یک سال گذشت... سید! تو مگر که بودی که «امام‌خامنه‌ای» عزیز هر روز برای سلامتی‌ات صدقه می‌داد و در فراقت تو را «برادرم، عزیزم و مایه‌ی فخرم» خطاب کرد؟! من یقین دارم سوزی که یک سال است قلوب مؤمنین را در سراسر عالم به آتش کشیده‌، از سوز دل «آقا»یی است که تو را چون «فرزند» دوست می‌داشت و «هنوز عزادار توست»! سید! تو چه کرده‌ بودی که دل از بزرگانی چون حاج‌قاسم برده بودی؛ می‌دانستی حاج‌قاسم در غیابت چه گفته بود؟ «اگر سید شهید شود، ‌یک لحظه هم نمی‌توانم زندگی کنم!» حاج‌قاسم از خدا خداسته بود که اگر قرار است یکی از شما دو نفر کشته شود، سلیمانی کشته شود و تو ذخیره‌ای باشی برای این امت.» او می‌خواست که پیش‌مرگ تو باشد! تو مگر چه کرده بودی که علامه‌ مصباح یزدی عزیز درباره‌ات گفت: «من با محبت سیدحسن نصرالله، به خدا تقرب می‌جویم و امیدوارم این حب سبب نجات من در روز قیامت باشد!» تو نشان دادی که فقط در مکتب خمینی و خامنه‌ای است که انسان‌هایی بزرگ و تاریخ‌ساز تربیت می‌شوند؛ انسان‌هایی که میلیون‌ها نفر از بودن‌شان شادمان و در فراق‌شان گریان‌ند! من بارها صفحات زندگی‌ات را مرور کرده‌ام؛ همان‌گونه که زندگی حاج‌قاسم را. راز رسیدنت به قله‌های عزت و شرافت و کرامت و شهادت را در یک چیز دیده‌ام: «تو ذوب در خامنه‌ای بودی، همان‌گونه که او ذوب در خداست.» وقتی از تو نصیحتی خواستند، تمام باورهایت را که سال‌ها با آن زیستی و فریادش زدی و برایش مبارزه کردی و سرانجام در راهش به شهادت رسیدی، نوشتی: «بسم الله الرحمن الرحیم أوصیکُم بأن یکونَ ایمانکم بقیادةِ سماحةِ الامام الخامنئي دامَ ظِلّه محکماً و قویّاً مِن أجل دنیاکم و آخرتکم!» (شما را سفارش می‌کنم به اینکه ایمان‌تان به رهبری امام‌خامنه‌ای(دام ظله) محکم و قوی باشد؛ به‌خاطر دنیا و آخرت‌تان!) تو بارها و بارها تمام اعتقاداتت را با همان شور حسینی که از جدت به ارث برده بودی، فریاد کردی: «امروز فرمانده‌ی خیمه‌گاه ما امام‌خامنه‌ای و مرکز آن جمهوری اسلامی ایران است.» «آقا» هم بعد از شهادتت تو را در تاریخ و در دل‌های عاشقانِ کرامت و شهادت جاودانه کرد: «سیّد مقاومت، یک شخص نبود، یک راه و یک مکتب بود، و این راه همچنان ادامه خواهد یافت.» من زین‌پس از دلداگی‌ پرشورت به «آقا» برای فرزندانم قصه خواهم گفت. سیمای درخشان و زندگی فروزانت را که با «حُبّ ولیّ» نورانی و متعالی شده‌بود، با اعتقادی محکم و راسخ به جوانان گام دوم نشان خواهم داد تا چلّه‌ی پرافتخاری چون تو را رقم زنند. به تشنگان وادی عرفان خواهم گفت که برای رسیدن به لقاءالله در «شاهراه ولایت» طی طریق کنند تا همچون تو با قلبی آرام و سبقتی خیره‌کننده‌ به معبود رسند. در برابر آنان که قله‌ی باورهای تو را ترک کرده‌اند و گاه‌گاهی پنجه به صورت آفتاب می‌کشند، فریاد «ما تَرکناکَ یَابنَ الحسین» سر خواهم داد. با تو عهد می‌بندم که تا ظهور حضرت مهدی(ارواحنافداه) در رکاب نائب بزرگش، «لبیک یا حسین» را بسان تو فریاد کنم، باور کنم، زندگی کنم تا لیاقت شهادتی چون تو را پیدا کنم. «وَالسَّلامُ عَلی نَصرالله، یَومَ ولد و یَوم استشهد و یَوم یُبعَثُ حَیّاً.» #امام‌خمینی‌‌معمارانقلاب‌روحت‌شاد #لبیک_یا_خامنه_ای #شهدا_مدیونیم #شهیدحسن‌نصرالله #شهید‌سرداردلها https://eitaa.com/dostansardarsoleymani