🔷 استاد #علی_صفایی_حائری : 🔹 نباید گرو موقعیت‌ها بود که اگر با فلانى باشم بهتر خواهم بود . اگر با فلانى ازدواج کنم ، به من رشد مى‌دهد و از این حرف‌ها ... چون هیچ کسى نمى‌تواند به تو رشد بدهد . این تو هستى که در هر موقعیتى مى‌توانى رشد کنى و یا خسارت ببینى . 🔹 گیرم تو در کنار #رسول باشى و یا همراه #فاطمه ، این درست که اینجا زمینه بهتر است ، ولى این هم هست که تکلیف بیشترى از تو مى‌خواهند . 🔹 در هر حال این زمینه‌ها مهم نیستند ، وضعیتى که تو مى‌گیرى و اطاعتى که تو خواهى داشت ، تو را بالا می‌برد و یا پایین مى‌آورد . 🔹 البته این حرف‌ها بر ما که با چیزهاى دیگر مأنوس بودیم ، سنگینى مى کند . ما دوست داریم با فلانى باشیم و در فلان جا زندگى کنیم و اسمش را هم مى‌گذاریم خدا و رشد ! 🔹 غافل از آنکه رشد ما در گرو همین اطاعت و تقوى ، همین عبودیت است ؛ یعنى اینکه در هر موقعیتى تکلیف مان را بیاوریم و اسیر موقعیت‌هاى خوب و یا بد نباشیم . 📚 کتاب #صراط ، ص ۱۵۰ . ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🔰شب قدر 🔶🔸 امشب شب قدر است و قدر يك حد روحى است. زمان ندارد، كه تقدير حق در زمان و مكان نيست. 🔸شب قدر، مثل اسم اعظم، حد روحى ماست. مرحله ‏اى از معرفت ماست. و درك شب قدر هم، به همين معناست. 🔸 شب قدر براى اين است كه ما فرصتى براى جمع بندى از خود و كارهاى خود داشته باشيم. محاسبه و حسابرسى داشته باشيم، كه آيا از خاك و چوب كمتريم؟! 🔸 بگذار «يا لَيْتَنى كُنْتُ تُراباً» را همين امروز بگوييم، نه روزى كه ديگر حاصلى نداريم. 🔸 يك دانه گندم را وقتى به دل خاك مى‏ دهند، هفتاد برابر برمى‏ گرداند. 🔸 پس حاصل من كو؟ شكوفه ‏هاى من كو؟ جز كينه ‏هاى متراكم، جز نفرت‏ ها، جز حسادت‏ها و جز توقع‏ هاْ، چيزى در دل من سبز نشده است. 🔸 در سوره عاديات آمده است: قسم به حركت كه انسان راكد و ناسپاس است؛ 🔸 «إِنَّ الْانْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ»، بى ‏فايده است و راه نيفتاده. انسان جز براى ربّش براى همه چيز مى ‏دود. 🔸 «قُتِلَ الْانْسانُ ما أَكْفَرَه» ؛ مرده باد اين انسان كه چه ناسپاس است! 🔸 در حالى كه همه هستى به او ختم شده و پيوند خورده است. او ثمره و ميوه همه هستى است. 📝 استاد #علی_صفایی_حائری 📚کتاب #اخبات : ص ۹۵ 🌋 @doostibakhoda