👁🗨 #نگاه 🔹علت دشمنی آمریکا با ایران چیست؟ #احمدرضا_هدایتی 🔸این روزها خیلی از افراد جامعه تحت تأثیر القائات عوامل مزدور دشمن و بعضاً افراد ناآگاه فعال در فضای مجازی، علت دشمنی آمریکا با ایران را در شعار «مرگ بر آمریکا» خلاصه می‌کنند. اکثر این افراد اگرچه واقعاً سردمداران آمریکایی را به علت ماهیت استکباری و خباثت نهفته در وجود آنها، مستحق مرگ می‌دانند، اما بسیاری از آنها نیز معتقدند که نباید نفرت از ظلم و قلدری و زورگویی یانکی‌ها را با شعار «مرگ بر آمریکا» علنی ساخت، بلکه باید برای جلوگیری از تشدید شرارت آنها، از اقدامات علنی حتی در حد شعار اجتناب نمود. اما آیا واقعاً شعار «مرگ بر آمریکا» و اظهارات ضداستکباری برخی از مسئولین کشور، علت اصلی کینه و دشمنی آمریکا علیه دولت و ملت ایران است. در پاسخ به این سؤال باید گفت؛ اگر چنین است، پس علت برخورد رذیلانه آمریکا با افرادی نظیر مرحوم مصدق که گرایش به همکاری با آمریکا داشت چیست و چرا با کودتای 28 مرداد سال 1332 دولت وی را سرنگون کردند؟ آیا ملی شدن صنعت نفت به نفع مردم و احتمالِ کوتاه شدن دست آمریکا از غارت منابع نفتی و معدنی ایران و پایان دادن به استفاده این کشور از یک ثروت بادآورده در منطقه، علت این دشمنی نبود؟ در واقع، آمریکایی‌ها از همان ابتدای ورود به ایران همواره تلاش داشتند، تا از یک‌سو به بهانه مشارکت در استخراج و صدور نفت، طلای سیاه ایران را با سهم سود بسیار بالا به یغما ببرند و از سوی دیگر با تبدیل ایران به یک بازار بزرگ برای کالاهای عمدتاً مصرفی آمریکایی، این اجناس را با قیمت‌هایی چندین برابر قیمت تمام شده، به مردم ایران تحمیل نمایند. در ادامه نیز وقتی دولت آمریکا توانست در ابعاد مختلف سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و حتی اجتماعی بر ارکان حکومت ایران تسلط نسبی پیدا کند و از موقعیت ایران به‌عنوان یک پایگاه نظامی، جهت حضور در منطقه و در کنار بزرگ‌ترین رقیب بین‌المللی خود یعنی شوروی سابق بهره ببرد، کمپانی‌های تسلیحاتی آمریکایی نیز اجازه یافتند تا با فروش برخی تجهیزات و تسلیحات نظامی و با دریافت مبالغ کلان در قبال محصولات صادره به ایران، از این خوان گسترده بیشترین عواید را نصیب خود نمایند. رفتارهای دولتمردان آمریکایی با سایر کشورهای جهان که دارای موقعیت یا ثروت طبیعی مناسب بوده و یا به نوعی خواهان استقلال خود شده‌اند، (به‌ویژه پس از قدرت یافتن آمریکا در پایان جنگ جهانی دوم)، نیز ثابت نموده که آنچه برای یانکی‌ها حائز اهمیت است... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/138389 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

👁🗨 #نگاه 🔹 آخر و عاقبت یک شوخی تلخ! # مسعود_اکبری 🔸 «هایکو ماس» وزیر امور خارجه آلمان-17 فروردین- در حاشیه نشست گروه هفت در فرانسه گفت:«مطمئن هستیم نیازمند توافق جدیدی هستیم که اطمینان حاصل کنیم ایران اقدام به تولید اورانیوم نخواهد کرد. درباره برنامه موشکی ایران و نقش این کشور در سوریه هم رایزنی خواهیم کرد». صحبت از توافق جدید و ‌اشاره به مسائلی همچون توان موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران و امتناع از اظهارنظر درباره تعهدات برجامی اروپا از سوی این مقام آلمانی، بیش از پیش ثابت کرد که اروپا عملا از برجام خارج شده است. رهبر معظم انقلاب- اول فروردین 98- در حرم مطهر رضوی فرمودند:«در قضیه برجام که قراردادی میان ایران و شش کشور بود، بعد از خروج طرف آمریکایی، اروپایی‌ها باید در مقابل آمریکا می‌ایستادند و ضمن پایبندی به تعهدات خود، تحریمها را برمی‌داشتند که تاکنون ایستادگی نکرده‌اند. آنها دائماً به ایران نیز توصیه می‌کنند که در برجام بماند ولی خودشان عملاً از برجام خارج شده‌اند، زیرا تحریم‌های جدیدی را ضد ایران وضع کردند». ایشان در ادامه با ‌اشاره به کانال مالی میان ایران و اروپا تصریح کردند:«این کانال مالی بیشتر شبیه یک شوخی تلخ است و هیچ معنایی ندارد». یک سؤال؛چرا کانال مالی اروپا و ایران شبیه یک شوخی تلخ است؟! در کتاب «امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌ای»-خاطرات روحانی از توافق سعدآباد(توافقی میان ایران و تروئیکای اروپایی)- ضمن‌اشاره به بدعهدی طرف اروپایی آمده است:«متأسفانه، در مقابل اگر نگوییم هیچ، ایران مابه‌ازای بسیار اندکی دریافت کرد و بارها اقدامات اعتمادساز خود را افزایش داد و تنها در عوض آن، با قول‌های انجام نشده و درخواست‌های بیشتر روبه رو شد». در بخش دیگری از کتاب مذکور آمده است:«سه کشور اروپایی]انگلیس،فرانسه،آلمان[ و اتحادیه اروپا خواهان تطویل مذاکرات و احتمالاً عدم دستیابی به نتیجه مطلوب هستند...بسته پیشنهادی طرف اروپایی...دربردارنده مجموعه‌ای از تقاضاهای یک جانبه و خودخواهانه و فراقانونی از ایران است که گستره آن از انکار حق حاکمیت تا واگذار کردن حقوق غیرقابل انکار خودش را در بر می‌گیرد...بسته پیشنهادی مذکور در زمینه تقاضاها از ایران بسیار طولانی، اما در مورد پیشنهادهای ارائه شده به ایران بطور مضحکی کوتاه و نارسا می‌باشد. فقدان هرگونه تلاش برای ایجاد ظاهری متوازن، این پیشنهاد را به دستور استعماری کاپیتولاسیون شبیه می‌سازد». عهدشکنی و گستاخی تروئیکای اروپایی موجب شد تا هیچ دستاوردی از توافق سعدآباد عاید مردم کشورمان نشود. در آن سال- 82 الی 84- ریاست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بر عهده روحانی بود و‌ اشخاصی همچون ظریف و صالحی نیز در تیم مذاکره‌کننده حضور داشتند. توافق سعدآباد، تجربه‌ای مهم و البته پرهزینه و عبرت‌آموز بود، اما متاسفانه در سال‌های بعد، این توافق در قالبی جدید با عنوان برجام، تکرار شد. تروئیکای اروپایی در موضوع برجام نیز دقیقا مشابه سعدآباد عمل کرد. ظریف- مهر 96(دو سال پس از امضای برجام)- گفت:«حتی نمی‌توانیم یک حساب بانکی در انگلیس باز کنیم». در اواخر سال 96 نیز، آلمان در اقدامی بی‌سابقه و توهین آمیز و به بهانه تحریم‌های آمریکا، از سوخت رسانی به هواپیمای حامل وزیر خارجه ایران-ظریف- امتناع کرد. در تیرماه ۹۶ و در حالی که ظریف در اروپا و در دیدارهای خارجی با سران سه کشور آلمان، ایتالیا و فرانسه بود، اتحادیه اروپا لیست جدیدی از افراد و نهادهای تحریمی در ایران را که در فعالیت‌های هسته‌ای و موشکی نقش دارند، اعلام کرد... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/157686 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper

👁🗨 #نگاه 🔹آیا پیامبر(ص) با پیمان‌شکنان دوباره پیمان می‌بست؟! (نگاه) حجت الاسلام #جواد_سلیمانی 🔸چند روز پیش جناب آقای رئیس‌جمهور در سخنرانی‌شان در یزد گفته‌اند: «پیامبر بزرگوار اسلام با کفار پیمان می‌بست و آنها پیمان را می‌شکستند، پیمان دوم را می‌بست.» از ظاهر این سخن بر می‌آید که کفاری که دفعه اول رسول خدا(ص) با آنان پیمان بست همان کافرانی بودند که دفعه دوم با آنان پیمان می‌بست؛ یعنی پیامبر(ص) با دسته‌ای از کفار یک منطقه یکبار پیمان می‌بست و آنان پیمانشان را می‌شکستند؛ ولی این نقض عهد موجب بی‌اعتمادی و نومیدی پیامبر(ص) به آنان نمی‌شد و بعد از نقض پیمان دوباره با آنان پیمان می‌بست. به نظر بنده این سخن جناب رئیس‌جمهور قابل نقد است؛ زیرا پیمان‌های رسول خدا(ص) با کفار در یک تقسیم‌بندی جغرافیایی به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ پیمان با کفار مکه، پیمان با کفار مدینه و پیمان‌هایی با سایر قبایل مستقر در بیرون مکه و مدینه. به گواهی تاریخ رسول خدا(ص) تنها در صلح حدیبیه با کفار مکه یعنی قریش پیمان صلح بست، که طی آن قریش متعهد شده بود در صورت مسلمان شدن افراد هر قبیله‌ای متعرض آنها نشود و سایه تهدید را از افرادی که مسلمان می‌شوند بردارند، ولی قریش در سال هشتم هجری این بند را نقض کرد و به قبیله تازه مسلمان حمله کرد. بدنبال این نقض عهد، با اینکه ابوسفیان جهت عذرخواهی به خاطر این نقض عهد به مدینه آمده بود، رسول خدا(ص) عذر او را نپذیرفت و آن عهد را کان لم یکن فرض کرد و نادیده گرفت و به مکه حمله و آنجا را در سال هشتم هجری فتح کرد.... ادامه مطلب👇 http://kayhan.ir/fa/news/174771 🔻نشانی ما در پیام‌رسان‌های سروش، آی‌گپ، ایتا، گپ و بله @kayhannewspaper