#اخلاق_تشکیلاتی🌿 ﻣﺜﻞ ﺩﺍﻣﺎد! ﺁﻗﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩ‌ﻫﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﻱ ببین! ﺑﺒﻴﻦ ﭼﻪ ﻣﺆﺩﺏ ﺍﻥ! ﭼﻪ ﺑﺎ ﻭﻗﺎر! ﭼﻪ ﺳﺮ ﺑﻪ زیر! ﭼﻪ ﻛﻢ ﺣﺮف! ﭼﻪ ﻣﺮتب! ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ‌ﻫﺎ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﺎﻥ ﮔﻞ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻨﺪ، ﻭ ﮔﻞ ﻣﻲ‌ﺷﻨﻮﻧﺪ، ﻫﻤﻪ ﺷﻮﺧﻲ ﻭ ﻣﺰﺍﺡ ﻣﻲ‌ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﺳﺎﻛﺖ ﻭ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻭ ﻣﻮﻗﺮ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﻧﺸﺴﺘﻪ، ﻭ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ، ﻭ ﻫﺮﮔﺰ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﺪ. ﭼﺮﺍ؟ ﭼﺮﺍ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻫﻤﺮﻧﮓ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ، ﭼﺮﺍ ﻣﺜﻞ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﻧﻴﺴﺖ؟ ﭼﻮﻥ ﭘﻴﺶ ﺧﻮﺩ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﺪ: ﺁﻥ ﻛﻪ ﺯﻳﺮ ﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ ﻳﺎ ﺁﻥ ﻛﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺷﻮﺩ ﻣﻨﻢ، ﻧﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ. ﻳﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺑﺎﻟﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ، ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﻈﺮ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺭﺍ ﻣﻲ‌ﺩﺍﻧﺴﺘﻴﻢ ﻧﮕﺎﻫﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ‌ﺷﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻧﻤﻲ ﮔﺮﻓﺘﻴﻢ ﻭ ﻫﻢ ﺳﺎﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻧﻤﻲ ﺷﺪﻳﻢ ﻭ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﺑﻮﺩﻳﻢ ﻛﻪ ﺁﻗﺎ ﺩﺍﻣﺎﺩﻩ! ﻫﻤﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﻣﺎ ﺁﺩﻡ‌ﻫﺎ ﻫﻤﻴﻦ «ﻫﻤﻪ» ﺍﺳﺖ، ﻫﻤﻪ ﺍﺵ ﻣﻲ‌ﮔﻮﻳﻴﻢ: ﻫﻤﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺍﻧﺪ. ﻳﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ، ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺯﻣﻴﻦ می زند. 📚مثل شاخه های گیلاس،محمدرضا رنجبر