خطرات مرزی، سرگرم مطالبه خلع سلاح حزب‌الله‌اند؛ گویی عامدانه از تحولات عکار و وادی خالد چشم پوشیده‌اند. 7️⃣ تحلیلگران هشدار داده‌اند که جولانی برای بقا و جلب حمایت خارجی، آماده اجرای هر مأموریتی است؛ از استقرار نیابتی‌ها تا تحریکات امنیتی در مرز لبنان. 8️⃣ نقشه در حال تکمیل است: فشار هم‌زمان از جنوب به‌دست ارتش اسرائیل و از شمال به‌وسیله نیابتی‌های جولانی. اما آیا ساختار سیاسی لبنان آن‌قدر بیدار هست که این پازل را درک کند؟
🔰 | خطر خودمشغولی: غفلت از مخاطب عام در برابر بمباران دشمن! 🔹جریانی که خود را پرچم‌دار انقلاب می‌داند و سال‌هاست مدافع سرسخت نظام بوده، این روزها، خواسته یا ناخواسته، در گرداب مناقشات داخلی غرق شده است. این جریان که باید سدی استوار در برابر دشمنان قسم‌خورده‌ وطن باشد، چنان گرفتار بگومگوهای بی‌حاصل شده که گویی فراموش کرده اصل ماجرا چیست. نگاهی به گروه‌های پرشمار در سکوهای بومی بیندازید؛ داستان خودمشغولی این جریان، چون آفتابی در روز روشن پیداست. 🔹اما خطر بزرگ‌تر کجاست؟ خط بزرگ‌تر اینجاست که ما در هیاهوی اختلافات داخلی، مخاطب عام را رها کرده‌ایم! مردمی که این روزها در پلتفرم‌های خارجی، زیر بمباران رسانه‌ای دشمنان و شبکه‌هایی چون اینترنشنال، تنها مانده‌اند. این مردم، تشنه‌ حقیقت‌اند و ما به‌جای تبیین و روشنگری برای آن‌ها، درگیر خودمان شده‌ایم. 🔹امروز، وظیفه‌ی اصلی ما چیست؟ پرداختن به تکلیف فوری جهاد تبیین! باید پناهگاه و جان‌پناهی باشیم برای مخاطب عام که زیر هجوم دشمن، به دنبال صدای حقیقت می‌گردد. در این برهه‌ حساس و سرنوشت‌ساز، وقت کلنجار با رقیب یا گلایه از یکدیگر نیست. زمان همدلی و انسجام است حول محور وطن! 🔹راه برون‌رفت از این خود مشغولی ها و بحث و جدل های بی حاصل، اعتماد به فرماندهان میدان، سربازان دیپلماسی و تبعیت از رهنمودهای ولایت حکیم است که بارها بر وحدت تأکید کرده‌اند. بیایید اختلافات را به فردا بسپاریم؛ وقتی که دشمن را به زانو درآورده‌ایم. امروز، روز ایستادن کنار مردم و تبیین حقیقت برای ایران است! ✍🏼
🔰 | خطر خودمشغولی: غفلت از مخاطب عام در برابر بمباران دشمن! 🔹جریانی که خود را پرچم‌دار انقلاب می‌داند و سال‌هاست مدافع سرسخت نظام بوده، این روزها، خواسته یا ناخواسته، در گرداب مناقشات داخلی غرق شده است. این جریان که باید سدی استوار در برابر دشمنان قسم‌خورده‌ وطن باشد، چنان گرفتار بگومگوهای بی‌حاصل شده که گویی فراموش کرده اصل ماجرا چیست. نگاهی به گروه‌های پرشمار در سکوهای بومی بیندازید؛ داستان خودمشغولی این جریان، چون آفتابی در روز روشن پیداست. 🔹اما خطر بزرگ‌تر کجاست؟ خط بزرگ‌تر اینجاست که ما در هیاهوی اختلافات داخلی، مخاطب عام را رها کرده‌ایم! مردمی که این روزها در پلتفرم‌های خارجی، زیر بمباران رسانه‌ای دشمنان و شبکه‌هایی چون اینترنشنال، تنها مانده‌اند. این مردم، تشنه‌ حقیقت‌اند و ما به‌جای تبیین و روشنگری برای آن‌ها، درگیر خودمان شده‌ایم. 🔹امروز، وظیفه‌ی اصلی ما چیست؟ پرداختن به تکلیف فوری جهاد تبیین! باید پناهگاه و جان‌پناهی باشیم برای مخاطب عام که زیر هجوم دشمن، به دنبال صدای حقیقت می‌گردد. در این برهه‌ حساس و سرنوشت‌ساز، وقت کلنجار با رقیب یا گلایه از یکدیگر نیست. زمان همدلی و انسجام است حول محور وطن! 🔹راه برون‌رفت از این خود مشغولی ها و بحث و جدل های بی حاصل، اعتماد به فرماندهان میدان، سربازان دیپلماسی و تبعیت از رهنمودهای ولایت حکیم است که بارها بر وحدت تأکید کرده‌اند. بیایید اختلافات را به فردا بسپاریم؛ وقتی که دشمن را به زانو درآورده‌ایم. امروز، روز ایستادن کنار مردم و تبیین حقیقت برای ایران است!
🔰 | خطر خودمشغولی: غفلت از مخاطب عام در برابر بمباران دشمن! 🔹جریانی که خود را پرچم‌دار انقلاب می‌داند و سال‌هاست مدافع سرسخت نظام بوده، این روزها، خواسته یا ناخواسته، در گرداب مناقشات داخلی غرق شده است. این جریان که باید سدی استوار در برابر دشمنان قسم‌خورده‌ وطن باشد، چنان گرفتار بگومگوهای بی‌حاصل شده که گویی فراموش کرده اصل ماجرا چیست. نگاهی به گروه‌های پرشمار در سکوهای بومی بیندازید؛ داستان خودمشغولی این جریان، چون آفتابی در روز روشن پیداست. 🔹اما خطر بزرگ‌تر کجاست؟ خط بزرگ‌تر اینجاست که ما در هیاهوی اختلافات داخلی، مخاطب عام را رها کرده‌ایم! مردمی که این روزها در پلتفرم‌های خارجی، زیر بمباران رسانه‌ای دشمنان و شبکه‌هایی چون اینترنشنال، تنها مانده‌اند. این مردم، تشنه‌ حقیقت‌اند و ما به‌جای تبیین و روشنگری برای آن‌ها، درگیر خودمان شده‌ایم. 🔹امروز، وظیفه‌ی اصلی ما چیست؟ پرداختن به تکلیف فوری جهاد تبیین! باید پناهگاه و جان‌پناهی باشیم برای مخاطب عام که زیر هجوم دشمن، به دنبال صدای حقیقت می‌گردد. در این برهه‌ حساس و سرنوشت‌ساز، وقت کلنجار با رقیب یا گلایه از یکدیگر نیست. زمان همدلی و انسجام است حول محور وطن! 🔹راه برون‌رفت از این خود مشغولی ها و بحث و جدل های بی حاصل، اعتماد به فرماندهان میدان، سربازان دیپلماسی و تبعیت از رهنمودهای ولایت حکیم است که بارها بر وحدت تأکید کرده‌اند. بیایید اختلافات را به فردا بسپاریم؛ وقتی که دشمن را به زانو درآورده‌ایم. امروز، روز ایستادن کنار مردم و تبیین حقیقت برای ایران است!
🇮🇷🇵🇸 💢 | هدف، جولانی نیست ◾️▫️◾️ 🔹 طی یک سال گذشته پربسامدترین و پر تکرارترین عبارتی که در دهان نتانیاهو می چرخد عبارت نظم نوین خاورمیانه (new middle east) است. نظم نوین مورد نظر نتانیاهو، پروژه‌ای استراتژیک برای تبدیل منطقه غرب آسیا به محیطی کنترل‌پذیر، تابع و سازگار با منافع صهیونیسم و حامی اصلی آن یعنی ایالات متحده آمریکاست. 🔹 اما هدف نهایی این نظم، حذف یا تضعیف بازیگران مستقل و مقاوم و ایجاد یک ساختار منطقه‌ای متشکل از دولت‌های تابع، تجزیه‌شده یا بی‌ثبات است که در تعامل مستقیم یا غیرمستقیم با رژیم صهیونیستی قرار دارند. برخی معتقدند چنین آتشی که امروز برپا شده است شبیه طرح مرزهای خونی رالف پیترز است. در این طرح بنا بر این است که همه کشورهای منطقه تجزیه شده و نقشه جدیدی در غرب آسیا شکل بگیرد. 🔹 لذا بازی را باید فراتر از جولانی و سوریه دید. این سگ رهاشده دیر یا زود پای یک به یک ملت ها و دولت های منطقه را خواهد گرفت و کسی از آن در امان نخواهد ماند . تنها راه همان جمله ای است که رهبر معظم انقلاب فرمودند «یقه جنایتکار نباید رها شود» ✍ یعقوب ربیعی
◽️فریب، این شکلی است 🔹فریب آمریکایی ها این شکلی است: 🔻بر تن سرکرده گروهک تروریستی "تحریر الشام" که دست پرورده خودشان است، کت و شلوار و کراوات می کنند و او را رئیس جمهور "سوریه آزاد" جا می زنند. حکومت و رئیس جمهوری، بدون قانون اساسی، بدون رای مردم و بدون انتخابات! 🔹با او ملاقات و مذاکره می کنند و به روی خود نمی آورند که همین چند سال قبل برای دستگیری او جایزه گذاشته بودند. مهم این است که او هم روند عادی سازی روابط کشورهای عربی را تایید کند. 🔻حتی ترامپ از جولانی تعریف و تمجید هم می کند و می گوید: "من با رهبر جدید سوریه ملاقات کردم؛ او گذشته‌ای قوی دارد. خیلی محترمانه بگویم، گذشته‌ای محکم دارد. اما من او را خیلی دوست داشتم. فکر می‌کنم نماینده خوبی خواهیم دید. برای مدیریت چنین کشوری، باید گذشته‌ای قوی داشته باشید. اگر آدم ضعیفی باشید، فقط وقت‌ تلف‌کردن است. او آدم قوی‌ای است و به نظرم خوب بود". 🔹برای جا افتادن نمایش و فریب بیشتر مردم سوریه (و دیگر ملت های منطقه)، ترامپ اعلام می کند که تحریم های سوریه را در دوره دولت جدید لغو می کند. 🔻اما اینها، ظاهر نمایش است و هیچ تضمین و امنیتی نمی آورد. در واقعیت امر، نا امنی و سرکوب و جنایت و خونریزی، ده ها برابر گذشته شده است. سوریه در کام تجزیه می رود، چون رژیم کوچک صهیونیستی، چنین می خواهد. 🔹ناگهان، در حالی که "سوریه آزاد" و "رئیس جمهور جولانی" حسابی باد شده و طمطراق پیدا کرده اند، بادکنک منفجر می شود! 🔻اسرائیل، از پشت پرده بیرون می آید و به بهانه حمایت از دروزی ها، وزارت دفاع و ستاد مشترک ارتش و ساختمان های وابسته به ریاست جمهوری سوریه را بمباران می کند؛ 🔹این، علاوه بر انبوه زیر ساخت های اقتصادی و انرژی و دفاعی و نظامی کشور سوریه است که اسرائیل ظرف چند ماهه پس از تسلط تروریست های تحریر الشام و جولانی به دمشق، منهدم کرده و در دولت بشار اسد قادر به انجام آن نبود. 🔻اسرائیل در حال نابودی تمام منابع و توانمندی های ملت سوریه (فارغ از نژاد و مذهب گرایش سیاسی آنها) است. همان گونه که در فلسطین و غزه برایش فرقی نمی کند، مسلمان را بکشد یا غیر مسلمان را. دیروز اسرائیل به سوریه حمله کرد.. سوریه ای که حاکمش الجولانی تروریست و صهیونیست است .
✍پزشکیان ، رئیس جمهور صلح طلب در کلام ، اما جنگ طلب در عمل ! در شرایطی که کشور در میان یک جنگ ترکیبی بی‌سابقه قرار دارد از حملات فیزیکی و سایبری گرفته تا تحریم اقتصادی و جنگ روانی، طرح علنی بحران‌هایی از جنس آب، آن هم از زبان عالی‌ترین مقام اجرایی کشور، اگر درست مدیریت نشود، می‌تواند به‌جای هشدار داخلی، به ارسال پالس ضعف برای دشمن تبدیل شود. اساساً دشمن با عدد و رقم و ادعا کاری ندارد بلکه با رفتار و تصویر عمومی تصمیم‌گیری می‌کند. ● وقتی رئیس‌جمهور، به‌جای تصویر امید و تدبیر، روی "غیرقابل انکار بودن بحران"و "خشک شدن چاه‌ها" و حتی "چمن‌کاری در نهاد ریاست‌جمهوری و..." مانور می‌دهد، آیا این دقیقاً همان تصویری نیست که تحلیل‌گر اطلاعاتی دشمن برای تشویق فرمانده اش به حمله لازم دارد؟ تصویری از یک ساختار ناکارآمد، ناهماهنگ، و در لبه فروپاشی منابع حیاتی و نارضایتی و... حالا کمی مکث می‌کنیم و به عقب برمی‌گردیم: در دوره‌ای که دشمن آشکارا طرح تجزیه ایران را روی میز گذاشته، جنگ آب یکی از ابزارهای کلیدی در این طراحی است. در چنین موقعیتی، آیا درست است که رئیس‌جمهور به‌جای ایجاد روایت اعتماد، خودش با زبان رسمی ، اعتماد عمومی را مخدوش سازد ؟ در این شرایط، حتی اگر مسئله‌ی آب واقعی و جدی باشد ، نحوه طرح آن نباید به گونه‌ای باشد که به جنگ روانی دشمن ضریب ببخشد. ● آیا نمیشد همین هشدار را در جلسه‌ی محرمانه‌ با مدیران منابع آب و استانداران مطرح کرد و در فضای عمومی، با ادبیات "در حال مدیریت و عبور از چالش‌ها هستیم" ظاهر شد؟ 🔍 این رفتار پزشکیان دقیقاً همان تصویرسازی‌ست که اتاق عملیات دشمن می پسندد : ایرانِ جنگ‌زده، ایرانِ بی‌آب، ایرانِ بدون الگوی مصرف، ایرانِ ناهماهنگ و ایرانِ... کامران غضنفری
فرش قرمزی که برای پوتین پهن شد؛ 📣 کشورهای منطقه عاقبت اوکراین را سرمشق قرار دهند! 🔰 غربی‌ها در ابتدای بحران اوکراین، وعده‌های بزرگی دادند؛ از تضمین‌های امنیتی مشابه ناتو گرفته تا کمک‌های مالی و نظامی که قرار بود راه را برای پیروزی کی‌یف هموار کند. اما این وعده‌ها عملاً اوکراین را گرفتار جنگی طولانی کرد که امروز، بعد از چند سال فرسایشی، نه‌تنها دستاوردی برایش نداشته بلکه موجودیت سرزمینی‌اش را زیر سؤال برده است. ▫️ در میدان نبرد، اوکراین متحمل شکست‌های پیاپی شد. بخش‌هایی از دونتسک، لوهانسک، زاپوریژیا و خرسون عملاً از کنترل کی‌یف خارج شد و چشم‌انداز بازپس‌گیری آنها با توجه به برتری لجستیکی و صنعتی روسیه تقریباً ناممکن به نظر می‌رسد. حتی کمک‌های میلیاردی غرب نیز نتوانست معادله میدان را تغییر دهد. ▫️ ورود دوباره ترامپ به کاخ سفید در ژانویه ۲۰۲۵، فصل تازه‌ای در این منازعه گشود. اروپایی‌ها همچنان اصرار به ادامه حمایت داشتند اما واشنگتنِ ترامپ به‌وضوح تمایلی به کشاندن این جنگ به آینده نداشت. همین اختلاف، شکافی عمیق در جبهه غرب ایجاد کرد: اروپا با وسواس به دنبال حفظ اعتبار خود بود، اما آمریکا ترجیح داد با سرعت به سمت معامله با مسکو برود. ▫️ اجلاس آلاسکا نقطه اوج این تغییر بود. ترامپ فرش قرمزی برای پوتینی پهن کرد که غرب سال‌ها تلاش کرده بود او را منزوی کند. مذاکره میان دو رهبر نه‌تنها نماد بازگشت مسکو به معادلات جهانی بود، بلکه نشان داد روسیه توانسته جنگ اوکراین را از سطح یک بحران منطقه‌ای به موضوعی تحمیلی بر کاخ سفید ارتقا دهد. ▫️ در داخل آمریکا هم این دیدار با انتقادات تندی همراه شد. بسیاری معتقد بودند پوتین بدون دادن امتیاز جدی، به اهدافش رسید: تثبیت دستاوردهای سرزمینی و به رسمیت شناخته شدن به‌عنوان طرف اصلی مذاکره. اوکراین در این میان بیش از پیش به حاشیه رفت. ▫️ اکنون بحث اصلی این است که اوکراین ناگزیر خواهد شد از بخشی از خاک خود دست بکشد. ترامپ آشکارا گفته پایان جنگ تنها در صورتی محتمل است که کی‌یف از عضویت در ناتو صرف‌نظر کند و در مرزهای جدید روسیه، واقعیت‌های میدانی را بپذیرد. به زبان ساده، همان چیزی که کرملین از آغاز جنگ به دنبالش بود. ▫️ چرا باید روسیه را باید برنده این منازعه دانست؛ زیرا هم در میدان جنگ برتری خود را تثبیت کرده، هم در عرصه دیپلماتیک از انزوا درآمده و هم توانسته غرب را دچار شکاف و تردید کند. اوکراین اما، پس از سال‌ها جنگ و ویرانی، به نقطه‌ای رسیده که ناچار است واقعیت‌های تحمیل‌شده را بپذیرد ▫️ این وضعیت برای کشورهای دیگر منطقه نیز حامل یک پیام روشن است: تکیه بر طناب پوسیده آمریکا، می‌تواند آنها را تا مرز فروپاشی و تجزیه ببرد. اوکراین امروز نمونه زنده‌ای است از اینکه وعده‌های غرب نه‌تنها امنیت نمی‌آورد بلکه هزینه‌های جنگی ویرانگر را هم به دوش کشورها می‌گذارد.