#شرح_حدیث 💠 حق مسلمان بر مسلمان 🔅#امام_صادق_علیه_السلام فرمودند: 🔸 حقُّ المُسلِمِ عَلَی المُسلِمِ اَن لا یَشبَعَ وَ یَجُوعُ اَخُوهُ؛ 🔹حق مسلمان بر مسلمان آن است که خودش سیر نباشد و برادرش گرسنه بماند. 📚 کافی، ج۲، ص۱۷۰ ✍️ شرح حدیث: بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی(گلستان، سعدی.) ▫️علاوه بر حقّ انسانی و وظیفه ای که در برابر همنوع، بر دوش ماست، تکلیف دینی نیز نسبت به هم کیش و هم آیین دارم. مسلمان، در برابر مسلمان دیگر وظیفه مند است، ادای این تکلیف نیز واجب است. یکی از این وظایف، مواسات، ایثار و خدمت است. 🔅 #پیامبر_اکرم_(ص) فرموده است: «کس که سیر بخوابد، در حالی که همسایه اش گرسنه است، به من ایمان نیاورده است». این سخن اشاره به این گونه حقوق و وظایف دارد. اگر برادر دینی کسی گرسنه، تشنه عریان و فقیر باشد و او تمکّن مالی داشته باشد و بتواند کمک کند، ولی در عین حال بی خیال باشد، طعم ایمان و مسلمانی را نچشیده است. اگر این حسّ عاطفی و همبستگی دینی در جامعه زنده باشد، محرومیّت و فقر، از امّت مسلمان رخت برمی بندد. در سیره ی پیشوایان دین، نمونه های فراوانی دیده می شود که به همنوعان و هم کیشان خود مساعدت و انفاق می کردند و به طور ناشناس و بی خبر، به آنان کمک می رساندند. این است، راه و رسم مسلمانی. 📗 حکمت های صادقی، #جواد_محدثی . 🌋 @doostibakhoda

💠 زیان دو برابر! ✳️امام_کاظم_علیه_السلام : اِیّاکَ اَن تَمنَعَ فی طاعَهِ اللهِ فَتُنفِقَ مِثلَیهِ فی مَعصِیَهِ الله؛ 🔸مبادا که از خرج کردن در راه خدا دریغ کنی، که در نتیجه دو برابر آن را در نافرمانی خدا خرج کنی! 📚 مسند الامام الکاظم(ع)، ج۳، ص۲۴۷ ✍️شرح حدیث: بهترین مال، آن است که از راه حلال به دست آید و در راه حلال مصرف شود. درآمدهای حرام، برکت ندارد. به علاوه پاسخگویی به «از کجا آورده ای؟» درباره آنها دشوار است. مال و ثروت که عطیّه ی الهی است، باید در راه خداپسند خرج شود. 🔻راه های خداپسند و طاعت، مثل کمک به بینوایان، قرض الحسنه به مؤمنین، احسان و اطعام نسبت به خویشاوندان و دوستان، سفرهای زیارتی مثل حج و عتبات و مرقد امام زادگان، تأسیس مراکز عامّ المنفعه و ساختن مدرسه و درمانگاه و مداوای بیماران و... کسی که از خرج در راه خدا سر باز زند و دلش نیاید در این راه ها هزینه کند، گرفتار خرجهای حرام می شود که هم مالش را از دست می دهد، هم دچار عقوبت و مؤاخذه می شود. ▫️هر که گریزد ز خرابات شهر ▫️بارکش غول بیابان شود سعدی هم گوید: ▫️چو سائل از تو به زاری طلب کند چیزی ▫️بده، وگرنه ستمگر به زور بستاند بزرگ ترین حسرت آخرت برای افراد این است که از امکانات مالی خود در راه خلاف استفاده کرده باشند. از یاد نبریم که یکی از سؤالهای مهم قیامت نسبت به اموال، این است: از کجا آورده ای؟ و... در کجا خرج کردی؟ 📗 حکمت های کاظمی ، #جواد_محدثی 🌋 @doostibakhoda

💠قدر عافيت كسى داند كه... 🔅 #امام_علی_علیه_السلام : شَيْئانِ لايَعْرِفُ فَضْلَهُما إلاّ مَنْ فَقَدَهُما: ألشَّبابُ وَالعافِيةُ. ▫️دوچيز است كه فضيلت آن دو را نمى‏شناسد مگر كسى كه آنها را از دست بدهد: جوانى و عافيت. 📚 غررالحكم ج۴ ص۱۸۳ 🔅شرح حدیث: ✍️ البته تنها جوانى و عافيت چنين نيست. هر نعمتى چنين است كه تا هست، قدرش ناشناخته است و چون از دست رفت، قدرش معلوم مى‏شود؛ مثل: فراغت، قدرت، پدر و مادر، دوست خوب، فرصت آموختن، همسر و... ولى دو نعمت ياد شده، گوهرهاى گرانبهاترى هستند، بى‏بديل و دست نيافتنى. ❔ كدام سالخورده است كه حسرت ايام جوانى و فراغت آن دوران را نداشته باشد؟ ❓ كدام گرفتار و بيمار است كه از دوران خوش آسايش و آرامش و تندرستى با اندوهى تلخ، ياد نكند؟ به گفته سعدى: قدر عافيت كسى داند كه به مصيبتى گرفتار آيد. ▫️با اين حساب، مى‏توان بخشى از حسرتهاى آينده را با قدرشناسى از نعمتهاى موجود كاهش داد. استفاده بهتر از فرصت جوانى و بهره‏ورى كامل از دوره نشاط و سلامتى و توانايى جسمى و آرامش و آسايش و امنيت اجتماعى، نشانه شناخت قدر و قيمت اين دوگوهر است. 🔻نبايد گذاشت نعمت از كف برود، آنگاه به ارزش آن در شرايط فقدان پى‏برد. قدر و ارزش نعمت‏ها را تادر اختيار ما هست، بشناسيم كه فردا دير است و بى‏ثمر! 📗 حکمت های علوی ، #جواد_محدثی . 🌋 @doostibakhoda