#فاطمیه گریه می کنیم… برای حبیبه ی خدا… برای مادری که… ۱۴۰۰ سال پیش… در ساعات پایانی عمرش… به امیرالمومنین علیه السلام وصیت کرد که: تا روز قیامت سلام مرا به فرزندانم برسان! گریه ی ما در فاطمیه… و دفاع ما از ولایت… جواب سلام ماست به آن مادر مظلومه! دل‌خوشی را می‌شنویم...

#شهر #عزاداری نسیمِ #فاطمیه که در شهر می‌وزد... انگار یک غمِ کهنه... به جانِ آدم می‌نشیند! انگار بغضی فرورفته... دوباره گریبان‌گیرِ آدم می‌شود! و انگار نَفَس از سینه بالا نمیاد؛ در این غم! سهم ما و شما... در این میان... با هر سلیقه و اعتقادی... قدم برداریم در راه احیایِ شعائری که... پیشینیان، برای ماندگاری آن... جان و جهان‌شان را گذاشته‌اند! لباسِ عزا بر تَن کردن... کوچه و خانه و خیابان را سیاه‌پوش کردن... و مجلس روضه و بزم عزا برپاکردن... سهم ما در این میان است! پاسخِ این قدم‌ برداشتن‌ها... با فرزندِ موعودش می‌باشد! فاطمیه ۱۴۰۰ - مشهد مقدس سیاه‌پوشی شهر بضعه‌الرسول در عزای بضعه‌النبی

🏴 "پرچم‌های عزای حضرت زهرا عليهاالسلام، عَلَم‌های نصرت آن حضرت است؛ همهٔ همّت‌تان را در فاطمیّه صرف کنید، فردای قیامت خواهید فهمید..."

من مى خواهم براى تو از مادر مظلوم مدینه سخن بگویم، همسفر من باش! بیا به مدینه سفر کنیم و از حوادثى که بعد از وفات پیامبر در آن شهر روى داد، باخبر شویم. به راستى چگونه شد که مردم مدینه، عهد و پیمان خود را شکستند و مظلومیّت دختر پیامبر را رقم زدند؟ من مى خواهم تو را با حماسه اى که حضرت فاطمه(س)، آن را آفرید، آشنا کنم. حماسه یارى حقوحقیقت! حماسه اى به بلندى تاریخ آزادى وشرافت! من مى خواهم مظلومیّت مادرم فاطمه(س) را بیان کنم و تو را از ماجراى خانه اى باخبر کنم که در آتش کینه سوخت! دوست من! بیا با هم دفترِ تاریخ را باز کنیم و در ده ها کتاب پژوهشى - تاریخى به جستجوى حقیقت بپردازیم تا بدانیم بر مادرِ مظلوم شیعه چه گذشته است.