#بسم‌رب‌القائمون چون جنگ بر پاشد خداوند پیروزی را بفرستاد تا بر سر حسین بال بگسترد و او را مخیّر گرداند میان پیروزی بر دشمن و لقای خویش. «يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ»حسین لقای خدا را اختیار کرد . غیر ازین اختیار می‌کرد که نمی‌شد تفسیر آیه‌های شب اول تا نهم. اگر لقای پرودگار را انتخاب نمیکرد که خدا خطابش نمی‌کرد: «یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ» ای نفس مقتدر...مطمئن... ای دست‌یافته به عالم اکبر! ای روح بزرگ. ای آنکه آزمایش شد بوسیله‌ی هرآنچه در دعای عرفه با آن به ستایش خدایش برخاسته بود. ای آنکه گفت او را میپرستم با : عَلائِقِ مَجارى نُورِ بَصَرى رشته هاى ديد نور چشمانم مَسارِبِ نَفْسى و رخنه هاى راههاى تنفسم حَنَكِ فَمى وَفَكّى دهان و آرواره ام صَدْرى وَحمائِلِ حَبْلِ قفسه سينه ام و رشته هاى رگ قلبم... حَباَّئِلِ عُنُقى وَمَا اشْتَمَلَ عَليْهِ تامُورُ رگهاى گردنم.... و همه را «فِي سَبِيلِ اللَّهِ» فدا کرد. تویی تفسیر «وَ الَّذِينَ هُمْ بِشَهاداتِهِمْ قائِمُونَ» کسی که برای گواهی به حق قیام کرد و شهید شد. آنگاه که رو به قوم ایستادی و فرمودی: «به خدا قسم آنچه از من می‌خواهند اجابت نمیکنم تا آغشته به خون به لقای پروردگار رسم.» که رقص اندر خون خود مردان کنند. تو حسینی... غرق در خدا و دیدارش...درد تو نیزه و شمشیر نیست. خودت در معرکه‌ی آتشِ دشمنان، رو به یاران فرمودی: «يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ» یعنی جنگ بر شما خللی نیست، همه‌اش سلام است و تهیت و دیدار... پس «ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَرْضِيَّةً». آنگاه فرشتگان بانگ به گریه بلند کردند و گفتند «ای پرودگار!این حسین برگزیده‌ی توست» پس خدا سایه‌ی قائم را به آنها نمود و گفت«وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلَا يُسْرِفْ فِي الْقَتْلِ ۖ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا» «به این انتقام کشم خون‌او را» « فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ وَ أَكْرَمَنِي (بِكَ) أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ» خدایا روزی ما گردان خونخواهی حسین را به همراه انتقام‌گیرنده‌اش.